Ώριμος ή ανώριμος εν Χριστώ;

Α’ Κορ.ιγ:11 Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην· ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου.

Α’ Κορ.δ:16 Σας παρακαλώ, λοιπόν, γίνεσθε μιμηταί μου.

Με πολλή χαρά, ο Παύλος ονόμαζε τον εαυτό του «δούλο Χριστού» (Ρωμ.α:1, Φιλιπ.α:1, Τίτ.α:1, Γαλ.α:10, κλπ.). Και βέβαια δούλος είναι εκείνος πού δεν έχει δικό του θέλημα, αλλά επιζητεί αυτό του Κυρίου του. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το «σκεύος». Χρησιμοποιείται για κάποιο σκοπό, εκείνο για τον όποιο φτιάχτηκε. (Ανθοδοχείο, στάμνα, κρεμάστρα, έχουν το καθένα κάποιον ορισμένο σκοπό να εκπληρώσουν).

Ο Χριστός έτσι ονόμασε τον Παύλο, όταν για να υπερνικήσει τους δισταγμούς του Ανανία, του είπε: «Ύπαγε, διότι ούτος είναι σκεύος εκλογής εις εμέ» (Πράξ.θ:15).

Ας δούμε τη ζωή του Παύλου από τούτη την πλευρά και ας προσέξουμε, πώς ο Θεός δέχεται, καθαρίζει και χρησιμοποιεί σκεύη που Του παραχωρούνται.

Β’ Τιμ.β:20 Εν μεγάλη δε οικία δεν είναι μόνον σκεύη χρυσά και αργυρά, αλλά και ξύλινα και οστράκινα, και άλλα μεν προς χρήσιν τιμίαν, άλλα δε προς άτιμον.

1. ΕΝΑ ΑΚΑΘΑΡΤΟ ΣΚΕΥΟΣ

«Πνέοντα απειλή και φόνο» ενάντια ατούς μαθητές τού Χριστού, μας τον εμφανίζει το Πράξ.θ:1,2. Και ο ίδιος αργότερα περιγράφοντας αυτή την περίοδο της ζωής του, θυμίζει ότι ήταν «βλάσφημος, διώκτης και ύβρι- στής» (Α’ Τιμ.α:13). Πόσοι τέτοιοι στις ημέρες μας, γύρω μας! Μάλιστα, ο Παύλος πάλι, όταν στην Α’  Κορ.ς:10,11 μιλάει για παρόμοια ακάθαρτα σκεύη (κλέπται, μέθυσοι, λοίδοροι κλπ.), προσθέτει - «και τοιούτοι υπήρχετε τινές». Δεν μας αγγίζει τούτη η πραγματικότητα;!..

2. ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΣΚΕΥΟΣ

Σκεφτείτε πόσο γεμάτος ήταν ο Παύλος, από τα σχέδιά του - να δέσει, να σύρει, να καταδιώξει μέχρι θανάτου. Φτάνει όμως μια στιγμή που αδειάζει. Αδειάζει τελείως. Τόσο,  που δεν ξέρει τι να κάνει και ρωτάει τον Κύριο - «Τι να κάμω, Κύριε;» (Πράξ.κβ:10). Μετάνοια και επιστροφή στο Χριστό, σημαίνει ν’ αδειάσεις από τα δικά σου και να ζητήσεις να σε γεμίσει και να σε χρησιμοποιήσει ο Κύριος. Να θεωρήσεις όσα σχεδίασες πριν και χωρίς το Χριστό «σκύβαλα και ζημία» (Φιλιπ.γ:8).

3. ΕΝΑ ΣΚΕΥΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ

Το βεβαίωσε ο Κύριος στον Ανανία για τον Παύλο (Πράξ.θ:15). Σε βεβαιώνει σήμερα και σένα. Γιατί... πες αυτό πού έλεγε ό Παύλος· «διότι ο ενεργήσας εις τον Πέτρον, ώστε να αποσταλή προς τους περιτετμημένους, ενήργησε και εις εμέ, προς τους εθνικούς» (Γαλ.β:8). Τον ένα στην περιτο­μή, τον άλλο στα έθνη, εσένα στη διακονία της προσευ­χής, τον τέταρτο στη διακονία των τραπεζών. Φτάνει να θελήσεις και... ν’ αδειάσεις. Η εκλογή και η κλήση, είναι «δια της χάριτος Αυτού» (Γαλ.α:15), «χάριτι» (Εφεσ.β:8).

4. ΕΝΑ ΓΕΜΑΤΟ ΣΚΕΥΟΣ

Του Χριστού η επέμβαση στη ζωή μας, δεν είναι... για να μας αφήσει άδειους. Αυτός γεμίζει τα σκεύη που άδειασαν για να πληρωθούν απ’ Αυτόν. Στους Κολ.β:10 ο Παύλος γράφει· «και είσθε πλήρεις εν αυτώ». Ή αλήθεια «του τα πάντα εν πάσι πληρούντος» (Εφες.α:23), είναι διάσπαρτη στην Κ.Δ. «Πληρούσθε έν πνεύματι... καρπόν δικαιοσύνης... πάσης χαράς και ειρήνης» κλπ. (Εφες.ε:18, Φιλιπ.α:11, Ρω­μ.ιε:13).

Προσοχή, όμως: Πράξ.ε:3 Είπε δε ο Πέτρος· Ανανία, διά τι εγέμισεν ο Σατανάς την καρδίαν σου, ώστε να ψευσθής εις το Πνεύμα το Άγιον και να κρατήσης από της τιμής του αγρού;

Και ο διάβολος γεμίζει καρδιές, και τότε: Ρωμ.α:29 πλήρεις όντες πάσης αδικίας, πορνείας, πονηρίας, πλεονεξίας, κακίας, γέμοντες φθόνου, φόνου, έριδος, δόλου, κακοηθείας·

Ο ώριμος Χριστιανός πρέπει να μπορεί να διδάσκει τους νέους πιστούς, γιατί οι δυνατοί στηρίζουν τους αδύνατους. Πρέπει όμως να έχει ξεκαθαρισμένες ιδέες. Δεν μπορεί να πηγαίνει όποτε μπορεί στη συνάθροιση, να ενεργεί αυτόβουλα, να κάνει συζητήσεις αντίθετες με τη γραμμή της εκκλησίας του κτλ κτλ…

5. ΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΜΕΝΟ ΣΚΕΥΟΣ

Στις Πράξ.ιγ:2 διαβάζουμε: «είπε το Πνεύμα το Άγιον· Χωρίσατε εις εμέ τον Βαρνάβαν και τον Σαύλον διά το έργον, εις το οποίον προσεκάλεσα αυτούς». Και ο Παύ­λος αυτό το δέχτηκε. Ξεχώρισε τον εαυτό του απ’ όλα, για να μπορεί να ζει και να γράφει: «κεχωρισμένος διά το ευαγγέλιον του Θεού» (Ρωμ.α:1). Μπορούμε να τοπο­θετήσουμε τη ζωή μας, δίπλα από τούτο το άγιο ξεχώρισμα; Είμαστε ένα σκεύος για την αποκλειστική χρήση τού Κυρίου;

6. ΕΝΑ ΣΚΕΥΟΣ ΤΙΜΗΣ

Η πρόσκληση του Κυρίου στον Παύλο, δεν ήταν μικρή - «εκλέγων σε εκ του λαού και των εθνών, εις τα οποία τώρα σε αποστέλλω διά να ανοίξης τους οφθαλμούς αυτών, ώστε να επιστρέψωσιν από του σκότους εις το φως και από της εξουσίας του Σατανά προς τον Θεόν, διά να λάβωσιν άφεσιν αμαρτιών και κληρονομίαν μεταξύ των ηγιασμένων διά της εις εμέ πίστεως» (Πράξ.κς:17,18). Μια φευγαλέα ματιά στη ζωή του Παύλου, μας βεβαιώ­νει για τη μεγάλη τούτη τιμή. Ποιος πιο ένδοξος σκοπός κι αποστολή, σ’ αυτό τον κόσμο! Γίνεσαι «πρέσβης υπέρ του Χριστού και του Ευαγγελίου» (Β’ Κορ.ε:20, Εφες.ς:20). Τίποτα απ’ όσα ο κόσμος προσφέρει, δεν μπορεί να συγκριθεί με τούτο. Ο Θεός τιμά αυτούς που Τον τιμούν!

7. ΕΝΑ ΟΣΤΡΑΚΙΝΟ ΣΚΕΥΟΣ

Τον παραπάνω θησαυρό (σωτηρίας, ζωής, υπηρεσίας) ο Παύλος βεβαιώνει ότι τον έχουμε μέσα σ’ ένα σκεύος «οστράκινο». Να, σαν «τα σκεύη του κεραμέως» (Ψαλμ.β:9), αυτά που ο Ησαΐας θα τα χαρακτηρίσει «ώς σύντριμμα αγγείου οστρακίνου, κατασυντριβομένου ανηλεώς» (λ:14). Και ρωτάω, «Κύριε γιατί τόσοι θησαυ­ροί σ’ ένα εύθραυστο οστράκινο σκεύος;». Και η απάντησή Του, είναι- «διά να ήναι η υπερβολή της δυνάμεως του Θεού και ουχί εξ ημών» (Β’ Κορ.δ:7). Τ’ άκουσες, ψυχή μου; Και αν ναι, το δέχτηκες και το ζεις;!..