Αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί οι άνθρωποι καπνίζουν τσιγάρα; Γιατί βγάζουν καπνούς απ’ τη μύτη και το στόμα; Γιατί μυρίζουν νικοτίνη από μακριά;
Γιατί αυτή η νικοτίνη σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, μόλις 6’’, από τη στιγμή που θα πάει ο καπνός στα πνευμόνια, από τις κυψελίδες των πνευμόνων πηγαίνει κατευθείαν στον εγκέφαλο και δίνει μια μικρή υπερδιέγερση και μια προσωρινή καλή διάθεση.
Βέβαια, αυτό κρατάει λίγο, μετά ξαναπέφτει ο άνθρωπος στη βαρυθυμία του και τη στεναχώρια του και ανάβει αμέσως άλλο τσιγάρο κι άλλο τσιγάρο.......
Το αποτέλεσμα είναι να γεμίζουν τα πνευμόνια από νικοτίνη, διοξείδιο του άνθρακα, δηλητηριώδεις ουσίες, που είναι κύρια υπεύθυνες για καρδιοπάθειες, καρκίνους και αρρώστιες του κυκλοφοριακού. Κάθε τσιγάρο κόβει 6’ ζωής απ’ αυτούς που καπνίζουν. Σε κλειστό χώρο που καπνίζουν πολλοί, τότε και οι μη καπνίζοντες παθαίνουν τα ίδια με τους καπνιστές. Στις μέρες μας η κατανάλωση τσιγάρων αυξάνει και έχει επεκταθεί στις μικρές ηλικίες.
Δεν κάνουμε εκστρατεία κατά του καπνίσματος, αυτό είναι προσωπική υπόθεση του καθένα να σκεφτεί την κατάστασή του. Θέλουμε να δείξουμε πόσο δυστυχισμένος είναι ο άνθρωπος που δεν είναι συνδεδεμένος με την αληθινή πίστη και τον Ιησού Χριστό. Πόσο αυτοδηλητηριάζεται αυτοκτονώντας καθημερινά με μικρές, αλλά τρομερές δόσεις δηλητηρίων.
Γίνεται χωρίς να το καταλάβει δούλος αυτών των ανόητων επιθυμιών, που όχι μόνο τον οδηγεί γρηγορότερα στον τάφο, αλλά τις περισσότερες φορές μένουν χωρίς Χριστό και σώζουσα πίστη.
Υπάρχουν γυναίκες που τον καιρό της εγκυμοσύνης τους καπνίζουν, με αποτέλεσμα να παθαίνει βλάβες το έμβρυο, να γίνονται πρόωροι τοκετοί και πολλά άλλα. Μετά, δεν αποκλείεται να τα βάζουν με το Θεό, γιατί το παιδί τους γεννήθηκε ελαττωματικό.
Ο άνθρωπος μακριά απ’ τον Ιησού είναι δυστυχισμένος και ταλαίπωρος. Δεν ξέρει πώς να γεμίσει τη ζωή του την άδεια. Υπηρετεί και υπάρχει μόνο για τις επιθυμίες του που ποτέ δεν τον χορταίνουν ούτε τον ικανοποιούν.
Βέβαια, το να κόψεις το τσιγάρο χωρίς να επιστρέψεις στο Χριστό, μικρό το καλό. Υπάρχει μια όμορφη αλλά και τραγική έκφραση μέσα στο λόγο του Θεού: «Αδόκιμος νους», ανώριμο μυαλό, κενό και τυφλωμένο.
Αυτά είναι τα προικιά της αμαρτίας σε όσους αποδιώχνουν το Θεό από τη ζωή τους. Αυτοκτονούν, υποφέρουν, στερούν τους ίδιους και τους γύρω τους από τη ζωή του Χριστού.
