Οι αλλαγές που θα επιφέρει το internet σ’ όλο τον κόσμο κανείς δεν είναι σε θέση να τις προσδιορίσει. Πάντως όλα θα ανατραπούν.
Έχουμε την αίσθηση ότι έρχεται σαν το τσουνάμι που όταν κανείς το πρωτοβλέπει, στην αρχή εντυπωσιάζεται ενθουσιάζεται, χαμογελάει και το φωτογραφίζει χωρίς να ξέρει τι θα γίνει σε λίγο.
Κάπως έτσι εξελίσσεται και το internet.
Όλοι τώρα θαυμάζουν τα κύματα που βλέπουν (αν βλέπουν βέβαια) να έρχονται.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται και στο χριστιανικό χώρο. Η τεράστια δύναμη της πληροφορίας θα αλλάξει αυτό το χώρο. Καμία εκκλησία δεν θα μείνει ανεπηρέαστη.
Όλες θα επηρεαστούν και θα αλλοιωθούν (με τη καλή και τη κακή έννοια) σε βαθμό ανάλογο με το πόσο γερά και βαθειά είναι τα θεμέλια τους. Πόσο αυθεντικοί και αληθινοί είναι οι λειτουργοί τους.
Η αλήθεια η ελευθερία η ταπείνωση και η αγάπη θα έρθουν σε ρήξη με κάθε άνθρωπο του ψεύδους που έχει θρονιαστεί σε θέσεις εξουσίας συνήθως κάθε εκκλησία (λύκοι βαρείς θα τους αναφέρει ο απ. Παύλος).
Θρησκευτικοί λειτουργοί, ψεύτικοι και μη αυθεντικοί, χαρισματούχοι ή μη, θα χάνουν σιγά σιγά την επιρροή τους στους αληθινούς λατρευτές που διψούν για (αλήθεια, ελευθερία, ταπείνωση και αγάπη). Η γεύση τελικά αν και το φρούτο φαίνεται όμορφο και επιθυμητό χωρίς να έχει κάτι άσχημο τελικά είναι πολύ πικρή. Και το αποτέλεσμα στη πνευματική ζωή γεμάτα αδιέξοδα πόνο μαρασμό ενοχές και κατάθλιψη. Χωρίς πρόοδο, χωρίς αύξηση, χωρίς ζωή, χωρίς χαρά, χωρίς Χριστό τελικά. Μίζερη θρησκευτική ζωή και ας λες ότι έχεις την αλήθεια. Αλήθεια ποιά Αλήθεια; Πικρή γεύση. Δηλητήριο.
Τα εκβιαστικά τους διλλήματα, η καταστροφή και η απώλεια έξω από αυτούς για όποιον τολμήσει να τους αμφισβητήσει αυτούς και την θεωρητική μόνο αλήθεια τους που δεν αποδεικνύεται όμως στη ζωή τους, οι διάτρητες τους αποδείξεις ως άλλοθι για την αλαζονεία τους σύμφωνα με τη διδασκαλία του Χριστού, (θαύματα, προφητείες ιερή παράδοση, μέγεθος εκκλησίας, αύξηση, η όποια ιστορική συνέχεια μεγάλων μορφών) εκτιμώ ότι ίσως γίνει μπούμερανγκ όχι μόνο εκείνη τη ημέρα που θα σταθούμε στο φοβερό βήμα του Χριστού όλοι μας αλλά και πολύ νωρίτερα….
Οι εργάτες της ανομίας θα μείνουν τελικά με τους ανώριμους τους οκνηρούς που δεν έχουν όρεξη να ενηλικιωθούν πνευματικά και μ’ αυτούς που αγαπούν το ψεύδος…Δεν ξέρω πότε. Πάντως οι μάσκες θα πέσουν…
Έρχεται αυτή η ώρα. Όλο και πιο γρήγορα πλέον, ειδικά σε όσους έχουν πρόσβαση και στους ….άλλους και ελευθερώνονται από την απομόνωση και το εγκλωβισμό των επιτήδειων θα εννοούν….
Οι συνετοί θα εννοήσουν λέει κάπου ο Κύριος στο προφήτη Δανιήλ… για τις έσχατες μέρες… που η γνώση κυριαρχεί….. και το Ευαγγέλιο θα εξαπλώνεται…
Τα πρόβατα του Κυρίου που διψούν και πεινούν για το γνήσιο (αλήθεια, ελευθερία, ταπείνωση, αγάπη) θα έλκονται όλο και περισσότερο από αυτό και τους αληθινούς εκφραστές τους…
Σύγχρονες μελέτες σε όλο το κόσμο συμφωνούν ότι πλέον οι νέοι πείθονται όχι από τα κηρύγματα αλλά την αλήθεια της ζωής κάποιου…. Το αυθεντικό βίωμα, η θυσιαστική ζωή, είναι αυτό που αφυπνίζει ξεσηκώνει οδηγεί και κατευθύνει τους αληθινούς…
Κι αν ο αγαθός Θεός συγκατανεύει με την υπομονή και την ανοχή του σε εργάτες της ανομίας που διδάσκουν ότι διδάσκουν χάριν αισχρού κέρδους ή για να ικανοποιήσουν τη μεγαλομανία τους και τα άνομα σχέδια τους κάποτε θα επέμβει. Τώρα μπορεί να μην έρχονται όλα στο φως της δημοσιότητας κάποτε όμως για το καλό και τις ανάγκες του αγαθού ποιμνίου θα έρθει η ώρα που το δεν σας γνωρίζω (Ματθ.κε) του Κυρίου θα λάβει χώρα.
Σε μας μένει να είμαστε διαρκώς άγρυπνοι και θετικοί σε δημιουργική αγιοπνευματική ζωή. Μην εμπιστευόμαστε τη ψυχή μας σε κανένα. Το πρόσεχε εις εαυτόν, το μείνε άγρυπνος, πιστός αφορά όλους.
Η αναγκαστική σύγκριση και αξιολόγηση σε επίπεδο διδασκαλίας, συμπεριφοράς, έργων, αντιμετώπισης των άλλων, η ξαφνική πρόσωπο προς πρόσωπο αντιμετώπιση, ή είσοδος μέσω ιντερνέτ και στους “άλλους” π.χ. Youtube, η αναθεώρηση ζητημάτων στα οποία ο χώρος σου θεωρείται αυθεντία και ήσουν κατασταλαγμένος, θα σοκάρει πολλούς.
Γιατί θα διαπιστωθεί ότι υπάρχουν και άλλες προσεγγίσεις, πιο πειστικές ενδεχομένως, πιο στέρεες πιο αυθεντικές πιο παραδοσιακές (με την καλή έννοια του όρου) πιο βιβλικές από τις δικές τους και θα προκαλέσει αυτό μεγάλες αναταράξεις. Η απίστευτη ποσότητα σε όγκο και εμβάθυνση, κριτική (καλόπιστη ή κακόπιστη) διδασκαλιών η συμπεριφορών που έχει ξεχαστεί από τους πιστούς ενός χώρου γιατί έχει «κουκουλωθεί» θα βγει στην επιφάνεια με το πλέον δραματικό και άκρως μεγαλοποιημένο τρόπο που θα σοκάρει και θα σκανδαλίσει πολλούς. Κάθε εκκλησία που προσεγγίζει το internet με σκοπό προσηλυτιστικό θα διαπιστώσει με δραματικό ίσως τρόπο, το πόσο θα επηρεαστεί και θα αλλάξει και η ίδια (διδασκαλία) και οι άνθρωποι της (καλό και κακό).
Το στέρεο όμως θεμέλιο του Θεού μένει… Β΄ Τιμ.β:19. Και όσοι έχουν επενδύσει και οικοδομήσει στο αληθινό βράχο θα μείνουν ασάλευτοι αν και δεν είναι κακό τα κύματα που θα έρθουν να τους καθαρίσουν λίγο (μακάρι να’ μαι και εγώ απ’ αυτούς… ) από τις ασχήμιες τους….
ΑΓΑΠΗ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Τα θεμέλια και οι τέσσερις τοίχοι του πνευματικού οικοδομήματος ατομικού και εκκλησιαστικού. Και αυτά όλα μαζί συγχρόνως και με διάρκεια και αύξηση συνεχώς μέσα στο χρόνο. Αποδεδειγμένα από το καρπό και την επίδραση όχι μόνο πάνω μας αλλά και στους άλλους.
Αγάπη και όχι αγαπολογία αλλά κόπο αγάπης που δεν φρονεί τα εαυτής αλλά του άλλου, κένωση θυσία σταυρός…
Ταπείνωση και όχι ταπεινολογία, προσποίηση ταπεινοφροσύνης και ψεύτικα γλυκά λόγια την ώρα που έχεις καπαρώσει όλες τις θέσεις εξουσίας για σένα και τους ανθρώπους σου και ελέγχεις με γλυκό τρόπο στερώντας το οξυγόνο από τους πάντες.
Ελευθερία πραγματική και όχι κηρυγματολογία ελευθερίας που δημιουργεί ενοχικές αντιλήψεις με καταστροφική έμφαση στη αμαρτία που δημιουργεί κατάθλιψη και ψυχολογικά προβλήματα στους πιστούς.
Όχι ελευθερία στη διαφορετικότητα που δεν σε αγγίζει δεν “κινδυνεύεις” να χάσεις κεκτημένα, κληρονομικά, και εφ’ όρου ζωής. Αλλά στην δυνατότητα ελευθερίας του αλλού να αναπνέει ελευθέρα δίπλα σου να ζει και να χαίρεται ακόμη και όταν δεν συμφωνεί με σένα. Να μπορεί ο πιστός να σκέφτεται ελεύθερα, να πράττει ελεύθερα, να απορρίπτει ελεύθερα, να μπορεί να προστατεύει τα όρια της ελευθερίας του.
Να μπορεί αποτελεσματικά με θάρρος χωρίς ενοχές και φοβίες να απαγορεύει στον κάθε επίδοξο βιαστή της ελευθερίας του την είσοδο σε αυτή και να μπορεί τελικά εν αγιοπνευματική ελευθερία να ζει σταυρικά και θυσιαστικά.
Η εκτέλεση των εντολών του αγαπημένου Νυμφίου δεν είναι μια καταναγκαστική ενοχική συμπεριφορά με φόβο και τρόμο αλλά σαν χατίρια στον αγαπημένο, στη γλυκύτερη φυσιογνωμία του σύμπαντος τον Ιησού Χριστό.
Αλήθεια σαν τρόπο έκφρασης της προσωπικής σου ζωής χωρίς να κρύβεσαι και να το “παίζεις” Άγιος ταπεινός ελεύθερος αληθινός κλπ. και γνήσιος αναζητητής που ρισκάρεις υπερασπίζεσαι χάνεις σταυρώνεσαι και δεν μεγαλύνεσαι…. Και όλα αυτά σε σχέση πάντα με το Κύριο και με τον άλλο… Τον πλησίον τον διαφορετικό τον πιο κάτω από σένα σε θέση γνώσεις χρήμα ευκαιρίες κλπ. Πόσο ο άλλος αυξάνει εξ αίτιας σου σε γνώση σε αγιοπνευματικό καρπό σε ελευθερία αγάπη χαρά κλπ. Πόσο ό άλλος ωριμάζει σε απομυθοποιεί και μπορεί μόνος του να πετάξει με τα φτερά του σε ουρανούς ελεύθερους…. Πόσο αυθεντικός είσαι…
Αποδοχή της αθλιότητας μου. Κατά πόσο έχεις αποδεχτεί και συμβιβαστεί με τη ιδέα ότι είσαι άνθρωπος αμαρτωλός και δεν είσαι ο σωτήρας του κόσμου. Εσύ και η εκκλησία ΣΟΥ….. Έχεις αποδεχτεί ταπεινά την αθλιότητα σου και δεν τη κρύβεις από τα μάτια των γύρω σου…. Κρύβεις όμως από την άλλη την πνευματικότητα σου και τις όποιες αγιοπνευματικές σου πείρες. Ιδιαίτερα δεν τις χρησιμοποιείς για επίδειξη, κυριαρχία, και καπέλωμα θέσεων με μπόλικη δόση ταπεινολογίας έτσι για καμουφλάζ.
Ομαδοποιήση και αρρωστημένη προσκόλληση στον ηγέτη Πόσο μπορεί ο πιστός (και πολλές φορές ανώριμος θρησκευτικός άνθρωπος) θαυμαστής σου και αρρωστημένα μερικές φορές μιμητής σου στον τρόπο που ζεις, κινείσαι, μιλάς, σκέπτεσαι, αποσυρόμενος από την προσωπικότητα του, αφομοιωμένος κατά πάντα με σένα που θαυμάζει να μπορεί να ξεμπλοκάρει.
Πόσο συμβάλλεις εσύ να ζει ό άλλος μέσα σε μια θρησκευτική γυάλα απομόνωσης και βλακείας για να τον ελέγχεις και να τον καθοδηγείς; Και εξακολουθείς να τον κρατάς αιχμάλωτο στο κελί του μοναστηριού με η χωρίς εισαγωγικά που έχεις φτιάξει είτε σε κάποιο βουνό είτε στο κέντρο της πόλης; Πόσο κανείς δεν εναποθέτει και το μυαλό του έξω από τη πόρτα του μοναστηριού της ενορίας της εκκλησίας της αδελφότητας; Σε οποιοδήποτε δόγμα….
Και να τον οδηγείς εσύ τελικά να απαγκιστρώνεται από σένα σαν πρόσωπο να σε απομυθοποιεί, και να στοχεύει σε ιδανικά και αξίες και όχι να ειδωλοποιεί το πρόσωπο σου. Να μην προσωποποιεί την ΑΛΗΘΕΙΑ με σένα. Και να μπορεί τελικά ώριμος να περπατήσει και αν εσύ ξεπέσεις. Πόσο βαθειά βάζεις το χέρι στη τσέπη σου που βαθειά μέσα της έχεις χώσει τη δόξα σου τα χρήματα σου τις ανέσεις και κοι-νωνείς από αυτά και τον ταλαίπωρο άλλο…..
Πόσο ενεργά συμμετέχεις στο πόνο στην αδικία στα γιατί των πονεμένων;
Σαν τον Κύριο που χαμήλωνε διαρκώς για να υψώσει εμάς. Που διαρκώς έδειχνε την αγάπη Του με αυτά που απαρνήθηκε για χάρη μας. Κατά πόσο δεν λειτουργείς σαν καταφύγιο ιδεών που φυλακίζει μαντρώνει αποχαυνώνει….τους άλλους κάτω από την γλυκιά μπότα της οποιαδήποτε αλήθειας και «αγάπης» σου.
Κατά πόσο είσαι πραγματικά χαρούμενος άνθρωπος, δημιουργός χαράς στο σπίτι σου στο περιβάλλον σου. Οι πιστοί στη εκκλησία σου είναι χαρούμενοι άνθρωποι; Βαθειά υπαρξιακά εννοώ και ενώ περνούν δοκιμασίες θλίψεις και σηκώνουν σταυρό. Και δεν εννοώ να αντλείς χαρά από δόσεις δόξας αποδοχής κολακείας και προβολής. Αλλά χαρά επειδή ζεις σταυρικά και θυσιαστικά. Σαν τον απ. Παύλο που καυχιόταν στις θλίψεις του. Όχι των άλλων . Αλλά στις δικές του.
Ίσως αύριο στη διαβρωμένη κοινωνία και εποχή μας η αλήθεια δεν είναι από άδω η από εκεί. Ίσως τα εξωτερικά χαρακτηριστικά να συγκλίνουν όλο και περισσότερο… Αλλά σε ποιους από δω η σε ποιους από κει. Και οι αυθεντικοί ελεύθεροι χαρούμενοι πιστοί θα έρχονται όλο και πιο κοντά μεταξύ τους και με το Κύριο.
Ο γνήσιος ψάχνει το .. αυθεντικό…
Τα λόγια του Ιησού Χριστού ” θα μετακινήσω τη λυχνία σου” είναι μια γόνιμη προειδοποίηση του Κυρίου σε κάθε εκκλησία κάθε εποχής. Και μια νέα ευκαιρία για μετάνοια επιστροφή από το ψεύτικο στο αληθινό…. (μνημόνευε οὖν πόθεν πέπτωκας, καὶ μετανόησον καὶ τὰ πρῶτα ἔργα ποίησον εἰ δὲ μή, ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς, ἐὰν μὴ μετανοήσῃς. Αποκ. β.5)
Υ.Γ. ο απ. Παύλος λέει ότι κατά μέρος γνωρίζουμε, κατά μέρος προφητεύουμε κλπ.
Όσο κανείς νοιώθει ότι εκπροσωπεί την αλήθεια και οι άλλοι είναι στη πλάνη τόσο απομακρυσμένος είναι από αυτήν αν ποτέ την έχει γνωρίσει…
