ΠΡΟΒΛΗΜΑ 1. Ο Θεός είναι ένας και όχι τρεις σε ένα
Η τριαδική δήλωση
ότι ο Θεός είναι 3 πρόσωπα έρχεται σε άμεση αντίθεση με τις επαναλαμβανόμενες
διακηρύξεις της Βίβλου ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ. (Δευτ.ς:4, Μαρκ.ιβ:29,32, Ρωμ.γ:30, Γαλ.γ:20)
Η Βίβλος πουθενά
δεν αναφέρει ότι ο Θεός είναι «τρεις», σε καμία περίπτωση. Οι τριαδικοί έχουν
προσθέσει την έννοια της Τριάδας ή της τριαδικής ενότητας σε ότι η Βίβλος μας
λέει για το Θεό, σε μια προσπάθεια να υποστηρίξουν τη θέση τους.
Ο λόγος του Θεού
μας προειδοποιεί να μην προσθέσουμε τίποτα (Δευτ.δ:2,
ιβ:32, Παρ.λ:6, Αποκ.κβ:18).
ΠΡΟΒΛΗΜΑ 2. Η
διδασκαλία της Τριάδας οδηγεί σε παραλογισμό
Η έννοια των 3
προσώπων, τα οποία είναι ένας Θεός είναι λογικά αδύνατη. Αναπόφευκτα οδηγεί σε
ένα ή δύο συμπεράσματα που και τα δύο είναι απαράδεκτα, ακόμη και μεταξύ των
τριαδικών.
Κατ’ αρχήν, 3
ξεχωριστά πρόσωπα, το καθένα πλήρης και τέλειος Θεός από μόνος του, αποτελούν 3
θεούς, όχι ένα Θεό. Λογικά τότε, η θεωρία της Τριάδας είναι τριθεΐα.
Ακόμα το γεγονός
ότι το Σύμβολο της πίστης του Αθανάσιου προσπαθεί να προφυλαχτεί από την
κατηγορία του τριθεϊσμού ορίζοντας «.... δεν είναι τρεις θεοί αλλά ένας Θεός»
είναι μία σιωπηρή παραδοχή ότι το λογικό συμπέρασμα - ακόμη κι αυτών που
διατύπωσαν το Σύμβολο της Πίστεως - είναι ότι αν υπάρχουν τρία πρόσωπα, τότε
υπάρχουν τρεις θεοί.
Λογικά, υπάρχει
μόνο μία εναλλακτική λύση στην κατανόηση της Τριάδας σαν τριθεΐα. Αν τρία
πρόσωπα δεν αποτελούν τρεις θεούς, τότε λογικά, καθένα απ’ αυτά τα τρία πρόσωπα
είναι το ένα τρίτο του Θεού. Ο «Θεός»
τότε πρέπει να ορισθεί σαν Τριάδα τριών προσώπων και, κατά συνέπεια, κανένα από
τα πρόσωπα δεν μπορεί να ονομασθεί ξεχωριστά «Θεός», γιατί μόνο και τα τρία
πρόσωπα μαζί αποτελούν το σύνθετο σύνολο του «Θεού».
Οι τριαδικοί
απορρίπτουν και τα δύο αυτά λογικά συμπεράσματα και προβάλλουν ένα παράλογο.
Αναγκάζονται από το δόγμα τους να πιστεύουν δύο αντίθετες απόψεις ταυτόχρονα. Ο
Θεός είναι τρεις, ο Θεός είναι ένας. Φυσικά αυτό είναι αντίθετο με την λογική.
ΠΡΟΒΛΗΜΑ 3. Δεν
μπορούν να υπάρχουν τρία ισότιμα πρόσωπα του Θεού
Πολλές περικοπές
μέσα στην Γραφή αποκλείουν τρία ισότιμα πρόσωπα του Θεού. Ακολουθεί ένας κατάλογος
αρκετών τέτοιων εδαφίων:
· Ο
Πατέρας είναι μεγαλύτερος από τον Υιό
(Ιωάν.ιδ:28)
· Ο
Πατέρας είναι μεγαλύτερος όλων (Ιωάν.ι:29)
και υπεράνω όλων (Εφ.δ:6)
· Ο
Πατέρας είναι ο Θεός του Υιού (Ματθ.κζ:46,
Ιωάν.ι:17, Εβρ.α:8,9)
· Ο
Υιός δεν είναι ο Ύψιστος αλλά ο Πατέρας Του είναι ο Ύψιστος (Λουκ.α:31,32,35)
· Ο
Υιός θα υποταχθεί στον Πατέρα αιώνια (Α΄
Κορ.ιε:24,28)
· Το
Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να βλασφημηθεί, αλλά μπορεί κάποιος να πει λόγια ενάντια
στον Υιό. (Λουκ.ιβ:10)
· Κανείς
δεν είναι ίσος με τον Γιάχβε, τον ένα Θεό (Ησ.μς:5,9,
Α΄Κορ.ια:3)
ΠΡΟΒΛΗΜΑ 4. Δεν
μπορούν να υπάρχουν τρία παντοδύναμα πρόσωπα του Θεού.
Η παραπάνω φράση
αφορά στην παντοδυναμία που αναφέρεται στο σύμβολο της Πίστης του Αθανάσιου, η
οποία είναι λογικά αδύνατη.
Αναφέρεται λοιπόν,
ότι ο Πατέρας είναι παντοδύναμος, ο Υιός είναι παντοδύναμος, το Άγιο Πνεύμα
είναι παντοδύναμο και δεν είναι τρεις παντοδύναμοι αλλά ένας παντοδύναμος.
Αυτή η διακήρυξη
είναι, από μόνη της, αντιφατική. Αν δεν υπάρχουν τρεις παντοδύναμοι,
τότε δεν μπορεί κανείς να πει ότι ο Πατέρας είναι παντοδύναμος, ο Υιός είναι
παντοδύναμος και το Άγιο Πνεύμα είναι παντοδύναμο. Διαφορετικά, αν είναι αλήθεια
ότι ο Πατέρας είναι παντοδύναμος, και ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα είναι επίσης
παντοδύναμοι, τότε υπάρχουν τρεις παντοδύναμοι.
Ένα ακόμη λογικό
σφάλμα στη θεωρία της Τριάδας βρίσκεται στον ορισμό της παντοδυναμίας. Απλά δεν
μπορεί να υπάρχουν τρεις ξεχωριστά παντοδύναμοι. Κατά τον ορισμό, εάν
οποιοδήποτε από τα τρία πρόσωπα ήταν παντοδύναμο, αυτό θα είχε εξουσία πάνω στα
άλλα δύο.
Το ότι ένα πρόσωπο
έχει όλη την εξουσία (ή όπως το σύμβολο της πίστης το τοποθετεί, είναι
παντοδύναμο) δεν αφήνει καμία εξουσία για τα άλλα δύο, καμία δύναμη.
Ούτε μπορούν τα
τρία πρόσωπα να συμμετέχουν αμοιβαία σε μια παντοδύναμη θεότητα, γιατί τότε δεν
θα μπορούσε να ειπωθεί, όπως λέει το δόγμα, ότι ατομικά ο Πατέρας είναι
παντοδύναμος, ο Υιός είναι παντοδύναμος, και το Άγιο Πνεύμα είναι παντοδύναμο.
Με το να αποδίδουν
παντοδυναμία στα τρία πρόσωπα του Θεού, οι τριαδικοί έρχονται σε αντίθεση με
την Βίβλο σε πολλά σημεία.
Κατ’ αρχήν λένε ότι
ο Υιός είναι παντοδύναμος αλλά η Βίβλος λέει ότι δεν είναι (Ιωάν.ε:19,30, Λουκ.δ:14)
Απ’ την άλλη μεριά
πάλι, σαν ο Θεός, ο Ιησούς αναφέρεται σαν το μόνο παντοδύναμο πρόσωπο (Ματθ.κη:18, Α΄Τιμ.ς:14,15)
Αυτά τα εδάφια δεν
συμφωνούν με τη θεωρία της Τριάδας.
ΠΡΟΒΛΗΜΑ 5. Δεν μπορούν να υπάρχουν τρία πάνσοφα
πρόσωπα του Θεού.
Το δόγμα της
Τριάδας αντιφάσκει όταν υποστηρίζει ότι υπάρχουν τρία πάνσοφα πρόσωπα του Θεού.
Πράγματι υπάρχει
ένα πράγμα, τουλάχιστον, το οποίο ο Υιός δεν ήξερε και συνεπώς δεν είναι
παντογνώστης (Μαρκ.ιγ:32)
Ακόμα, αν ο Θεός
είναι τρία πρόσωπα, τότε το Άγιο Πνεύμα επίσης στερείται της παντογνωσίας
εφόσον δεν ξέρει πλήρως τον Πατέρα και τον Υιό (Ματθ.ια:27).
Φυσικά, όπως
καταλαβαίνει κανείς από τη Γραφική αφήγηση του Ματθ.ια:27, δεν διδάσκεται ότι το Άγιο Πνεύμα δεν είναι
παντογνώστης, αλλά είναι το λογικό συμπέρασμα του εδαφίου μόνο όταν κάποιος
υποθέτει ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο από τον Πατέρα και τον
Υιό.
Άλλες γραφές
μπορούν να αναφερθούν, οι οποίες αποδεικνύουν ότι ο Υιός δεν είναι πάνσοφος.
Για παράδειγμα στο Λουκ.β:52
αναφέρει ότι αύξανε σε σοφία, Ιωάν.η:28
μας λέει ότι εδιδάχθεί και στους Εβρ.ε:8
διαβάζουμε ότι έμαθε.
ΠΡΟΒΛΗΜΑ 6. Δεν
μπορεί να υπάρχουν τρία συν-αιώνια πρόσωπα του Θεού
Το δόγμα του
Αθανάσιου τονίζει την συν-αιωνιότητα των τριών προσώπων της Τριάδας, λέγοντας,
«Ο Πατέρας είναι αιώνιος, ο Υιός είναι αιώνιος, το Άγιο Πνεύμα είναι αιώνιο κι
ακόμη ότι δεν είναι τρεις αιώνιοι, αλλά ένας αιώνιος» (10,11)
«Και σ’ αυτή την
τριάδα, κανείς δεν είναι προγενέστερος η μεταγενέστερος - κανείς δεν είναι
μεγαλύτερος η μικρότερος» (25)
«Αλλά και τα τρία
πρόσωπα είναι συν-αιώνια και ίσα μεταξύ τους» (26)
Εξ’ ορισμού, η
θεότητα είναι αιώνια. Αν και τα τρία πρόσωπα της Τριάδας δεν είναι αιώνια, τότε
δεν είναι το καθένα Θεός.
Εδώ είναι που καταρρίπτεται
«εκ βάθρων» η τριαδική διδασκαλία, επειδή η Γραφή δηλώνει καθαρά ότι ο Υιός δεν
είναι αιώνιος.
Το κλειδί για να το
κατανοήσει κανείς είναι ότι ο όρος «Υιός» στην Γραφή αναφέρεται στην ανθρώπινη
φύση του Χριστού, κι όχι στη θεότητά Του.
Από τη στιγμή που
θα καταλάβει κανείς αυτό, είναι ολοφάνερο γιατί ο Υιός δεν μπορεί να είναι
αιώνιος - επειδή είναι άνθρωπος.
Μόνο ο Θεός έχει
αιώνια ύπαρξη, όλοι οι άλλοι έχουν κάποια αρχή, συμπεριλαμβανομένου και του
Υιού του Θεού.
«Ο Υιός του Θεού»
είναι ένας προσδιορισμός του ανθρώπου που συνελήφθη στην μήτρα της
Μαριάμ, γεννήθηκε στην Βηθλεέμ, και ο οποίος έζησε, πέθανε και αναστήθηκε τον 1ο
αιώνα.
Ακόμα κι οι
τριαδικοί παραδέχονται ότι ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς δεν ήταν αιώνιος. Εφόσον
δεν μπορεί να στηριχθεί η διδασκαλία ότι ο Υιός είναι αιώνιος, δεν μπορεί και
ν’ αποδειχθεί ότι υπάρχουν τρία συν-αιώνια πρόσωπα του Θεού.
Ακολουθούν εδάφια
σχετικά με το ότι ο Υιός δεν είναι αιώνιος.
· Άνθρωπος
με σάρκα και αίμα δεν μπορεί να είναι αιώνιος και να έχει ζήσει για πάντα στον
ουρανό. Α΄ Κορ.ιε:50
· Τον
καιρό του Δαβίδ, ο Θεός δεν ήταν ακόμη ο Πατέρας του Υιού Β΄Σαμ.ζ:14
· Στις
μέρες του Ησαΐα δεν υπήρχε ακόμη ο Υιός Ησ.ζ:14
· Όταν
η παρθένος Μαρία μίλησε με τον άγγελο Γαβριήλ, ο Υιός δεν είχε ακόμα γεννηθεί Λουκ.α:30-35
· Ο
Υιός εγεννήθει στο πλήρωμα του χρόνου Ψαλμ.β:7,
Εβρ.α:5
Η θεωρία της
Τριάδας έρχεται σ’ αντίθεση με τη Γραφή, όταν υποστηρίζει ότι ο Υιός είναι αιώνιος
ενώ ο λόγος του Θεού λέει ότι δεν είναι.
Φυσικά είναι
αλήθεια ότι ο Ιησούς ήταν συγχρόνως Θεός και άνθρωπος και σαν ο Θεός είναι
αιώνιος. Όμως πουθενά η αιώνια θεότητά Του δεν ονομάζεται «ο Υιός». Ο Χριστός
πάντοτε ομολογούσε ότι ο Πατέρας κατοικεί μέσα Του κι όχι ο Θεός Υιός.
Αναφερόμενος στην
αιώνια φύση Του είπε: Πριν γίνει ο Αβραάμ, εγώ είμαι (Ιωάν.η:58) Αυτό ήταν το μέγα «ΕΓΩ ΕΙΜΙ» το οποίο υπήρχε στην
αιωνιότητα και όχι ο Υιός του Θεού.
Όλα τα εδάφια που
χρησιμοποιούν οι τριαδικοί για ν’ αποδείξουν ένα αιώνιο Υιό, στην
πραγματικότητα αποδεικνύουν ένα αιώνιο Θεό.