ΠΡΟΒΛΗΜΑ 15. Οι
τριαδικοί δεν μπορούν να προσδιορίσουν τον Γιάχβε
Είναι αδύνατον για
τους τριαδικούς να δώσουν μια ολοκληρωμένη απάντηση στην ερώτηση «Ποιος
ακριβώς, είναι ο Γιάχβε;»
Όλες οι πιθανές απαντήσεις κινούνται μέσα στα πλαίσια των αντιφάσεων της τριαδικής διδασκαλίας ως προς τη Βίβλο. Το μόνο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι το δόγμα της τριάδας είναι εξωβιβλικό.
Στην πραγματικότητα, τέσσερις είναι οι μόνες πιθανές απαντήσεις που μπορεί να δώσουν οι τριαδικοί στην ερώτηση «Ποιος είναι ο Γιάχβε;» Ή θα είναι το πρώτο ή το δεύτερο ή το τρίτο πρόσωπο της τριάδας ή, αλλιώς, θα είναι το όνομα του συνόλου της θεότητας. Οι ίδιοι βρίσκονται σε δύσκολη θέση γιατί δεν υπάρχουν άλλες απαντήσεις, κι αυτές οι τέσσερις θέσεις τους έρχονται σε αντίθεση με τη Βίβλο.
Ο Γιάχβε δεν μπορεί
να είναι μόνο ο Πατήρ για δύο λόγους.
· Πρώτον: Ησ.μγ:11 λέει ότι ο Γιάχβε είναι ο μόνος σωτήρας. Αν ο Γιάχβε είναι ο Πατήρ, τότε μόνο ο Πατέρας είναι σωτήρας του ανθρώπου, και ο Υιός δεν είναι σωτήρας μας. Αυτό έρχεται σε αντίφαση με το Ιωάν.δ:42, Φιλιπ.γ:20, Α΄Ιωάν.δ:14.
· Δεύτερον:
αν ο Γιάχβε είναι ο Πατέρας, τότε ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα δεν είναι θεοί,
διότι κανείς άλλος εκτός από τον Γιάχβε δεν είναι Θεός. (Ησ.μγ:10,11, μδ:6,8, με:5,21,22, μς:5,9)
Ο Γιάχβε δεν μπορεί
να είναι μόνο ο Υιός για 3 λόγους.
· Πρώτο: ο Γιάχβε είναι φανερό ότι διαφέρει από τον Υιό (Ψαλμ.β:7, Εβρ.α:5)
· Δεύτερο:
ο Γιάχβε αναφέρεται ότι είναι ο Πατέρας όλων (Δευτ.λβ:6, Ησ.ξγ:16, ξδ:8, Ιερ.γ:16,19, λα:7,9, Μαλαχ.β:10) και ο
Πατέρας του Χριστού (Β΄Σαμ.ζ:8,14,
Ψαλμ.β:7, πθ:18,19,26) και
· Τρίτο:
μόνο ο Γιάχβε είναι Θεός, οπότε ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα δεν μπορούν να
είναι θεία πρόσωπα.
Ο Γιάχβε δεν μπορεί
να είναι μόνο το Άγιο Πνεύμα για τρεις λόγους.
· Πρώτο:
ο Γιάχβε είναι ο παντοδύναμος Θεός (Ψαλμ.ν:1,
Ησ.ι:20,21) όμως αυτός ο τίτλος δίνεται στον Υιό και τον αιώνιο Πατέρα (Ησ.θ:6)
· Δεύτερο,
γιατί ο Γιάχβε είναι ο Πατέρας, και
· Τρίτο:
επειδή ο Γιάχβε μόνο είναι Θεός (εννοώντας ότι ο Πατέρας και ο Υιός δεν είναι)
Ούτε μπορεί ο Γιάχβε
να είναι και τα τρία πρόσωπα της τριάδας.
· Πρώτο:
ο Γιάχβε μιλάει προς τον Υιό και τον αποκαλεί Θεό, (Ψαλμ.β:7, με:6, Εβρ.α:5,8). Εάν ο Γιάχβε είναι τα τρία πρόσωπα της
τριάδας, ποιο είναι το τέταρτο πρόσωπο, το οποίο η τριάδα αποκαλεί Θεό;
· Δεύτερο:
κάνοντας τον Γιάχβε πλήρη τριάδα, σημαίνει ότι ο Ιωάννης ο βαπτιστής
προετοίμασε τον δρόμο για την τριάδα (Ησ.μ:3,
Μαλαχ.γ:1, Ματθ.γ:1-3), ότι όλα τα πρόσωπα της τριάδας σταυρώθηκαν (Ζαχ.ιβ:4,10, Ιωάν.ιθ:37) κι ότι όλη η
τριάδα θα επιστρέψει στην δεύτερη έλευση (Ζαχ.ιδ:3-5).
Μερικοί τριαδικοί προσπαθούν να εφεύρουν μια πέμπτη πιθανότητα, συγκεκριμένα ότι ο Γιάχβε είναι μόνο ο Πατέρας σε μερικά εδάφια, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα σε άλλα εδάφια, ενώ αλλού ο Γιάχβε είναι το πλήρωμα της Θεότητας. Αυτή η λύση είναι, όμως, μια προκατειλημμένη, αγωνιώδης προσπάθεια να διασώσουν αυτή την διδασκαλία, η οποία τελικά αντικρούει την τριαδική διδασκαλία. Η παραπάνω άποψη είναι προκατειλημμένη και «σκοτεινή» διότι η βάση για την απάντηση ποιος είναι ο Γιάχβε δεν προκύπτει, πάντα, απ’ την έννοια του εδαφίου ή του κειμένου.
Οι τριαδικοί διαστρεβλώνουν τα εδάφια αντί να τα αφήνουν να εννοούν ό,τι λέγουν. Ο Γιάχβε γίνεται οποιοσδήποτε προκειμένου να υποστηρίξουν το δόγμα τους, όμως αυτό δεν είναι η σωστή εξήγηση. Όλες οι διδασκαλίες πρέπει να συμμορφώνονται με τις Γραφές και όχι με εδάφια. Επιπλέον η πίστη ότι ο Πατέρας είναι ο Γιάχβε (Π = Γ) ο Υιός είναι ο Γιάχβε (Υ = Γ) και το Άγιο Πνεύμα είναι ο Γιάχβε (Α.Π = Γ) στην πραγματικότητα αναιρεί την τριαδική διδασκαλία. Σύμφωνα με τις μαθηματικές ταυτότητες όταν δύο πράγματα είναι ίσα με ένα τρίτο, πρέπει να είναι ίσα και μεταξύ τους. Έτσι αν Π = Γ και Υ = Γ, τότε πρέπει να είναι και Α.Π = με Υ κ.ο.κ. Ολοφάνερα η πέμπτη λύση που προτάθηκε από μερικούς τριαδικούς πρέπει να απορριφθεί σαν απαράδεκτη, διότι οδηγεί στο λογικό συμπέρασμα ότι ο Πατέρας είναι ο Υιός και ο Υιός είναι το Άγιο Πνεύμα. Οι τριαδικοί απλώς δεν μπορούν να προσδιορίσουν τον Γιάχβε, χωρίς να έλθουν, με κάποιο τρόπο, σε αντίθεση με την Βίβλο.
ΠΡΟΒΛΗΜΑ 16. Η
τριαδική διδασκαλία δεν μπορεί να προσδιορίσει τον Πατέρα.
Το δόγμα του
Αθανάσιου υποστηρίζει ότι τα τρία πρόσωπα της τριάδας είναι ξεχωριστά: «Καμία
σύγχυση των προσώπων, καμία διαίρεση της υπόστασης. Γιατί υπάρχει ένα πρόσωπο
του Πατέρα, άλλο πρόσωπο του Υιού και άλλο του Άγιου Πνεύματος» (θέσεις 4,5)
Αυτή η θέση, όμως, έρχεται σε αντίθεση με τη Βίβλο.
Αντίθετα με την τριαδική διδασκαλία, η Βίβλος λέει ότι το Αγ. Πνεύμα είναι ο Πατέρας του Χριστού (Ματθ.α:18-20 & Λουκ.α:35) Αν ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα είναι ξεχωριστά πρόσωπα, τότε ο Χριστός είχε δύο πατέρες. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με την Γραφή που μιλάει για ένα μόνο Πατέρα (Μαλαχ.β:10, Α΄Κορ.η:6, Εφεσ.δ:6) και με το ίδιο το δόγμα που λέει ότι «Υπάρχει συνεπώς ένας Πατέρας» (24). Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι το Άγ. Πνεύμα είναι ξεχωριστό πρόσωπο από τον Θεό Πατέρα, χωρίς να έρθει σε αντίθεση με τη Γραφή. Ο Πατέρας και το Άγ. Πνεύμα είναι απλώς περιγραφές του ιδίου θείου προσώπου που γέννησε τον Χριστό.
Επίσης, η τριαδική διδασκαλία έρχεται σε αντίθεση με τη Βίβλο στην προσπάθειά της να διαχωρίσει το θείο πρόσωπο του Ιησού από το θείο πρόσωπο του Πατέρα. Ο Ησ.θ:6 διακηρύσσει ότι ο Ιησούς είναι Ο αιώνιος Πατέρας (πρόσεξε το οριστικό άρθρο «Ο») Αν ο Ιησούς και ο Πατέρας είναι ξεχωριστά πρόσωπα τότε υπάρχουν δύο πατέρες πράγμα που δεν συμφωνεί με το Μαλαχ.β:10, Α΄Κορ.η:6, Εφεσ.δ:6. Υπάρχουν κι άλλες γραφές προσδιορίζουν τη θεότητα του Ιησού σαν αυτή του Πατέρα. Η τριαδική θέση ότι υπάρχει ένα πρόσωπο του Πατέρα, άλλο του Υιού και άλλο του Αγίου Πνεύματος έρχεται σε αντίθεση με τα Βιβλικά κείμενα που αναφέρονται στον Ιησού και το Άγιο Πνεύμα σαν ο Πατέρας.
ΠΡΟΒΛΗΜΑ 17. Η
τριαδική διδασκαλία δεν μπορεί να είναι μονοθεϊστική
Οι τριαδικοί και οι
μη τριαδικοί συμφωνούν ότι ο Χριστιανισμός «κληρονόμησε» το μονοθεϊσμό του
Ισραήλ. Η μετάβαση από τη μια διαθήκη στην άλλη δεν επέδρασε στην φύση του
Θεού. Στο τέλος της Π.Δ. ο Θεός είπε: «Είμαι ο Γιάχβε, δεν αλλοιούμαι» (Μαλαχ.δ:6). Οι Ιουδαίοι δεν πιστεύουν
ούτε πίστευαν ποτέ στην διδασκαλία της τριάδας.
Ο Ιησούς και οι απόστολοι ήσαν Ιουδαίοι και στην Παλαιά Διαθήκη δεν είχε αποκαλύψει ο Θεός τον εαυτό Του σαν τριάδα. Αυτό το παραδέχονται ακόμη κι οι τριαδικοί μελετητές.
Για παράδειγμα: ο C. Draina γράφει στην «Νέα καθολική εγκυκλοπαίδεια» ότι το δόγμα της τριάδας δεν διδάσκεται στην Π.Δ., το μυστήριο της αγίας τριάδας δεν αποκαλύφθηκε στους εκλεκτούς άνδρες της Π.Δ. Είναι φανερό ότι η εκκλησία ιδρύθηκε από Ιουδαίους αποστόλους, οι οποίοι δεν σκέφθηκαν τον Θεό σαν τριάδα. Επειδή η κύρια αποστολική αντίληψη για το Θεό που κληρονομήθηκε από τον Ισραήλ, είναι απ’ όλους παραδεκτό ότι είναι μονοθεϊστική, είναι αδύνατον να είναι μονοθεϊστική και η θεωρία της τριάδας, η οποία είναι αντίθετη.
Υπάρχει μια άλλη εντυπωσιακή σύγκριση, η οποία δείχνει ότι στην πλήρη του έκφραση το δόγμα της τριάδας δεν μπορεί να είναι αληθινός μονοθεϊσμός.
Η Ινδουιστική τριάδα έχει οδηγήσει σε μεγάλη σύγχυση τους τριαδικούς Χριστιανούς. Οι Ινδουιστές εκφράζουν ουσιαστικά την ίδια αντίληψη όπως οι τριαδικοί, ακόμη και στο ότι υποστηρίζουν ότι η άποψή τους είναι μονοθεϊστική (αν και φυσικά δεν είναι). Σημειώστε τις ομοιότητες μεταξύ των Ινδουιστικών και των τριαδικών θέσεων. Οι δύο αυτές τριάδες περιλαμβάνουν τρία θεία πρόσωπα και οι δύο ισχυρίζονται ότι είναι ένας Θεός και οι δύο υποστηρίζουν ότι είναι μονοθεϊστικές.
«Σ’ αυτά τα τρία πρόσωπα ο ένας θεός εφανερώθη - καθένας πρώτος εν τόπω, καθένας τελευταίος - όχι μόνος, ο Σίβα, ο Βίσνου, ο Βράχμα, καθένας μπορεί να είναι πρώτος, δεύτερος, τρίτος μεταξύ των αγίων προσώπων», «... η Ινδουιστική τριάδα Βράχμα, Βίσνου, Σίβα, η οποία παρουσιάζεται και λατρεύεται σαν τρία πρόσωπα, αν και η αρχέτυπη θεία αρχή, ο Βράχμα, δεν είναι παρά ένας.» Σε σχόλια πάνω στη Βέδα αναφέρεται ότι, «υπάρχουν τρεις θείες υπάρξεις, αλλά μόνο μια θεότητα».
Η αντίφαση σ’ αυτή την σύγκριση είναι φανερή. Οι τριαδικοί επιμένουν ότι το Ινδουιστικό δόγμα είναι πολυθεϊστικό, αλλά η δική τους τριάδα είναι μονοθεϊστική. Αν η διδασκαλία της τριάδας ουσιαστικά είναι αντίστοιχη με την πολυθεία της Ινδουιστικής τριάδας, τότε η τριαδική διδασκαλία δεν είναι μονοθεϊστική.
ΠΡΟΒΛΗΜΑ 18. Η τριαδική διδασκαλία δεν μπορεί να είναι
Βιβλική.
Είναι αδύνατον να
ορισθεί το δόγμα της τριάδας με βιβλικούς όρους. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει
ότι η διδασκαλία αυτή δεν είναι Βιβλική.
Το δόγμα της τριάδας για να διατυπωθεί απαιτεί, ενώ αναφερόμαστε σ’ ένα Θεό, να εννοούμε τρία πρόσωπα, είναι απαραίτητη δηλαδή η έννοια, ένας Θεός σε τρία πρόσωπα. Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος για να εκφραστεί αυτή η διδασκαλία. Επίσης, είναι αδύνατον να γίνει αυτό χρησιμοποιώντας μόνο λέξεις της Αγίας Γραφής.
Όταν ο Θεός ενέπνευσε τους ανθρώπους που έγραψαν τη Βίβλο, διάλεξε κάθε λέξη έτσι ώστε οι όροι που χρησιμοποίησε να εκφράζουν με σαφήνεια την έννοια των διδασκαλιών που Αυτός θεμελίωνε. Η αληθινή αντίληψη για το Θεό, είναι ό,τι περιέχεται στην Βίβλο. Κάθε αντίθετη άποψη είναι λανθασμένη. Οι λέξεις της Βίβλου μας μεταφέρουν την ακριβή διδασκαλία που ο Ίδιος ο Θεός ήθελε να διαφυλάξει μέσα στην εκκλησία σαν τον ακριβή, αληθινό ορισμό της φύσης Του. Σήμερα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις ίδιες λέξεις όταν θέλουμε ν’ ασχοληθούμε με τη διδασκαλία που Αυτός όρισε μέσα στη Γραφή. Αν δεν μπορούμε, αλλά αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιήσουμε εξωβιβλικούς όρους για να ορίσουμε τη θέση μας, τότε η θέση μας δεν είναι Βιβλική.
Όταν ο Θεός τοποθέτησε μέσα στη Βίβλο την αληθινή αντίληψη για τον εαυτό Του, δεν χρησιμοποίησε καμία λέξη που είναι ουσιώδης για τον καθορισμό της τριάδας. Αν οι λέξεις που χρειάζονται για να δοθεί μια ιδέα δεν υπάρχουν, η ίδια η ιδέα δεν υπάρχει.
Εάν η Βίβλος περιέχει πράγματι ένα δόγμα, το περιέχει στις λέξεις των εδαφίων της που διδάσκουν αυτό το δόγμα. Αν επιτρέπονται μόνο οι λέξεις της Βίβλου, κανείς τριαδικός δεν μπορεί ποτέ να εκφράσει το δόγμα του τριαδικού θεού, ο οποίος είναι ένας Θεός σε τρία πρόσωπα.
Ακολουθεί μια λίστα πολλών εξωβιβλικών όρων που χρησιμοποιούνται για τον ορισμό του δόγματος της τριάδας:
Ισότιμος
|
Μια ουσία
|
Το τρίτο πρόσωπο
|
Συνάναρχος
|
Πρόσωπα
|
Τρεις
|
Αιώνια γενεαλογία
|
Πλειονότης
|
Τρία πρόσωπα
|
Αιώνιος Υιός
|
Προϋπάρχων
|
Ενότης
|
Θεός Άγιο Πνεύμα
|
Προενσαρκωθείς
|
Τρία σ’ ένα
|
Θεός Υιός
|
Το πρώτο πρόσωπο
|
Τριάς - τριάδα
|
Ένας σε τρία
|
Το δεύτερο
πρόσωπο
|
Τριπροσωπικός
|
Τριαδικός
|
Τριαδικός Θεός
|
Τριαδικότης
|
Ενωμένος
|
Κανείς από τους
παραπάνω όρους δεν χρησιμοποιείται στη Γραφή για να περιγράψει τη φύση του
Θεού. Πώς τότε μπορούν οι τριαδικοί να δώσουν την ιδέα του τριαδικού Θεού
χρησιμοποιώντας λέξεις της Βίβλου; Δεν μπορούν.
Είναι τελείως αδύνατον να ορίσουν ακόμη και την βασική αντίληψη του ενός Θεού σε τρία πρόσωπα, χωρίς να προσθέσουν λέξεις στα λόγια του Θεού που χρησιμοποιούνται στη Γραφή για να εκφράσουν ποια είναι στην πραγματικότητα η φύση Του. Εάν, για να καθορίσουν τη θεολογία τους πρέπει να μεταχειρίζονται εξωβιβλικές λέξεις που διαμορφώθηκαν από συνόδους ανθρώπων, αιώνες μετά τη συγγραφή του λόγου του Θεού, θα πρέπει βεβαίως να παραδεχτούν ότι διατρέχουν τον κίνδυνο να εισηγηθούν έξω-βιβλική διδασκαλία. Είναι ακριβώς αυτός ο λόγος για τον οποίο η Αγία Γραφή προειδοποιεί τους ανθρώπους να μην προσθέσουν στο λόγο του Θεού.
Ένα σφάλμα που γίνεται συχνά από τους τριαδικούς είναι η επιμονή τους ότι οι χριστιανοί πιστεύουν σε όρους που είναι ξένοι με τη Γραφή. Κρίνουν αν η θεολογία κάποιου είναι Βιβλική ή όχι, με το να τον ρωτάνε αν πιστεύει ορισμένους όρους, που δεν υπάρχουν στην Γραφή. Πόσο παράλογο είναι όταν λένε: «Επίστρεψε μου να δω αν πιστεύεις ό,τι λέει η Βίβλος. Εδώ είναι ένας όρος που δεν υπάρχει πουθενά στην Γραφή, τον πιστεύεις; Αν όχι, σε κατηγορώ ότι δεν πιστεύεις στην Γραφή».
Βέβαια δεν λένε ακριβώς αυτά τα λόγια, αλλά αυτό είναι που κάνουν στην πραγματικότητα. Συνήθως οι ερωτήσεις γίνονται κάπως έτσι: «Πιστεύεις στην τριάδα; Πιστεύεις στην προΰπαρξη του Χριστού; Πιστεύεις ότι τα τρία πρόσωπα είναι ίσα και συνάναρχα; Αν μου πεις όχι, τότε δεν πιστεύεις στη Γραφή». Πώς μπορούμε, ρωτώντας κάποιον αν πιστεύει πράγματα που δεν είναι στην Γραφή, να καθορίσουμε αν πιστεύει ό,τι είναι στη Γραφή; Μερικοί τριαδικοί έχουν καταδικάσει Χριστιανούς που πιστεύουν ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ στην ίδια βάση που οι Ρωμαιοκαθολικοί καταδίκασαν τους αποκαλούμενους «αιρετικούς» κατά την περίοδο της ιεράς εξέτασης. Αν κάποιος αρνιόταν να πιστέψει στο «πουργατόριο», στον «παπισμό» και στην «ιερατική απολυταρχία», τον κατηγορούσαν ότι δεν πιστεύει στη Βίβλο.
Ακριβώς επειδή αυτοί οι όροι δεν υπάρχουν μέσα στην Γραφή, κανείς Χριστιανός δεν είναι αναγκασμένος να ομολογήσει ότι τους πιστεύει.
Το ίδιο, κανείς πιστός δεν είναι υποχρεωμένος να δεχτεί την οικειοποίηση έξω-βιβλικών λέξεων των τριαδικών. Είναι λάθος για τους τριαδικούς να παρουσιάζουν μια λίστα όρων που εφεύραν αιώνες αφότου η Βίβλος συμπληρώθηκε - όροι που δεν υπάρχουν πουθενά στη Βίβλο - και να απαιτούν απ’ τους Χριστιανούς που πιστεύουν στον έναν Θεό να πιστέψουν αυτούς τους όρους κάτω απ’ την απειλή ότι θα θεωρηθούν αιρετικοί. Κανένας δεν θα μπορούσε να κατηγορηθεί αιρετικός, απλώς και μόνο επειδή αρνείται να πιστέψει ό,τι δεν υπάρχει στη Γραφή.
ΠΡΟΒΛΗΜΑ 19. Η
τριαδική διδασκαλία δεν μπορεί να κατανοηθεί
Το γεγονός ότι το
δόγμα της τριάδας είναι μυστήριο που δεν μπορεί να κατανοηθεί ή να εξηγηθεί,
αποδεικνύει ότι δεν είναι Βιβλική διδασκαλία. Η Άγια Γραφή λέει ότι μπορούμε να
γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε τη διδασκαλία περί Θεού (Ιωάν.η:32, ιζ:17, Α΄Θεσ.ε:21, Β΄Τιμ.γ:10, Τιτ.α:9).
Αν και οι λεπτομέρειες θα παραμείνουν άγνωστες στον άνθρωπο σ’ αυτή τη ζωή, οι βασικές ιδέες όλων των κυριοτέρων Βιβλικών διδασκαλιών έχουν αποκαλυφθεί στην Αγία Γραφή. Επειδή η διδασκαλία περί Θεού είναι ένα θεμελιώδες δόγμα της Βίβλου, πρέπει να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τουλάχιστον τα ουσιώδη σημεία της φύσης του Θεού, τα οποία Αυτός μας αποκάλυψε.
Είναι αδικαιολόγητο για την διδασκαλία περί Θεού να είναι ένα «κεκαλυμμένο» μυστήριο, αδύνατο να κατανοηθεί, γιατί ο Θεός απαιτεί από εμάς να γνωρίζουμε τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής, να αποδεικνύουμε αν οι διδασκαλίες είναι σωστές ή όχι και να μπορούμε να πείθουμε τους άλλους γι’ αυτές. Ο Θεός θα ήταν άδικος, αν απαιτούσε από μας να κάνουμε κάτι που θα μας ήταν αδύνατον.
Δεν είναι επιθυμία
του Θεού να παραμείνει συγκεκαλυμμένος και κρυμμένος. Όρισε την αληθινή φύση
Του μέσα στο λόγο Του και αυτές οι διακηρύξεις μπορούν να διαβαστούν και να
κατανοηθούν. Ο Θεός περιμένει από εμάς να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε ό,τι
έχει πει σχετικά με τον Εαυτό Του.
Υπάρχει μια μεγάλη αντίφαση ανάμεσα στο τι η Βίβλος λέει και τι οι τριαδικοί λένε για την διδασκαλία περί Θεού. Οι τριαδικοί επιμένουν ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη φύση του Θεού. Για παράδειγμα λένε:
«Το ιερό μυστήριο της τριάδας είναι κάτι που το φως του δεν έχει αποκαλυφθεί ανάμεσα στους ανθρώπους... ο φυσικός νους δεν είναι ικανός να συλλάβει ή να εξηγήσει την τριαδική αντίληψη...»
«...Ο Θεός - τρεις
- σε - ένα είναι πέραν της αντιλήψεώς μας.. πέρα από το νου μας.. το μυστήριο
της τριάδας υπερβαίνει το νου... αυτό το ιερό δόγμα είναι πάνω από την λογική...»
«... το μυστήριο της τριάδας... είναι θείας αποκαλύψεως και πρέπει να λατρεύεται από αυτούς οι οποίοι ταπεινά και πιστά το δέχονται. Η τριάδα είναι ένα αντικείμενο πίστης... η τριάδα των θείων προσώπων στην ενότητα της ουσίας είναι τελείως υπερφυσική, και πρέπει να την δεχτούμε με πίστη.»
«Υπάρχουν διαχωρισμοί με τέλεια έννοια ή ορισμό των λέξεων, υπάρξεις που χρησιμοποιήθηκαν για να διαχωρίσουν τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα... τρία πρόσωπα αλλά μια θεότητα δεν μπορούν πλήρως να ορισθούν... η Βίβλος δεν μας προσφέρει κανένα ορισμό της τριάδας...»
«... το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από την ανεξερεύνητη φύση του Θεού... ο ένας Θεός σε τρία πρόσωπα είναι μια τολμηρή σύλληψη... είναι ένα θεϊκό αίνιγμα όπου ένας κάνει τρεις, και οι τρεις έναν. Πράγματι η περιορισμένη σκέψη μας δεν μπορεί να κατανοήσει πιο πολύ την τριάδα σε ενότητα, όπως μια καρυδόφλουδα δεν μπορεί να χωρέσει την θάλασσα.»
«Συμβούλια και θεολόγοι... έχουν συγκρουσθεί με το ανέκφραστο μυστήριο των τριών υποστάσεων της θεότητας... δεν μπορούμε πλήρως να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο υπάρχουν οι τρεις ξεχωριστές προσωπικότητες μέσα στην θεότητα...»
«... είναι αδύνατον να περιγράψουμε με ανθρώπινα μέσα την βαθύτατη αλήθεια που αφορά τα τρία πρόσωπα, που αποτελούν την θεότητα.»
«Η τριάδα είναι υπεράνω κάθε δυνατότητας για τέλεια σύγκριση και εξήγηση. Δεν μπορούμε να βρούμε μια τέλεια αναλογία του θεολογικού δόγματος που εξετάζουμε.»
«Σαν καθηγητής ο J. Kenneth Grider τοποθετεί το θέμα στο άρθρο του «Η Αγία τριάδα» στο «Χριστιανισμός σήμερα» έτσι: Βγάλτε τα υποδήματα σας παρακαλώ, γιατί η αγία τριάδα είναι άγιο έδαφος. Κρατήστε μακριά τους διαμορφωμένους συλλογισμούς και την κοινή αριθμητική. Εδώ η λογική και τα μαθηματικά δεν επαρκούν».
Άλλοι τριαδικοί όπως ο W. H. T. Dau έκανε παρόμοιες δηλώσεις:
«Το ζήτημα που εκφράστηκε με τον όρο τριάδα φαίνεται να είναι πέρα από οτιδήποτε μπορεί ο νους μας να συλλάβει, να αιτιολογήσει και να εξηγήσει λογικά ό,τι αφορά τον Θεό της Γραφής. Το δόγμα της τριάδας είναι όλο ένα μυστήριο.
Είναι πέραν της δυνάμεως της εκκλησίας σ’ αυτό το δόγμα ως και σε άλλα, να ικανοποιήσει τον ερευνητικό ανθρώπινο νου. Όταν ο ανθρώπινος νους ζητά μια γνώμη πάνω σ’ αυτό το θέμα, η εκκλησία θα δηλώσει αμετακίνητα ότι αν επιθυμούμε να συλλάβουμε και να μιλήσουμε επιμελώς για τον Θεό, πρέπει να διαλέξουμε μεταξύ Μοναρχιανισμού, Μονοθεϊσμού ή Τριθεϊσμού. Ή πρέπει να παραδεχθούμε τρία πρόσωπα και να αποδεχθούμε την πίστη της μιας ουσίας ή πάλι τα ίδια.
Το δόγμα της τριάδας είναι ακατανόητο για την ανθρώπινη λογική, και οτιδήποτε άλλο ανάλογο που μπορεί να παρουσιάσει για να το ερμηνεύσει σαν κατανοητό, διασπάται στο τέλος γιατί δεν υπάρχει τίποτα σ’ ολόκληρο το σύμπαν που να μπορεί να συγκριθεί τέλεια μ’ αυτό.»
Έτσι οι τριαδικοί επιμένουν ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το Θεό, αλλά η Βίβλος λέει το αντίθετο. Σημειώστε ότι οι τριαδικοί που αναφέρθηκαν παραπάνω έρχονται κατευθείαν σε αντίθεση με ό,τι ο Θεός λέει στη Βίβλο.
Ησ.μγ:10,11, Ησ.με:3-6, Ησ.νβ:6, Ιερ.θ:24, Ιερ.ις:21, Β΄ Κορ.δ:6, Εφεσ.α:17, Κολ.α:10.
Ακριβώς επειδή η τριαδική διδασκαλία είναι ένα μυστήριο που δεν μπορεί να κατανοηθεί, δεν είναι η διδασκαλία του Θεού που περιέχεται στη Βίβλο.
