Ήταν έξι μέρες πριν από το Πάσχα, όταν ο Χριστός πήγε για τελευταία φορά στη Bηθανία. Μπροστά Του πρόβαλλε ήδη ο σταυρός. Στη Bηθανία υπήρχε ένα σπίτι πολύ αγαπητό στο Χριστό. Ήταν το σπίτι του Λάζαρου, της Μάρθας, της Μαρίας. Επίγειος ουρανός θα ήταν το σπίτι αυτό.
Αν ο Χριστός ερχόταν στην πόλη σου, άραγε θα διάλεγε το δικό σου σπίτι για να μείνει; Τι είδους σπίτι έχεις; Αν είναι επίγεια κόλαση, μήπως αυτό οφείλεται στη δική σου συμπεριφορά; Ο διάβολος ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι φταίει ο ίδιος. Πάντα οι άλλοι φταίνε. Πάρε το απόφαση. Αντιμετώπισε την πραγματικότητα. Το σπίτι σου είναι ό,τι είναι, γιατί εσύ είσαι ό,τι είσαι.
Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις; Εφόσον ο Χριστός δεν πρόκειται να διαλέξει το σπίτι σου για ανάπαυση και ψυχική τόνωση, προσκάλεσε Τον να το επισκεφτεί για λυτρωμό, για σωτηρία. Άφησέ Τον ν' αρχίσει από σένα. Γίνε Λάζαρος, Μαρία, Μάρθα για να γίνει το σπίτι σου επιθυμητό στο Χριστό. Ο Χριστός δε ζητά ούτε τοίχους στολισμένους, ούτε έπιπλα ακριβά. Θέλει καρδιές να τις κάνει θρόνο Του.
