Α’
Τιμ.γ:16 «….ο Θεός εφανερώθη
εν σαρκί».
Ιωάν.δ:24
«Ο Θεός είναι Πνεύμα…..».
Ο Θεός είναι Πνεύμα και αυτό το Πνεύμα κατοίκησε στο σώμα
του Ιησού, μετά τη γέννησή Του.
Αυτός είναι ο τρόπος που η θεότητα είναι, Πνεύμα και σάρκα.
Ο πατέρας είναι Πνεύμα, και ο Υιός είναι η σάρκα. Η λέξη «υπόστασις» δεν
εμφανίζεται σε σχέση με τον Θεό, εκτός από μία φορά στο Εβρ.α:3, που σημαίνει τη
φύση ή την ουσία του Θεού. Ο Ιησούς είναι ο «χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ» (της φύσης ή της ουσίας). Έχοντας
υπόψη την έννοια των λέξεων «πρόσωπο» και «υπόσταση», και στη συνέχεια
χωρίζουμε τον Θεό σε τρία ξεχωριστά και διακριτά πρόσωπα (ουσίες ή φύσεις),
τότε έχουμε τρεις θεούς (ή τρεις θείες φύσεις) όπως και να το δούμε αυτό το
θέμα. Οι τριαδικοί συνεχώς παρουσιάζουν μια θεότητα που αποτελείται από τρεις
ξεχωριστές και διαφορετικές φύσεις, προσωπικότητες, νου και θέλω. Αυτό μειώνει
την έννοια της ενότητας του Θεού, σε μια ενότητα προσώπων και μετατρέπει τον
μονοθεϊσμό σε πολυθεϊσμό. Η Αγία Γραφή ποτέ δεν χρησιμοποιεί τη λέξη πληθυντικού
αριθμού «πρόσωπα» για να περιγράψει τον Θεό. (Η μόνη πιθανή εξαίρεση είναι στον
Ιώβ ιγ:10, «Εξάπαντος
θέλει σας εξελέγξει, εάν κρυφίως προσωποληπτήτε..»
[στο Εβραϊκό λέει: Εξάπαντος θέλει σας
εξελέγξει, εάν κρυφίως δέχεστε πρόσωπα και στη μετάφραση των Ο’ «ουθεν ηττον
ελεγξει υμας ει δε και κρυφη προσωπα θαυμασετε»]. Αυτό το εδάφιο προφανώς
κατεδαφίζει τη θεωρία της τριάδας, αν ισχύει για τον Θεό).