Α’ Κορ.ζ:36 Εἰ δέ τις ἀσχημονεῖν
ἐπὶ τὴν παρθένον αὐτοῦ νομίζει, ἐὰν ᾖ ὑπέρακμος καὶ οὕτως ὀφείλει γίνεσθαι, ὁ
θέλει ποιείτω οὐχ ἁμαρτάνει, γαμείτωσαν.
Υπάρχουν διάφορες θέσεις ως προς
το τι εννοεί αυτό το εδάφιο, θα αναφέρω 3 απ’ αυτές:
1) Εκείνο τον καιρό, τόσο ανάμεσα
στους Εβραίους όσο και στους Χριστιανούς, η κόρη ήταν εξολοκλήρου υπό την
εξουσία του πατέρα. Αυτός, μπορούσε να την δώσει ή να μην την δώσει σε γάμο,
ανάλογα με το τι ήθελε. Μπορούσε ακόμα να την κρατήσει σε μόνιμη αγαμία, αν
πίστευε ότι αυτό ήταν σωστό, και αυτή είναι η περίπτωση που υπαινίσσεται ο
απόστολος Παύλος εδώ.
