Μήπως αυτά που
έχουμε πει για τη σώζουσα πίστη αντικρούουν τα εδάφια Ρωμ.ι:8-10 όπου
διαβάζουμε: «Αλλά τι λέγει; Πλησίον σου είναι
ο λόγος, εν τω στόματί σου, και εν τη καρδία σου τουτέστιν ο λόγος της πίστεως
τον οποίον κηρύττομεν ότι εάν ομολογήσης δια του στόματός σου τον Κύριον
Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησε αυτόν εκ νεκρών,
θέλεις σωθεί διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το
στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν».
Μερικοί
ερμηνεύουν αυτά τα εδάφια έτσι, ώστε να σημαίνουν ότι η σωτηρία έρχεται
αυτόματα μόλις κάποιος αποδεχτεί διανοητικά ότι ο Ιησούς αναστήθηκε απ’ τους
νεκρούς και ομολογήσει με το στόμα του ότι είναι Κύριος. Όμως, αυτή η ερμηνεία
αντιφάσκει με την αλήθεια ότι η σώζουσα πίστη περιλαμβάνει την οικειοποίηση και
την υπακοή. Σύμφωνα μ’ αυτή την άποψη, πολλοί που ούτε καν υποστηρίζουν ότι
ζουν για το Θεό, είναι σωσμένοι. Ακόμα και τα δαιμόνια πρέπει να σώζονται αφού
ξέρουν ότι ο Ιησούς είναι ζωντανός, Τον ομολογούν με το στόμα τους και
πιστεύουν σε ένα Θεό (Ματθ.η:29
Ιάκ.β:19). Σίγουρα, αυτή η επιπόλαιη ερμηνεία του Ρωμ.ι:8-10 είναι
ανεπαρκής.