ΜΕΛΕΤΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ

Παρόλο που ο Πέτρος και ο Παύλος είναι οι δύο κύριοι χαρακτήρες στην ιστορία της πρώτης Εκκλησίας όπως καταγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων, οι μελετητές του βιβλίου αυτού πρέπει να γνωρίσουν καλά τους κύριους χαρακτήρες, το ρόλο που έπαιξαν σ’ αυτή την ιστορία, και που θα βρουν τις αναφορές για το κάθε τι απ’ αυτά. Πρέπει να είναι τόσο πολύ εξοικειωμένοι μ’ αυτό το βιβλίο, ώστε αμέσως να μπορούν να ανατρέχουν στην ιστορία που αναφέρεται σ’ αυτούς τους χαρακτήρες. Μερικοί απ’ αυτούς αναφέρονται παρακάτω:

ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (3)

Προοδευτική αποκάλυψη του ονόματος

Βλέπουμε στην Π. Διαθήκη ότι ο Θεός προοδευτικά αποκάλυπτε περισσότερα για τον εαυτό Του, καθώς διαφορετικές ανάγκες παρουσιάζονταν στη ζωή του ανθρώπου και χρησιμοποιούσε ονόματα για να εκφράσει αυτήν την αποκάλυψη του εαυτού Του. Όταν ο Αβραάμ χρειάστηκε ένα αρνί για θυσία, ο Θεός φανερώθηκε σαν Γιάχβε-ιράχ, ο ΚΥΡΙΟΣ ο προμηθεύων. Όταν ο Ισραήλ είχε ανάγκη την απελευθέρωση, ο Θεός φανέρωσε ότι το όνομά Του Γιάχβε είχε μια άγνωστη, ως τότε, σημασία σχετικά με την απελευθέρωση και τη σωτηρία (Εξ.ς:3-8). Όταν ο Ισραήλ χρειαζόταν προστασία από ασθένεια και αρρώστια, ο Θεός φανέρωσε τον εαυτό Του σαν Γιάχβε-ραφά, ο ΚΥΡΙΟΣ ο θεραπεύων. Όταν ο Ισραήλ είχε ανάγκη τη νίκη ενάντια στους εχθρούς του, ο Θεός φανερώθηκε σαν Γιάχβε-νισσί, ο ΚΥΡΙΟΣ σημαία μας, δηλ., η νίκη. Έτσι, τα ονόματα και οι τίτλοι που αναφέρθηκαν πιο πάνω, όλα αποκαλύπτουν σημαντικές πλευρές του χαρακτήρα του Θεού.

ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (2)

Ελ σημαίνει δύναμη, ισχυρός, παντοδύναμος ή, κατ’ επέκταση, θεότητα. Το Ελόα πιθανά προέρχεται από το Ελ και αναφέρεται πάντοτε στη θεότητα. Το Ελά είναι ο Αραμαϊκός (Χαλδαϊκός) τύπος του Ελόα. Το Ελοχίμ είναι ο πληθυντικός του Ελόα και αυτή η λέξη χρησιμοποιείται στην Π. Διαθήκη με την έννοια Θεός περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο πληθυντικός στα Εβραϊκά είναι ένας εμφατικός τύπος που δηλώνει το μεγαλείο, τη μεγαλοπρέπεια και τις πολλαπλές ιδιότητες του Θεού. (Δες κεφ.7). Η Γραφή χρησιμοποιεί επίσης τη λέξη Ελοχίμ όταν αναφέρεται σε ψεύτικους θεούς (Κριτ.η:33), πνευματικά όντα (Α’ Σαμ.κη:13) και ανθρώπους κυβερνήτες ή κριτές (Ψαλμ.πβ.) Σ’ αυτές τις περιπτώσεις μεταφράζεται θεός ή θεοί. Το Αδόν σημαίνει κυβερνήτης, κυρίαρχος ή κύριος είτε πρόκειται για άνθρωπο, άγγελο ή το Θεό. Το Αδονάϊ είναι ο εμφατικός τύπος του Αδόν και ειδικότερα αναφέρεται στον Κύριο (Θεό).

ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (1)

«Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία, διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν» (Πράξ.δ:12).

Παρόλο που ο άνθρωπος δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως το Θεό, ο Θεός χρησιμοποίησε αρκετούς τρόπους για ν’ αποκαλύψει τον εαυτό Του στο ανθρώπινο γένος. Ένας από αυτούς τους τρόπους είναι η χρησιμοποίηση των διαφόρων ονομάτων ή τίτλων προκειμένου να γνωστοποιήσει την ταυτότητά Του.

Η θεότητα (26)

ΟΝΟΜΑΤΑ, ΤΙΤΛΟΙ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ

Στην Π.Δ. ο Θεός αποκάλυπτε τη φύση Του στον άνθρωπο, με το να χρησιμοποιεί ονόματα και τίτλους.

Αυτά τα ονόματα τίτλοι βρίσκουν την πλήρη έννοια και εφαρμογή τους στο όνομα ΙΗΣΟΥΣ που θα πει ΓΙΑΧΒΕ ΣΩΤΗΡΑΣ. Αυτή είναι η τελική φανέρωση του Θεού στον άνθρωπο. Ακολουθεί ένας κατάλογος από αυτά τα σύνθετα ονόματα τίτλους του ΓΙΑΧΒΕ:

Η θεότητα (24)

Παραθέτουμε 13 ομάδες εδαφίων που είναι παράλληλες μεταξύ τους και κάθε μία αναφέρεται στην ίδια ιδιότητα ή γεγονός με διαφορετικό κάθε φορά όρο για τη θεότητα.

Αυτά δείχνουν πως ο ΓΙΑΧΟΥΕ είναι ο ίδιος με τον ΕΛ και τον ΕΛΟΧΙΜ και ότι τα τρία αυτά ονόματα αναφέρονται στον ΕΝΑ αληθινό Θεό ο οποίος είναι ΕΙΣ και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ!

Η θεότητα (23)

ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΟΧΙΜ ΚΑΙ ΓΙΑΧΒΕ

Καθώς ο Θεός ενέπνευσε το Μωυσή να γράψει το βιβλίο της Γένεσης, βλέπουμε ότι έδωσε μεγάλη έμφαση στο όνομά Του και στους τίτλους Του. Για ένα προσεκτικό μελετητή, υπάρχουν πατρόν και σχέδια όσο αφορά στη χρήση του ονόματος ΓΙΑΧΒΕ και του τίτλου ΕΛΟΧΙΜ.

Η θεότητα (21)

ΕΛΟΧΙΜ Ο ΕΒΡΑΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΑΣ

Όπως είπαμε, ΕΛΟΧΙΜ είναι η πιο συχνά χρησιμοποιημένη λέξη για το Θεό. Είναι πληθυντικού αριθμού, αλλά με την έννοια ενικού, εξαιτίας της χρήσης του Εβραϊκού πληθυντικού μεγαλειότητας. Επειδή λοιπόν Ελοχίμ είναι πληθυντικός ποιότητας και όχι ποσότητας, συνεπάγεται ότι δεν υπάρχει Τριάδα προσώπων μέσα στη θεότητα.

Η θεότητα (20)

ΕΒΡΑΪΚΟΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΞΗ «ΘΕΟΣ».

1. ΗΛ η ΕΛ (Εβραϊκό)

α. Σημαίνει «Θεός» και έχει την έννοια του «δυνατός, ισχυρός»

β. Χρησιμοποιείται 248 φορές στην Εβραϊκή Παλαιά Διαθήκη

γ. ΗΛ είναι ο γενικός όρος για τη θεότητα και η πλειοψηφία των χρήσεων αναφέρονται στο ΓΙΑΧΒΕ, τον αληθινό Θεό, όπως Γέν.ιζ:1 (ΕΛ Σαντάϊ, ο Θεός Παντοκράτωρ), Ψαλμ. 90:2 (ΕΛ Ο Θεός), Ησ.μγ:12 (ΕΛ, και εγώ ο Θεός).

ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ 3 - Η προέλευση των ονομάτων της Βίβλου

Α. Η ιστορία της λέξης Βίβλος 

Η ενότητα του περιεχομένου της Βίβλου φανερώνεται από τον ενικό του ονόματός της. Αρχικά ο τίτλος δεν ήταν στον ενικό, γιατί στην πρώτη εκκλησία οι Χριστιανοί που μιλούσαν Ελληνικά ονόμαζαν τα βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης σαν “Τα Βιβλία”. Οι Λατίνοι δανείστηκαν τον τίτλο “Βιβλία” αλλά τον μετέφεραν στον ενικό (Βίβλος).