Προοδευτική αποκάλυψη του
ονόματος
Βλέπουμε στην Π. Διαθήκη ότι ο Θεός προοδευτικά αποκάλυπτε περισσότερα
για τον εαυτό Του, καθώς διαφορετικές ανάγκες παρουσιάζονταν στη ζωή του
ανθρώπου και χρησιμοποιούσε ονόματα για να εκφράσει αυτήν την αποκάλυψη του
εαυτού Του. Όταν ο Αβραάμ χρειάστηκε ένα αρνί για θυσία, ο Θεός φανερώθηκε σαν
Γιάχβε-ιράχ, ο ΚΥΡΙΟΣ ο προμηθεύων. Όταν ο Ισραήλ είχε ανάγκη την απελευθέρωση,
ο Θεός φανέρωσε ότι το όνομά Του Γιάχβε είχε μια άγνωστη, ως τότε, σημασία
σχετικά με την απελευθέρωση και τη σωτηρία (Εξ.ς:3-8). Όταν ο Ισραήλ χρειαζόταν
προστασία από ασθένεια και αρρώστια, ο Θεός φανέρωσε τον εαυτό Του σαν Γιάχβε-ραφά,
ο ΚΥΡΙΟΣ ο θεραπεύων. Όταν ο Ισραήλ είχε ανάγκη τη νίκη ενάντια στους εχθρούς
του, ο Θεός φανερώθηκε σαν Γιάχβε-νισσί, ο ΚΥΡΙΟΣ σημαία μας, δηλ., η νίκη.
Έτσι, τα ονόματα και οι τίτλοι που αναφέρθηκαν πιο πάνω, όλα αποκαλύπτουν
σημαντικές πλευρές του χαρακτήρα του Θεού.
Ωστόσο, κανένα από αυτά δεν αντιπροσωπεύει την πλήρη αποκάλυψη της φύσης
του Θεού. Πολλοί άνθρωποι στην Π. Διαθήκη το γνώριζαν αυτό και επειδή ήθελαν να
μάθουν περισσότερα για το Θεό, εξέφραζαν την επιθυμία τους ρωτώντας το όνομά
Του. Όταν ο Ιακώβ πάλεψε με τον άνδρα στο Φανουήλ (μια φανέρωση του Θεού) του
είπε, «Φανέρωσόν μοι, παρακαλώ, το όνομά σου». Ο Θεός δεν αποκάλυψε το
όνομά Του, αλλά τον ευλόγησε (Γεν.λβ:29). Ο Μανωέ, ο πατέρας του Σαμψών, ρώτησε
τον άγγελο του ΚΥΡΙΟΥ ποιο ήταν το όνομά του και έλαβε την απάντηση: «Δια τι
ερωτάς περί του ονόματός μου; διότι είναι θαυμαστόν» (Κρ.ιγ:18). Ο προφήτης
Αγούρ αναρωτιέται για το Θεό, «Τι το όνομα αυτού; και τι το όνομα του υιού
αυτού, εάν εξεύρης;» (Παροιμ.λ:4). Έβλεπε στο μέλλον και προσπαθούσε να
εννοήσει το όνομα με το οποίο ο Θεός θα φανέρωνε τον εαυτό Του όταν θα
εμφανιζόταν σαν ο Υιός. Ο Ζαχαρίας προφήτευσε ότι θα ερχόταν κάποια ημέρα που ο
ΚΥΡΙΟΣ θα ήταν βασιλιάς πάνω σε όλη τη γη και «εν τη ημέρα εκείνη θέλει
είσθαι ΚΥΡΙΟΣ εις, και το όνομα αυτού εν» (Ζαχ.ιδ:9).
Το όνομα Ιησούς
Όταν ήρθε το πλήρωμα των καιρών, ο Θεός ικανοποίησε τον πόθο του λαού
Του και φανέρωσε τον εαυτό Του σε όλη Του τη δύναμη και δόξα μέσω του ονόματος
Ιησούς. Ιησούς είναι το ελληνικό όνομα που αντιστοιχεί στο Εβραϊκό, που
αποδίδεται με πολλούς τρόπους, Γιεχοσούα, Γιεσούα, ή Τζόσουα. Ιησούς σημαίνει
Γιάχβε-Σωτήρας, ο Γιάχβε η Σωτηρία μας ή ο Γιάχβε είναι Σωτηρία. Γι’ αυτό ο
άγγελος είπε, «Θέλει δε γεννήσει υιόν,
και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού ΙΗΣΟΥΝ, διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν
αυτού από των αμαρτιών αυτών» (Ματθ.α:21). Η ταύτιση του ονόματος του Ιησού
με τη σωτηρία είναι ιδιαίτερα εμφανής, επειδή το Εβραϊκό όνομα για τον Γιεσούα
είναι ταυτόσημο με την Εβραϊκή λέξη για τη σωτηρία, ειδικά από τότε που οι
αρχαίοι Εβραίοι έπαψαν να γράφουν τα φωνήεντα. Στην πραγματικότητα, το Strong’s
Exhaustive Concordance μεταγράφει το Τζέσουα σαν Γιεσούα και την Εβραϊκή λέξη
για τη σωτηρία σαν Γιεσούαχ. Παρόλο που και κάποιοι άλλοι έφεραν επίσης το
όνομα Γιεχοσούα, Τζόσουα ή Ιησούς, ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο Μοναδικός ο
οποίος στάθηκε αντάξιος αυτού του ονόματος. Αυτός είναι ο Μόνος που είναι ό,τι
ακριβώς το όνομα αυτό εκφράζει.
Ο Ιησούς είναι το αποκορύφωμα όλων των ονομάτων του Θεού της Π.
Διαθήκης. Είναι το υψηλότερο, το υπέρτατο όνομα που φανερώθηκε ποτέ στο
ανθρώπινο γένος. (Δες κεφ. 4 για επιβεβαίωση ότι ο Ιησούς εκπληρώνει όλα τα
έντεκα σύνθετα ονόματα του Γιάχβε που αναφέραμε παραπάνω). Το όνομα του Ιησού
είναι το όνομα του Θεού, το οποίο Αυτός υποσχέθηκε να φανερώσει όταν είπε, « Δια τούτο ο λαός μου θέλει γνωρίσει το
όνομά μου» (Ησ.νβ:6). Είναι το ένα όνομα στο Ζαχαρία ιδ:9 που περικλείει
και περιλαμβάνει μέσα στη σημασία του όλα τα άλλα ονόματα του Θεού.
Η εκκλησία της Κ. Διαθήκης είναι ταυτισμένη με το όνομα του Ιησού. Ο
Ίδιος είπε ότι θα μισηθούμε από όλους τους ανθρώπους εξαιτίας του ονόματός Του
(Ματθ.ι:22). Η Πρώτη Εκκλησία διώχθηκε για το όνομα του Ιησού (Πρ.ε:28, θ:21,
ιε:26) και πίστευαν ότι ήταν προνόμιο να θεωρηθεί κάποιος άξιος να υποφέρει για
το όνομά Του (Πρ.ε:41). Ο Πέτρος ομολόγησε ότι ο χωλός στην Ωραία πύλη
θεραπεύτηκε «δια του ονόματος του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου» (Πρ.δ:10). Μετά
εξήγησε την υπεροχή και την αξία αυτού του ονόματος για τη σωτηρία: «Και δεν
υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία, διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον
ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν»
(Πρ.δ:12). Ο απόστολος Παύλος έγραψε,
«Δια τούτο και ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν, και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ
παν όνομα, για να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων
και καταχθονίων» (Φιλιπ.β:9-10).
Εξαιτίας της υπεροχής αυτού του ονόματος, προτρεπόμαστε από το λόγο του
Θεού να βασιζόμαστε στο όνομα του Ιησού για κάθε τι που κάνουμε ή λέμε: «Και παν ό,τι αν πράττητε εν λόγω ή εν
έργω, πάντα εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού πράττετε» (Κολοσ.γ:17).
Διδάσκουμε και κηρύττουμε στο όνομα του Ιησού (Πρ.δ:17-18, ε:28). Εκβάλλουμε
δαιμόνια, μιλάμε σε γλώσσες, λαμβάνουμε υπερφυσική δύναμη και προστασία και
προσευχόμαστε για τους αρρώστους - όλα στο όνομα του Ιησού (Μαρκ.ις:17-18,
Ιακ.ε:14). Σημεία και τεράστια γίνονται στο όνομα του Ιησού (Πρ.δ:30).
Προσευχόμαστε και ζητάμε από το Θεό στο όνομα του Ιησού (Ιωάν.ιδ:13-14, ις:23).
Μαζευόμαστε όλοι μαζί στο όνομα του Ιησού (Ματθ.ιη:20). Βαπτίζουμε στο όνομα
του Ιησού (Πρ.β:38).
Μήπως αυτό σημαίνει ότι το όνομα του Ιησού είναι ένα είδος μαγικής
λέξης; Όχι, γιατί πρέπει να έχουμε πίστη στο όνομά Του για να είναι ενεργό
(Πρ.γ:16). Πρέπει να γνωρίζουμε και να έχουμε πίστη σ’ Αυτόν που αντιπροσωπεύεται
από αυτό το όνομα (Πρ.ιθ:13-17). Το όνομα του Ιησού είναι μοναδικό επειδή
κανένα άλλο δεν συμβολίζει την παρουσία του κατόχου του. Συμβολίζει την
παρουσία του Θεού, τη δύναμη και το έργο Του. Όταν προφέρουμε το όνομα του
Ιησού με πίστη, ο ίδιος ο Ιησούς είναι αληθινά παρών και αρχίζει να εργάζεται.
Η δύναμη δεν προέρχεται από τον ήχο του ονόματος, αλλά επειδή η επίκλησή του με
πίστη δηλώνει υπακοή στο λόγο του Θεού και πίστη στο έργο του Ιησού. Όταν
επικαλούμαστε το όνομά Του με πίστη, ο Ιησούς εκδηλώνει την παρουσία Του,
εκτελεί το έργο και ικανοποιεί κάθε ανάγκη.
Επομένως, με το όνομα Ιησούς ο Θεός αποκαλύπτει πλήρως τον εαυτό Του.
Στο βαθμό που βλέπουμε, γνωρίζουμε, τιμούμε, πιστεύουμε και δεχόμαστε τον
Ιησού, στον ίδιο βαθμό βλέπουμε, γνωρίζουμε, τιμούμε, πιστεύουμε και δεχόμαστε
το Θεό Πατέρα (Ιωάν.ε:23, η:19, ιβ:44-45, ιγ:20, ιδ:7-9). Εάν αρνούμαστε τον
Ιησού, αρνούμαστε και τον Πατέρα (Α’ Ιωάν.β:23), αλλά αν δεχόμαστε το όνομα του
Ιησού δίνουμε δόξα στον Πατέρα (Κολοσ.γ:17).
Στη Γραφή προφητεύτηκε ότι ο Μεσσίας θα έκανε γνωστό το όνομα του Κυρίου
(Ψαλμ.ιβ:22, δες Εβρ.β:12). Ο Ιησούς δήλωσε ότι φανέρωσε και κήρυξε το όνομα
του Πατέρα (Ιωάν.ιζ:6,26). Στην πραγματικότητα, κληρονόμησε το όνομά Του από
τον Πατέρα (Εβρ.α:4). Με ποιο τρόπο ο Ιησούς φανέρωσε και έκανε γνωστό το όνομα
του Πατέρα; Αυτό έγινε με την αποκάλυψη της σημασίας του ονόματος μέσω των
έργων που έκανε, τα οποία ήταν τα έργα του Γιάχβε (Ιωάν.ιδ:10-11). Όπως ακριβώς
ο Θεός στην Π. Διαθήκη αποκάλυπτε προοδευτικά περισσότερα για τη φύση και το
όνομά Του ανταποκρινόμενος στις ανάγκες του λαού Του, έτσι και ο Ιησούς στην Κ.
Διαθήκη αποκάλυψε σε πληρότητα τη φύση και το όνομα του Θεού με θαύματα,
θεραπείες, εκβολές δαιμονίων και τη συγχώρηση των αμαρτιών. Ο Ιησούς έκανε
γνωστό το όνομα του Πατέρα με τα έργα Του, γιατί μέσω αυτών απέδειξε ότι ήταν
πραγματικά ο Πατέρας, ο Γιάχβε της Π. Διαθήκης. (Δες Ησ.λε:4-6 με
Λουκ.ζ:19-22). Φανερώνοντας τη δύναμη του Θεού, σε συμφωνία με τις προφητείες,
απέδειξε ότι Ιησούς ήταν το όνομα του Πατέρα.
Γιατί το όνομα του Ιησού είναι η πλήρης αποκάλυψη
του Θεού; Απλά επειδή ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε και στον Ιησού κατοικεί όλο το
πλήρωμα της Θεότητας σωματικά, συμπεριλαμβανομένου και του Πατέρα (Κολ.β:9).
