Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018

6 καταστρεπτικοί τρόποι που ελαχιστοποιούμε τις αμαρτίες μας

Είδα ότι αυτοί οι έξι τρόποι ελαχιστοποίησης της αμαρτίας, είναι πολύ διδακτικοί σχετικά με τον αγιασμό και την νέκρωση της αμαρτίας. Πάρε λίγο χρόνο και εξέτασε τον αγώνα σου κατά της αμαρτίας, τους τρόπους που είσαι επιρρεπής να ελαχιστοποιείς την αμαρτία, και ανάπτυξε μια στρατηγική για να τους αποκηρύξεις.


Υπερασπιζόμενος

Δυσκολεύομαι να δεχτώ σχόλια για αδυναμίες ή αμαρτίες. Όταν το αντιμετωπίζω, η τάση μου είναι να τα ελαχιστοποιώ, να μιλάω για τις επιτυχίες μου, ή να δικαιολογώ τις αποφάσεις μου. Ως αποτέλεσμα, έχω σπάνια συζητήσεις για δύσκολα πράγματα στη ζωή μου.

Προσποιούμενος

Προσπαθώ να κρατώ τα προσχήματα, να διατηρώ μια αξιοσέβαστη εικόνα. Η συμπεριφορά μου, σε κάποιο βαθμό, οδηγείται από αυτό που νομίζω ότι οι άλλοι σκέφτονται για μένα. Επίσης, δεν μου αρέσει να σκέφτομαι αντανακλαστικά για τη ζωή μου. Ως αποτέλεσμα, λίγοι άνθρωποι με γνωρίζουν πραγματικά (μπορεί κι εγώ ο ίδιος να μην γνωρίζω καν τον εαυτό μου).

Κρύβοντας

Έχω την τάση να κρύβω όσο πιο πολλά πράγματα μπορώ για τη ζωή μου, ειδικά τα «κακά πράγματα». Αυτό είναι διαφορετικό από το να προσποιούμαι, η προσποίηση είναι για να εντυπωσιάσεις. Το κρύψιμο έχει να κάνει περισσότερο με την ντροπή. Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι θα δεχτούν τον πραγματικό εαυτό μου.

Κατηγορώντας

Είμαι ταχύς στο να κατηγορώ τους άλλους για αμαρτίες ή για καταστάσεις. Δυσκολεύομαι να αναγνωρίσω τη συμμετοχή μου σε αμαρτία ή σύγκρουση. Υπάρχει ένα στοιχείο υπερηφάνειας που υποθέτει ότι δεν είναι δικό μου λάθος και/ή ένα στοιχείο φόβου απόρριψης, αν είναι δικό μου λάθος.

Ελαχιστοποιώντας

Τείνω να κατεβάζω τους τόνους όταν πρόκειται για αμαρτία ή τις περιστάσεις στη ζωή μου, σαν να είναι «κανονικό» ή «δεν είναι και τόσο κακό». Το αποτέλεσμα, τα πράγματα συχνά δεν παίρνουν την προσοχή που τους αξίζει, φτάνοντας στο σημείο να είναι ανυπόφορα.

Υπερβάλοντας

Έχω την τάση να σκέφτομαι (και να μιλάω) για τον εαυτό μου, πιο καλά από ό, τι θα έπρεπε. Κάνω πράγματα (καλά και κακά) και μιλάω γι’ αυτά με τέτοιο τρόπο, που να φαίνονται πολύ μεγαλύτερα από ό, τι είναι (συνήθως για να τραβήξω την προσοχή). Το αποτέλεσμα, να τους δίδεται περισσότερη προσοχή από ό, τι αξίζουν, κι εγώ να στρεσάρομαι και να αγχώνομαι.