Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

Θα γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο στον ουρανό;



 Ας πάμε στο ψητό με μία μονολεκτική απάντηση: Ναι!

Η απάντηση με δύο λέξεις είναι, «στα σίγουρα!»

Και η απάντηση πέντε λέξεων είναι, «μπορείς να βασιστείς σ’ αυτό!»

Αλλά σαν σοφός και απαιτητικός αναγνώστης, θα θέλεις κάτι περισσότερο από τη γνώμη μου, πάνω στο θέμα. Σίγουρα θέλεις να το δεις μέσα στο λόγο του Θεού.


Επίτρεψέ μου λοιπόν, να σου προσφέρω επτά γραφές που έχω χρησιμοποιήσει για να βοηθήσω ανθρώπους που αναρωτιούνται αν θα επανενωθούν με αγαπημένους πιστούς στον ουρανό. Όλες δείχνουν ότι θα γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο στην ανάσταση, και μερικές από αυτές δείχνουν πιστούς να γνωρίζουν ο ένας τον άλλο αμέσως μετά το θάνατο.

1. Δαβίδ και ο γιος του

Ο βασιλιάς Δαβίδ είχε ένα γιο που πέθανε σε νηπιακή ηλικία. Όταν το μικρό αγόρι πέθανε, ο Δαβίδ είπε, «εγώ θέλω υπάγει προς αυτό» (Β’ Σαμ.ιβ:23).

Ο Δαβίδ ήξερε ότι θα δει και πάλι το γιο του στην παρουσία του Κυρίου, και γνωρίζοντας ότι θα επανενωθεί με το γιο που αγαπούσε, του έφερε άνεση στο πένθος του.

2. Αβραάμ, Ισαάκ, και Ιακώβ

Ο Κύριός μας είπε ότι «πολλοί θέλουσιν ελθεί από ανατολών και δυσμών και θέλουσι καθήσει μετά του Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ.η:11).

Ο Αβραάμ ήταν ο πατέρας του Ισαάκ και ο παππούς του Ιακώβ, και στον ουρανό απολαμβάνει την παρέα του γιου του και του εγγονού του, ενώ ο Ιακώβ απολαμβάνει την συντροφιά του πατέρα του και του παππού του.

3. Ο Ιησούς και οι μαθητές

Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του, «δεν θέλω πίει εις το εξής εκ τούτου του γεννήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης, όταν πίνω αυτό νέον μεθ' υμών εν τη βασιλεία του Πατρός μου» (Ματθ.κς:29).

Οι έντεκα, που μοιράστηκαν το τελευταίο δείπνο με τον Ιησού στη γη, θα φάνε και θα πιούν μαζί Του στον ουρανό. Ο Πέτρος, ο Ιάκωβος, ο Ιωάννης, και οι άλλοι θα έχουν τα ονόματά τους και θα είναι γνωστοί στον ουρανό, όπως σαφώς είχαν ονόματα και ήταν γνωστοί στη γη.

4. Ο Μωυσής και ο Ηλίας

Όταν η δόξα του Ιησού αποκαλύφθηκε στη Μεταμόρφωση, μας λέει ότι «εφάνησαν εις αυτούς Μωϋσής και Ηλίας συλλαλούντες μετ' αυτού» (Ματθ.ιζ:3).

Αυτό είναι συναρπαστικό, γιατί όταν ο Μωυσής και ο Ηλίας εμφανίστηκαν, δεν είχαν το αναστημένο σώμα. Ήταν ψυχές που ήταν ορατές όπως οι άγγελοι ήταν ορατοί στους βοσκούς, και καθώς οι ψυχές κάτω από το θυσιαστήριο έγιναν ορατές στον Ιωάννη (Αποκ.ς:9). Αν και ήταν ακόμα σε αναμονή για να ντυθούν με το σώμα της ανάστασης, ο Μωυσής και ο Ηλίας ήταν γνωστοί. Ήταν αναγνωρίσιμοι, και ήταν σε θέση να συμμετάσχουν σε συνομιλία. Αυτό μας λέει πολλά για τη συνειδητή χαρά της κοινωνίας που έχουν οι πιστοί αμέσως μετά το θάνατο, στην παρουσία του Κυρίου.

5. Οι ψυχές στον ουρανό

Ο Παύλος μιλάει για «πνεύματα δικαίων οίτινες έλαβον την τελειότητα», δηλαδή, οι ψυχές των πιστών στην παρουσία του Ιησού. Αυτές οι ψυχές, μας λέει, συγκεντρώνονται σε «εκκλησίαν πρωτοτόκων» (Εβρ.ιβ:23). Αυτή τη στιγμή, στον ουρανό, τα πνεύματα των δίκαιων είναι συγκεντρωμένα μαζί. Συγκέντρωση σημαίνει κοινότητα, και κοινότητα σημαίνει σχέση.

6. Ο Παύλος και οι Θεσσαλονικείς

Ο Παύλος ξεκαθαρίζει ότι οι πιστοί που αγαπούσε στη γη θα είναι η χαρά του στον ουρανό. «τις η ελπίς ημών ή η χαρά ή ο στέφανος της καυχήσεως; ή ουχί και σεις έμπροσθεν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εν τη παρουσία αυτού;» (Α’ Θες.β:19). Όταν ο Παύλος το λέει αυτό, προφανώς περιμένει ότι οι σχέσεις που σφυρηλατήθηκαν στη γη, θα συνεχιστούν στον ουρανό.

7. Η επανένωση των αγαπημένων πιστών

Όταν ο Παύλος γράφει στους πιστούς που θρηνούν για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, τους παρηγορεί έτσι: «έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου» (1 Θες.δ:17).

Το «μετ' αυτών» αναφέρεται στους αγαπημένους πιστούς που είναι τώρα στην παρουσία του Κυρίου. Μια σύζυγος που θρηνεί την απώλεια του πιστού συζύγου της, έχει την παρηγοριά ότι όταν έρθει ο Κύριος, θα συναντήσει ξανά τον σύζυγό της. Οι γιοι και οι κόρες που θρηνούν την απώλεια ενός πατέρα ή μιας μητέρας (πιστών), μπορούν να παρηγορηθούν στην προοπτική αυτής της ευτυχισμένης επανένωσης με εκείνους που έχουν πάει πριν από μας στην παρουσία του Κυρίου.

Αυτά είναι περισσότερο από αρκετά για να διευθετήσουν το θέμα για μένα, και ελπίζω ότι το ίδιο ισχύει και για σας. Χριστιανοί που γνωρίζονται και αγαπιούνται μεταξύ τους στη γη, θα γνωρίζονται και θα αγαπιούνται στον ουρανό.