Βιβλικός Μονοθεϊσμός

Εν αρχή:

Οι ρίζες της πίστης σε ένα Θεό βρίσκονται πολύ πίσω, στην αρχή της καταγεγραμμένης ιστορίας, στη Γέν.α:1: Εν αρχή εποίησεν ο Θεός….!

Αυτή η πρωταρχική δήλωση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του μονοθεϊσμού. Το πνεύμα του Θεού οδήγησε το Μωυσή να γράψει ο Θεός και όχι οι θεοί.

Για την ανθρωπότητα, αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη αποκάλυψη που ξεκίνησε με τον Αδάμ και την Εύα  στον κήπο της Εδέμ και αργότερα αποκαλύφθηκε στον Αβραάμ, μέσα σ’ ένα κόσμο που λάτρευε χιλιάδες ειδωλολατρικούς θεούς.

Η διαθήκη της χριστιανής μάνας

«..Γι' αυτό, αγόρι μου,μη προσέξεις στο πλήθος των ανθρώπων και μη περπατήσεις στο δρόμο τους...
Aλλά όπου ακούσεις ότι υπάρχει μια μικρή ομάδα, φτωχή, απλή, περιφρονημένη,που την απορρίπτει ο κόσμος,ενώσου μαζί της!

Kαι όπου ακούς ότι υπάρχει σταυρός, εκεί είναι ο Xριστός»

Ειναι η διαθήκη που άφησε στο 15μηνο βρέφος της η χήρα Oλλανδή 'Ανεκεν Γιανς,που θανατώθηκε απο το κοσμικό "χριστιανικό" σύστημα με πνιγμό για την πίστη της στον Iησού Xριστό στο Pότερνταμ, στις 24 Iανουαρίου 1539 μ.X.: 

Το "άλλο ευαγγέλιο"!

Εγωισμός

Δυο γαϊδουράκια βρέθηκαν κάποτε, λέει η ιστορία, σε έναν έρημο τόπο, που ο ήλιος πάνω τους ήταν ζεματιστός και τα έκανε κυριολεκτικά να υποφέρουν. Το μόνο που είχαν στη διάθεσή τους ήταν ένα προχειροφτιαγμένο ξύλινο μικρό υπόστεγο, που μπορούσε να φιλοξενήσει στη σκιά του με δυσκολία τα δυο τους κεφάλια. Έτσι και έγινε. Τα δυο γαϊδουράκια ήσυχα πήγαν και στάθηκαν με το κεφάλι τους στη σκιά του, αφού δεν υπήρχε τίποτ' άλλο γύρω να τα ανακουφίσει.

Μόλις όμως ένιωσαν λίγο καλύτερα, το ένα έσπρωξε το άλλο, για να μπει λίγο πιο μέσα στο υπόστεγο να δροσίσει και το σβέρκο του. Το άλλο όμως πληγώθηκε, αντέδρασε, πικράθηκε: «Γιατί αυτός και όχι εγώ», σκέφτηκε... «γιατί όχι εμένα... γιατί όχι για μένα... κι εγώ τι είμαι;....»

Η αξία μιας ψυχής

Ιακώβου ε:19 - 20

 
Ο Ιάκωβος στρέφει την προσοχή της Εκκλησίας σ' αυτούς τους ανθρώπους που μπορεί να λένε πως έχουν πίστη, αλλά η πίστη αυτή είναι νεκρή. Ο Ιάκωβος, όπως και ο Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή έγραψε καλώντας αυτούς που λένε ότι είναι πιστοί να εξετάσουν την πίστη τους και να βεβαιωθούν πως είναι γνήσια. Είχε ένα βαθύ ενδιαφέρον ώστε κανείς άνθρωπος να μην αυταπατάται για τη σωτηρία του.

ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 57 - Ο τελειωμένος άνθρωπος

Εβρ.β:5-9

Διαβάζουμε ότι η μέλλουσα οικουμένη δεν θα διοικείται απ’ τους αγγέλους. Η παραπομπή στη Γραφή μας στέλνει στον Ψαλμ.η:4-6 όπου βρίσκουμε την προφητεία που χρησιμοποιεί ο Παύλος για ν’ αποδείξει ότι ο Θεός αν κι έκανε τον άνθρωπο κατώτερο απ’ τους αγγέλους ως προς τη φύση του, έχει σχεδιάσει να τον τοποθετήσει πάνω απ’ όλα Του τα έργα στον μέλλοντα αιώνα.

Παραθέτοντας την προφητεία, ο Παύλος τελειώνει την παραπομπή στο εδ.8 με τα λόγια «των ποδών αυτού».Μετά, παίρνει το θέμα κι εξηγεί ότι ενώ δεν θα μείνει τίποτα που να μην υποταχθεί στον άνθρωπο, τώρα, δεν βλέπουμε την εκπλήρωση αυτού του εδαφίου. Βλέπουμε όμως τον Ιησού.... διά το πάθημα του θανάτου με δόξαν και τιμήν εστεφανωμένον, διά να γευθή θάνατον υπέρ παντός ανθρώπου διά της χάριτος του Θεού εδ.9.

Υιός άρσεν

Β' Θεσ.β:6-7 'Το μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται μόνον έως να εκβληθή εκ μέσου ο κωλύων τώρα

Γνωρίζουμε ότι ο Υιός ο άρσεν, η εκκλησία της Αρπαγής, είναι εκείνος που εμποδίζει να φανεί στο πλήρες το μυστήριο της ανομίας και να αποκαλυφθεί ο Α/Χ. Αυτό δείχνει την τεράστια επίδραση του Υιού του άρσενος πάνω στο σύστημα του Α/Χ μετά τη γέννηση του.

Μετά το τέλος της διακονίας του Υιού του άρσενος, και την Αρπαγή, θα αναβιώσει και πάλι η παγκόσμια κυβέρνηση του Α/Χ, που τώρα κωλύεται να αποκαλυφθεί.

Σωστή και λάθος θεραπεία.

 

Το να ασχολείται κάποιος με τη θεραπεία, είναι και καλό και υγιές. Οι γιατροί θα μας μιλήσουν για την πρόληψη, και έχουν απόλυτο δίκιο. Όμως ας τα ξεχωρίσουμε και ας μείνουμε στη θεραπεία, που είναι και το θέμα μας.

Δεν είναι εύκολη δουλειά για τον καθένα να ασχοληθεί με τη θεραπεία μιας αρρώστιας, μιας κατάστασης, μιας εκτροπής. Μπορεί να υπάρχει πρόθεση, διάθεση καλή, κίνητρα γνήσια, αλλά δεν αρκούν όλα αυτά, γιατί υπάρχει σωστή και λάθος θεραπεία. Θα κάνουμε συχνές αναφορές στην Ιατρική και τους γιατρούς, για να καταλάβουμε καλύτερα το θέμα μας. 

Το να φύγει κάποιος μετά την επίσκεψή του στο γιατρό με μία θεραπεία στα χέρια, είναι καλό και αναμενόμενο. Όταν όμως αυτή η θεραπεία που προτείνει και προτρέπει ο γιατρός είναι λάθος, τότε αυτό μπορεί να οδηγήσει και στο θάνατο ακόμα, κάτι που δεν συμβαίνει σπάνια…

Προσδιόρισε ημέρα

Η μελέτη της Ιστορίας είναι άκρως διδακτική. «H ιστορία κρατά το κλειδί της κατανόησης του παρόντος, με το να επιμένει να ρωτά πώς αυτό ήρθε στην ύπαρξη. Νοοτροπίες και συμπεριφορές του παρόντος οφείλουν την μορφή τους σε δυνάμεις του παρελθόντος. Το να κατανοήσουμε σωστά το παρελθόν είναι σαν να ρίχνουμε φως στο παρόν. Ζούμε στο παρόν, μαθαίνουμε από το παρελθόν και ατενίζουμε στο μέλλον».

Ιστορία, συνήθως, ονομάζουμε όσα αποτυπώθηκαν οριστικά επάνω σε υλικά που διατηρήθηκαν άθικτα από τον χρόνο και είναι προσιτά στο βλέμμα ή στην ακοή μας ακόμη και σήμερα. Ωστόσο, Ιστορία δεν είναι μονάχα αυτά. Είναι και πολλά άλλα ακόμη.

τέλος σε όσους ενοχλούνται από την παράδοση της καθεστωτικής εκκλησίας !

Σε έναν πρωτότυπο διάλογο προχώρησαν, σήμερα το πρωί, κατά τα εγκαίνια της 78ης διεθνής έκθεσης Θεσσαλονίκης, ο μητροπολίτης της κρατικής εκκλησίας  Άνθιμος και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς! 

Αμέσως μετά τον ..αγιασμό(!)  στα εγκαίνια της ΔΕΘ, ο μητροπολίτης ανέβηκε στο βήμα. "..Βρίσκεστε σε δύσκολη, αλλά επιβεβλημένη(!) αποστολή.." είπε στην σύντομη ομιλία του απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό. 

Στο τέλος της ομιλίας του ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη και απαντώντας στον μητροπολίτη τόνισε: 

«Τέλος η εποχή που κάποιοι προσπαθούσαν να απαλλαγούν από την εθνική μας παράδοση κι από την πολιτιστική μας ταυτότητα, για να γίνουν τάχα “ψευτο-Ευρωπαίοι’. Άλλους τους ενοχλούσε η σχολική ιστορία μας και προσπαθούσαν να την ξαναγράψουν με απίστευτες στρεβλώσεις. Άλλους τους ενοχλεί η θρησκευτική παράδοση της Ορθοδοξίας» ανέφερε και στο σημείο αυτό, μάλιστα, απευθύνθηκε στον μητροπολίτη Άνθιμο και είπε: «Παναγιώτατε, τέλος όλα αυτά!».

Αδιευκρίνιστο παραμένει ακόμα τι τέλος σκοπεύει να δώσει το καθεστώς σε όσους ενοχλούνται από την θρησκευτική παράδοση του..παναγιώτατου..

καλημέρα

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Προς Κολοσσαείς (2)

Κεφάλαια 2-4

Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’

1. Λαοδίκεια

β:1

Ο Παύλος θα ήθελε οι Κολοσσαείς και οι Λαοδικείς να καταλάβαιναν το μεγάλο αγώνα του γι’ αυτούς.

Η Λαοδίκεια απείχε από τις Κολοσσαίς περίπου 16 χλμ. έτσι αυτή η επιστολή θα μπορούσε να διαβαστεί κι απ’ την εκκλησία των Λαοδικαίων. Περίπου την ίδια εποχή ο Παύλος έγραψε ένα γράμμα για την εκκλησία των Λαοδικαίων, που όπως λέει θα ήθελε να διαβαστεί κι απ’ την εκκλησία των Κολοσσαίων. Και στις δύο εκκλησίες υπήρχαν άτομα που δεν είχαν δει ποτέ τον Παύλο. Και μάλλον σ’ αυτούς αναφέρεται περισσότερο όταν λέει ότι θα ήθελε να γνωρίζουν τον αγώνα του γι’ αυτούς.

ΑΓΙΑΣΜΟΣ 15 - Πρακτικές συμβουλές για άγια ζωή

“Εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού” (Β’ Κορ.γ:1)

Αυτή η σειρά έχει καλύψει μια πλατειά γκάμα θεμάτων και ζητημάτων που σχετίζονται με την καθημερινή ζωή των Χριστιανών. Ο σκοπός μας δεν ήταν να θεσπίσουμε κανόνες και νόμους (διατάγματα), αλλά να ανακαλύψουμε ειλικρινά ποιο είναι το θέλημα του Θεού για τις ζωές μας.

 

Ωσηέ 13

η θεολογία της υποδούλωσης

          (Μπορεί από το ψέμα να προέλθει απελευθέρωση;)

Θλίψη προκαλούν οι μεταμφιέσεις των δογμάτων του (ανύπαρκτου) χριστιανισμού. Πρόσωπα και ομάδες επιθυμούν διακαώς να παρουσιάσουν κοινωνικό αγωνιστικό προφίλ, χωρίς να είναι καθόλου διατεθειμένοι να απαλλαγούν από τις πνευματικές τους αγκυλώσεις αλλά απεναντίας επιθυμούν να μας τις φορτώσουν..

Είναι δεκανίκια που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις θρησκευόμενες κλίκες και επιχειρούν να «απο-ιδεολογικοποιήσουν» τις δεισιδαιμονίες τους, σερβίροντας το παραμύθι ότι στην καλύτερη περίπτωση μπορούν χωρίς πρόβλημα να συνυπάρχουν οι θεολογικές τους ακροβασίες και η επιθυμία για την κατάργηση κάθε εκμετάλευσης, ενώ στην χειρότερη προσπαθούν θρασύτατα να ταυτίσουν τους αγώνες της εκκλησίας των μαρτύρων με πλήθος καθεστωτικές ανιστόρητες αγκυλώσεις και παραχάραξεις. 

(αποσπάσματα από leonjes)

Από το θάνατο στη ζωή!

Αυτή η ιστορία που θα διαβάσετε πιο κάτω είναι αληθινή. Είναι η ιστορία του Ηλία Λιασκώνη, που δικάστηκε στις 16-1-2004 για τρεις ανθρωποκτονίες και καταδικάστηκε σε τρις ισόβια και πέντε χρόνια.

Αυτή η ιστορία γράφτηκε μόνο για ένα σκοπό, για να φανερώσει ότι ο αληθινός Θεός της Αγίας Γραφής που πιστεύουμε, είναι ζωντανός Θεός, και έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει κάθε αμαρτωλό άνθρωπο, όποια κι αν είναι η ζωή του, το παρελθόν του, και να τον κάνει νέο άνθρωπο λυτρωμένο, αναγεννημένο, παιδί του Θεού πραγματικό. Καθένας που ίσως έχει κάποιες αμφιβολίες γύρω από την αγάπη και τη δύναμη της σωτηρίας του Ιησού Χριστού, ας διαβάσει την αληθινή ιστορία μου για να πεισθεί, να βεβαιωθεί ότι ο Ιησούς Χριστός μπορεί να κάνει εντελώς καινούριο κάθε αμαρτωλό άνθρωπο, που με μετάνοια και πίστη αγκαλιάζει τη δωρεάν και "κατά χάριν" σωτηρία Του. Γιατί είναι βεβαιωμένο από τον ίδιο τον Κύριό μας ότι: "το γεγεννημένον εκ της σαρκός είναι σαρξ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος είναι πνεύμα". Ιωάννης 3:6

Μάρτυρες του Ιεχωβά

Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να παρουσιάσει τις βασικές θεολογικές θέσεις της Εταιρείας Σκοπιά και παράλληλα να δώσει τεκμηριωμένες βιβλικές απαντήσεις.

Η Βίβλος είναι η κύρια πηγή αυθεντίας

Η Βίβλος, όπως αρχικά δόθηκε, είναι ο αψευδής, αλάνθαστος κι εμπνευσμένος λόγος του Θεού. Μας έχει δοθεί από το Θεό για να μας αποκαλύψει το σχέδιό Του για τη σωτηρία μας. Η Μετάφραση Νέου Κόσμου είναι η επίσημη μετάφραση της Εταιρείας Σκοπιά.

Βιβλική θέση: Η Βίβλος, είναι πράγματι ο εμπνευσμένος λόγος του Θεού. (Β' Τιμ.γ:16-17). Πολλές φορές όμως το κείμενο της Μετάφρασης Νέου Κόσμου έχει σημαντικές αλλαγές οι οποίες έχουν σαν σκοπό να υποστηρίξουν τις θεολογικές θέσεις της Σκοπιάς. Για παράδειγμα, στο Ιωάν.α:1 διαβάζουμε "Και ο Λόγος ήταν ένας Θεός" αντί «και Θεός ήταν ο Λόγος» («...και Θεός ήν ο Λόγος» πρωτότυπο κείμενο).

Ο Θεός είναι ΕΝΑ πρόσωπο

Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΣΤΑΣΗ.

Γεν.γ:8 “Και ήκουσαν την φωνήν του Κυρίου του Θεού περιπατούντος εν τω παραδείσω προς το δειλινόν και εκρύφθησαν ο Αδάμ και η γυνή αυτού από ΠΡΟΣΩΠΟΥ του Κυρίου του Θεού....”

Εξ.λγ:20 “Και είπε, δεν δύνασαι να ίδης ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΜΟΥ διότι άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί και ζήσει”

Εβρ.α:1-3 “Ο Θεός αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς διά του Υιού τον οποίον έθεσεν κληρονόμον πάντων, δι ού έκαμε και τους αιώνας όστις ών απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ”

             

Ακόμα: Ψαλμ.ις:11, ρμγ:7 Θρήν.γ:35 Ζαχ.ζ:2

εν μορφή Θεού υπάρχων

«Το αυτό δε φρόνημα έστω εν υμίν, το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού, όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν, αλλ' εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού. Διά τούτο και ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα, διά να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων, και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος εις δόξαν Θεού Πατρός» (Φιλιπ.β:5-11).

Το θέμα του αποστόλου Παύλου σ’ αυτό το κεφάλαιο είναι η ταπείνωση (β:3) και μας φέρνει σαν παράδειγμα τον Ιησού. Η ταπείνωση δεν έχει να κάνει με το Θεό, αλλά με τον άνθρωπο. Δεν συνδέει λοιπόν αυτή την αρετή με τον Ιησού σαν προϋπάρχοντα Θεό υιό, αλλά με τον άνθρωπο Ιησού όσο βρισκόταν εδώ στη γη, από τη γέννησή Του και μετά. Ο Κύριος Ιησούς ποτέ δεν μας ζήτησε να Τον ακολουθήσουμε και να Τον μιμηθούμε σαν Θεό αλλά σαν άνθρωπο.

Ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί στο πρόσωπο του Ιησού

 

Η δήλωση ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός αναγκαστικά συνεπάγεται ότι ο Θεός ανέλαβε (πήρε) ανθρώπινη σάρκα. Αυτό, στην πραγματικότητα, είναι ό,τι μας λέει η Γραφή.

1.  “Ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη” (Α’ Τιμ.γ:16, δες το εδάφιο 15 για επιβεβαίωση ότι το θέμα του εδ.16 είναι ο Θεός). Ο Θεός φανερώθηκε (έγινε ορατός) εν σαρκί, ο Θεός δικαιώθηκε (φάνηκε ότι είναι δίκαιος) εν Πνεύματι, ο Θεός έγινε ορατός από αγγέλους, ο Θεός πιστεύθηκε στον κόσμο και ο Θεός ανελήφθει εν δόξη. Πώς και πότε έγιναν όλα αυτά; Στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

οι 3 μαρτυρούντες: Ιωάννειο κόμμα-η προσθήκη

Ιωάννειο κόμμα ή Κόμμα Ιωάννου ονομάζεται η τριαδολογική προσθήκη ή νόθα φράση που παρεμβάλλεται στα εδάφια της επιστολής 1 Ιωάννη 5:7, 8 της Καινής Διαθήκης και αναφέρει τα εξής :

«5 Τίς ἐστιν ὁ νικῶν τὸν κόσμον εἰ μὴ ὁ πιστεύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ; 6 Οὗτός ἐστιν ὁ ἐλθὼν δι' ὕδατος καὶ αἵματος, Ἰησοῦς Χριστός· οὐκ ἐν τῷ ὕδατι μόνον, ἀλλ' ἐν τῷ ὕδατι καὶ τῷ αἵματι· καὶ τὸ Πνεῦμά ἐστι τὸ μαρτυροῦν, ὅτι τὸ Πνεῦμά ἐστιν ἡ ἀλήθεια. 7 Ὃτι τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες [ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ Πατὴρ, ὁ Λόγος καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα, καὶ οὗτοι οἱ τρεῖς ἕν εἰσι]. 8 καὶ τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῇ γῇ], τὸ Πνεῦμα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὸ αἷμα, καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν. 9 Εἰ τὴν μαρτυρίαν τῶν ἀνθρώπων λαμβάνομεν, ἡ μαρτυρία τοῦ Θεοῦ μείζων ἐστίν· ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ μαρτυρία τοῦ Θεοῦ ἣν μεμαρτύρηκε περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ». (1 Ιωάννη 5:5-9)

ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 56 - Ταπείνωση

Μιχαίας ς:8

Η ταπείνωση, είναι ίσως η πιο βασική χάρη που μπορεί να έχει ένας Χριστιανός, αν θέλει να έχει την αποδοχή του Θεού στη ζωή του. Οι περισσότεροι από μας, ενώ δεν είχαμε τίποτα στη ζωή μας για το οποίο να υπερηφανευόμαστε μπροστά στο Θεό, αισθανόμασταν ότι κάναμε κάτι πολύ σπουδαίο όταν ταπεινώσαμε τους εαυτούς μας και ομολογήσαμε ότι ήμασταν χαμένοι, αβοήθητοι και χωρίς Χριστό. Όμως ο Θεός ζητάει από μας να παίρνουμε αυτή τη θέση του νικημένου και αβοήθητου αμαρτωλού ενώπιόν Του, πριν Αυτός μπορέσει να κάνει όλα αυτά που έχει ετοιμάσει για μας.

«Υιός του ….»

«Υιός του ….» σημαίνει «έχει τη φύση ή το χαρακτήρα του …», όπως στο «υιοί βροντής», «υιοί του Βελίαλ» και «υιός παρηγορίας».

Ο Ιησούς είχε ακριβώς το χαρακτήρα του Θεού καθώς και της τέλειας ανθρώπινης φύσης, γιατί κανείς δεν μπορεί να είναι ακριβώς σαν το Θεό, να είναι ίσος με το Θεό ή να έχει καθ’ ολοκληρία το χαρακτήρα του Θεού χωρίς να είναι ο ίδιος ο Θεός (Ης.μς:9, μη:11, Ιωάν.ε:18).

Από την ανθρώπινη πλευρά είναι ο Υιός του ανθρώπου, ενώ από τη θεϊκή πλευρά είναι ο Υιός του Θεού, ο Πατέρας που κατοικεί εν σαρκί.

μεταρρυθμισμένος καθολικισμός: Οχι ευχαριστώ !

Πόσο γρήγορα μαθαίνει κανείς την επαρμένη γλώσσα της εξουσίας ; Aς παρακολουθήσουμε τα γραφόμενα των πεντηκοστιανών της ΕΑΕΠ (ελευθέρας αποστολικής εκκλησίας πεντηκοστής) στο διαδίκτυο:

"Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων που δημοσιεύτηκαν στον «ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» στο φύλλο της 14ης Ιανουαρίου 2001, στο ένθετο «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ», στη σελίδα 10, η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής είναι πρώτη μετά την ορθόδοξη εκκλησία σε πλήθος εκκλησιών και ευκτήριων οίκων στην Ελλάδα. 

καλημέρα

Το όνομα

Κάντε κλικ στην επικεφαλίδα

Έξοδ.γ:14 Και είπεν ο Θεός προς τον Μωϋσήν, Εγώ είμαι ο Ων· και είπεν, Ούτω θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ· Ο Ων με απέστειλε προς εσάς.

«Εγώ είμαι ο Ων»

Στα Εβραϊκά λέει: «Εχγιέ Ασέρ Εχγιέ» που σημαίνει «Εγώ είμαι αυτός που εγώ είμαι». Στη συνέχεια, λέει: Έτσι θα πεις στους υιούς Ισραήλ ότι «Ο Εγώ είμαι με απέστειλε προς εσάς».

Η κρίση

«Ο χριστιανός δεν μπορεί να μην καταδικάζει τις πράξεις εκείνες – όχι τα πρόσωπα – που παραβιάζουν το νόμο του Χριστού.

Σεβόμαστε τη διαφορετική γνώμη που μπορεί να έχουν άλλοι Χριστιανοί, δεν μπορούμε όμως να τους ακολουθήσουμε.

Ερωτήσεις

Μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον Ιησού και τους αποστόλους «κλειστά μυαλά» επειδή δεν έκαναν αυτά που σήμερα κάνουν κάποια «ανοικτά μυαλά»;

Ερωτήσεις

Μπορεί η εκκλησία του Ιησού Χριστού να χρησιμοποιεί ή να εξομοιώνεται με τον κόσμο προκειμένου να ελκύσει αμαρτωλούς ή πιστούς (νομίζοντας ότι αυτή η τακτική έχει τη δύναμη);

Ερωτήσεις

Εμείς σήμερα, πρέπει να ακολουθούμε τον τρόπο ζωής του Χριστού και των αποστόλων; Να πατάμε εκεί που Αυτός πάτησε;

Ερωτήσεις

Μπορείτε να φανταστείτε, ή να βρείτε μια εικόνα μέσα στο λόγο του Θεού, όπου ο Ιησούς ή κάποιος απόστολος,

Η Επιείκεια – Μια παρεξηγημένη λέξη

Εδάφιο αγαπητό σε ορισμένους πιστούς – ιδιαίτερα εκείνους με ήπιο χαρακτήρα – είναι αυτό στο οποίο ο Παύλος λέει: «Η επιείκειά σας ας γείνη γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους» (Φιλιπ.δ:5).

Μάλιστα το επικαλούνται κάθε φορά που θέλουν να παραβλέψουν κάτι κακό, να μην πάρουν θέση και να μην εκφέρουν γνώμη, υποστηρίζοντας πως έτσι “δείχνουν επιείκεια”. Είναι όμως σωστή αυτή η αντίληψη;

Στην πορεία του χρόνου συχνά οι λέξεις αλλάζουν σημασία, αρκετές φορές μάλιστα τόσο πολύ ώστε να σημαίνουν ακόμη και το αντίθετο από ό,τι στην αρχαιότητα. Όταν όμως μελετούμε τα ιερά κείμενα, τα οποία έχουν γραφτεί χιλιάδες χρόνια πριν, είναι μέγιστης σημασίας να γνωρίζουμε σωστά τι είχε στο νου του ο συγγραφέας όταν επέλεξε την κάθε λέξη που χρησιμοποίησε και την οποία εμείς καλούμαστε να ερμηνεύσουμε.

Η μετάνοια

Από την κακοποίηση των ανθρώπων δεν ξέφυγε ούτε η λέξη μετάνοια και η σημασία της. Στους καιρούς τους δικούς μας ιδιαίτερα, εκείνος που μετανοεί συνήθως είναι το θύμα και όχι ο θύτης.

Μετάνοια σημαίνει θλίψη

Πρόκειται για το μεγαλύτερο και πιο συνηθισμένο μύθο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως όταν υπάρχουν θλίψη και δάκρυα, υπάρχει και μετάνοια. Δεν υποτιμώ τα δάκρυα. Αλλά δεν πρέπει να εξισώνουμε τη θλίψη με τη μετάνοια. Δεν είναι το ίδιο πράγμα. Συχνά αυτοί που θλίβονται, δεν θλίβονται για την αμαρτωλότητά τους αλλά για τις συνέπειες.

Ανθολογία από τις ψευδο"προφητείες" των μαρτύρων του ιεχωβά

-  Να θυμηθούμε το 1914 που έλεγαν ότι έγινε η "παρουσία του Κυρίου" και "η πλήρης εγκαθίδρυσις της Βασιλείας του Θεού". 

- Να θυμηθούμε το 1975 που έλεγαν ότι  θα είχαν συμπληρωθεί τα "6000 χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας από τη δημιουργία του Αδάμ και της Εύας", θα είχε "παρέλθει" "η γενεά" (δηλαδή θα είχαν πεθάνει όλοι όσοι είχαν δει τον Χριστό το 1914) και θα ελάμβανε χώρα η τρομερή "μάχη του Αρμαγεδδώνα", δηλαδή το τέλος του κόσμου (Σκοπιά, 8.4.67 και 15.11.67).

- Στη "Σκοπιά" του Αυγούστου του 1970, σελ. 465, έγραφε η εταιρεία "είναι σαφές ότι ο καιρός που απομένει έχει μειωθεί, με μόλις έξι περίπου χρόνια που απομένουν ως το τέλος των 6000 ετών της ανθρώπινης ιστορίας" Και το 1971, στη σελίδα 284, με ένα σωρό λογαριασμούς, βεβαίωνε και πάλι ότι το Φθινόπωρο του 1975 θα έληγε η ανθρώπινη ιστορία, με μια απόκλιση "ίσως να περιλαμβάνει μόνο μια διαφορά εβδομάδων ή μηνών όχι ετών"..

Η Συγχώρηση

Κάτι έχει πάει στραβά με τη συγχώρηση. Δε μπορώ να σας πω πόσο συχνά τον τελευταίο καιρό έχω προσπαθήσει να ξεκαθαρίσω τι ακριβώς εννοούμε με τον όρο αυτό.

Το πρόβλημα προκύπτει όταν κάποιοι λένε: «Έκανα λάθος, λυπάμαι, αλλά ας το ξεχάσουμε, ας συνεχίσουμε τη ζωή. Είναι υποχρέωσή σου να με συγχωρήσεις. Είναι καλλίτερα και για τους δυο μας να το προσπεράσουμε».

Με λίγες καλοδιαλεγμένες λέξεις, ανατρέπονται όλα. Όπως ένας παλαιστής που ξεφεύγει ένα χτύπημα και επιστρέφει, ο παραβάτης κερδίζει πάλι το πάνω χέρι. Τα θύματά του πρέπει να συγχωρήσουν και να ξεχάσουν. Μπορεί ακόμη ο ίδιος να τους θυμίζει ότι, σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού, εάν δεν συγχωρούμε τους άλλους, ο Ουράνιος Πατέρας δε θα συγχωρήσει εμάς (Ματθ.ς:14-15).