Η μαρτυρία των λατίνων συγγραφέων
Σύμφωνα με τη Νέα
Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, «κάποιοι λατίνοι συγγραφείς του 4ου αιώνα,
ενώ αναφέρονται στο εδ. Α ́ Ιωάννη 5:8β και δίνουν σε αυτό τριαδολογική
ερμηνεία, δεν παρέχουν καμία ένδειξη ότι γνώριζαν την ύπαρξη του Κόμματος ως
γραφικού κειμένου».
Ο Καρχηδόνιος
Τερτυλλιανός, στο έργο του Adversus Praxean το οποίο γράφτηκε περίπου το 215,
επιχειρηματολογεί ερμηνεύοντας τα εδ. Ιωάν.16:14, 15 ως προς τη διακριτή σχέση
μεταξύ του Πατέρα, του Υιού και του Παρακλήτου, ως εξής: «Αυτοί οι τρεις είναι
ένα [unum], όχι ένας [unus], όπως αναφέρεται: “Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα”»
(Ιωα 10:30).
Είναι φανερό ότι
δύσκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως παράθεση του Κόμματος καθώς αποτελεί μια
«εξαιρετικά αμφίβολη» αναφορά· πρόκειται μάλλον για μια διασταλτική τριαδολογική
ερμηνεία της ευαγγελικής περικοπής στην οποία περιλαμβάνεται ο Παράκλητος.