Ματθαίος κη:19

Αυτό το εδάφιο αναφέρει τα λόγια του Ιησού λίγο πριν την ανάληψή Του: 

«Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τά έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις τό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού  Αγίου Πνεύματος». 

Πως μπορούμε να συμβιβάσουμε αυτό το εδάφιο με όλες τις άλλες, πιο πρόσφατες αναφορές, που μιλάνε για βάπτισμα στο όνομα του Ιησού, όπως για παράδειγμα στις Πράξ.β:38; Υπάρχουν διάφορες θέσεις που μπορεί να πάρει κανείς.

Μπορεί κάποιος να πει ότι αυτά τα δύο εδάφια περιγράφουν δύο διαφορετικούς τρόπους βάπτισης. Όμως, αν είναι έτσι, τότε αντιφάσκουν. Το ένα πρέπει να είναι σωστό και το άλλο λάθος, γιατί μόνο ένας τρόπος χριστιανικού βαπτίσματος μπορεί να ισχύει. 

Επειδή το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία της εκκλησίας της Καινής Διαθήκης είναι το ίδιο για όλους τους ανθρώπους, δεν μπορεί να υπάρχουν δύο αντιφατικοί τύποι βαπτίσματος. Επειδή η Βίβλος είναι ο ασάλευτος και αλάνθαστος λόγος του Θεού, δεν μπορεί να αντιφάσκει. Αν η Βίβλος μας δίνει δύο τύπους, ποιος είναι ο σωστός, ποιον να εμπιστευτούμε;

Ο Ματθαίος που έγραψε αυτά τα λόγια (κη:19) στάθηκε μαζί με τον Πέτρο όταν αυτός κήρυξε την ημέρα της Πεντηκοστής (Πράξ.β:14). Η ερώτηση: «τι πρέπει να κάμωμεν άνδρες αδελφοί…» έγινε προς όλους τους αποστόλους (Πράξ.β:37). Αν ο Πέτρος είχε δώσει λάθος απάντηση, ο Ματθαίος θα έπρεπε να τον διορθώσει.

Κάποιοι λένε: «εγώ προτιμώ να υπακούσω στα λόγια του Ιησού παρά στα λόγια του Πέτρου»! Μάλλον δεν πρέπει να καταλαβαίνουν ότι ο Πέτρος άκουσε τον Ιησού να λέει τα λόγια που αναφέρει το Ματθ.κη:19, ότι ο Ματθαίος άκουσε τον Πέτρο να μιλάει στις Πράξ.β:38 κι ότι μόνο 7-10 μέρες χωρίζουν αυτά τα δύο γεγονότα. 

Αν το Πράξ.β:38 αντιφάσκει στο Ματθ.κη:19, τότε ο πρώτος ομιλητής της εκκλησίας, ο Πέτρος, έπεσε σε σοβαρότατο δογματικό λάθος, οι άλλοι απόστολοι συμπεριλαμβανομένου και του Ματθαίου τον ακολούθησαν σ΄ αυτό το λάθος, με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να εμπιστευτούμε τίποτα απ’ όσα έγραψαν ή κήρυξαν οι απόστολοι. Αν έτσι έχει το πράγμα, κατά τον ίδιο τρόπο μπορούμε να απορρίψουμε όλες τις διδασκαλίες της Καινής Διαθήκης.

Μια άλλη λύση είναι να πει κανείς ότι το Ματθ.κη:19 περιγράφει τον τύπο και όχι το Πράξ.β:38, ή το αντίθετο. Δεν είναι όμως ικανοποιητική, γιατί οι ίδιες λέξεις «στο όνομα του» εμφανίζονται και στα δύο εδάφια. Αν το ένα δεν περιγράφει τύπο, τότε ούτε το άλλο το κάνει. Έχουμε ήδη δει πολλούς λόγους που μας βεβαιώνουν ότι το Πράξ.β:38 συνιστά τύπο βάπτισης.

Μια τρίτη απάντηση είναι ότι ούτε το Ματθ.κη:19, ούτε το Πράξ.β:38 περιγράφει κάποιο τύπο, αφήνοντάς μας έτσι χωρίς δογματικό ορισμό. Αυτό όμως είναι πολύ απίθανο στο φως της σπουδαιότητας του βαπτίσματος, της ανάγκης να διακρίνουμε το χριστιανικό βάπτισμα από άλλους τύπους βάπτισης, και από το να διαβάζουμε αυτά τα εδάφια μένοντας με την αμφιβολία…

Όλα αυτά, δεν μας αφήνουν παρά μονάχα μία πιθανότητα: συγκεκριμένα, και τα δύο εδάφια, το Ματθ.κη:19 και το Πράξ.β:38, περιγράφουν τον ίδιο τύπο βαπτίσματος. Αν αυτό είναι αλήθεια, αυτή η λύση είναι πολύ ελκυστική, εφόσον μας δίνουν το δογματικό ορισμό του βαπτίσματος και διατηρούν την αρμονία των Γραφών.

Βασική γραφική αρχή είναι ότι, μια αλήθεια πρέπει να εδραιώνεται από περισσότερες από μία μαρτυρίες (Β’ Κορ.ιγ:1). Το Ματθ.κη:19 είναι το μοναδικό εδάφιο στη Βίβλο που χρησιμοποιεί για το βάπτισμα τα λόγια «στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» ενώ πολλά εδάφια επαναλαμβάνουν τη φράση που βρίσκουμε στις Πράξ.β:38, «στο όνομα του Ιησού Χριστού».

Σύγκριση των αναφορών της Μεγάλης Αποστολής

Ο Ματθαίος δεν είναι ο μόνος που έγραψε τα τελευταία λόγια του Ιησού προς τους μαθητές Του. Ο Μάρκος και ο Λουκάς αναφέρουν τις τελευταίες οδηγίες του Κυρίου, έστω με ένα διαφορετικό γλωσσικό ύφος. 

Παρακάτω, έχουμε τη σύγκριση των αναφορών: Ματθ.κη:19-20  Μάρκ.ις:15-18  Λουκ.κδ:47-49 και Πράξ.α:4-8.

Ματθαίος	Μάρκος	Λουκάς
Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τά έθνη ……….	Καί είπε πρός αυτούς·  Υπάγετε εις όλον τόν κόσμον ………	νά κηρυχθή ….. εις πάντα τά έθνη
βαπτίζοντες αυτούς	Οστις πιστεύση καί βαπτισθή θέλει σωθή	μετάνοια καί άφεσις αμαρτιών
εις τό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού  Αγίου Πνεύματος,	Εν τώ ονόματί μου	εν τώ ονόματι αυτού
καί ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τάς ημέρας έως τής συντελείας τού αιώνος.  Αμήν.	Σημεία δέ εις τούς πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί …………	Καί ιδού, εγώ αποστέλλω τήν επαγγελίαν τού Πατρός μου …. έωσού ενδυθήτε δύναμιν εξ ύψους.

Ο Ματθαίος και ο Μάρκος κάνουν σαφή αναφορά στο βάπτισμα. Επειδή το βάπτισμα είναι στενά συνδεδεμένο με την άφεση των αμαρτιών (Πράξ.β:38), ο Λουκάς έμμεσα αναφέρεται επίσης σ’ αυτό. Είναι σημαντικό, ότι και οι τρεις αυτές αναφορές περιγράφουν ένα όνομα. Σε κάθε περίπτωση, συμπεριλαμβανομένου και του Ματθαίου, το όνομα είναι στον ενικό αριθμό. Ο Μάρκος και ο Λουκάς, αναντίρρητα αναφέρουν το όνομα Ιησούς και προφανώς το Ματθ.κη:19 περιγράφει το ίδιο όνομα.

Το όνομα είναι στον ενικό αριθμό.

Το Ματθ.κη:19 μιλάει μόνο για ένα όνομα, αφού η λέξη είναι στον ενικό αριθμό και όχι στον πληθυντικό. Αν κάποιος νομίζει ότι αυτή η διαφορά δεν είναι σημαντική, ας διαβάσει το Γαλ.γ:16 όπου ο Παύλος δίνει τεράστια σημασία στον ενικό αριθμό του Γεν.κβ:18.

Δεν βαπτιζόμαστε στα «ονόματα», αλλά στο όνομα του Πατέρα, του Γιου και του Πνεύματος, πράγμα που πολύ καθαρά υποδηλώνει ότι αυτά είναι ένα και το όνομά τους ένα. Πατέρας, Γιος και Άγιο Πνεύμα δεν είναι ονόματα με την ακριβή έννοια της λέξης, αλλά περιγραφικοί τίτλοι. Ακόμα κι αν ήταν ονόματα, αυτό το εδάφιο περιγράφει συγκεκριμένα ένα όνομα, όχι τρία. Ακόμα πρέπει να ρωτήσουμε, ποιο είναι το σωστό όνομα του Πατέρα, του Γιου και του Αγίου Πνεύματος;

Το όνομα του Γιου.

Χωρίς αμφιβολία το όνομα του Γιου είναι Ιησούς, αφού ο άγγελος είπε στον Ιωσήφ: «Θέλει δέ γεννήσει υιόν καί θέλεις καλέσει τό όνομα αυτού  Ιησούν· διότι αυτός θέλει σώσει τόν λαόν αυτού από τών αμαρτιών αυτών» (Ματθ.α:21).

Το όνομα του Πατέρα.

Ο Ιησούς είπε: «εγώ ήλθον εν τώ ονόματι τού Πατρός μου, καί δέν μέ δέχεσθε· εάν άλλος έλθη εν τώ ονόματι έαυτού, εκείνον θέλετε δεχθή» (Ιωάν.ε:43). Είπε στον Πατέρα: «Εφανέρωσα τό όνομά σου εις τούς ανθρώπους, τούς οποίους μοί έδωκας εκ τού κόσμου.  Ιδικοί σου ήσαν καί εις εμέ έδωκας αυτούς, καί τόν λόγον σου εφύλαξαν…...Καί εφανέρωσα εις αυτούς τό όνομά σου καί θέλω φανερώσει, διά νά ήναι η αγάπη, μέ τήν οποίαν μέ ηγάπησας, εν αυτοίς, καί εγώ εν αυτοίς» (Ιωάν.ιζ:6, 26). Στην Παλαιά Διαθήκη είχε προφητευτεί ότι ο Μεσσίας θα κήρυττε το όνομα του Θεού (Ψαλμ.κβ:22  Εβρ.β:12). Ο Ιησούς πήρε κληρονομικά το όνομά Του (Εβρ.α:4). Σε ποιο όνομα ήρθε ο Ιησούς; Ποιο όνομα κήρυξε; Ποιο όνομα αποκάλυψε; Ποιο όνομα πήρε κληρονομικά; ΙΗΣΟΥΣ. Επομένως, ο Πατέρας αποκαλύφθηκε δια του ονόματος Ιησούς.

Το όνομα του Αγίου Πνεύματος.

Ο Ιησούς είπε: «ο δέ Παράκλητος, τό Πνεύμα τό  Αγιον, τό οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τώ ονόματί μου, εκείνος θέλει σάς διδάξει πάντα καί θέλει σάς υπενθυμίσει πάντα όσα είπον πρός εσάς» (Ιωάν.ιδ:26). Το Πνεύμα δίδεται και αποκαλύπτεται δια του ονόματος Ιησούς. 

Ακόμα, στις Πράξ.ις:7 διαβάζουμε «ελθόντες δε κατά την Μυσίαν επείραζον εις την Βιθυνίαν πορευθήναι, και ουκ είασεν αυτούς πνεύμα Ιησού» (κείμενο εν χρήσει).

Τα συμφραζόμενα του Ματθ.κη:19.

Τα συμφραζόμενα του Ματθ.κη:19 επιβεβαιώνουν ότι το ενικού αριθμού όνομα είναι Ιησούς. Στο εδάφιο 18 ο Ιησούς λέει: «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ καί επί γής» Και στο 19 συνεχίζει «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τά έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις τό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού  Αγίου Πνεύματος». Ο Κύριος δεν εννοούσε: Μου δόθηκε όλη η εξουσία γι’ αυτό πηγαίνετε να βαπτίζετε σε τρία διαφορετικά ονόματα ή σε κάποιο άλλο όνομα. Μάλλον ήθελε να πει: Έχω όλη την εξουσία και τη δύναμη, γι’ αυτό βαπτίζετε στο όνομά μου. Η δήλωση ότι όλη η εξουσία και η δύναμη είναι δοσμένη σ’ εμένα, μας οδηγεί να περιμένουμε σαν λογικό επακόλουθο: Πηγαίνετε σε όλα τα έθνη και κάνετε μαθητές σ’ εμένα, βαπτίζοντάς τους στο όνομά μου και διδάσκοντας τους να τηρούν όλα όσα εγώ σας είπα.

Εξαιτίας αυτού, πολλοί μελετητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτός είναι ο πρωταρχικός τύπος χριστιανικού βαπτίσματος, που στη συνέχεια άλλαξε στον τριαδικό. Μάλιστα για να ενισχύσουν την άποψή τους, λένε ότι ο εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος που έζησε γύρω στο 300 μ.Χ. αναφερόταν συχνά στο εδάφιο 19 χρησιμοποιώντας τη φράση: «στο όνομά μου». Το έκανε πολλές φορές πριν τη σύνοδο της Νίκαιας, αλλά ποτέ μετά απ’ αυτήν!

Κάποιοι λένε ότι ο Ματθαίος ή κάποιος αρχαίος αντιγραφέας, παράφρασε τα λόγια του Χριστού ή δανείστηκε τις λέξεις από άλλο εδάφιο. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι το εδ.19 περιγράφει τη φύση του βαπτίσματος κι ότι αρχικά δεν ερμηνευόταν σαν τύπος βάπτισης.

Οι διάφορες απόψεις πάνω στο κείμενο του Ματθ.κη:19 μπορεί να είναι ενδιαφέρουσες αλλά όχι αποφασιστικές, γιατί αν απλά εφαρμόσουμε τις κοινά αποδεκτές ερμηνευτικές αρχές, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το εδάφιο μιλάει για βάπτισμα στο όνομα του Ιησού.

Ενώ κάποιοι μελετητές αναγνωρίζουν ότι τα συμφραζόμενα μας επιβάλλουν τύπο βαπτίσματος, εξαιτίας της τριαδικής τους προκατάληψης δεν μπορούν να δουν ότι οι λέξεις του εδαφίου στην πραγματικότητα περιγράφουν τύπο βαπτίσματος στο όνομα του Ιησού.

Το όνομα του Θεού στην Καινή Διαθήκη, είναι Ιησούς.

Η έννοια του Ματθ.κη:19 είναι ξεκάθαρη και ολοφάνερη. Το ενικού αριθμού όνομα του Πατέρα, του Γιου και του Αγίου Πνεύματος είναι Ιησούς. Πατέρας, Γιος και Πνεύμα είναι διαφορετικοί τίτλοι για το Θεό. Ο ένας Θεός που υπάρχει, είναι ο Πατέρας ολόκληρης της δημιουργίας. Αυτός ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί σαν Γιος και κατοικεί στις καρδιές μας σαν Άγιο Πνεύμα. Το όνομα που αποκαλύπτει όλους αυτούς τους ρόλους, είναι Ιησούς.

Στην Παλαιά Διαθήκη ήταν προφητεμένο, ότι ο Θεός θα φανερωθεί με ένα όνομα: «Διά τούτο ο λαός μου θέλει γνωρίσει τό όνομά μου· διά τούτο θέλει γνωρίσει εν εκείνη τή ημέρα, ότι εγώ είμαι ο λαλών· ιδού, εγώ» (Ης,νβ:6), «Καί ο Κύριος θέλει είσθαι βασιλεύς εφ' όλην τήν γήν· εν τή ημέρα εκείνη θέλει είσθαι Κύριος είς καί τό όνομα αυτού έν» (Ζαχ.ιδ:9). Το όνομα του Ιησού είναι το υπερπάν όνομα (Φιλιπ.β:9-10), δεν πρέπει λοιπόν να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι το Ματθ.κη:19 αναφέρεται σ’ αυτό το όνομα.

Μπορούμε να αναλύσουμε το εδάφιο που μας απασχολεί ως εξής: Ποιος είναι ο Πατέρας, ο Γιος και το Άγιο Πνεύμα; Φυσικά, όλα αυτά περιγράφουν το Θεό. Ποιο είναι το όνομα του Θεού; Στην Π.Δ. το όνομα με το οποίο ο Θεός διακρινόταν απ’ όλους τους άλλους θεούς ήταν Γιάχβε (Ης.μβ:8). Αυτή η ανάλυση οδήγησε κάποτε ένα Πρεσβυτεριανό καθηγητή να πει: Το «όνομα» και όχι τα «ονόματα» του Πατέρα του Γιου και του Αγίου Πνεύματος στο οποίο πρέπει να βαπτιζόμαστε είναι Γιάχβε, το όνομα του τριαδικού Θεού.

Όμως, το υπέρτατο όνομα του Θεού στην Κ.Δ. δεν είναι Γιάχβε, αλλά Ιησούς. Αυτό το όνομα υπερκαλύπτει όλα τα άλλα ονόματα και μάλιστα εμπεριέχει στην έννοιά του το όνομα Γιάχβε, αφού Ιησούς κατά λέξη σημαίνει: Γιάχβε – Ωσήα = Αυτός είναι σωτήρας.

Στο βιβλίο της Αποκάλυψης, οι δούλοι του Θεού και του Αρνίου θα έχουν το όνομά του (ενικός) στα μέτωπά τους (Αποκ.κβ:3,4). Ποιανού το όνομα, του Θεού ή του Αρνίου; Ο Θεός και το Αρνίο έχουν ένα όνομα, το ίδιο όνομα. Το όνομα του Αρνίου είναι Ιησούς, άρα το όνομα του Θεού είναι Ιησούς.

Συμπέρασμα σχετικά με τον τύπο βαπτίσματος.

Όλες οι Βιβλικές αναφορές στον τρόπο βαπτίσματος, συμπεριλαμβανομένου και του Ματθ.κη:19, περιγράφουν το όνομα Ιησούς. Για να είναι το βάπτισμα βιβλικό, πρέπει να περιλαμβάνει το όνομα Ιησούς και να μην είναι μια απλή απαγγελία ή επανάληψη των οδηγιών του Κυρίου.

Τα λόγια όπως, «Σε βαπτίζω στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» ή «Σε βαπτίζω στο όνομα του Κυρίου» ή «Σε βαπτίζω στο όνομά Του», είναι ανεπαρκή γιατί πουθενά δεν αναφέρεται το όνομα Ιησούς. Ο σωστός τρόπος είναι: «Σε βαπτίζω στο όνομα του Ιησού». Είναι επίσης σωστό να προσθέσουμε κάποιο τίτλο όπως Κύριος ή Χριστός, για να διακρίνουμε τον Κύριο Ιησού Χριστό απ’ οποιονδήποτε άλλο που μπορεί να έχει το όνομα Ιησούς.

Το δόγμα της τριάδας.

Απέναντι σε όλα αυτά τα αδιάσειστα στοιχεία, ο μόνος πρακτικός λόγος που κάποιοι επιμένουν να επαναλαμβάνουν τα λόγια του Ματθ.κη:19 αντί να κάνουν αυτό που λένε, είναι επειδή θέλουν να ομολογήσουν τη θεωρία της τριάδας.

Όμως, δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιεί κανείς τον τριαδικό τρόπο βαπτίσματος προκειμένου να υπερασπιστεί τη λανθασμένη θεωρία της τριάδας. Η λέξη τριάδα δεν υπάρχει πουθενά μέσα στο λόγο του Θεού, ενώ η Βίβλος συνεχώς δίνει έμφαση στο γεγονός ότι ο Θεός είναι εις και όχι τρεις. Επιπλέον, ο Ιησούς είναι ο Πατέρας (Ης.θ:6), είναι ο Γιος (Ματθ.α:21) και το Άγιο Πνεύμα (Β’ Κορ.γ:17-18). Όλο το πλήρωμα της θεότητας κατοικεί σωματικά στον Χριστό (Κολ.β:9). Πατέρας, Γιος και Άγιο Πνεύμα είναι απλά τρεις διαφορετικές φανερώσεις του ενός Θεού που φανερώθηκε εν σαρκί στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν να επιμένει κανείς στον τριαδικό τρόπο βάπτισης, αφού η Βίβλος δεν διδάσκει τη μοντέρνα θεωρία της τριάδας.

Το Ματθ.κη:19 μας διδάσκει βάπτισμα στο όνομα του Ιησού.

Κλείνοντας, δίνουμε παρακάτω εννέα λόγους που το Ματθ.κη:19 αναφέρεται στο όνομα του Ιησού κατά το βάπτισμα:

1. Γραμματικά προσδιορίζεται ένα όνομα εφόσον είναι στον ενικό αριθμό.

2. Στα συμφραζόμενα φαίνεται ότι ο Ιησούς μίλησε για τη δύναμή Του, ώστε οι μαθητές να βαπτίζουν στο όνομά Του.

3. Στις περιγραφές του Μάρκου και του Λουκά για τις ίδιες εντολές που ο Κύριος έδωσε, φαίνεται ότι Ιησούς είναι το μόνο όνομα που μνημονεύεται.

4. Η πρώτη εκκλησία, συμπεριλαμβανομένου και του Ματθαίου, ερμήνευσε τις οδηγίες του Κυρίου έτσι ώστε να βαπτίζει στο όνομα του Ιησού (Πράξ.β:38  η:16  ι:48  ιθ:5  κβ:16  Α΄ Κορ.α:13).

5. Το όνομα του Πατέρα είναι Ιησούς. Ο Πατέρας αποκαλύπτεται δια του ονόματος Ιησούς (Ιωάν.ε:43).

6. Το όνομα του Γιου είναι Ιησούς (Ματθ.α:21).

7. Το όνομα του Αγίου Πνεύματος είναι Ιησούς. Το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτεται δια του ονόματος Ιησούς (Ιωάν.ιδ:26).

8. Ο Θεός έχει αποκαλυφτεί στην Καινή Διαθήκη με ένα όνομα (Ζαχ.ιδ:9) και αυτό το όνομα είναι Ιησούς (Αποκ.κβ:3-4).

9. Η Γραφή δεν διδάσκει τη θεωρία της τριάδας και κατά συνέπεια δεν υπάρχει θεολογική κάλυψη για τον τριαδικό τρόπο βάπτισης.

Η μαρτυρία της εκκλησιαστικής ιστορίας.

Δεν βάπτιζαν μόνο οι απόστολοι στο όνομα του Ιησού, αλλά και οι χριστιανοί της πρώτης μεταποστολικής περιόδου. Οι περισσότεροι θεολόγοι συμφωνούν ότι το βιβλίο των Πράξεων περιγράφει τον αρχικό τρόπο βαπτίσματος. Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί γενικά συμφωνούν ότι ο παλαιότερος τρόπος βαπτίσματος ήταν στο όνομα του Ιησού κι ότι ο τριαδικός τρόπος υιοθετήθηκε σταδιακά. (πλήρης εξέταση του θέματος στο κεφ.10).

Έχει σημασία ο τρόπος που βαπτίζουμε;

Ναι, όλοι πρέπει να χρησιμοποιούμε το βιβλικό τρόπο. Αν το όνομα Ιησούς δεν επικαλείτο σε κάποιον όταν βαπτιζόταν, αυτός έπρεπε να ξαναβαπτιστεί στο όνομα του Ιησού για τους παρακάτω λόγους:

1. Η Βίβλος δίνει μεγάλη σημασία στο βάπτισμα στο νερό και γι’ αυτό πρέπει να το διενεργούμε ακριβώς όπως μας το περιγράφει.

2. Πρέπει ν’ ακολουθούμε το παράδειγμα της αποστολικής εκκλησίας.

3. Η παράδοση είναι ανεπαρκές υποκατάστατο της βιβλικής διδασκαλίας.

4. Υπακοή και σεβασμός είναι οι λόγοι που μας κάνουν να ακολουθούμε ακριβώς το λόγο του Θεού. Θα πρέπει να υπακούμε στην καθαρή διδασκαλία των Γραφών αντί να εφευρίσκουμε νέους τρόπους και μετά να προσπαθούμε να τους ευθυγραμμίσουμε με την αλήθεια. Άρνηση να χρησιμοποιήσουμε το βιβλικό τρόπο μπορεί να υποδηλώνει ανυπακοή, επαναστατικότητα, ή επιφανειακή προσέγγιση του λόγου του Θεού.

5. Οι μαθητές του Ιωάννη είχαν βαπτιστεί εις άφεσιν αμαρτιών, ο Παύλος όμως τους βάπτισε ξανά, αυτή τη φορά στο όνομα του Ιησού (Πράξ.ιθ:1-5). Η μόνη φυσική διαφορά ανάμεσα στα δύο βαπτίσματα ήταν το όνομα, κάτι που ήταν αρκετό για να βαπτιστούν ξανά. Κάποιοι λένε ότι αισθάνθηκαν πολύ όμορφα κι ότι ένιωσαν την παρουσία του Θεού όταν βαπτίστηκαν με τον τριαδικό τρόπο. Δυστυχώς, η Βίβλος δεν μας λέει ότι το βάπτισμα ισχύει ανάλογα με το πώς αισθανόμαστε, αλλά αν το κάνουμε σωστά ή όχι. Σ’ ένα λάθος βάπτισμα, σίγουρα ο Θεός δεν είναι εκεί, ποτέ δεν θα επικυρώσει ένα λάθος με την παρουσία Του.

6. Το όνομα του Ιησού είναι κατά ένα μοναδικό τρόπο συνδεδεμένο με όλους τους σκοπούς του βαπτίσματος, όπως ταφή με το Χριστό, ταύτιση με το Χριστό, άφεση των αμαρτιών.

Ακόμα κι αν κάποιος είναι βαπτισμένος με το Άγιο Πνεύμα, πρέπει να βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού. Όπως μας φανερώνει η ιστορία του Κορνήλιου, ο Θεός θα βαπτίσει με Πνεύμα Άγιο τον καθένα που μετανοεί και πιστεύει, ακόμα και αυτούς που δεν βλέπουν τη βάπτιση στο όνομα του Ιησού. Συγκεκριμένα είπε ότι θα μας δώσει το Πνεύμα του για να μας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια (Ιωάν.ις:13), αλλά εμείς μπορούμε στη συνέχεια να αγνοήσουμε ή να αρνηθούμε την οδηγία του Πνεύματος και τη διδασκαλία του λόγου Του. Το Άγιο πνεύμα δεν είναι σφραγίδα επιδοκιμασίας οποιασδήποτε διδασκαλίας. Μάλλον είναι ένδειξη χάρης και πιστότητας του Θεού στις υποσχέσεις του λόγου Του. Χωρίς να λογαριάζει κανείς τις πνευματικές του εμπειρίες, είναι απαραίτητο να υπακούει συνεχώς στο λόγο του Θεού.

Λένε ορισμένοι ότι αν κάποιος έχει πίστη στο Χριστό, το πώς έχει βαπτιστεί δεν είναι παρά μια άσχετη λεπτομέρεια. Μ’ αυτή τη λογική όμως, θα μπορούσε να είναι σωστός κάνοντας το δείπνο του Κυρίου με κέικ και σαμπάνια, να βαπτίσει κάποιον ραντίζοντάς τον με γάλα ή και να παραλείψει τελείως το βάπτισμα. Δεν πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε διδασκαλία της Γραφής είναι ξεκάρφωτη. Σχετικά με το βάπτισμα στο νερό, η Γραφή διδάσκει ότι είναι μέρος της σωτηρίας και μας παραγγέλλει να το κάνουμε στο όνομα του Ιησού.

Αν ο τύπος του βαπτίσματος δεν έχει σημασία, τότε βαπτίζοντας σε οποιοδήποτε όνομα θα ήταν ένα έγκυρο χριστιανικό βάπτισμα, κάτι που είναι παράλογο. Ολοφάνερα λοιπόν, η πνευματική σπουδαιότητα του βαπτίσματος εκφράζεται από τον τύπο που χρησιμοποιούμε και το όνομα που επικαλούμαστε. Επικαλούμενοι το όνομα του Ιησού φανερώνουμε πίστη:

1. Στο πρόσωπο του Χριστού (ποιος πραγματικά είναι).

2. Στο έργο του Χριστού (τον θάνατο, την ταφή και την ανάσταση για τη δική μας σωτηρία).

3. Στη δύναμη και την εξουσία του Χριστού (σαν το μοναδικό σωτήρα).

Αυτή είναι η ουσία της σώζουσας πίστης.

Ο υποψήφιος να βαπτιστεί δεν χρειάζεται να έχει κατανοήσει πλήρως το θέμα της θεότητας για να σωθεί, γιατί η πίστη προηγείται της πλήρους γνώσης. Ωστόσο, είναι άλλο το να έχει περιορισμένη γνώση και παρόλα αυτά να υποτάσσεται στον βιβλικό τρόπο βαπτίσματος με πίστη και υπακοή και είναι τελείως διαφορετικό πράγμα το να περιφρονεί τη διδασκαλία της Γραφής και να χρησιμοποιεί ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα σαν τύπο βαπτίσματος απλά και μόνο για να στηρίξει μια αστήρικτη και τελείως λάθος δογματική θέση.

Συμπέρασμα.

Καταλήγοντας, παραθέτουμε 13 λόγους που σύμφωνα με το λόγο του Θεού πρέπει να βαπτιστούμε στο όνομα του Ιησού Χριστού:

1. Μόνο η Αγία Γραφή περιγράφει τον τρόπο που πρέπει να βαπτιστούμε και τίποτε άλλο.

         i. Το Ματθ.κη:19 περιγράφει τον τύπο.

        ii. Η αποστολική εκκλησία προσκολλήθηκε σ’ αυτό τον τύπο    (Πράξ.β:38  η:16  ι:48  ιθ:5  κβ:16  Α’ Κορ.α:13).

2. Το βάπτισμα είναι ταφή με το Χριστό και με κανέναν άλλο (Ρωμ.ς:4  Κολ.β:12).

3. Στο βάπτισμα ταυτιζόμαστε με το Χριστό (Ρωμ.ς:5  Γαλ.γ:27).

4. Στο βάπτισμα παίρνουμε το καινούριο μας οικογενειακό όνομα, σαν μέρος της νέας γέννησης, της υιοθεσίας και της πνευματικής περιτομής. Το όνομα που έχει η πνευματική οικογένεια του Θεού είναι Ιησούς (Εφες.γ:14-15).

5. Το βάπτισμα ενεργείται εις άφεσιν αμαρτιών (Πράξ.β:38). Το μοναδικό όνομα που συγχωρεί αμαρτίες είναι το όνομα Ιησούς (Πράξ.ι:43).

6. Το όνομα Ιησούς αντιπροσωπεύει όλη τη δύναμη και την εξουσία του Θεού (Ματθ.κη:18  Πράξ.δ:7, 10). Όταν με πίστη επικαλούμαστε το όνομά Του, αυτή η δύναμη και η εξουσία γίνεται διαθέσιμη προς εμάς (Πράξ.γ:6, 16).

7. Ότι κάνουμε, είτε με λόγια, είτε με έργα, πρέπει να γίνεται στο όνομα του Ιησού (Κολ.γ:17) και το βάπτισμα εμπεριέχει λόγια και έργα.

8. Το όνομα Ιησούς είναι το υπερπάν όνομα που έχει γνωστοποιηθεί στους ανθρώπους και όλοι πρέπει να γονατίσουν σ’ αυτό το όνομα (Φιλιπ.β:9-11).

9. Το βάπτισμα στο νερό είναι μέρος της σωτηρίας και δεν υπάρχει άλλο όνομα που μπορεί να σώσει (Πράξ.δ:12).

10. Βάπτισμα στο όνομα του Ιησού υποδηλώνει απόλυτη πίστηστον Ιησού σαν μοναδικό σωτήρα και μοναδική πρόσβαση προς το Θεό (Ιωάν.ιδ:6-11).

11. Φανερώνει πίστη στο ότι το πλήρωμα της θεότητας φανερώθηκε στο Χριστό (Κολ.β:9).

12. Ιησούς είναι το όνομα με το οποίο ο θεός αποκαλύφθηκε στην Καινή Διαθήκη (Ματθ.α:21  Ιωάν.ε:43  ιδ:26).

13. Βάπτισμα στο όνομα του Ιησού φανερώνει σεβασμό και υπακοή στο λόγο του Θεού παρά σε οποιαδήποτε ανθρώπινη παράδοση.

Μετά απ’ όλα αυτά, γιατί κάποιοι επιμένουν να αρνούνται το όνομα του Ιησού στη βάπτιση; Γιατί διστάζουν να φέρουν το όνομα Αυτού που πέθανε για τις αμαρτίες τους και να ταυτιστούν δημόσια μαζί Του; Γιατί αρνούνται το μόνο όνομα που σώζει, το υπερπάν όνομα;