Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Σε παρακαλώ, άκουσέ με

«…νωρίς συνειδητοποίησα τη διαφορετικότητά μου…»
«…κουβαλώντας αμέτρητες ενοχές…»
«…η εφηβεία μου ήταν μαρτυρική…»
«…εγώ μάλλον έτσι ήρθα στη ζωή…»
«…είμαι βαθιά άρρωστη, σκέφτηκα…»


Το γιατί
Το πρώτο, που έρχεται στο μυαλό μου και που πρέπει να απαντήσουμε για να προχωρήσουμε σωστά και αποτελεσματικά, είναι να καταλάβουμε το μήνυμα, που προσπαθείτε να στείλετε με αυτή σας την ενέργεια, είτε εσείς – αν είσθε πρόσωπα υπαρκτά – είτε οι δημοσιεύοντες και αναδημοσιεύοντες τα λόγια σας. Τι θέλετε να πείτε σε μας όλοι εσείς, πού στοχεύετε να οδηγήσετε το μυαλό μας και τη σκέψη μας;


Μάλλον δεν θέλετε να σας συμπονέσουμε, ούτε να δείξουμε συμπάθεια και κατανόηση για την κατάστασή σας. Για κάποιον που ξέρει να διαβάζει, ούτε τα λεγόμενά σας, ούτε τα σχόλια του «διακομιστή» που τα συνοδεύουν, δείχνουν κάτι τέτοιο.

Μάλλον θέλετε να μας πείσετε ότι πρέπει να σας αποδεχθούμε όπως είσθε,  ότι δεν έχετε εσείς καμιά ευθύνη για τη ζωή που ζείτε, για τις επιλογές σας, ότι το πρόβλημά σας δεν προέρχεται από εσάς και ότι δεν είναι καν πρόβλημα.

Μάλλον είναι μια προσπάθεια «αποχαρακτηρισμού» σας θα έλεγα, με επιστράτευση αρκετής δόσης συναισθήματος, το οποίο είναι σίγουρο ότι δρα συνειρμικά και συνεργικά στη σκέψη και στην καρδιά των ανθρώπων.

Το πρώτο, λοιπόν, που θα ήθελα να σας πω, όσο πιο καθαρά και έντονα γίνεται, είναι ότι μέσα μας δεν είσθε ούτε χαρακτηρισμένοι, ούτε θύματα, για να παλεύετε να απαλλαγείτε από κατηγόριες και απομόνωση και να σας δεχθούμε ανάμεσά μας.

Σας δεχόμαστε και δίπλα μας και ανάμεσά μας και μέσα στην καρδιά μας, με πόνο και αγάπη. Γιατί το πρόβλημα που βιώνετε είναι πολύ γνωστό και έχει το όνομά του. Είναι η αμαρτία.

Όλοι μας έχουμε λιγότερη ή περισσότερη θητεία σε κάποια μορφή αμαρτίας, που οδηγεί σε δεσμά, σε πάθος και μπορεί να καταλήξει στον αιώνιο θάνατο. Αμαρτία είναι και η πορνεία και η κλεψιά, το ψέμα, η κακία, το πονηρό μάτι, η τεμπελιά, η λαιμαργία, η πλεονεξία.

Αν εγκαταλειφθεί αβοήθητος ο άνθρωπος σε αυτές  τις τάσεις που κουβαλάει μέσα του, τις ροπές της αμαρτωλής φύσης του, θα καταλήξει να ζει κάτι ανάλογο με αυτό που ζείτε εσείς, με δεσμά, με ενοχές, και να  στέλνει για δημοσίευση παρόμοιες με τις δικές σας ομολογίες: «…από μικρός είχα την τάση να κλέβω…, έβλεπα τις ξένες γυναίκες και τις επιθυμούσα…, από μέσα μου έβγαινε η τάση να…, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το αλκοόλ…, αγωνίστηκα να απαλλαγώ από τον τζόγο, αλλά δεν δούλεψε…,  δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους εγώ…, έτσι γεννήθηκα…,  δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά…»

Χωρίς αλήθεια και αγάπη
Θα πρέπει να σταθούμε λίγο, για να ξεκαθαρίσουμε ένα ακόμα σοβαρό σημείο. Όλοι αυτοί, που χρησιμοποιούν τα πονεμένα λόγια σας για να σάς πουν και να μάς πουν ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι πάθος, δεν είναι δεσμά, δεν είναι αμαρτία, στην πραγματικότητα δεν σας αγαπούν!

Ανατρίχιασα όταν συνειδητοποίησα ότι, στην πραγματικότητα, σας χρησιμοποιούν! Δεν σας αγαπούν πραγματικά, γιατί δεν σας λένε την αλήθεια, αν και μερικοί από αυτούς την γνωρίζουν, τουλάχιστον θεωρητικά.

Αν σας αγαπούσαν, θα σας έλεγαν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο ζωντανός Σωτήρας και Λυτρωτής του αμαρτωλού ανθρώπου, είναι ο μόνος που μπορεί να αναγεννήσει με το Άγιο Πνεύμα Του τον αμαρτωλό, να τον ελευθερώσει, να τον μεταμορφώσει, να τον ξαναχτίσει από την αρχή καινούργιο δημιούργημα.

«Θα γνωρίσετε την Αλήθεια και η Αλήθεια θα σας ελευθερώσει», (Ιωάννης η΄ 32).

Και το έχει κάνει σε πολλές περιπτώσεις και συνεχίζει να το κάνει, όταν Του το ζητήσουμε με μετάνοια, ταπείνωση και πίστη. Και φονιάδες έχει μεταμορφώσει και κλεπτομανείς, και πόρνες και αλκοολικούς και ναρκομανείς και ομοφυλόφιλους.

Αυτή είναι η μόνη αλήθεια με τα ρούχα της αγάπης και όχι αυτά που διαβάζουμε να σας λένε, τα δήθεν υπέρ σας, «…μια χαρά είστε  παιδιά,… μην ανησυχείτε,.…θα γυρίσει το κλίμα υπέρ σας και αργά ή γρήγορα θα σας αποδεχτούν έτσι όπως είσθε…»

Το λυτρωτικό μήνυμα του Ιησού Χριστού είναι γεμάτο αγάπη, αλήθεια και δύναμη, που μπορεί να σπάσει και «ατσάλινα δεσμά», να ελευθερώσει, να λυτρώσει τον αμαρτωλό από το πάθος που τον τυραννάει, να τον αναστήσει μαζί με τον Ιησού Χριστό. 

Αντί να σας πλησιάσουν με την αλήθεια του Θεού, παίρνουν την πονεμένη ιστορία σας, την δημοσιεύουν και την αναδημοσιεύουν στα διάφορα περιοδικά, την διανθίζουν με αστήριχτα και αυτοσχέδια συμπεράσματα για να αντιμετωπίσουν τους «αντιπάλους» στον πετροπόλεμο των επιχειρημάτων.

Τι καταφέρνουν με αυτήν την τακτική; Είναι οδυνηρό, αλλά δεν σας οδηγούν στον αναστημένο Ιησού Χριστό, που είναι η μόνη ελπίδα σας να λυτρωθείτε από το δράμα που ζείτε. Θα μείνετε δυστυχισμένοι, να πονάτε αβοήθητοι και ένοχοι, όσο κι αν σας δεχτούν οι κοινωνίες των ανθρώπων, όσο κι αν φαρδύνουν το δρόμο οι διάφορες εκκλησίες για να σας δεχτούν στους κόλπους τους.

Η συνείδησή σας δεν θα ηρεμήσει και η καρδιά σας δεν θα βρει ανάπαυση και γαλήνη ποτέ, χωρίς τη συγχώρηση της αμαρτίας σας από τον Ίδιο τον Θεό, χωρίς το αίμα του Ιησού Χριστού στη ζωή σας, χωρίς την αναγέννηση, τη μεταμόρφωση, τη νέα ζωή του Ιησού Χριστού μέσα σας. Θα είστε σε όλη σας τη ζωή χωρίς «ειρήνη με τον Θεό», και αυτό θα σας βασανίζει, θα σας καταδιώκει και θα δίνει τόπο στον εχθρό της ψυχής σας, τον διάβολο, να σκοτώνει την ψυχή σας καθημερινά.

Αυτό το μήνυμα είναι που έχετε ανάγκη εσείς, όπως και κάθε αμαρτωλός άνθρωπος, να ακούσετε και να πιστέψετε, και δεν σας το προσφέρουν τα διάφορα άρθρα μετά ή άνευ σχολίων.

Αστήρικτα
Θα ήθελα εδώ να θυμίσω κάτι, που το θεωρώ απαραίτητο, προς όλους τους «εθελοντές υποστηρικτές σας» στον αγώνα σας για αποδοχή. Απευθύνομαι σε ανθρώπους με σπουδές, με παιδεία, με μόρφωση, με πολλά χρόνια δαπανημένα σε κάθε μορφής θρανία.

Διαβάζουμε, ακούμε συχνά-πυκνά ομολογίες, εξομολογήσεις ομοφυλοφίλων, μέσα στις οποίες ανοίγουν την καρδιά τους, περιγράφουν το πρόβλημά τους, αποφαίνονται για την προέλευσή του σε κάποιο δημοσιογράφο ή αρθρογράφο.

Είναι παγκοίνως γνωστό  ότι η δημοσίευση ή αναδημοσίευση μιας υποκειμενικής ομολογίας κάποιας Μαρίας, ενός Κώστα, ενός Γιάννη, μιας Δήμητρας… δεν μπορεί να οδηγήσει σε στοιχειοθετημένο ή τεκμηριωμένο συμπέρασμα σχετικά με την προέλευση ή τη φύση ενός αντικειμένου έρευνας, μιας κατάστασης, ενός γεγονότος.

Ούτε ερευνητική δουλειά υπάρχει, ούτε μελέτη έχει καταστρωθεί, ούτε δείγμα σωστό υπάρχει, ούτε συνθήκες διεξαγωγής της μελέτης περιγράφονται, ούτε στοιχειώδης βιβλιογραφία υπάρχει για να ανατρέξει κάποιος.

Φαντάζεστε ένα γιατρό να επηρεάζεται ή και να αλλάζει την ιατρική πρακτική του, επειδή διάβασε μια γνώμη σε ένα περιοδικό που βρήκε στο τραπεζάκι του κουρείου που περίμενε τη σειρά του…

Φαντάζεστε έναν πολιτικό μηχανικό, με τις σοβαρές σπουδές του και τη μεγάλη ευθύνη που χαρακτηρίζει τη δουλειά του, να ακούει κάποιον Γιώργο να λέει τη γνώμη του και στην επόμενη οικοδομή που θα χτίσει, να ξεχνάει όσα έμαθε στο Πολυτεχνείο και να εφαρμόζει τα στατικά του…Γιώργου;

Είναι φτωχός και φτηνός ο τρόπος που  προσεγγίζουν το τόσο μεγάλο και οδυνηρό θέμα σας. Στην ουσία παίζουν με τον πόνο της ψυχής σας, αλλά και την αιώνια κατάληξή σας, χωρίς να φαίνεται ότι το αντιλαμβάνονται.

Υπάρχει η Αλήθεια του Θεού
 Στο σημείο αυτό τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Υπάρχει η Αγία Γραφή, που είναι ο αψευδής και αναλλοίωτος λόγος του Θεού, και με την τακτική αυτή καταργούμε ή επιχειρούμε να ακυρώσουμε την αλήθεια Του.

Το να προβάλλουμε ένα αστήρικτο επιστημονικά δημοσίευμα ότι «οι ομοφυλόφιλοι έχουν διαφορετικές έλικες στον φλοιό του εγκεφάλου τους», είναι σα να λέμε στον Κύριο ότι «…δε φταίνε σε τίποτα τα παιδιά, είναι θύματα, άδικα τα κατηγορείς και δεν χρειάζονται λύτρωση από το πάθος τους, γιατί έτσι γεννήθηκαν».

Επομένως έχει κάνει λάθος το Άγιο Πνεύμα, που γράφει στο βιβλίο του Θεού: «ομοίως δε και οι άνδρες αφήσαντες την φυσικήν χρήσιν της γυναικός, εξεκαύθησαν εις την επιθυμίαν αυτών προς αλλήλους, πράττοντες την ασχημοσύνην, άρσενες προς άρσενας και απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών», (Ρωμ.α:26,27).

Μήπως τότε να το επεκτείνουμε και σε άλλες περιοχές και να υποθέσουμε ότι έτσι γεννιούνται και οι κλέφτες ή κλεπτομανείς, οι σεξομανείς, οι αλκοολικοί, οι παιδεραστές και ότι το πρόβλημά τους δεν είναι δική επιλογή τους, αλλά φταίνε οι αύλακες του εγκεφάλου τους ή κάποια γονίδια με τα οποία γεννήθηκαν… και ότι δεν φέρουν καμιά ευθύνη για αυτό που ζουν; Γιατί επομένως να διώκονται από το νόμο ή να σαπίζουν στη φυλακή κάποιοι απ’ αυτούς;

Τολμάμε ακόμα και αμφισβητούμε τον άγιο λόγο του Θεού, που ρητά και κατηγορηματικά διακηρύττει ότι «όστις είναι εν Χριστώ, είναι νέον κτίσμα, τα αρχαία παρήλθον, ιδού τα πάντα έγιναν νέα»; (Β΄Κορ.ε:17), απελούσθητε, εκαθαρίσθητε, … αμφισβητούμε το θαύμα της αναγέννησης, της απελευθέρωσης του αμαρτωλού από τα δεσμά της αμαρτίας;

Αγαπητοί μας, αν δεν σας πουν καθαρά ότι το πρόβλημά σας προέρχεται από επιλογή της αμαρτίας που κατοικεί μέσα σας και μέσα σε όλους μας, ότι ο ζωντανός Ιησούς Χριστός έχει τη δύναμη να σας λυτρώσει, να σας ελευθερώσει, να σας αναγεννήσει, να σας μεταμορφώσει, όπως έκανε στην περίπτωση του δαιμονιζόμενου των Γαδαρηνών, (Μάρκος ε:1-20), που τον βρήκαν ντυμένο, μυαλωμένο, φρόνιμο, μεταμορφωμένο στα πόδια του Ιησού, δεν σας λένε την αλήθεια και δεν σας αγαπούν πραγματικά.

Υπάρχει όμως κάτι δυνατό και παρήγορο εδώ. Την αλήθεια της αγάπης του Θεού μπορείτε να τη βρείτε και μόνοι σας, αφού σας την αρνούνται οι άνθρωποι. Μέσα στις σελίδες της Καινής Διαθήκης θα βρείτε αυτόν τον Ιησού Χριστό, που κάνει θαύματα ακόμα και σήμερα.

Όπως έκανε και στη δική μας περίπτωση. Μπορεί να μην είχαμε ομοφυλοφιλικές έλξεις, είχαμε όμως άλλα δεσμά, βιώναμε άλλες εξίσου οδυνηρές και αμαρτωλές καταστάσεις.

Όταν η καρδιά είναι γνήσια και η εκζήτησή  της ειλικρινής, αποκλείεται να προσπεράσει αυτήν την καρδιά της σύγχρονης «αιμορροούσας» ο Ιησούς Χριστός και να της αρνηθεί τη σωτηρία, την απελευθέρωσή της, την αναγέννησή της διά του Αγίου Πνεύματος.

Για άλλη μια φορά οι άνθρωποι αποδεικνύονται μικροί και κατώτεροι. Ευχαριστούμε γιατί ο μόνος αληθινός Θεός της Αγίας Γραφής είναι Θεός γνήσιας αγάπης και Θεός θαυμάτων και σε Αυτόν σας προτρέπουμε, με όλη μας την καρδιά, να καταφύγετε!