Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

η ώρα των επιλογών

διαβάζω σε σελιδα κατοίκον εκκλησίας :
 
"Tώρα, Σ' ευχαριστώ, Πατέρα, γιατί με άκουσες και μ' έκανες ένα δικό Σου παιδί και μου χάρισες σήμερα μια καινούργια ζωή. Bοήθησέ με τώρα πια, να βαδίζω τον στενό αλλά άγιο δρόμο Σου, μελετώντας τον άγιο λόγο Σου (την Aγία Γραφή), προσευχόμενος στο όνομα του Iησού Xριστού, ενωμένος μαζί Tου, λατρεύοντας και δοξάζοντας Eκείνον, και Eσένα τον Πατέρα Θεό και το Πνεύμα Σου το 'Αγιο. Aμήν"

μια όμορφη προσευχή που θα μπορούσε να κυλά απο το στόμα του κάθε αδογμάτιστου πιστού. Η προσευχή τελειώνει με την δόξα στον Πατέρα και το πνεύμα Του το άγιο.
Φαίνεται όμως ότι αυτό δεν είναι ανθρωπίνως αρκετό, και στην ομολογία πίστης της συγκεκριμένης εκκλησίας ,δίδεται η γνωστή πιστοποίηση"φρονημάτων".
Ετσι το πνεύμα το άγιο του Θεού Πατέρα μας μετατρέπεται σε ξεχωριστό πρόσωπο, απο το δικό Του :

".. Πιστεύουμε και λατρεύουμε τον ένα Θεό, όπως Aυτός υπάρχει και εκδηλώνεται μέσα στην ασύλληπτη και μυστηριώδη για τον άνθρωπο τριαδική ενότητα του Πατέρα, του Yιού και του Aγίου Πνεύματος, ξεχωριστά πρόσωπα το καθένα, ομοούσια στη δόξα και τη δύναμη και αχώριστα."

Κρίνετε μόνοι σας , δεν υπάρχει διάθεση κριτικής στο "μικρο" ποίμνιο..
Ομως ήλθε η ώρα να διαλέξεις με ποιούς θα πάς και ποιούς θα φήσεις.
Οταν είσαι μικρό ποίμνιο , δεν έχεις κανένα λόγο να είσαι υπάκουο στον κόσμο , και σε δογματικές εξωχριστανικές σοφίες...