Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Χρίσμα υπακοής

Σκέφτομαι πόσο υπέροχα επιδρά το όποιο έργο του Θεού μέσα στη ζωή μας. Έχουμε ανάγκη να βλέπουμε τον Κύριο να εκχέει τη χάρη Του πάνω στην Εκκλησία Του. Γεμίζουμε με πίστη και ελπίδα. Το χέρι του Κυρίου, σίγουρα, δεν έχει σμικρυνθεί και σίγουρα δεν έχει αδυνατίσει. Μάλιστα, στις μέρες μας είναι έτοιμος να μας δώσει "τον καλόν οίνον", τον οποίο έχει φυλάξει για το τέλος.
Ο Κύριος ενθαρρύνει το λαό Του να προσεύχεται για ένα νέο χρίσμα υπακοής, αφιέρωσης και ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ. Αυτή η προσευχή θα σπάσει κάθε εμπόδιο, που ονομάζεται "χλιαρότητα", "συμβιβασμός", "μη κατανόηση του θελήματος του Θεού" κλπ.
Οι άνθρωποι θα νιώσουν την ανάγκη για ολοκληρωτική αφιέρωση και παραχώρηση στον Κύριο. Το Άγιο Πνεύμα θα πνέει με ένα τέτοιο θαυμαστό τρόπο, ώστε θα μεταμορφώνει κάθε οχυρό απιστίας και κάθε έδαφος αμαρτίας σε οίκο λατρείας και δικαιοσύνης.

Ο Κύριος επιθυμεί η Εκκλησία να είναι μία μαχητική συνάθροιση, διότι τα πνευματικά όπλα βρίσκονται εκεί και περιμένουν εμάς να τα παραλάβουμε.
Η δική μας ευθύνη, σαν Εκκλησία, είναι να δούμε και να αντιληφθούμε κατά πόσο είμαστε μέσα στο θέλημα του Κυρίου και κατά πόσο ειλικρινά επιθυμούμε αυτό που επιθυμεί και ο Κύριος!

Αν η Εκκλησία επιστρέψει από τις δικές της οδούς στη μετάνοια, συντριβή και ευθύτητα, όλα τα υπόλοιπα, θα τα κάνει ο Κύριος. Γνωρίζουμε ότι όταν ο Κύριος αποφασίζει να επισκεφτεί μία χώρα, θα το κάνει με τρόπο ένδοξο, λαμπρό και θαυμαστό. Το μέλλον ανήκει σε μας, στην Εκκλησία και όχι στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, ή στους διάφορους πολιτικούς και προσωπικότητες.

Ας αντικρύσουμε το κάλεσμα του Κυρίου με καθαρές καρδιές. Ας διώξουμε κάθε σκέψη και νοοτροπία, που έχουμε υιοθετήσει για χρόνια και που δεν οδήγησαν πουθενά!
Η Εκκλησία - Νύμφη δεν παραδίδεται στην απραξία και νωχελικότητα. Δεν παρασύρεται από κανένα ρεύμα ξένο προς αυτήν. Απεχθάνεται τις εμφύλιες διαμάχες. Το σώμα της είναι ενωμένο, υγιές και δυνατό, ατενίζοντας ένα πρόσωπο μονάχα: τον Κύριο Ιησού Χριστό. Δεν παραδίδεται στις καταστάσεις και σε ανθρώπους, οι οποίοι οδηγούν και ορίζουν τα γεγονότα σήμερα. Παραδίδεται στον Κύριο!

Αυτός θα την οδηγήσει σε ενότητα, συμφιλίωση και στην τελική νίκη. Δεν είναι θέμα επιλογής, είναι θέμα επιβίωσης!!
Στις μέρες μας, ο δρόμος της Εκκλησίας έχει φτάσει σε ένα σταυροδρόμι. Από τη μια ο δρόμος της ανανέωσης, της αναζωπύρωσης και στο τέλος, η νίκη. Από την άλλη, ο συμβιβασμός, η χλιαρότητα και στο τέλος, η ήττα.
ΙΩΗΛ. β:15-16 - "Σαλπίσατε σάλπιγγα εν Σιών, αγιάσατε νηστείαν, κηρύξατε σύναξιν επίσημον. Συναθροίσατε τον λαόν, αγιάσατε την σύναξιν, συνάξατε τους πρεσβυτέρους, συναθροίσατε τα νήπια, και τα θηλάζοντα μαστούς, ας εξέλθη ο νυμφίος εκ του κοιτώνος αυτού, και η νύμφη εκ του θαλάμου αυτής."