Οικογένεια: Τα θεμέλια τρίζουν
Οι πυλώνες της κοινωνίας μας τρίζουν και αν δεν γίνουν ριζικές αλλαγές, η κοινωνία μας θα διαλυθεί σε κομμάτια. Οι πυλώνες της εκκλησίας τρίζουν. Και, παρόλο που η Εκκλησία του Χριστού δεν πρόκειται να καταστραφεί, οι εκκλησίες και οι δογματικές ομάδες θα καταπέσουν. Οι πυλώνες είναι οι οικογένειες - τόσο οι εκκλησίες όσο και οι χώρες στηρίζονται στις οικογένειες. Όσο οι οικογένειες είναι δυνατές - δηλαδή οικογένειες που προσεύχονται, λατρεύουν το Θεό και ζουν άγια ζωή - τότε κι η εκκλησία είναι μια δυνατή εκκλησία που τιμά το Θεό και ευλογείται από το Θεό.
Αλλά σήμερα οι οικογένειες βρίσκονται σε κίνδυνο. Ο θεσμός του γάμου και της οικογένειας, όπως έχει θεϊκά διοριστεί και παρουσιάζεται στη Βίβλο, αντιμετωπίζει σοβαρή επίθεση από το Διάβολο και τον πονηρό κόσμο.
Παρατηρείστε: Η ανάγκη για σεξουαλική καθαρότητα δεν συζητείται, παρά μόνο για το φόβο των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών. Άντρες και γυναίκες συζούν έξω από τα δεσμά του γάμου (ας σημειωθεί ότι το δημαρχείο του Σαν Φραντσίσκο καταχωρεί στα βιβλία του εκείνους που συζούν και τους παρέχει δικαιώματα που έχουν τα παντρεμένα ζευγάρια). Σε άλλες χώρες τα προφυλακτικά πουλιούνται στα μεγάλα σχολεία και εταιρείες τα προσφέρουν δωρεάν για διαφημιστικούς σκοπούς.
Τα διαζύγια εκδίδονται σύντομα και εύκολα, ενώ οι χωρισμένοι ξαναπαντρεύονται με την ίδια ευκολία. Ο ομοφυλοφιλικός τρόπος ζωής θεωρείται αποδεκτός ενώ, μερικές φορές ενθαρρύνεται ολοφάνερα από τα μέσα ενημέρωσης. (Στο εξωτερικό υπάρχουν και "χριστιανικές" εκκλησίες που όχι μόνο δεν ενοχλούνται από αυτά τα φαινόμενα, αλλά επίσης "ευλογούν" γάμους ομοφυλόφιλων, και χειροτονούν από αυτούς για τους άμβωνές τους)...
Τονίζεται πως το εργαλείο που ο Διάβολος χρησιμοποιεί με μεγαλύτερη επιτυχία από οποιοδήποτε άλλο, είναι αυτό της τηλεόρασης. Τόσο με εκείνα που παρουσιάζονται, όσο και με το χρόνο που αφαιρείται από την οικογενειακή κοινωνία και το διάβασμα, ο Διάβολος χρησιμοποιεί την τηλεόραση για να καταστρέφει τις οικογένειες.
Επειδή αγαπούμε τις οικογένειες, δείχνουμε από την αρχή τη θέση μας και λέμε την πεποίθησή μας ότι η κατάχρηση της Τηλεόρασης - που συχνά είναι και η μοναδική χρήση-, πρέπει να κατηγορηθεί για την πλειοψηφία των οικογενειακών προβλημάτων.
Αποτελεί ελπίδα μας ότι ο Θεός θα χρησιμοποιήσει αυτό το άρθρο ώστε να παρακινηθεί η Εκκλησία να προσεύχεται για τη σωτηρία της οικογενειακής ζωής, γεγονός που, με τη σειρά του, θα συντελέσει και στη διατήρηση της ίδιας της εκκλησίας για τη δόξα του ονόματός Του.
Γάμος - Η Καλή Δημιουργία του Θεού
Η οικογένεια είναι θεμελιώδης θεσμός επειδή δημιουργήθηκε με αυτό τον τρόπο. Ο Θεός δημιούργησε την οικογένεια στον παράδεισο σαν την πρώτη επίσημη μορφή ανθρώπινων σχέσεων. Για να αρχίσουμε σωστά τη θεώρηση μιας καλής οικογένειας, πρέπει να κατανοήσουμε τις αρχές τις οικογενειακής ζωής από τη δημιουργία της και, ειδικότερα, τον πρώτο γάμο και την πρώτη οικογένεια.
Α. Αφού ο Θεός έπλασε την Εύα από τον Αδάμ και όχι από το χώμα - όπως έκανε με τον Αδάμ (Γεν.β:7), η γυναίκα από τη δημιουργία της δεν είναι ούτε ανεξάρτητη ούτε ίση, αλλά πλάστηκε για τον Αδάμ βοηθός "όμοιος με αυτόν" (Γεν.β:18).
Τι όμορφο δημιούργημα του Θεού είναι η γυναίκα! Όμως, επειδή η γυναίκα δεν είναι ίση με τον άντρα (εκτός από την υπόθεση της σωτηρίας της), χρειάζεται να προσέχουμε ώστε να μη θεωρήσουμε τη γυναίκα ως κατώτερο, ασήμαντο και υποδεέστερο πλάσμα. Όχι βέβαια! Η μακρά ιστορία κακομεταχείρισης της γυναίκας δεν βρίσκει υποστήριξη από τη Βίβλο!
Κάθε άντρας με σοβινιστικές ιδέες ας ακούσει αυτό: Ο Θεός είπε ότι ήταν αναγκαίο για τον άντρα να έχει μια γυναίκα. (Γεν.β:18) Θυμηθείτε επίσης ότι και η Εύα πλάστηκε σύμφωνα με την εικόνα του Θεού, διαφορετική από όλα τα άλλα δημιουργήματα. Η γυναίκα, συνεπώς, πρέπει να δοξάζεται και να τιμάται.
Β. Ο γάμος προϋποθέτει να αφήσει ο άντρας τον πατέρα και τη μητέρα του (Γεν.β:24). Αυτό δε σημαίνει ότι τα παιδιά πρέπει να εγκαταλείπουν τους γονείς τους όταν παντρεύονται, αλλά ότι πρέπει να βλέπουν το γάμο ως την περισσότερο σπουδαία σχέση στη ζωή τους, ανώτερη ακόμη και από εκείνη που συνδέει το παιδί με τον γονέα του. Αυτό είναι αξιοθαύμαστο! Ο δεσμός σάρκας και αίματος έρχεται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στο γαμήλιο δεσμό που συνάπτει ο Θεός. Δύο σπουδαία συμπεράσματα προκύπτουν από αυτό:
Πρώτο. Οι γονείς πρέπει να αφήνουν ελεύθερα τα παιδιά τους όταν εκείνα παντρεύονται. Τα περισσότερα πρόβλημα στο γάμο προκύπτουν είτε επειδή τα παιδιά δεν ξεκόβουν από τους γονείς τους, είτε επειδή οι γονείς δεν αφήνουν ελεύθερα τα παιδιά τους.
Δεύτερο. Αφού ο δεσμός του γάμου είναι ισχυρότερος από εκείνον που συνδέει τον γονέα με το παιδί, δεν θα έπρεπε οι άνθρωποι να θεωρούν χειρότερο το να εγκαταλείψουν τον ή τη σύζυγό τους, από ότι το να εγκαταλείψουν το ίδιο τους το παιδί; Όμως, δυστυχώς, πόσο λίγοι αισθάνονται έτσι!
Γ. Η οικογένεια απαιτεί "προσκόλληση" του συζύγου στη σύζυγό του (Γεν. β:24). Προσκόλληση σημαίνει αγκάλιασμα αγάπης. Αυτό αναφέρεται στη συνθήκη που συνάπτουν μεταξύ τους ο σύζυγος και η σύζυγος. Εξακολουθούν να υπάρχουν ως πρόσωπα όπως πρώτα, όμως τώρα συγκολλημένοι μεταξύ τους. Αυτή είναι η εικόνα που η Βίβλος διάλεξε να χρησιμοποιήσει. Και επίσης εκφράζει τη μονιμότητα του γάμου.
Ο Ιησούς το υπογράμμισε αυτό στην Καινή Διαθήκη, απαντώντας στην ερώτηση των Φαρισαίων σχετικά με το διαζύγιο: "Εκείνο λοιπόν το οποίον ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος ας μη χωρίζη". (Ματθ.ιθ:6) Αν ένας άντρας και μια γυναίκα δεν είναι διατεθειμένοι να αφοσιωθούν ο ένας στον άλλο με αυτό το είδος μόνιμης εξάρτησης, για το Θεό δεν πρέπει να παντρεύονται.
Δ. Γάμος σημαίνει γινόμαστε μία σάρκα. (Γεν.β:24) Ο γάμος είναι ακόμη πιο στενή σχέση από την προσκόλληση του ενός στον άλλο. Σημαίνει να γίνουν οι δύο ένα. Ο Ιησούς το επαναβεβαίωσε αυτό στο Ματθ.ιθ:6: "Δεν είναι πλέον δύο αλλά μία σαρξ". Αυτό αναφέρεται στη σεξουαλική ένωση, όμως δεν πρέπει να το περιορίσουμε μόνον εκεί. Ο άντρας και η γυναίκα του γίνονται ένα σε όλη τους τη φύση - τις σκέψεις, τις ελπίδες, τις λύπες, τις χαρές... Τι όμορφη και καλή δημιουργία είναι αυτή του γάμου!
Διδάσκει η τηλεόραση τέτοια πράγματα; Ότι ο Θεός θέσπισε το γάμο; Ότι ο Θεός φέρνει στον άντρα τη γυναίκα του; Ότι η γυναίκα είναι βοηθός, τέλεια σχεδιασμένη για τον άντρα της; Ότι η γυναίκα πλάστηκε σύμφωνα με την ένδοξη εικόνα του Θεού και πρέπει να τιμάται γι' αυτό το λόγο; Ότι ο γάμος προϋποθέτει να αφήσουμε τους γονείς μας και να προσκολληθούμε, σταθερά, στη σύζυγό μας;
Μάλλον διδάσκει το αντίθετο, παρασύροντας μακριά από τα βιβλικά θεμέλια. Ας ακούσουμε τον Προφήτη της Παλιάς Διαθήκης που θρηνεί: "Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου". (Ψαλμ.ριθ:136)
Ο Θεός έκανε το γάμο. Ο Θεός έφερε την Εύα στον Αδάμ. Ο Θεός τίμησε με την παρουσία Του την πρώτη γαμήλια τελετή και την καθιέρωσε σαν ένα μόνιμο θεσμό ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο λόγος που ο γάμος έχει φθαρεί τόσο άσχημα, είναι επειδή οι άνθρωποι αρνούνται αυτές τις αρχές. Αλλά και κάθε θεωρία για την εξέλιξη, αναγκαστικά αρνείται τα παραπάνω (δηλαδή ότι ο Θεός δημιούργησε το γάμο).
Αν δεν υπάρχει σαφήνεια, υπάρχει σύγχυση. Και αν ο γάμος δεν είναι δημιουργημένος από το Θεό, αλλά θεσμός ανθρωποποίητος, τότε ο άνθρωπος μπορεί να κάνει όπως του αρέσει, αυτό δηλαδή που συμβαίνει σήμερα παντού γύρω μας. Τότε τα όρια του καλού και του κακού μπορούν να ορίζονται από κάθε τυχαίο κ. Οποιοδήποτε και τότε όλα μπορούν να γίνονται.
Όμως ο γάμος είναι δημιούργημα του Θεού. Και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, πρέπει να υπακούμε στους κανόνες του Θεού σχετικά με το γάμο, που περιλαμβάνει: Αποκλειστική ένωση ενός άντρα και μιας γυναίκας. Συζυγικές σχέσεις μόνο μέσα στο γάμο. Όχι διαζύγιο, εκτός αν υπάρξει μοιχεία. Όχι νέος γάμος εκτός αν ο θάνατος διαλύσει το δεσμό. Ο άντρας είναι η κεφαλή της γυναίκας. Οι άντρες πρέπει να αγαπούν τις γυναίκες τους. Οι γυναίκες πρέπει να υποτάσσονται στους άντρες τους.
Κάθε παρακοή αυτών των αρχών, είναι πρόσκληση στην καταστροφή. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι θα παραβούμε το νόμο της βαρύτητας, χωρίς να υποστούμε τις συνέπειες; Το ίδιο ισχύει και με τους κανόνες του Θεού για το γάμο. Κανένας δε μπορεί να τους παραβεί χωρίς να υποστεί τις καταστροφικές συνέπειες που όλοι γνωρίζουμε τόσο καλά.
Μοναδικό καταφύγιό μας, απέναντι σ' αυτή τη δυστυχία, είναι να αποβλέπουμε στο Δημιουργό του γάμου - το Δημιουργό του ουρανού και της γης - και να υπακούμε σ' Αυτόν ακολουθώντας τους δρόμους Του και βρίσκοντας χάρη στο πρόσωπο και το έργο Του, αφού ήρθε για να ελευθερώσει από κάθε δυστυχία και καταστροφή, όχι μόνο εμάς αλλά και την οικογενειακή μας ζωή.
