Αποκ.γ:7 Και τω αγγέλω της εν Φιλαδελφεία εκκλησίας γράψον. Τάδε λέγει ο άγιος, ο αληθινός ο έχων την κλείν Δαυίδ, ο ανοίγων και ουδείς κλείσει, και κλείων και ουδείς ανοίγει.
Α. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ
Αυτή η εκκλησιαστική περίοδος αναφέρεται σε μας που ζούμε στους καιρούς που αυτή η προφητική γραφή πρόκειται να εκπληρωθεί. Η περιγραφή αυτής της περιόδου βρίσκεται στα εδάφια 7-13.
Ζούμε λοιπόν μαζί με όλο το λαό του Θεού, σ’ όλο τον κόσμο, στην περίοδο της Φιλαδέλφειας που αρχίζει με την έκχυση του Αγίου Πνεύματος στις αρχές του 19ου αιώνα και πρόκειται να τελειώσει με την αρπαγή.
Είναι αδύνατον να ορίσουμε την ημερομηνία λήξεως αυτής της περιόδου διότι ουδείς γνωρίζει την ημέρα και την ώρα ειμί ο Κύριος.
Φιλαδέλφεια σημαίνει «η αδελφική αγάπη» κι αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα της εκκλησίας της αρπαγής. Η έκχυση του Αγίου Πνεύματος μέσα μας φέρνει την ενότητα και την αγάπη μεταξύ των αδελφών και πρόκειται να μας φέρει στην ενότητα της πίστεως. Ας ανοίξουμε λοιπόν τις καρδιές μας για να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον «ενθέρμως, εκτενώς» όπως λέει ο απόστολος Παύλος.
Οι μεγάλες αναζωπυρώσεις τους περασμένου αιώνα ήταν περισσότερο κινήσεις αποχωρισμού από την παράδοση και το σκοτάδι, που κατά μέρος ενεργείται ακόμα και σήμερα.
Βρίσκουμε όμως ότι οι μέρες που ζούμε είναι αυτές που ο Θεός υποσχέθηκε ότι θα τελειοποιήσει τη Νύμφη Του και θα μας φέρει όλους στην ενότητα της πίστης (Εφεσ.δ:13).
Είμαστε λοιπόν μέσα στην περίοδο της Φιλαδέλφειας. Μέρος της πέρασε και είναι ήδη παρελθόν, και μέρος της πρόκειται να εκπληρωθεί που σημαίνει ότι αυτές οι συμβουλές που δίνει το Πνεύμα σε μας είναι γεμάτες αλήθεια που μας αφορά άμεσα.
Η φιλαδέλφεια αναφέρεται σε πολλά μέρη της Καινής Διαθήκης. Ρωμ.ιβ:10 Εβρ.ιγ:1 Α’ Πετρ.α:22 Β’ Πετρ.α:7 Αποκ.α:11, γ:7
Β. Τάδε λέγει ο άγιος
Αν υπάρχει κάτι που χρειάζεται να γνωρίζουμε αυτές τις ημέρες, είναι ότι ο Ιησούς είναι Άγιος. Προσκαλεί ένα λαό ο οποίος θα περιπατήσει άγια μπροστά Του και θα ζήσει χώρια από την αμαρτία και το πνεύμα του κόσμου, από τους συμβιβασμούς και τους πειρασμούς που κλιμακώνονται με το πέρασμα του χρόνου. Εβρ.ιβ:14 Α’ Πετρ.α:16
Γ. ο αληθινός
Αυτό δεν σημαίνει απλά ότι δεν είναι ψευδής, αλλά ότι είναι ο πραγματικός δεν είναι πια συμβολικός, τυπικός (όπως τον βλέπουμε στην Π.Δ.). Παρουσιάζεται σαν ο αληθινός, ο πραγματικός, η εκπλήρωση του λόγου του Θεού, η εκπλήρωση όλων των τύπων και των σκιών.
Στην Π.Δ. ο λαός στην έρημο έτρωγε μάννα που κατέβαινε απ’ τον ουρανό, όμως στο Ιωάν.ς:48-51 ο Ιησούς είπε «εγώ είμαι (το μάνα) ο άρτος ο καταβάς εκ του ουρανού». Τώρα βλέπουμε μπροστά μας όχι τον τύπο ή την σκιά των μελλόντων, αλλά την εκπλήρωσή τους που είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Ο Ισραήλ ονομάζεται από τον Κύριο άμπελος (Ησ.ε:1-7), ο Ιησούς όμως είπε «εγώ είμαι η άμπελος η αληθινή» (Ιωάν.ιε:1-5).
Όσο αφορά στον αληθινό, διαβάζουμε στην Α’ Ιωάν.ε:20 ότι ο Πατήρ είναι ο αληθινός, που δεν είναι άλλος από τον Ιησού, γιατί Αυτός είναι ο Θεός ο αληθινός και η ζωή η αιώνιος. Με άλλα λόγια, αν είμαστε εν Χριστώ, γνωρίζουμε την πραγματικότητα. Φεύγουμε από το γλοιώδες, ψεύτικο και απατηλό φρόνημα του κόσμου και μπαίνουμε στην πραγματικότητα, στην αλήθεια, στον Αληθινό, την αιώνια ζωή. Όπως λοιπόν Εκείνος είναι αληθινός, έτσι κι εμείς πρέπει να είμαστε ειλικρινείς απέναντί Του, γιατί αυτή είναι η αποκάλυψή Του σήμερα για μας.
Δ. ο έχων την κλείν του Δαβίδ
Το κλειδί φανερώνει εξουσία να μπεις κάπου ή να βγεις από κάπου. Εάν έχεις το κλειδί μπορείς να μπεις και βγεις όποτε θέλεις. Φανερώνει λοιπόν δύναμη και εξουσία πάνω σ’ ένα σπίτι ή οποιοδήποτε κτίριο του οποίου έχεις το κλειδί.
Λέει ότι έχει το κλειδί του Δαβίδ. Με άλλα λόγια ο Ιησούς έχει εξουσία επάνω στον οίκο του Δαβίδ. Ο Θεός υποσχέθηκε στο Δαβίδ ότι θα ανάσταινε βασιλιά από την οσφύ του ο οποίος θα είχε βασιλεία αιώνια και Αυτός ο Βασιλιάς είναι ο Ιησούς Χριστός.
Ησ.κβ:20-23 Ο Θεός επιθέτει στους ώμους του Ελιακείμ αυτό το κλειδί που είναι μια εικόνα του Ιησού Χριστού. Ελιακείμ σημαίνει: «Ο Θεός θα εδραιώσει», και αυτό το βασίλειο που χτίζεται ακόμη και στις μέρες μας, το πνευματικό αυτό βασίλειο είναι έργο Θεού και πρόκειται να εδραιωθεί και να τελειοποιηθεί γιατί ο Ιησούς έχει απόλυτη εξουσία σ’ αυτό. Αν Αυτός ανοίγει, ποιος μπορεί να κλείσει;
Ο Ελιακείμ που ήταν υπηρέτης του βασιλιά Εζεκία ήταν τύπος του Ιησού Χριστού και το κλειδί που ετέθη στους ώμους του ανταποκρίνεται στο Ησ.θ:6 που λέει για τον Ιησού: «και εξουσία θέλει είσθαι επί των ώμων Αυτού». Η εξουσία και η διακυβέρνηση του βασιλείου του Θεού είναι στα χέρια του Ιησού «εδόθη εις εμέ πάσα η εξουσία εν ουρανών και επί γής..» Ματθ.κη:18
Το κλειδί αυτό είναι επίσης το κλειδί της πύλης της πόλεως του Δαβίδ και επομένως είναι το κλειδί της εισόδου στο θρόνο του Δαβίδ. Ο Ιησούς είναι ο μεγαλύτερος Δαβίδ. Ο Ιησούς είναι ο Βασιλιάς στον οποίο απέβλεπε και ο ίδιος ο Δαβίδ. Ιερ.λ:9 Ιεζ.λζ:24,25.
Αποκ.α:18 «έχων τας κλείς του θανάτου και του Αδου».
Όταν ο Ιησούς εδραιώσει τη φυσική βασιλεία του Δαβίδ ανάμεσα στους Ισραηλίτες κατά την διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας, θα κλείσει έξω το θάνατο και τον Άδη γιατί οι άν-θρωποι θα ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ακόμη ο διάβολος θα κλειστεί στην άβυσσο για να μην πλανά τους ανθρώπους.
Στην εκκλησία, το πνευματικό βασίλειο του Θεού, βλέπουμε ότι ο Ιησούς έχει απόλυτη εξουσία να εδραιώσει θεοκρατία, ένα Βασίλειο που θα κυβερνάται από τον Ίδιο και το οποίο πρόκειται να εξαπλωθεί, να αυξηθεί, και να πολλαπλασιαστεί σ’ αυτή την εκκλησιαστική περίοδο της Φιλαδέλφειας, να ευλογηθεί και να γίνει πανίσχυρο πνευματικά. Ακόμη και εν όψει των τρομερών εχθρών που θα το απειλούν - Α/Χ και το Σατανικό του σύστημα με την βοήθεια της πόρνης εκκλησίας - ο Θεός θα φέρει αναζωπύρωση που ο κόσμος δεν έχει γνωρίσει ποτέ πριν.
Αυτό το γεγονός είναι παράλληλο με τον τρόπο και την κατάσταση που ο Δαβίδ εδραιώνει τη βασιλεία του. Η Γραφή μας λέει ότι είχε εχθρούς από παντού. Απ’ έξω οι Φιλισταίοι, Μωαβίτες, Αμμωνίτες, Εδωμίτες και από μέσα είχε τον Σαούλ. Σαν τον Δαβίδ, ο Ιησούς θα δώσει μάχες όχι με σαρκικά όπλα αλλά μάχες πνευματικές δια μέσου του λαού Του, θα νικήσει κατά κράτος και θα εξαπλώσει τη Βασιλεία Του όσο ποτέ άλλοτε, αυτές τις τελευταίες μέρες. Έθεσε μπροστά μας μια θύρα ανοικτή, θα περάσουμε μέσα και θα νικήσουμε!
Ο Ιησούς έχει ακόμα το κλειδί της ξεχωριστής και ιδιαίτερης σχέσης που είχε ο Δαβίδ με το Θεό. Ο Θεός είπε για τον Δαβίδ ότι «είναι άνθρωπος κατά την καρδία μου» και πόσο περισσότερο ο Κύριος Ιησούς ήταν κατά την καρδίαν του Θεού! Δαβίδ σημαίνει: αγαπητός! Όταν ο Ιησούς πήγε στον Ιορδάνη για να βαπτιστεί, ο Θεός μαρτύρησε στον Ιωάννη και είπε: «Ούτος εστί ο Υιός μου ο αγαπητός είς τον οποίον ευηρεστήθην». Ο Ιησούς ήταν τέλειος και ευαρέστησε τον Πατέρα κατά πάντα. Γι’ αυτό αποκαλύπτεται τώρα σε μας κατ’ αυτό τον τρόπο. Μας λέει ότι θέλει να γίνουμε άνθρωποι αγαπητοί κατά την καρδίαν του Θεού και τότε θα μας δώσει το κλειδί του Δαβίδ. Θα έχουμε την ίδια εξουσία γιατί είμαστε εν Χριστώ Ιησού, είμαστε δικοί Του!!
Ε. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ
Η πόλη ήταν κτισμένη πάνω σε μια όμορφη πεδιάδα περικυκλωμένη από 4 κόκκινους λόφους με πεπλατυσμένες κορυφές, ο ένας κοντά στον άλλο. Ήταν τόπος με πολλούς αμπελώνες και φυτείες ζαχαροκάλαμου. Είχε καλούς Ρωμαϊκούς δρόμους και με λίγα λόγια ήταν ένα όμορφο μέρος της εποχής εκείνης.
Η Φιλαδέλφεια υπάρχει και σήμερα και έχει περίπου 10.000 κατοίκους. Ξανακτίστηκε το 70 μ.Χ. μετά από ένα τρομερό σεισμό.
Αποκ.γ:8 Οίδα τα έργα ιδού δέδωκα ενώπιόν σου θύραν ηνεωγμένη, ήν ουδείς δύναται κλείσαι αυτήν ότι μικράν έχεις δύναμιν, και ετήρησάς μου τον λόγον, και ουκ ηρνήσω το όνομά μου.
Α. Η κατάσταση της επιτόπιας εκκλησίας των ημερών του Ιωάννη ήταν πολύ καλή. Ήταν πιστοί στο λόγο του Θεού, τον δίδασκαν και βάδιζαν σύμφωνα μ’ αυτόν. Ο Ιησούς δεν λέει τίποτα αρνητικό για την εκκλησία της Φιλαδέλφειας.
Τους προειδοποιεί όμως, ότι αρνητικά πράγματα μπορούν να συμβούν ανάμεσά τους εάν δεν προσέχουν. Γενικά όμως τους έδωσε θαυμαστές υποσχέσεις κι εμείς τώρα ζούμε σε μια εποχή που αυτές οι θαυμαστές υποσχέσεις πρόκειται να εκπληρωθούν.
Β. ιδού δέδωκα ενώπιόν σου θύραν ανεωγμένην
Αυτή τη θύρα μπορούμε να τη δούμε και να εισέλθουμε. Πράξ.ιδ:27 Υπήρχε μια θύρα ανοικτή να κηρυχτεί το Ευαγγέλιο στα έθνη. Αυτό το ονομάζει ο λόγος του Θεού θύρα και μάλιστα «πίστεως».
Στο Ματθ.κδ:14 ο Ιησούς είπε «και θέλει κηρυχθεί τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη και τότε θέλει ελθεί το τέλος».
Ο Ιησούς λοιπόν υποσχέθηκε ότι το ευαγγέλιο θα κηρυχθεί σ’ όλο τον κόσμο, είναι θύρα ανοικτή και κανείς δεν μπορεί να την κλείσει. Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την διακονία του λόγου τις τελευταίες ημέρες.
Γ. ότι μικράν δύναμιν έχεις
Η αιτία που δίνει την ανοικτή θύρα, είναι γιατί έχουμε μικρή δύναμη. Δεν λέει ότι είμαστε αδύνατοι, αλλά σε σύγκριση με τη δύναμη του κόσμου και του παγκόσμιου συστήματος του Α/Χ που γιγαντώνεται γύρω μας φαίνεται στο φυσικό μάτι ότι έχουμε μικρή δύναμη. Είμαστε πολύ λίγοι σε σχέση με τον κόσμο, όμως πρέπει να εμπιστευτούμε τον Ιησού κι ότι η δύναμή Του μέσα μας θα νικήσει τον κόσμο και την αμαρτία.
Όπως τις πρώτες εκείνες μέρες η εκκλησία είχε δύναμη (Πραξ.α:8 Α’ Κορ.ιβ:10) έτσι και τώρα σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα η εκκλησία θα έχει τη δύναμη αυτή του Αγίου Πνεύματος.
Β’ Κορ.ιβ:9 «Διότι η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία». Η δύναμη του Κυρίου εκδηλώνεται δια μέσου ανθρώπων που αναγνωρίζουν ότι είναι αδύνατοι. Η μικρή δύναμη είναι ανεκτίμητη αξία για τον Κύριο. Είναι η ελπίδα που έχει γι’ αυτή την περίοδο της εκκλησίας διότι είναι ικανός να πολλαπλασιάσει αυτή τη δύναμη και την κάνει αποτελεσματική. Είναι ικανός να πάρει τα «μη όντα» και να εξουθενήσει τα «όντα», στοιχεία που για την σάρκα φαίνονται μικρά και εξουθενημένα, ο Θεός θα τα χρησιμοποιήσει ένδοξα για να εκπληρώσει τα σχέδιά Του.
Λουκ.ιβ:32 Ο Ιησούς λέει και σε μας σήμερα «μη φοβού μικρό ποίμνιο...» παρόλο που όλος ο κόσμος φαίνεται να πηγαίνει σε άλλο δρόμο, μη φοβάστε. Εγώ σας οδηγώ με ασφάλεια και θα σας χρησιμοποιήσω έτσι ώστε να δοξαστεί το όνομά μου. Μη φοβάστε αλλά κάνετε αυτό που σας λέω. Αυτό είναι όλο που ζητά ο Ιησούς από εμάς.
Δ. ετήρησάς μου τον λόγον
Ιωάν.ιζ:6 Ο Ιησούς λέει για τους αποστόλους Του ότι «τον λόγο Σου εφύλαξαν» Ιωάν.ς:63. Το να κρατάς το λόγο του Θεού δεν σημαίνει να τον αποστηθίσεις, παρόλο που κι αυτό δεν είναι μικρό, αλλά μάλλον σημαίνει το να τον αφομοιώ-σουμε, να γίνει μέρος του εαυτού μας.
Να προσκολλήσουμε τον εαυτό μας πάνω στο λόγο έτσι ώστε η ταυτότητά μας σαν σαρκικά άτομα να χαθεί, και να γίνουμε πράγματι λόγος Θεού, στην σκέψη και στην πράξη, να γίνουμε η έκφραση του Θεού στον κόσμο αυτό. Το «τηρώ» έχει εδώ την έννοια του κρατώ κάτι με ζήλο και ευθύνη.
Ε. ουκ ηρνήσω το όνομά μου
Υπάρχουν άτομα σ’ αυτή την περίοδο της εκκλησίας, που είναι η εκκλησία της Αρπαγής, που θα σταθούν για το όνομα του Ιησού. Όσοι δεν σταθούν για το όνομα του Ιησού, για τη μαρτυρία Του, που δεν θ’ αντέξουν στη λοιδορία και στους διωγμούς εξαιτίας του ονόματός Του, θα χάσουν τη θαυμαστή αυτή θέση κοντά Του.
Σήμερα οι άνθρωποι συνηθίζουν να κάνουν σχετικές προσευχές, δηλαδή προσεύχονται σε μια ανώτερη δύναμη, σε ένα απρόσωπο Θεό, και δεν αναφέρουν καθόλου το όνομα του Ιησού στις προσευχές τους (Κολ.γ:17). Ο Ιησούς είπε ότι ο υπηρέτης δεν είναι μεγαλύτερος του Κυρίου αυτού, εάν εδίωξαν εμέ κι εσάς θέλουσι διώξει. Αν κρατούν το δικό μου λόγο, θα κρατήσουν και το δικό σας.
Υπάρχει ένα υψηλό κόστος που πρέπει να πληρώσουμε τις τελευταίες αυτές ημέρες όσοι μείνουμε πιστοί στο όνομά Του. Ακόμη όμως πιο οδυνηρός για τις καρδιές μας θα είναι ο διωγμός όχι από τον κόσμο ή την πολιτικοθρησκευτική εξουσία, αλλά από τους ίδιους μας τους αδελφούς. Αυτό θα είναι το χειρότερο γιατί αντί να δουν τη χάρη, τη δύναμη και το έλεος του Θεού, θα μας ονομάσουν αιρετικούς και δεν θα δεχθούν αυτό που έχουμε να τους δώσουμε.
ΑΠΟΚ.γ:9 Ιδού δίδω εκ της συναγωγής του Σατανά, των λεγόντων εαυτούς Ιουδαίους είναι, και ουκ εισίν αλλά ψεύδονται, ιδού ποιήσω αυτούς ίνα ήξουσιν και προσκυνήσουσιν ενώπιον των ποδών σου, και γνώσιν ότι εγώ ηγάπησά σε.
Α. ιδού ποιήσω αυτούς ίνα ήξουσιν
Αυτό φανερώνει βεβαιότητα, ότι πράγματι θα έλθουν. Στο Μέγα Λευκό θρόνο της κρίσης θα αναγνωρίσουν όλοι μπροστά στο Θεό τι έκαναν. Εκεί θα φανερωθούν τα κρυπτά της καρδιάς. Θα υπάρξουν όμως κι αυτοί που θα έλθουν και θα αναγνωρίσουν τη θέση τους και θα μετανοήσουν πριν από την Αρπαγή, θα ενωθούν με το λαό του Θεού και θα γίνουν μέλη της νύμφης του Ιησού Χριστού.
Β. εκ της συναγωγής του Σατανά
Αναφέρεται και στους Ιουδαίους που μέχρι τώρα αντιστέκονται πεισματικά στο ευαγγέλιο του Ιησού. Λένε ότι είναι Ιουδαίοι, αλλά ο πραγματικός, πνευματικός Ιουδαίος είναι αυτός που αγαπάει τον Ιησού Χριστό.
Αναφέρεται όμως και στους κατ’ όνομα χριστιανούς που εμποδίζουν το λαό του Θεού να έρθει σ’ επίγνωση της αλήθειας. Τον κρατούν μακριά με ειδωλολατρικές παραδόσεις, ήθη και έθιμα. Αυτούς ο λόγος του Θεού τους ονομάζει συναγωγή του Σατανά, που δεν είναι άλλοι από το ψευδοεκκλησιαστικό σύστημα του οποίου αρχηγός θα γίνει ο ψευδοπροφήτης.
Γ. και προσκυνήσουσιν ενώπιον των ποδών σου
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Χριστιανοί θα λάβουν προσκύνηση, κάτι που ανήκει μόνο στο Θεό, αλλά ότι ο Θεός θα κάνει αυτούς που λένε ότι είναι Ιουδαίοι και δεν είναι, ν’ αναγνωρίσουν τον αληθινό λαό του Θεού, την εκκλησία. Θα δουν τη δόξα της την ώρα της Αρπαγής και αργότερα την Αρπαγή των 144.000 Ισραηλιτών κι αυτό ίσως τους κάνει να μετανοήσουν και να επιστρέψουν όταν ο Χριστός έρθει στην 2η έλευση με τους αγίους Του. Προσκυνώντας τον Ιησού, προσκυνούν και το σώμα Του που είναι η εκκλησία!
Όσον αφορά στους ψευδοχριστιανούς και αυτούς ο Θεός θα τους κάνει να προσκυνήσουν μπροστά στα πόδια της εκκλησίας, πολλοί αμέσως μετά την Αρπαγή με το να προσχωρήσουν στο λαό του Θεού και να γίνουν μέλη της εκκλησίας της Λαοδίκειας, άλλοι θα προσκυνήσουν όταν έρθει ο Χριστός με τους αγίους για να κυβερνήσουν τη γη εν ράβδω σιδηρά, και οι πιο σκληροί και αμετανόητοι, θα το κάνουν κατά την κρίση του Λευκού θρόνου.
Δ. και γνώσιν ότι εγώ ηγάπησά σε
Ωσηέ β:19-23 Ο Θεός μνηστεύεται το λαό Του, την αληθινή εκκλησία Του γιατί την αγάπησε. Αυτή η προφητεία εκπληρώθηκε με τους αληθινούς Ιουδαίους εν Χριστώ Ιησού.
Αποκ.γ:10 ότι ετήρησας τον λόγον της υπομονής μου, καγώ σε τηρήσω εκ της ώρας του πειρασμού της μελλούσης έρχεσθαι επί της οικουμένης όλης πειράσαι τους κατοικούντας επί της γής.
Α. Εδώ υπάρχει μια ένδοξη υπόσχεση, με τη διπλή χρήση του «τηρώ».
«ότι ετήρησας τον λόγον της υπομονής μου», δηλαδή κράτησες τη διαθήκη μου και υπάκουσες στις εντολές μου, γι’ αυτό:
«καγώ σε τηρήσω εκ της ώρας του πειρασμού». Αυτή είναι η θαυμαστή υπόσχεσή που θα δούμε στη συνέχεια.
Η λέξη «τηρήσω» έχει την έννοια του να φυλάξεις κάτι με ασφάλεια. Συχνά χρησιμοποιείται για ανθρώπους που κρατούνται στη φυλακή για να μην ξαναφύγουν. Έτσι και ο Κύριος θα φυλάξει τη Νύμφη Του από την ώρα του πειρασμού σε ασφάλεια Πραξ.δ:3 & ε:18.
Β. Είναι άραγε αυτή η υπόσχεση για όλη την εκκλησία;
Η απάντηση είναι ΟΧΙ !!!
Αποκ.ιβ:1-5 μας δείχνει την εκκλησία αυτές τις τελευταίες μέρες να είναι έγκυος σε οδύνες τοκετού.
Αποκ.ιβ:5 Η εκκλησία σαν σύνολο, γεννά ένα άλλο σύνολο μέσα από τα σπλάχνα της τον «άρρενα υιό». Θα γίνει ένας διαχωρισμός μεταξύ της ορατής εκκλησίας και της αληθινής, πραγματικά πιστής εκκλησίας του Κυρίου, που είναι η Νύμφη Του.
Η υπόσχεση αυτή δεν είναι για όλη την εκκλησία, σαν σύνολο, γιατί υπάρχουν εδάφια που μιλάνε για μεγάλη αποστασία κι ότι η αγάπη των πολλών θα ψυχραθεί κι ότι ο Σατανάς θα πλανήσει αν είναι δυνατόν και τους εκλεκτούς.
Δεν μπορεί κανείς να αποστατήσει αν πρώτα δεν έχει αληθινή αγάπη. Δεν μπορεί λοιπόν ο Ιησούς να αναφέρεται σ’ όλη την εκκλησία, αλλά μόνο σ’ αυτούς που θα μείνουν μέχρι τέλους και θα κρατήσουν το λόγο της υπομονής Του.
Ακόμα, θα υπάρξει μια ψευδοεκκλησία που θα δεχτεί στην αγκαλιά της όλους αυτούς που θ’ αποστατήσουν. Άρα λοιπόν, ο Ιησούς, αυτή την υπόσχεση τη δίνει στην πραγματική και αφοσιωμένη Νύμφη Του, στον Υιό τον Άρσενα ο οποίος θ’ αρπαχθεί στον ουρανό.
Ο προφήτης Ησαίας μας δίνει περισσότερο φως στο κεφ.ξς όπου βλέπουμε ότι η Σιών κοιλοπονεί και γεννά τα τέκνα της, κάτι που βλέπουμε και στο Αποκ.ιβ. Το Ησ.ξς:5 είναι παράλληλο με το Αποκ.γ:9-10. Το ότι Αυτός θα φανεί είς χαράν μας είναι το ίδιο με το ότι θα μας τηρήσει εκ της ώρας του πειρασμού, τη μεγάλη θλίψη.
Ο λόγος που οι αδελφοί μας μας μισούν και μας αποβάλλουν είναι γιατί τηρούμε και θα τηρήσουμε το όνομά Του και το λόγο Του.
Ιωάν.ις:21-22 Ακόμα μια παράλληλη γραφή που εκφράζει την ίδια αλήθεια, ότι ο Ιησούς θα φανεί προς χαράν μας, και αναφέρεται στην ώρα της Αρπαγής αυτό για το οποίο μιλά ο Ησαίας και ο Ιησούς στην Αποκ.γ:9-10 & ιβ:1-5.
Γ. Ο Ιησούς θα φανεί προς χαρά αυτών που τήρησαν το όνομά Του, την αλήθεια του ονόματός Του, ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ και το όνομά Του ΕΝ κι αυτό δεν είναι άλλο από το υπερπάν όνομα ΙΗΣΟΥΣ.
Εβρ.θ:28 «θέλει φανεί εκ δευτέρου χωρίς αμαρτίας εις τους προσμένοντας Αυτόν δια σωτηρίαν»
Όταν ο Υιός ο Άρσεν αρπάζεται προς το θρόνο του Θεού, τότε λέει: «και ήκουσα φωνήν μεγάλην εν τω ουρανώ Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού υμών και η εξουσία του Χριστού Αυτού...». Η σωτηρία δεν είναι πλέον δυνατόν να προσβληθεί και να καταστραφεί από καμία δύναμη.
Λουκ.κα:36 Θα φανεί σ’ αυτούς που αγρυπνούν και δέονται εν παντί καιρώ.
Δ. Αυτή είναι η υπόσχεση που έδωσε ο Ιησούς στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας, ότι θα μας φυλάξει απ’ την ώρα του πειρασμού που πρόκειται να έλθει πάνω σ’ όλο τον κόσμο. Αυτή η ώρα, που όμοιά της δεν υπάρχει στην ανθρώπινη ιστορία, δεν ήλθε ακόμα. Θα εκφύγουμε αν κρατούμε σταθερά το λόγο Του και τ’ όνομά Του.
Ε. ότι ετήρησας τον λόγον της υπομονής μου
Παρακάτω λέει ότι θα μας φυλάξει από την ώρα του πειρασμού. Αυτή η ώρα βέβαια δεν είναι 24ωρη, αλλά είναι μια περίοδος χρόνου που θα δοκιμαστούν όλοι οι κατοικούντες τη γη για να πάρουν μια απόφαση. Αυτή την απόφαση εμείς καλούμαστε να την πάρουμε τώρα για να μην χρειαστεί να μπούμε μέσα σ’ αυτή την ώρα του πειρασμού. Είναι απόφαση θανάτου, γιατί λέει: «Και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου» Αποκ.ιβ:11.
Ο Ιησούς μας είπε: «Και όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού, και ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού» (Ματθ.ι:38) κι ακόμη ότι: «όστις απολέσει την ζωήν αυτού δι’ εμέ, θέλει ευρεί αυτήν» (εδ.39). Αυτό σημαίνει τέλεια αφιέρωση και υπακοή στο λόγο του Θεού, που επιτυγχάνεται από μια καρδιά αγάπης και αφοσίωσης στο πρόσωπο του Λυτρωτή μας.
Επιμένουμε πάντοτε στη διδασκαλία του λόγου του Θεού γιατί είναι τόσο απαραίτητος για να μην κάνουμε συμβιβασμούς ή περνάνε πράγματα απαρατήρητα. Πρέπει να γίνει δικός μας ο λόγος του Θεού για να μπορέσουμε να τον κρατήσουμε. Πως μπορείς να κρατήσεις κάτι αν δεν το έχεις!
Βλέπουμε πάλι τη λέξη «υπομονή» που σημαίνει να μένεις κάτω από την πίεση κάποιου βάρους, διωγμού, θλίψης, μαρτυρίου, για τον Κύριο και την αλήθεια Του. Ο λόγος του Θεού χρειάζεται υπομονή για να αγιαστούμε γιατί ο διάβολος είναι πάντοτε εκεί όταν παίρνουμε αποφάσεις για τον Κύριο προκειμένου να μας ρίξει, αλλά κι αν μπορούσε να μας σκοτώσει.
Χρειάζεται υπομονή γι’ αυτούς οι οποίοι δεν δέχονται τις αλήθειες του λόγου. Χρειάζεται υπομονή καθώς οργώνεις ή σπέρνεις για τον Κύριο, καθώς κάνεις το έργο του Θεού. Με την υπομονή θα κερδίσουμε τις ψυχές μας.
Όταν μείνουμε πιστοί, ο Κύριος θα μας φυλάξει. Αν όμως παρασυρόμαστε με κάθε άνεμο διδασκαλίας μια από δω και μια από κει, δεν θα μπορέσουμε να απολαύσουμε την επαγγελία γιατί ο Θεός θέλει στύλους!
Ζ. καγώ σε τηρήσω εκ της ώρας του πειρασμού
Φαίνεται καθαρά στο Ησ.κς:16-20 όπου ο λαός του Θεού με το στόμα του Ησαία λέει: «Συνελάβομεν εκοιλοπονήσαμεν, πλήν ως να εγεννήσαμεν άνεμον» και απαντά ο Θεός: «οι νεκροί σου θέλουσι ζήσει μετά του νεκρού σώματός μου θέλουσιν αναστηθεί». Το σώμα του Κυρίου θα ενωθεί και θα σχηματίσει ένα στρά-τευμα ισχυρό, ένα έθνος λαμπρό όπως λέει ο Ιεζ.λζ και Ησ.ξς:8. Αυτό τον λαό της υπομονής ο Κύριος θα τον τηρήσει έξω από την ώρα του πειρασμού, την ώρα της μεγάλης θλίψης.
Ζούμε στην καλύτερη εποχή που θα μπορούσε να ζήσει άνθρωπος όσον αφορά τη γνώση, τα υλικά αγαθά, την ελευθερία. Αλλά και όσον αφορά τα πράγματα του Θεού, είναι η εποχή της Αρπαγής!
Αν η πρώτη εκκλησία με τις στερήσεις και τις κακουχίες, χωρίς να έχουν μέσα στη διάθεσή τους, χωρίς βιβλία, τάραξαν όλο τον κόσμο και μέσα σε λίγα χρόνια τόσοι άνθρωποι είχαν δεχθεί τον Χριστό, τι πρέπει να κάνουμε εμείς σήμερα; Ο Θεός σηκώνει ξένους να έρθουν κα κηρύξουν το λόγο Του στη χώρα μας!
Η λέξη ΕΚ σημαίνει ΕΞΩ ΑΠΟ που σημαίνει ότι ο Θεός θα μας τηρήσει έξω από την ώρα του πειρασμού, όχι ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ, αλλά ΕΞΩ ΑΠΟ την ώρα του πειρασμού που θα έλθει σ’ όλη την οικουμένη, κι αυτό είναι ευνόητο γιατί ο Θεός θα μας αρπάξει και θα μας πάρει κοντά Του εν ριπή οφθαλμού.
Β’ Θεσ.β:1-12...επισυνάξεως ημών = Αρπαγή!
...η ημέρα του Κυρίου αναφέρεται στην Ημέρα του Κυρίου τη μεγάλη και ε-πιφανή, είναι η ημέρα που ο Θεός έρχεται να κάνει κρίση και η κρίση Του αρχίζει από τον οίκο Του. Κρίνει τους δίκαιους και τους παίρνει στην παρουσία Του - το ότι θα μας αρπάξει ο Κύριος αυτό σημαίνει ότι κριθήκαμε δίκαιοι - και μετά αρχίζουν οι υπόλοιπες κρίσεις μέχρι το τέλος.
Θα έρθει με τέτοιες απάτες ο διάβολος, ώστε θα κάνει τον κόσμο να νομίζει ότι αυτός είναι ο Θεός. Θα κάνει να κατέβει φωτιά από τον ουρανό, θα κάνει την εικόνα του να μιλάει! Θα είναι παράξενα πράγματα όλα αυτά, αλλά δεν θα είναι απ’ το Θεό! «..διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας δια να σωθώσι» Όταν μιλάμε στον κόσμο την αλήθεια του λόγου του Θεού και δεν την δέχονται, αυτόματα αποφασίζουν να παραμείνουν στο ψεύδος. Ο κόσμος διαλέγει τον διάβολο που είναι ο πατέρας τους ψεύδους, διαλέγει το σκοτάδι και την αμαρτία.
Επειδή οι άνθρωποι αποφάσισαν ν’ ακολουθήσουν αυτό το δρόμο, ο Κύριος είπε: «τώρα είναι η ώρα του σκότους». Όμως ο Θεός δεν θ’ αφήσει την εκκλησία Του να περάσει μέσα απ’ αυτό το σκοτάδι.
Επειδή λοιπόν οι άνθρωποι από μόνοι τους έχουν διαλέξει το ψέμα, γι’ αυτό κι ο Θεός θα επιτρέψει να μπει ενέργεια πλάνης ώστε οι άνθρωποι να πιστέψουν σ’ αυτό με τέτοιο φανατισμό, ώστε θα σκοτώνουν τους Χριστιανούς με χαρά.
Η λέξη ΩΡΑ δεν σημαίνει εδώ περίοδο χρόνου 60 λεπτών αλλά μάλλον ένα ορισμένο χρονικό διάστημα κατά το οποίο θα λάβει χώρα η μεγάλη θλίψη.
Η ίδια λέξη χρησιμοποιείται στην Αποκ.ιζ:12 κι έχει την έννοια ενός ορισμένου χρονικού διαστήματος και μάλιστα εδώ αναφέρεται στην ίδια ώρα της μεγάλης θλίψης όπου οι 10 βασιλείς, τα 10 κέρατα, θα βασιλέψουν αυτή την ίδια ώρα με το θηρίο.
Αποκ.ιγ:5 μας λέει ότι αυτή η ώρα της μεγάλης θλίψης που θα έρθει σ’ όλη την οικουμένη είναι 42 μήνες.
Αποκ.ιβ:6 εδώ ο ίδιος χρόνος, η ώρα αυτή περιγράφεται σαν 1260 ημέρες.
Βλέπουμε ότι αυτή η ώρα δεν είναι μια οποιαδήποτε, είναι η καθορισμένη ώρα που δίνεται εξουσία στο Σατανά και στον Α/Χ να κυβερνήσουν πάνω στη γη.
Λουκ.κα:36 ο Ιησούς είπε: «Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ δια να καταξιωθήτε να εκφύγετε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι». Εδώ αναφέρεται σ’ αυτή την ώρα της μεγάλης θλίψης που θα δοκιμάσει τον κόσμο όλο. Οι άγιοι όμως του Θεού δεν θα δοκιμαστούν γιατί θα έχουν αρπαχτεί.
Για να τηρηθούμε λοιπόν έξω από την ώρα του πειρασμού πρέπει να φύγουμε από τον κόσμο αυτόν, γιατί η δοκιμασία θα έρθει επί της οικουμένης όλης πειράσαι τους κατοικούντας επί της γης. Βλέπουμε ότι δεν μπορεί να υπάρχει άλλη ερμηνεία από το ότι η εκκλησιαστική περίοδος της Φιλαδέλφειας η πραγματική εκ-κλησία της περιόδου αυτής θ’ αρπαχτεί από τη γη και θα είναι πάντα με τον Κύριο.
Αποκ.γ:11 έρχομαι ταχύ, κράτει ό έχεις, ίνα μηδείς λάβει τον στέφανόν σου.
Α. έρχομαι ταχύ
Αυτό συνδέεται άμεσα με το προηγούμενο εδάφιο που λέει ότι θα μας τηρήσει εκ της ώρας του πειρασμού. Ο Ιησούς θα έρθει ταχέως να μας αρπάξει έξω απ’ αυτή την ώρα του πειρασμού.
Α’ Θεσ.δ:16-18 μας λέει ότι ο Κύριος θα καταβεί απ ουρανού με κέλευσμα... οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθεί πρώτον, έπειτα εμείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθεί μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα.
Θα έρθει ταχύ, αυτό δεν σημαίνει ότι από τότε που το είπε θα έρθει σε λίγο καιρό, γιατί από τότε έχουν περάσει 2.000 χρόνια, αλλά όταν θα έρθει αυτό θα γίνει ταχέως. Ο Χριστός δεν ήρθε ακόμα στη γη, αλλά όταν έρθει, θα έρθει γρήγορα κι αυτό είναι μια ενθάρρυνση γι’ αυτούς που κρατούν το όνομά Του, το λόγο Του και την υπομονή Του.
Β. κράτει ό έχεις ίνα μηδείς λάβει τον στεφανόν σου
Το ρήμα είναι στην προστακτική και φανερώνει κατάσταση διαρκείας, δηλ. μας προστάζει να κρατήσουμε και να συνεχίσουμε να κρατάμε αυτό που έχουμε γιατί ο διάβολος θα θελήσει να μας το πάρει.
Μαρκ.ιγ:22-23 ο Ιησούς μας λέει ότι θα εγερθούν ψευδοπροφήτες και ψευδόχριστοι για να αποπλανήσωσιν ει δυνατόν και τους εκλεκτούς.
Ματθ.κδ:42-44 επειδή δεν ξέρουμε ποια ώρα έρχεται, πρέπει να φυλάμε τον θησαυρό που έχουμε, τον Ίδιο τον Κύριο, την αλήθεια.
Το «μηδείς» αναφέρεται υπό μια έννοια στον Α/Χ γιατί αν κάποιος δεν κρατήσει αυτό που έχει, δηλαδή το λόγο, το όνομα και την υπομονή, τότε ο Α/Χ θα του κλέψει το στέφανο της νίκης, γιατί μας λέει στην Αποκ.ς:2 ότι εξήλθε νικών δια να νικήσει, εννοείται όλους αυτούς που δεν φύλαξαν αυτό που είχαν.
Αποκ.ιγ:7 λέει ότι εδόθη στο θηρίο να κάνει πόλεμο με τους αγίους (αυτούς που δεν αρπάχθηκαν) και να νικήσει αυτούς.
Όλοι όσοι δεν θα πάρουν τη σφραγίδα του Α/Χ πρέπει να θανατωθούν. Γι’ αυτό λέει ο Ιησούς, μη χάνεις την αμοιβή σου, κράτησε αυτό που έχεις και τότε θα αμειφθείς, θα αρπαχτείς και θα τηρηθείς έξω από την ώρα του πειρασμού.
Ο στέφανος αναφέρεται στο βραβείο που έπαιρναν τότε οι αθλητές όταν νικούσαν στους αγώνες, που ήταν ένα κλαδί ελιάς πλεγμένο σε στεφάνι.
Το «μηδείς λάβει τον στέφανόν σου» σημαίνει ότι ήδη έχουν το στεφάνι, είναι δηλαδή σε θέση να βαδίζουν μαζί Του με το στεφάνι της νίκης. Πρέπει να κρατήσουμε αυτή τη θέση και να μην αφήσουμε τίποτα να μας κλέψει αυτή τη νίκη που είναι η αγάπη μας και η υπακοή μας στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Αποκ.γ:12 ο νικών ποιήσω αυτόν στύλον εν των ναώ του Θεού μου, και έξω ου μη εξέλθει έτι, γράψω επ’ αυτόν ο όνομα του Θεού μου, την καινής Ιερουσαλήμ, η κα-ταβαίνουσα εκ του ουρανού από του Θεού μου, και το όνομά μου το καινόν.
Α. ο νικών ποιήσω αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου
Εδώ βλέπουμε τη συνέχεια της αμοιβής που δίνει ο Θεός στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Ο στύλος είναι ένα σταθερό μόνιμο μέλος του ναού αυτού, που υποστηρίζει και κρατά. Ιαχείν και Βοάζ ήταν τα ονόματα δυο χάλκινων συμβολικών στύλων στο προαύλιο του ναού του Σολομώντα.
Είχαν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί από τον Χειράμ (Β’ Χρ.γ:17). Στην αρχή ήταν απλά διακοσμητικοί, αλλά με την πάροδο του χρόνου αποτέλεσαν μέρος του ναού θεωρούμενοι φύλακες των θυρών των ιερών χώρων.
Ακόμα υπήρχαν στύλοι μέσα στο ναό που κρατούσαν τη σκεπή. Στύλοι υπήρχαν και μέσα στη σκηνή του Μαρτυρίου και χώριζαν τα Άγια από τα Άγια των Αγίων. Πάνω τους ήταν στηριγμένο το καταπέτασμα που αργότερα σκίστηκε.
Ακόμα μια έννοια του στύλου, βλέπουμε στις σκηνές των νομάδων που ήταν πάρα πολύ μεγάλες και στηριζόταν σε πολλούς στύλους. Όμως υπήρχε κάποιος στύλος που βρισκόταν στο κέντρο της σκηνής, ήταν ο πιο ψηλός και πάνω σ’ αυτόν κρεμούσαν όλα τα χρυσαφικά και πολύτιμα πράγματα που είχαν σαν στολίδια. Ο Χριστός ονομάζεται από τον Ησαία τέτοιος στύλος. Είναι λοιπόν μια θαυμαστή υπόσχεση!!!
Α’ Τιμ.γ:15 λέει...οίκω του Θεού όστις είναι η εκκλησία του Θεού του ζώντος ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας...
Τα αληθινά παιδιά του Θεού είναι εκείνα που στηρίζουν και κρατούν την αλήθεια του Θεού υψωμένη, για να μπορούν και άλλοι να έλθουν και να βρουν καταφύγιο κάτω απ’ αυτήν.
Γαλ.β:9 ο Παύλος λέει: ο Ιάκωβος, ο Κηφάς (Πέτρος) και ο Ιωάννης θεωρούνταν στύλοι, οι στερεότεροι, η κύρια δύναμη της εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ (Πράξ.ιε).
Α’ Σαμ.β:8 συγκρίνει τους αγίους του Θεού με στύλους που πάνω τους στερεώνεται όλη η οικουμένη.
Η λέξη «ναός» αναφέρεται μόνο στο μέρος που έμπαιναν οι ιερείς να υπηρετήσουν τον Κύριο, όπου η δόξα του Θεού φανερωνόταν. Η λέξη ιερόν αναφέρεται σ’ ολόκληρη την οικοδομή με τις αυλές τα τείχη και όλους τους άλλους βοηθητικούς χώρους. Ο Ιησούς λοιπόν λέει ότι θα μας κάνει στύλους μέσα σ’ αυτό τον ιδιαίτερο χώρο της παρουσίας Του, όπου η χάρις και η δόξα Του κατοικούν μόνιμα. Αν ήμασταν στην αυλή των ιερέων ή των γυναικών, ή των εθνών τότε θα ήμασταν συγκριτικά κοντά στο ναό, ο Ιησούς όμως μας λέει ότι θα μας δώσει την κυριότερη θέση μέσα στο ναό Του, τη θέση του στύλου που στηρίζει όλο το οικοδόμημα και μάλιστα στο χώρο που δεν τολμούσε κανείς να μπει παρά μόνο ο Αρχιερέας μια φορά το χρόνο και μετά από πολλές διαδικασίες.
Β. και έξω ού μη εξέλθει έτι
Το πραγματικό παιδί του Θεού φοβάται μήπως απομακρυνθεί από την παρουσία του Θεού. Υπάρχει ένα άγιος φόβος. Το βλέπουμε αυτό στον Ιώβ που είπε: «αυτό που φοβόμουν ήλθε επ’ εμέ». Δεν ήταν τόσο η αρρώστια και η θλίψη, όσο ο φόβος μήπως μέσα στη δοκιμασία και το καμίνι στρέψει προς τα οπίσω κι έτσι βγει από την παρουσία του Θεού.
Ο Ιησούς λοιπόν λέει: μη στενοχωριέσαι αν όλοι γύρω σου αρνούνται το μήνυμα σου. Ετοιμάζω μια κατοικία για σένα που ποτέ κανείς δεν θα σε αναγκάσει να εγκαταλείψεις, μια αιώνια κατοικία στην ιδιαίτερη μου παρουσία.
Ησ.ξς:1-2...ποιός είναι ο οίκος, τον οποίον ηθέλετε οικοδομήσει δι εμέ;...εις τίνα λοιπόν θέλω επιβλέψει; εις τον πτωχόν και τρέμοντα τον λόγον μου...
Αυτό είναι το κατοικητήριο του Θεού που ο Ίδιος αναζητά. Μας υπόσχεται λοιπόν μια μόνιμη περίβλεπτη θέση μέσα στη δόξα και το μεγαλείο της παρουσίας Του στα επουράνια.
Γ. Θα γράψει επάνω μας 3 πράγματα:
1. Το όνομα του Θεού μου
2. Το όνομα της πόλεως του Θεού μου της καινής Ιερουσαλήμ η καταβαίνουσα εκ του ουρανού από του Θεού μου
3. και το όνομά μου καινόν
Το να γράψει επάνω μας σημαίνει αντιπροσώπευση αυτού που γράφεται. Δηλαδή όπως όταν ένα κιβώτιο περιέχει χρυσό και γράφει πάνω <ΧΡΥΣΟΣ> έτσι ακριβώς και με τους αγίους θα έχουν μέσα τους στοιχεία που θα αντιπροσωπεύονται με το όνομα που θα αναγράφεται πάνω τους.
<Το όνομα του Θεού μου> φανερώνει ότι είναι ιδιοκτησία του Θεού. Αυτό φαίνεται στο γάμο όπου η νύμφη παίρνει το όνομα του νυμφίου. Φανερώνει λοιπόν αυτή τη γαμήλια σχέση μεταξύ του Θεού και του λαού Του, ότι ο Θεός είναι ιδιοκτήτης και κάτοχος της εκκλησίας Του. Είμαστε λοιπόν μόνιμα στην κατοχή και εξουσία του Θεού.
<Το όνομα της πόλεως του Θεού μου της καινής Ιερουσαλήμ> Εβρ.ιβ:22 μας λέει ότι εμείς είμαστε η Νέα Ιερουσαλήμ η πόλις του Θεού μας. Ο Θεός μας προορίζει να είμαστε μέρος της Νέας Ιερουσαλήμ.
Αποκ.κα:10 μας δείχνει άλλη μια φορά την ένδοξη αυτή πόλη που δεν είναι άλλη από τη Νύμφη του Αρνίου την άγια και καθαρή εκκλησία Του. Ο Θεός λοιπόν μας δίνει την ένδειξη ότι πράγματι είμαστε αυτή η Νύμφη και ότι πράγματι έχουμε αυτή την ξεχωριστή θέση απέναντί Του.
Το ίδιο βλέπουμε στο πρόσωπο της Σουναμίτισσας, στο Άσμα Ασμάτων, η οποία στέκεται πάνω απ’ όλες τις άλλες γυναίκες σαν η εκλεκτή και μόνη αγάπη του Μέγα Βασιλιά Ιησού Χριστού.
<και το όνομά μου καινόν> Το καινούργιο αυτό όνομα φανερώνει μια μεγαλύτερη αποκάλυψη του Θεού που δεν ήταν δοσμένη προηγουμένως. Όταν μας αρπάξει και γίνουμε πραγματικά η Νύμφη Του, τότε θα μας δώσει την καινούργια αυτή αποκάλυψη του Εαυτού Του. Α’ Κορ.ιγ:12 <τότε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην>.
Στην Π.Δ. ο Θεός φανερώθηκε σαν ο ΕΛ που θα πει ο ισχυρός, ο δυνατός, επίσης σαν ο ΕΛΟΧΙΜ που έχει την έννοια του συνόλου της δύναμης και του πλήθους της μεγαλειότητας. Στο λαό Του όμως φανερώθηκε σαν ο ΓΙΑΧΟΥΕ, σαν ο ΩΝ δηλαδή σαν Αυτός που ΕΙΝΑΙ ό,τι ο λαός Του χρειάζεται να είναι. Στην Καινή Διαθήκη φανερώθηκε σαν ΓΙΑΧΟΥΕ ΩΣΗΑ που σημαίνει ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΤΗΡ, το όνομα του ΙΗΣΟΥ. Ήλθε εν Χριστώ, μας μίλησε το λόγο Του και μας φανερώθηκε (Α’ Τιμ.γ:16).
Αργότερα αποκαλύπτεται σαν ο Νυμφίος μας όταν θα Τον συναντήσουμε. Είναι λοιπόν πιθανόν ότι αυτό το νέο όνομα μπορεί να αναφέρεται στο γεγονός ότι ο ΓΙΑΧΟΥΕ έγινε ο Νυμφίος μας ή ο σύζυγός μας.
Όπως ένα προϊόν φέρει το όνομα του κατασκευαστή, και αυτό είναι εγγύηση για το προϊόν, έτσι κι εμείς θα φέρουμε το όνομα του Κατασκευαστή μας σαν εγγύηση ότι είμαστε προϊόντα του Θεού.
Δ. Πνευματικά μαθήματα της περιόδου της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας
Ο Ιησούς αποκαλύπτει τον Εαυτό Του σαν «Τον Άγιο» επομένως πρέπει κι εμείς να βαδίσουμε μέσα σ’ αυτή την αγιότητα του Θεού σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Στη συμπεριφορά μας, στον τρόπο που επικοινωνούμε με άλλους ανθρώπους, στη δουλειά μας, και ιδιαίτερα με τους αδελφούς και τις αδελφές εν Χριστώ. Ο Κύριος μας καλεί σε αγιασμό, σ’ ένα βάδισμα άγιο, καθαρό χωρίς αναμίξεις του κόσμου ώστε ο Ιησούς να ευαρεστείται και να κατοικεί πλούσια ανάμεσά μας.
Φανερώνεται ακόμα σαν ο «Αληθινός». Μας καλεί να φανερώσουμε στον κόσμο την αλήθεια του λόγου Του. Μας καλεί εμείς οι ίδιοι να είμαστε αληθινοί και όχι υποκριτές σε ό,τι κάνουμε. Μας λέγει ότι Αυτός είναι η πραγματοποίηση όλων των τύπων και των σκιών.
Μας καλεί να εκπληρώσουμε όπως Εκείνος το σχέδιο της σωτηρίας του Θεού και να γίνουμε μέλη Του και έκφρασή Του εδώ στη γη.
Το εδ.8 λέγει «ιδού δέδωκα ενώπιόν σου θύρα ηνεωγμένην». Έχουμε την πληροφορία ότι αυτές τις τελευταίες ημέρες ο Ιησούς έχει ανοίξει μπροστά μας μια θύρα και μας προσκαλεί να μπούμε μέσα. Είναι η θύρα του λόγου του Ευαγγελίου. Ιωήλ β:23 και Ωσηέ ς:3 μιλάνε για την όψιμη βροχή της διδασκαλίας του λόγου και τη μεγάλη άγρα τω ψυχών στις τελευταίες ημέρες πριν την Αρπαγή. Ο Κύριος θα ρίξει βροχές διδασκαλίας της αλήθειας σ’ όλο τον κόσμο, ώστε ο λαός Του να μάθει την αλήθεια και να σχηματισθεί η Νύμφη Του η εκλεκτή.
Πρέπει λοιπόν να τρέξουμε να θερίσουμε τη μεγάλη αυτή σοδειά του Θεού, να μπούμε σ’ αυτή τη θύρα της διακονίας του λόγου για να ευαρεστήσουμε τον Κύριο μας.
Ιακ.ε:7 «Μακροθυμήσατε λοιπόν, αδελφοί, έως της παρουσίας του Κυρίου. Ιδού ο γεωργός περιμένει τον πολύτιμον καρπόν της γής, και μακροθυμεί δι’ αυτόν εωσού λάβει βροχήν πρόϊμον και όψιμον». Μέχρι να έρθει, εμείς πρέπει να εργαστούμε για να θερίσουμε αυτό τον καρπόν για τον Κύριο.
Ησ. νε:10-13 «.... σηκώθητι αγαπητή μου, ωραία μου και ελθέ διότι ιδού ο χειμών παρήλθεν, η βροχή διέβη, απήλθε....». Μετά απ’ αυτή τη βροχή, τότε που ο Ισραήλ είναι σχεδόν καιρός να επιστρέψει και να δει Αυτόν που εξεκέντησε και να μετανοήσει (μας το λέγει στο εδ. 13 «η συκή εξέφερε τους ολύνθους αυτής...») ο Κύριος καλεί την αγαπημένη Του, την ωραία Του εκκλησία, να έλθει μαζί Του στην ουράνια κατοικία Του πριν έλθει η Μεγάλη Θλίψη.
«ετήρησας τον λόγον μου» Μας λέγει ότι θα λάβουμε μέρος στην Αρπαγή μόνο αν τηρήσουμε πλήρως και μέχρι τέλους το λόγο του Θεού. Ο Ιησούς είναι ο λόγος. Το βιβλίο αυτό είναι ο γραπτός λόγος Του. Ο Ιησούς ήλθε να εκφράσει το λόγο του Θεού στη ζωή Του και μας καλεί όλους να κάνουμε το ίδιο. Καλούμαστε λοιπόν ν’ αφιερωθούμε σ’ Αυτόν και να ζήσουμε τη ζωή του αγιασμού και της αφιέρωσης που έζησε Εκείνος και να φέρουμε τους ίδιους καρπούς μ’ αυτούς που έφερε ο Ιησούς. Καλούμαστε ν’ αφήσουμε το λόγο του Θεού να εργαστεί ελεύθερα μέσα μας, να κατοικήσει μέσα μας πλούσια ώστε να γίνουμε επιστολή γιγνωσκομένη και αναγιγνωσκομένη υπό πάντων. Δεν μπορούμε να τηρήσουμε το λόγο του Θεού αν δεν τον έχουμε στην καρδιά μας, αν δεν είναι ο ακριβός θησαυρός της ζωής μας.
«και ούκ ηρνήσω το όνομά μου» Αυτή είναι η καρδιά του Νυμφίου προς τη Νύμφη. Θα σε νυμφευθώ διότι έμεινες αληθινή και κράτησες το όνομά μου. Έδειξες ότι θέλεις να έχεις το όνομά μου για όλη την αιωνιότητα κι αυτό ακριβώς πρόκειται να κάνω. Θα σου δώσω το Νέο μου όνομα. Για να γίνει αυτό πρέπει να αποχωριστείς απ’ τον κόσμο, την αμαρτία και το ψεύδος, ακόμη και από ορισμένους αδελφούς όχι γιατί δεν τους αγαπάς, αλλά γιατί δεν θέλουν να κρατήσουν την αποκάλυψη του ονόματός μου.
Όπως ο Ιωσήφ, έτσι και ο υιός ο άρσεν θ’ αποβληθεί από τα αδέλφια του, όμως τελικά, ο Ιωσήφ ανυψώθηκε κι έγινε δεύτερος μετά τον Φαραώ και τροφοδότης όλου του κόσμου, τροφοδότης του λόγου του Θεού σ’ όλους τους πεινασμένους. Παρόλο που οι αδελφοί του τον απέβαλαν, ο Θεός τον ύψωσε και τον χρησιμοποίησε να διατηρήσει τη ζωή των αδελφών του. Αυτό θα γίνει και με τον Υιό άρσενα αυτές τις τελευταίες ημέρες, που σημαίνει ότι πρέπει να γίνουμε ένα μ’ Εκείνον, να Τον αγαπήσουμε και να δεχτούμε την αλήθεια του Πνεύματός Του.
«των λεγόντων εαυτούς Ιουδαίους είναι, και ουκ εισίν αλλά ψεύδονται». Αυτό δεν αναφέρεται στους Χριστιανούς που πρόκειται να χάσουν την Αρπαγή των πιστών επειδή δεν δέχονται όλη την αλήθεια του Κυρίου ή είναι χλιαροί. Αυτούς θα τους πάρει ο Χριστός στον ουρανό μέσα στη θλίψη. Αυτοί όμως στους οποίους αναφέρεται εδώ είναι:
α) Οι ψευδοχριστιανοί της ψευδοεκκλησίας του συστήματος του Α/Χ που ο λόγος του Θεού λέγει ότι πρόκειται να σχηματισθεί στις μέρες μας. Αυτοί λέγουν ότι είναι λαός του Θεού ενώ δεν είναι και ψεύδονται.
β) Οι ψευδοχαρισματικοί που λένε ότι είναι μέρος της κίνησης του Αγίου Πνεύματος αυτές τις τελευταίες ημέρες και που ίσως ακόμη να το πιστεύουν ότι είναι, ψεύδονται όμως είτε εν γνώσει τους είτε εν αγνοία.
γ) Επίσης οι «Ορθόδοξοι Ιουδαίοι» που στη μάχη του Αρμαγεδώνα θα σκοτωθούν. Είναι αυτοί που έχουν το όνομα «Ιουδαίος» αλλά δεν είναι εσωτερικά Ιουδαίοι, πραγματικά παιδιά του Θεού. Η Γραφή λέγει ότι τα 2/3 του έθνους του Ισραήλ θα χάσουν τη ζωή τους και στην ημέρα της κρίσης θα αναγνωρίσουν ποιος πραγματικά είναι ο λαός του Θεού.
δ) Ιουδαίοι που κατά τη Μεγάλη Θλίψη και τον καιρό του Αρμαγεδώνα όταν έλθει ο Ιησούς θα μετανοήσουν και θ’ αναγνωρίσουν τον πραγματικό λαό του Θεού. Όταν έλθει ο Ιησούς με τους αγίους Του και πατήσει στο όρος των Ελαίων τότε θ’ αναγνωρίσουν τον Μεσσία και τους πραγματικούς Ιουδαίους του Ιησού.
«ετήρησας τον λόγον της υπομονής μου»
α) Ο Ιησούς μας καλεί να τηρήσουμε την υπομονή Του. Όπως Εκείνος υπέμεινε μέχρι τέλους και νίκησε, έτσι κι εμείς να βαδίσουμε με καρτερία και υπομονή.
β) Μας καλεί να έχουμε την υπομονή του γεωργού (Ιακ.ε:7) καθώς και την υπομονή αυτών που εκβάλλονται και λοιδορούνται από τα ίδια τους τ’ αδέλφια για το λόγο του Κυρίου.
γ) Εβρ.ιβ:3-6. Όλα αυτά δεν είναι παρά παιδεία του Κυρίου για τη ζωή μας. Ο Κύριος εργάζεται αγιασμό και καθαρότητα μέσα μας. Α’Πετρ.δ:1 «ο παθών κατά σάρκα έπαυσε από της αμαρτίας». Ας κρατήσουμε λοιπόν την υπομονή Του για να γίνουμε τέλειοι και χωρίς αμαρτία.
δ) Γιατί ο Θεός ζητά από εμάς αυτή την τιμή; Η μόνη αιτία είναι ότι επιθυμεί να έχει μία νύμφη που να είναι γεμάτη αγάπη για Εκείνον. Το να θανατώνουμε τα έργα της σάρκας είναι απόδειξη της αγάπης μας για τον Ιησού. Αυτές οι θλίψεις, οι δυσκολίες, οι αποβολές από τους αδελφούς θα συντελέσουν στο να αγαπήσουμε τον Ιησού ακόμη περισσότερο και να στηριζόμαστε μόνο σ’ Αυτόν.
ε) Η τήρηση λοιπόν του λόγου της υπομονής αναφέρεται σ’ αυτούς που περνούν διωγμό και αντιστέκονται για το λόγο Του. Γι’ αυτό πρέπει να τηρήσουν το λόγο της υπομονής Του, που σημαίνει ότι θα περάσουν διωγμό και καταπίεση πριν την Αρπαγή.
Εδ.11 Ο Ιησούς μας εφιστά την προσοχή εδώ να μην πάρει κανείς το στέφανό μας. Να μην εντυπωσιαζόμαστε από τα επιτεύγματα των ανθρώπων, από τους μεγάλους οργανισμούς και αριθμούς ανθρώπων, γιατί τότε είμαστε υπερήφανοι κι έτσι γινόμαστε υποψήφιοι για απάτη και πλάνη από τον Α/Χ. Τότε μπορεί να μας κλέψουν το στέφανό μας, όταν πάρουμε τα μάτια μας απ’ τον Ιησού και στραφούμε σε επιτυχίες και επιτεύγματα ανθρώπινα. Ας αγρυπνούμε λοιπόν και ας προσέχουμε μέχρι τέλους.
