Ησαΐας ζ:14
Δια τούτο ο Κύριος αυτός θέλει σας δώσει σημείον ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν, και θέλει καλεσθή το όνομα αυτού Εμμανουήλ.
Λένε κάποιοι ότι η λέξη «παρθένος» είναι λάθος, διότι στα Εβραϊκά δεν είναι η συνηθισμένη λέξη «Μπεθούλα» που σημαίνει παρθένος, αλλά η λέξη «άλμα». Άρα (βγάζουν το συμπέρασμα ότι) η Μαριάμ δεν ήταν παρθένος, άρα ο Χριστός ήταν ψεύτης και οι απόστολοι και όλοι οι πρώτοι χριστιανοί και μαζί τους κι εμείς.
Αυτό φυσικά θέλει ο Σατανάς να κάνει τον κόσμο να πιστεύει. Όμως η αλήθεια δεν είναι αυτή και δοξάζουμε το Θεό γι' αυτό.
Η απάντηση είναι η εξής: Ναι, δεν γράφει «μπεθούλα» το κείμενο, αλλά «άλμα» (znlv). Η λέξη αυτή σημαίνει «νεανίς», «κορίτσι που είναι σε ηλικία γάμου». Η λέξη από τη χρήση της δείχνει ότι αναφέρεται σε παρθένο και όχι σε παντρεμένη γυναίκα. Άλλωστε τι σημείο θα είναι αυτό για το οποίο μιλάει ο Ησαΐας, εάν μια παντρεμένη γυναίκα συλλάβει και γεννήσει γιό; Δεν θα είναι ούτε η πρώτη, ούτε και η τελευταία!
Από τα συμφραζόμενα λοιπόν δεν αναφέρεται σε παντρεμένη γυναίκα αλλά σε κοπέλα οπωσδήποτε ανύπαντρη. Η ίδια λέξη χρησιμοποιείται και στην Γέν.κδ:43 και αναφέρεται στη Ρεβέκκα!
Ο Ελιέζερ, ο υπηρέτης του Αβραάμ βάζει σημείο και λέει ότι «... η ΚΟΡΗ (άλμα) ήτις εξέρχεται δια να αντλήσει, και προς την οποίαν είπω, πότισόν με παρακαλώ, ολίγον ύδωρ εκ της υδρίας σου, και αυτή με είπη, και σύ πίε, και δια τας καμήλους σου ακόμη θέλω αντλήσει, αύτη ας είναι η γυνή, την οποίαν ητοίμασεν ο Κύριος δια τον υιόν του κυρίου μου».
Εάν «άλμα» σημαίνει νέα γυναίκα παντρεμένη, τότε είναι δυνατόν ο Ελιέζερ να ζητούσε παντρεμένη γυναίκα για τον Ισαάκ; Φυσικά όχι! Ζητούσε παρθένο, και την ονόμασε «άλμα» κόρη.
Μια άλλη χρήση της λέξης είναι στην Έξ.β:8. Εκεί έχουμε την αδελφή του Μωυσή η οποία παρακολουθεί τον αδελφό της μέσα στο καλαθάκι του πάνω στα νερά του Νείλου, που πέφτει στα χέρια της αδελφής του Φαραώ. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι τότε η αδελφή του Μωυσή ήταν νεανίδα ανύπαντρη, δηλαδή παρθένος και όμως εδώ ονομάζεται «άλμα», αντί «μπεθούλα» όπως και παραπάνω με την Ρεβέκκα. Και λέει: «Και είπε πρός αυτήν η θυγάτηρ του Φαραώ, Ύπαγε. Και υπήγε ΤΟ ΚΟΡΑΣΙΟΝ και εκάλεσε την μητέρα του παιδίου».
Την ίδια λέξη βλέπουμε και στον Ψαλμ.ξη:25 που λέει: «Προεπορεύοντο οι ψάλται κατόπιν οι παίζοντες όργανα, και εν τω μέσω ΝΕΑΝΙΔΕΣ τυμπανίστριαι». Αυτές που συνήθιζαν να βάζουν τότε δεν ήταν παντρεμένες αλλά ανύπαντρες κοπέλες, δηλαδή παρθένες.
Πέρα από αυτές τις καθαρές έννοιες που δείχνουν ότι «άλμα» αναφέρεται σε παρθένο κοπέλα της παντρειάς, έχουμε την αδιάσειστη μαρτυρία της Καινής Διαθήκης!
Όσο εμπνευσμένα είναι τα γραπτά της Παλαιάς Διαθήκης είναι και της Καινής Διαθήκης. Ο απόστολος Ματθαίος στο ευαγγέλιο του επαναλαμβάνει την προφητεία του Ησαΐα και σαν Εβραίος που ήταν ο ίδιος την ερμήνευσε «Παρθένο», διότι λέει: «Ιδού η ΠΑΡΘΕΝΟΣ θέλει συλλάβει και θέλει γεννήσει υιόν, και θέλουσι καλέσει το όνομα ….»
Έτσι κάθε δαιμονική αντιλογία καταρρίπτεται, και ο λόγος του Θεού παραμένει άγιος και αληθινός στις διακηρύξεις του.
