Φτωχή
πνευματική διάθεση
Ο τρόπος με τον οποίο εκτελείς τα πνευματικά
σου καθήκοντα δείχνει την άσχημη διάθεσή σου. Για παράδειγμα: Όταν προσεύχεσαι
χωρίς αίσθημα ή πίστη, και έχεις στο νου σου πράγματα του κόσμου και κοσμικές
καταστάσεις, τα λόγια σου δεν είναι τίποτε άλλο παρά απλή φλυαρία. Αυτός που
προσεύχεται τέτοιου είδους, νεκρή προσευχή, δεν είναι ικανός να σου πει ούτε το
λόγο για τον οποίο προσεύχεται.
Έλλειψη αγάπης για τις ψυχές των
συγγενών και φίλων σου. Δες τους φίλους και συγγενείς σου και σκέψου
για λίγο πόση λίγη ευσπλαχνία έχεις αισθανθεί γι’ αυτούς. Με απάθεια στέκεσαι
στην άκρη και τους βλέπεις να πηγαίνουν ασταμάτητοι στην κόλαση. Και στην ουσία
δε φαίνεται να πολυνοιάζεσαι κιόλας. Πόσες ημέρες, εβδομάδες, μήνες έχουν
περάσει χωρίς εσύ να προσευχηθείς για την αμαρτωλή τους κατάσταση και χωρίς να
έχεις δείξει ένα φλογερό ενδιαφέρον για τη σωτηρία τους.
Έλλειψη ενδιαφέροντος για τους
αμαρτωλούς. Πιθανόν να μην ενδιαφέρεσαι τόσο γι' αυτούς, ώστε να προσπαθείς
να μάθεις την κατάστασή τους. Ξέρεις ποια είναι η κατάσταση των αμαρτωλών σε
άλλες χώρες, σε άλλες πόλεις, σε άλλες γειτονιές, στο διπλανό σπίτι; Ρώτησες
ποτέ να μάθεις; Κοίταξε αυτούς τους παράγοντες και δες πόσο πραγματικά
ενδιαφέρεσαι γι' αυτούς που είναι ήδη χαμένοι και τρέχουν σε μια αιωνιότητα
χωρίς Χριστό, μακριά από τον Θεό. Γράψε με ειλικρίνεια στο χαρτί σου το αληθινό
ενδιαφέρον σου γι' αυτούς και την πραγματική σου επιθυμία για τη σωτηρία τους.
Μέτρησε την επιθυμία σου για τη σωτηρία τους. Μέτρησέ την με τα αγαθά που
αρνείσαι στον εαυτό σου, προκειμένου να τους βοηθήσεις να μάθουν για τον Θεό
που πέθανε στο μεσαίο σταυρό του Γολγοθά. Στέρησες ποτέ τον εαυτό σου από
τίποτα για να αγοράσεις Καινές Διαθήκες ή φυλλάδια που οδηγούν τον αναγνώστη
στη σωτηρία και να τα μοιράσεις;
Η
αμαρτία της υποκρισίας
Στέρησες ποτέ στον εαυτό σου τις
πολυτέλειες της ζωής; Επιδιώκεις να αποταμιεύσεις ένα κατοστάρικο ακόμα; Είχες
τη διάθεση να υποτάξεις τον εαυτό σου κάτω από μερικές άβολες συνθήκες
προκειμένου να σωθούν μερικές ψυχές που δε γνωρίζουν τον Χριστό; Προσεύχεσαι
γι' αυτούς; Προσεύχεσαι με σωστή διάθεση; Αν δεν το κάνεις αυτό, κι αν η ψυχή
σου δεν αγωνιά γι' αυτούς που δεν ανήκουν στον Θεό, τότε, γιατί είσαι τόσο
υποκριτής, προσποιούμενος ότι είσαι χριστιανός; Η έμπρακτη συμπεριφορά της
πίστης σου είναι προσβολή για τον Ιησού Χριστό.
Ένα κοινό ελάττωμα είναι η αμέλεια των
οικογενειακών υποχρεώσεων. Σκέψου τον τρόπο με τον οποίο ζεις. Μήπως θέτεις τον
εαυτό σου πάνω από την οικογένειά σου; Τι παράδειγμα τους δίνεις; Είναι κάτι
που επιτρέπεται εσύ να το διαβάσεις και δεν επιτρέπεται να το διαβάσουν τα
παιδιά σου; Ποιες είναι οι προσπάθειες που συστηματικά κάνεις για να βοηθήσεις
πνευματικά την οικογένειά σου; Ποιες είναι οι ευθύνες σου που δεν αμέλησες;
Είσαι ιδιαίτερα προσεχτικός για τη
δική σου ζωή; Σκέψου πόσο γρήγορα και βιαστικά εκτελείς τα θρησκευτικά σου
καθήκοντα στον Θεό, χωρίς στην ουσία να ελέγχεις τον εαυτό σου ή να κρατάς τους
λογαριασμούς σου καθαρούς με τον Θεό. Πόσες φορές αμέλησες να προσέξεις τη
συμπεριφορά σου και την απροσεξία σου; Και ως συνέπεια αυτής της αμέλειάς σου,
αμάρτησες μπροστά στον κόσμο, στην Εκκλησία και στον Θεό;
Είμαστε
υπεύθυνοι
Το να αμελείς να προσέχεις τους εν
Χριστώ αδελφούς σου είναι λάθος. Πόσο ενδιαφέρεσαι για την κατάσταση της
ψυχής τους; Κι όμως, έχεις τεράστια ευθύνη ενώπιον του Θεού! Τι έχεις κάνει για
να τους γνωρίσεις καλύτερα; Για πόσους από αυτούς έχεις δείξει ενδιαφέρον για
την πνευματική τους κατάσταση; Σταμάτησε για λίγο το διάβασμα και σκέψου όλες
αυτές τις αμέλειες που έρχονται στο μυαλό σου. Γράψε τις στο χαρτί που θα
έπρεπε να έχεις μπροστά σου.
Πόσες φορές έχεις δει αδελφούς σου
χριστιανούς να ψυχραίνονται στην πίστη και δεν τους είπες τίποτα; Τους βλέπεις
να αμελούν τη μια μετά την άλλη τις ευθύνες τους - απουσία από την Εκκλησία,
προσευχή, κοινωνία κ.λ.π. - και δεν τους πρότρεψες, με αγάπη, να
συνειδητοποιήσουν την κατάστασή τους. Τους είδες να πέφτουν στην αμαρτία και
τους άφησες! Κι όμως, τους αποκαλείς «εν Χριστώ αδελφούς» και προσποιείσαι ότι
τους αγαπάς! Ω, τι υποκριτής είσαι! Σε ρωτώ: Θα μπορούσες να βλέπεις τη/το
σύζυγο σου ή το παιδί σου να πέφτουν στην ντροπή και στην ατιμία ή να πέφτουν
στη φωτιά και απαθέστατα να τους κοιτάζεις; Όχι, δε θα μπορούσες!
Τι, λοιπόν, σκέφτεσαι για τον εαυτό
σου, όταν προσποιείσαι ότι αγαπάς τους χριστιανούς (και τον Χριστό), ενώ τους
βλέπεις να πέφτουν μέσα στη ντροπή και στην αμαρτία, χωρίς να λες τίποτα!
Μαθητεία
και αυταπάρνηση
Αμέλεια της αυταπάρνησης. Πάρα πολλοί
είναι οι χριστιανοί που έχουν τη θέληση να κάνουν οτιδήποτε στη θρησκεία του
Σταυρωμένου, αρκεί να μην απαιτείται από αυτούς να στερήσουν σε κάτι τον εαυτό
τους. Όταν τους ζητηθεί να κάνουν κάτι που απαιτεί από αυτούς κάποια στέρηση,
τους φαίνεται πολύ! Κάνουν πιθανώς πολλά για το Θεό, αρκεί Αυτός ό,τι τους ζητά
να είναι «λογικό». Δεν έχουν καμιά διάθεση να στερήσουν τον εαυτό τους από
τίποτα για χάρη του Κυρίου. Δε θέλουν να ντροπιαστούν για το όνομά του Ιησού
Χριστού ούτε θέλουν να αρνηθούν στον εαυτό τους την πολυτέλεια της ζωής
προκειμένου να σώσουν τον κόσμο από την κόλαση.
Έχουν πλήρη άγνοια πως η αυταπάρνηση
είναι ένας όρος της μαθητείας και ούτε ξέρουν τι σημαίνει αυταπάρνηση! Ποτέ δεν
αρνήθηκαν τίποτα στον εαυτό τους. Ούτε ένα παιχνίδι ούτε ένα μπιχλιμπίδι δεν
αρνήθηκαν στον εαυτό τους για το Χριστό και το Ευαγγέλιο Του. Μερικοί δίνουν
πολλά. Αυτό όμως δεν λέει τίποτα γιατί αυτά που κρατούν είναι περισσότερα από
αυτά που δίνουν. Και αυτοί οι χριστιανοί συχνά έχουν τη θρασύτητα να
παραπονιούνται για άλλους που δίνουν λιγότερα από αυτούς. Και ίσως αυτοί, για
τους οποίους και παραπονιούνται, να δίνουν από το υστέρημά τους. Η φτωχή
γυναίκα που δίνει το πενηντάλεπτο εκφράζει την αυταπάρνησή της περισσότερο από
πολλούς που δίνουν πολλά κοσάρικα.
Συνεχίζεται
