Εσδ.η:21-23 Τότε εκήρυξα εκεί
νηστείαν παρά τον ποταμόν Ααβά, όπως ταπεινωθέντες ενώπιον του Θεού ημών,
ζητήσωμεν παρ' αυτού ευθείαν οδόν διά ημάς και διά τα τέκνα ημών και διά πάντα
τα υπάρχοντα ημών. Διότι ησχύνθην να ζητήσω παρά του βασιλέως δύναμιν και
ιππείς διά να βοηθήσωσιν ημάς εναντίον του εχθρού καθ' οδόν· επειδή είχομεν
ειπεί προς τον βασιλέα, λέγοντες, Η χειρ του Θεού ημών είναι προς αγαθόν επί
πάντας τους ζητούντας αυτόν· το δε κράτος αυτού και η οργή αυτού επί πάντας
τους εγκαταλείποντας αυτόν. Ενηστεύσαμεν λοιπόν και ικετεύσαμεν τον Θεόν ημών
περί τούτου· και έγεινεν ίλεως προς ημάς.
Επιστρέφοντας στην Ιερουσαλήμ,
κατάλαβε ότι πρέπει να έχουν μαζί τους Λευίτες, ανθρώπους ορισμένους από τον
Θεό:
Εσδ.η:15 Και συνήθροισα
αυτούς παρά τον ποταμόν, τον ρέοντα προς Ααβά, και εκεί κατεσκηνώσαμεν τρεις
ημέρας· και παρετήρησα μεταξύ του λαού και των ιερέων και δεν εύρηκα εκεί
ουδένα εκ των υιών του Λευΐ.
Βέβαια, ήξερε ότι η πρώτη ανάγκη
τους ήταν να είναι ο Θεός μαζί τους.
Σ’ όλες τις εκδηλώσεις μας πρέπει
να αναγνωρίζουμε τον Θεό, ιδιαίτερα όταν εμπλεκόμαστε στην υπηρεσία της
Βασιλείας Του μεταξύ των ανθρώπων.
Ο Έσδρα, είχε σταθερή πεποίθηση
στην προστασία του Θεού.
Είπε στον βασιλιά της αρχές του,
ότι αυτοί που εκζητούν τον Θεό είναι ασφαλείς κάτω από την σκιά των πτερύγων
Του, ακόμα και στις πιο δύσκολες περιστάσεις της ζωής τους.
Αντίθετα, όσοι Τον εγκαταλείπουν,
είναι συνεχώς εκτεθειμένοι, άσχετα με το πόσο ασφαλείς αισθάνονται.
Οι δούλοι του Θεού έχουν τη δύναμή
Του, μαζί τους, ενώ οι εχθροί Του εναντίον τους.
Ο Έσδρα το πίστευε μέσα απ’ όλη
του την καρδιά και το είχε ομολογήσει στον βασιλιά.
Έτσι, τώρα ντρέπεται να ζητήσει
βοήθεια από τον βασιλιά. Η ομολογία μας δένει!
Αν το έκανε, θα έβαζε σε
αμφισβήτηση τη δύναμη του Θεού να σώσει το λαό Του, ή την εμπιστοσύνη του Έσρδα
σ’ αυτή τη δύναμη.
Εσδ.η:21 Τότε εκήρυξα εκεί
νηστείαν παρά τον ποταμόν Ααβά, όπως ταπεινωθέντες ενώπιον του Θεού ημών,
ζητήσωμεν παρ' αυτού ευθείαν οδόν διά ημάς και διά τα τέκνα ημών και διά πάντα
τα υπάρχοντα ημών.
Σίγουρα μόνος του θα είχε
εκζητήσει τον Θεό για οδηγία, αλλά όταν ζητείται το έλεος του Θεού για πολλούς,
πολλοί πρέπει να προσευχηθούν.
Όσοι θέλουν να συμμετέχουν στις
ευλογίες, πρέπει να συμμετέχουν και στην εκζήτηση των ευλογιών.
Ταπείνωση: α) ζητάω από
τον Θεό και όχι από τους ανθρώπους. β) ομολογώ και παραιτώ τις αμαρτίες μου
πριν μπω στην καινούρια κατάσταση κι έτσι είμαι ασφαλής.
Όλα μας τα προβλήματα πρέπει να
τα αναθέτουμε στον Θεό, είτε προσωπικά, είτε οικογενειακά, είτε εκκλησιαστικά,
είτε…
Φιλ.δ:6 Μη μεριμνάτε περί
μηδενός, αλλ' εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν
μετ' ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως.
Ακόμα κι αν κάνεις λάθος, μην
παραδρομήσεις απ’ όπισθεν του Κυρίου:
Α’ Σαμ.ιβ:18-25 Τότε
επεκαλέσθη ο Σαμουήλ τον Κύριον· και έπεμψεν ο Κύριος βροντάς και βροχήν την
ημέραν εκείνην· και πας ο λαός εφοβήθη σφόδρα τον Κύριον και τον Σαμουήλ. Και
είπε πας ο λαός προς τον Σαμουήλ, Δεήθητι υπέρ των δούλων σου προς Κύριον τον
Θεόν σου, διά να μη αποθάνωμεν· διότι επροσθέσαμεν εις πάσας τας αμαρτίας ημών
το κακόν, να ζητήσωμεν εις εαυτούς βασιλέα. Και είπεν ο Σαμουήλ προς τον λαόν,
Μη φοβείσθε· σεις επράξατε όλον τούτο το κακόν· πλην μη παραδρομήσητε από
όπισθεν του Κυρίου, αλλά λατρεύετε τον Κύριον εξ όλης της καρδίας σας· και μη
παραδρομήσητε· διότι τότε ηθέλετε υπάγει κατόπιν των ματαίων, τα οποία δεν
δύνανται να ωφελήσωσιν ουδέ να ελευθερώσωσιν, επειδή είναι μάταια· διότι δεν θέλει εγκαταλείψει ο
Κύριος τον λαόν αυτού, διά το όνομα αυτού το μέγα, επειδή ηυδόκησεν ο Κύριος να
σας κάμη λαόν αυτού· εις εμέ δε μη γένοιτο να αμαρτήσω εις τον Κύριον, ώστε να
παύσω από του να δέωμαι υπέρ υμών· αλλά θέλω σας διδάσκει την οδόν την αγαθήν
και ευθείαν·
