Διακηρύξεις της Βίβλου, ότι ο Ιησούς είναι «Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΘΕΟΣ».

   1) Ιωάν.κ:28 Και απεκρίθη ο Θωμάς και είπε προς αυτόν· Ο Κύριός μου και ο Θεός μου.

   2) Ρωμ.θ:5 των οποίων είναι οι πατέρες, και εκ των οποίων εγεννήθη ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας· αμήν.

Πρέπει να προσέξουμε ότι δεν λέει πως ο Ιησούς είναι «ο επί πάντων Θεός», αλλά ότι είναι «επί πάντων Θεός ευλογητός». Το οριστικό άρθρο «ο» δεν αναφέρεται στη λέξη «Θεός», αλλά στη λέξη «Ων».

Ο απ. Παύλος ονομάζει τον Κύριό μας, «ο Θεός επί πάντων Ευλογητός». Ο Χριστός σαν άνθρωπος είναι ο Υιός του Ευλογητού.

Μάρκ.ιδ:61-62 Πάλιν ο αρχιερεύς ηρώτα αυτόν, λέγων προς αυτόν· Συ είσαι ο Χριστός ο Υιός του Ευλογητού; Ο δε Ιησούς είπεν· Εγώ είμαι

Σαν Θεός όμως είναι επί πάντων Θεός ευλογητός, δηλ. ο ίδιος ο Πατέρας.

«...Η λέξη «ων» σημαίνει, πάντοτε υπάρχων... Αναφέρεται κυρίως στο παρελθόν και δηλώνει την συνεχή αιώνια κατάσταση του Υιού Θεού ...»

Ο απ. Παύλος μας διδάσκει ότι ο Χριστός ήταν είναι και θα είναι «ο ΩΝ επί πάντων Θεός εις τους αιώνας». Δηλαδή, ο Χριστός ήταν είναι και θα είναι ο Θεός που είναι πάνω από κάθε τι! Άρα εννοείται ότι δεν υπάρχει τίποτε πάνω από Αυτόν. 

Όμως ο απ. Παύλος μας λέει ότι ο Πατέρας είναι κεφαλή του Χριστού και ο Θεός του Χριστού! Άρα ο απ. Παύλος διδάσκει άλλη μια φορά ότι ο Χριστός, σαν Θεός, είναι ο Πατέρας, διότι σ' Αυτόν θα υποταχθεί και ο άνθρωπος Χριστός, ώστε να είναι ο Πατέρας Θεός τα πάντα εν πάσι. 

Όταν λοιπόν βλέπουμε την λέξη «Ο ΩΝ», γνωρίζουμε ότι πάντοτε αναφέρεται στον ένα και μόνο Θεό, τον Πατέρα. Όταν αυτή αναφέρεται στον Χριστό, τότε φανερώνει τον Χριστό σαν τον Πατέρα Θεό, αφού είναι ο μόνος που υπάρχει και είναι «Ο ΩΝ». Δεν έχουμε πολλούς «Ο ΩΝ». Αυτό δηλώνει αυθυπαρξία και απειροσύνη, ιδιότητες του Πατέρα Θεού. 

Όταν ο Μωυσής ρώτησε τον Θεό ποιο είναι το όνομα Του, ο Θεός του απάντησε «Ο ΩΝ». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μιλούσε ο Πατέρας και κατά συνέπεια, ο απ. Παύλος φανερώνει τον Πατέρα, τον Ένα και μόνο Θεό που υπάρχει, στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι στην προς Ρωμθ:5 ο απ. Παύλος μας φανερώνει την διπλή φύση του Χριστού μας, ότι είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού το κατά σάρκα και ο Θεός που είναι πάνω από όλα ο Ευλογητός Πατέρας στους αιώνας αμήν.

  3) Τίτ.β:13 προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού,

Εδώ τώρα έχουμε άλλη μια καθαρή αναφορά, που ο Παύλος ονομάζει τον Ιησού, «Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ». Βλέπουμε την χρήση του οριστικού άρθρου στο όνομα «Θεός», αλλά και ο Χριστός ονομάζεται «Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΕΟΣ».

Άρα ο επί πάντων Θεός, είναι ο Μεγάλος Θεός που είναι ο Πατέρας χωρίς αντιλογία και αμφιβολία. Όταν λοιπόν ο απ. Παύλος ονομάζει τον Χριστό «ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑ ΜΑΣ, ΤΟΝ ΕΠΙ ΠΑΝΤΩΝ ΘΕΟ», αυτό αναφέρεται στην θεία φύση του Χριστού που είναι η μία και μόνη που υπάρχει, δηλ. του Πατέρα Θεού.

   4) Εβρ.α:8 πρὸς δὲ τὸν υἱόν, Ὁ θρόνος σου ὁ θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα [τοῦ αἰῶνος ], καὶ ἡ ῥάβδος τῆς εὐθύτητος ῥάβδος τῆς βασιλείας αὐτοῦ·

Ψαλμ.με:6 Ο θρόνος σου, Θεέ, είναι εις τον αιώνα του αιώνος· σκήπτρον ευθύτητος είναι το σκήπτρον της βασιλείας σου.

Εδώ βλέπουμε και πάλι το άρθρο καθαρότατα! Είναι το Πνεύμα του Θεού μέσα από τον προφήτη που αναφέρεται προφητικά στον Υιό, καθώς Τον βλέπει από πριν όπως είναι τώρα, δηλαδή η φανέρωση του Πατέρα στους ανθρώπους, η εικόνα Του, το απαύγασμα της δόξας Του, ο χαρακτήρας της υπόστασής Του (αυτό λέει άλλωστε πέντε εδάφια παραπάνω Εβρ.α:3). Βλέπει την θεϊκή Του φύση, δηλ. του Πατέρα Θεού και λέει: «πρὸς δὲ τὸν υἱόν, Ὁ θρόνος σου ὁ θεὸς...»

   5) Ιωάν.ς:27 ἐργάζεσθε μὴ τὴν βρῶσιν τὴν ἀπολλυμένην ἀλλὰ τὴν βρῶσιν τὴν μένουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἣν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑμῖν δώσει· τοῦτον γὰρ ὁ πατὴρ ἐσφράγισεν ὁ θεός.

Αυτό ακριβώς που πολλοί θέλουν να αποφύγουν και δεν πιστεύουν, αυτό είναι η αλήθεια! Ο Πατέρας ονομάζει τον κεχρισμένο Του, τον άνθρωπο Χριστό Ιησού «Ο ΘΕΟΣ». Μας δίνει να καταλάβουμε ότι ο Χριστός δεν είναι άλλος, αλλά ο ίδιος ο Πατέρας, μέσα Του. Αφού δεν μπορούμε να δούμε τον Πατέρα, επειδή είναι αόρατος, ο Θεός σφράγισε τον Γιό Του, τη φανέρωσή Του σ' εμάς τους ανθρώπους, την εικόνα Του, την ομοίωσή Του, την ακτινοβολία της δόξας Του και τον χαρακτήρα της υπόστασής Του, ώστε να είναι σ' εμάς «Ο Θεός μας και ο Κύριος μας» όπως πολύ σωστά είπε ο Θωμάς.

Ο Πατέρας λέει:

Ησ.μβ:8 Εγώ είμαι ο Κύριος (Γιάχβε)· τούτο είναι το όνομά μου· και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον ουδέ την αίνεσίν μου εις τα γλυπτά.

Ο Πατέρας λοιπόν δεν έδωσε την δόξα Του σε άλλον, αλλά στον Εαυτό Του διά μέσου του Ιησού Χριστού. Έτσι ο Χριστός σαν Θεός δεν είναι άλλος, αλλά ο Πατέρας. Δεν δοξάζεται σαν θεός υιός, αλλά σαν ο ίδιος ο Πατέρας. Ο Χριστός δεν είναι η φανέρωση, η εικόνα, η ακτινοβολία και ο χαρακτήρας του εαυτού Του, αλλά του Πατέρα. Δεν γεννήθηκε για να φανερώσει τον «θεό Υιό», αλλά τον Πατέρα. Ο ίδιος είπε στον Φίλιππο:

Ιωάν.ιδ:9 λέγει αὐτῷ [ὁ] Ἰησοῦς· τοσοῦτον χρόνον μεθ' ὑμῶν εἰμι καὶ οὐκ ἔγνωκας με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακεν τὸν πατέρα· πῶς σὺ λέγεις· δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα;.

Δεν είπε «όποιος με είδε, είδε θεό», ούτε είπε «όποιος με είδε, είδε τον θεό υιό», η το δεύτερο πρόσωπο της τριάδας! Αντίθετα, ο Κύριος Ιησούς είπε ότι είναι η φανέρωση του Πατέρα! Γι’ αυτό συνεχίζει και λέει:

Ιωάν.ιδ:10 οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν; τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἀπ' ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ, ὁ δὲ πατὴρ ἐν ἐμοὶ μένων ποιεῖ τὰ ἐργὰ αὐτοῦ.

Ο Θεός που ενεργούσε και φανερωνόταν από μέσα Του με όλα αυτά τα θαυμάσια που γινόταν, ήταν ο Πατέρας.

   6) Ματθ.α:23 ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἔξει καὶ τέξεται υἱὸν, καὶ καλέσουσιν τὸ ὅνομα αὐτοῦ Ἐμμανουηλ, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον μεθ' ἡμῶν ὁ θεός.

Ένας από τους τίτλους του Κυρίου Ιησού, που δόθηκε από το στόμα του προφήτη, είναι ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ.

Ο Ματθαίος που έγραψε αυτή την περικοπή εμπνευσμένος από το Άγιο Πνεύμα, ήταν Ισραηλίτης και πίστευε απλά και απόλυτα όπως όλοι, σε έναν Θεό, τον Πατέρα. Δεν πίστευε σε πολλούς ΕΛ, αλλά σε έναν και μόνο, διότι γνώριζε πολύ καλά τί είχε πει ο Θεός για την αλήθεια αυτή με το στόμα του Ησαΐα.

Ησ.μγ:10-13 Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει Κύριος, και ο δούλός μου, τον οποίον εξέλεξα, διά να μάθητε και να πιστεύσητε εις εμέ και να εννοήσητε ότι εγώ αυτός είμαι· προ εμού άλλος Θεός δεν υπήρξεν ουδέ θέλει υπάρχει μετ' εμέ. Εγώ, εγώ είμαι ο Κύριος· και εκτός εμού σωτήρ δεν υπάρχει. Εγώ ανήγγειλα και έσωσα και έδειξα· και δεν εστάθη εις εσάς ξένος θεός· σεις δε είσθε μάρτυρές μου, λέγει Κύριος, και εγώ ο Θεός. Και πριν γείνη η ημέρα, εγώ αυτός ήμην· και δεν υπάρχει ο λυτρόνων εκ της χειρός μου· θέλω κάμει και τις δύναται να εμποδίση αυτό;

Αυτή η μαρτυρία και μόνο, ήταν αρκετή για τον Ματθαίο κι εμάς, για να μας πείσει ότι υπάρχει μόνον Ένας Ελ και κανείς άλλος. Αποκλείει την ύπαρξη άλλων προσώπων μέσα στην θεότητα, διότι Αυτός που τα κηρύττει αυτά είναι «ο Κύριος, ο δημιουργός σου, Ιακώβ, και ο πλάστης σου, Ισραήλ» (Ης.μγ:1).

Όταν λοιπόν ο Ματθαίος έλεγε Εμμανου-ΗΛ, μεθ' ημών ο Θεός, εννοούσε τον Ένα και μόνο Ηλ που γνώριζε, πίστευε και είχε διδαχθεί από τους πατέρες, τον Πατέρα Θεό. Μας διδάσκει λοιπόν ο Ματθαίος, ότι ο Υιός είναι η φανέρωση του Πατέρα Θεού που θα είναι μαζί μας. Δεν λέει «Θεός μεθ' ημών», ούτε «Θεός Υιός μεθ' ημών», αλλά «Ο ΘΕΟΣ ο ΗΛ, μαζί μας»! Αυτή είναι άλλη μια απόδειξη ότι ο Χριστός μας είναι ως προς την θεία Του φύση, ο Πατέρας Θεός.

   7) Αποκ.κβ:6 Καὶ εἶπεν μοι, Οὗτοι οἱ λόγοι πίστοι καὶ ἀληθινοί, καὶ ὁ κύριος ὁ θεὸς τῶν πνεύματων τῶν προφητῶν ἀπέστειλεν τὸν ἄγγελον αὐτοῦ δεῖξαι τοῖς δούλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐν τάχει.

Λίγο παρακάτω στο ίδιο κεφάλαιο, ο Ιησούς μας εξηγεί ποιος είναι ο Κύριος, ο Θεός των πνευμάτων των προφητών, διότι λέει:

Αποκ.κβ:16 Ἐγὼ Ἰησοῦς ἐπέμψα τὸν ἄγγελον μου μαρτυρῆσαι ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖς ἐκκλησίαις. ἐγὼ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος Δαυίδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνός.

Ο Θεός που έστειλε τον άγγελο Του να μαρτυρήσει αυτά τα μέλλοντα να γίνουν, στις εκκλησίες, που είναι ο Κύριος και ο Θεός των πνευμάτων των προφητών, είναι ο Ίδιος ο Ιησούς μας, ο Ένας και μόνος Θεός!!

   8) Αποκ.α:8 Ἐγώ εἰμι τὸ Ἄλφα καὶ τὸ Ὦ, λέγει κύριος ὁ θεός, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ.

Εδώ, κανείς δεν φέρνει αντίρρηση ότι μιλάει ο Ιησούς. Αλλά αν κάποιος ακόμα αμφιβάλει, ας διαβάσει τα παρακάτω εδάφια:

Αποκ.κβ:12-13 Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ' ἐμοῦ ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἐστίν αὐτοῦ. ἐγὼ τό Ἄλφα καὶ τὸ Ὦ, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος.

Αυτός που είναι το Άλφα και το Ωμέγα, είναι ο ερχόμενος και ο πρώτος και ο έσχατος που είναι ο Ιησούς Χριστός. Δεν έχουμε πολλούς που είναι το Άλφα και το Ωμέγα, ούτε είναι πολλοί ερχόμενοι, ούτε πολλοί που είναι ο πρώτος και ο Έσχατος. Όλα αυτά είναι φανερό ότι αναφέρονται στον Πατέρα Θεό, αλλά το θέμα είναι ότι ο Ιωάννης βλέπει τον Πατέρα Θεό στο πρόσωπο του Αρνίου.

   9) Α’ Ιωάν.ε:20-21 οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν, καὶ ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ. οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος. Τεκνία, φυλάξατε ἑαυτὰ ἀπὸ τῶν εἰδώλων.

Με αυτή τη διακήρυξη ο Ιωάννης αφήνει εμβρόντητους όλους εκείνους που αμφισβητούν ότι ο Χριστός είναι ο Θεός ο αληθινός, ο Θεός με το οριστικό άρθρο, ο Ένας και μόνος που υπάρχει, ο Πατέρας.

Εδώ γίνεται φανερή άλλη μία φορά η θεολογία του Ιωάννη και φυσικά όλων των αγίων του Θεού διότι η πίστη είναι μία και αυτή παραδόθηκε μια φορά στους αγίους (Ιούδας α:3).

Βλέπουμε ότι ο Ιωάννης βλέπει αυτό που με τη χάρη του Θεού θέλουμε να φανεί μέσα από αυτή την ανάρτηση, ώστε να ευλογηθεί η εκκλησία ολόκληρη και να φύγει από τα είδωλα που είναι η προσκύνηση πολλών προσώπων σε ένα «ενωμένο τριαδικό» θεό. 

Ο Ιωάννης δεν πίστευε κάτι τέτοιο. Πίστευε στον ένα Θεό, τον Πατέρα που είναι ο αληθινός και σε Εκείνον που ο Πατέρας απέστειλε, ώστε να γνωρίσουμε τον ένα, τον Αληθινό, δηλ. τον Πατέρα, στο πρόσωπο του Γιού Του. 

Αυτός ο Υιός, είναι ο αληθινός Θεός, δηλ. ο Πατέρας και εμείς είμαστε μέσα Του. Η απόδειξη ότι ο αληθινός Θεός είναι ο Πατέρας φαίνεται και από μια άλλη καθαρή διακήρυξη του Χριστού όταν προσευχήθηκε για όλους εμάς και είπε:

Ιωάν.ιζ:3 αὕτη δὲ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωὴ ἵνα γινώσκωσιν σε τὸν μόνον ἀληθινὸν θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν.

Να η θεότητα! Ο μόνος αληθινός Θεός είναι ο Πατέρας και ο Γιός που ο Πατέρας απέστειλε είναι η εικόνα Του, η φανέρωσή Του, ο χαρακτήρας της υπόστασής Του, η ακτινοβολία της δόξας Του, ώστε να Τον γνωρίσουμε μέσω Εκείνου. Αυτό μας λέει ο Ιωάννης όπως και κάθε άγιος της Καινής Διαθήκης.

10) Ιούδ.α:4 παρεισεδύησαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ πάλαι προγεγραμμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρίμα, ἀσεβεῖς τὴν τοῦ θεοῦ ἡμῶν χάριτα μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν καὶ τὸν μόνον δεσπότην καὶ κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι.

Εδώ το Πνεύμα του Θεού βλέπει τον Χριστό μας σαν τον Θεό και Τον ονομάζει «Τον Μόνο Δεσπότη».

Είναι φανερό ότι δεν είναι δυνατό να υπάρχουν πολλοί τέτοιοι δεσπότες αλλά μόνο ένας. Εάν είναι πολλοί, τότε εξυπακούεται ότι δεν είναι μόνοι, αλλά τουλάχιστον μία ενότητα από πολλούς. Ο Ιούδας εδώ αναγνωρίζει τον Κύριό μας σαν τον Μόνο Δεσπότη και Κύριο. Βλέπει δηλ. ότι ο Πατέρας Θεός έδωσε την Κυριότητά Του, και την Δεσποτεία Του στον Γιό Του, ώστε ο Υιός να είναι Αυτός ο ένας Δεσπότης, ο Θεός Πατέρας, διότι κατοικεί μέσα Του και είναι ταυτισμένος με Αυτόν. Ο απ. Παύλος σχετικά με αυτή την αλήθεια λέει:

Α’ Τιμ.ς:15-16 ἣν καιροῖς ἰδίοις δείξει ὁ μακάριος καὶ μόνος δυνάστης, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων, ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· ᾧ τιμὴ καὶ κράτος αἰώνιον, ἀμήν. (Δυνάστης σημαίνει Δεσπότης)

Εδώ μας διδάσκει καθαρά ότι ο μόνος δεσπότης είναι ο Πατέρας. Άρα και πάλι βλέπουμε την ταύτιση του Πατέρα με τον Υιό. Ο Υιός είναι ο Μόνος δεσπότης, διότι όλη η δεσποτεία και η Κυριότητα του Πατέρα Θεού ενεργείται μέσα σ' Αυτόν και από Αυτόν προς όλους εμάς.

   11) Αποκ.ιθ:16 και επί το ιμάτιον και επί τον μηρόν αυτού έχει γεγραμμένον το όνομα, Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων.

Αυτά είναι τα λόγια του Ιωάννη, όταν βλέπει τον Κύριο Ιησού στην δεύτερη Του έλευση.

Αυτός ο τίτλος είναι φανερό ότι αρμόζει μόνον σε ένα άτομο και όχι σε πολλά, διότι εξ ορισμού ο Βασιλεύς των πάντων είναι μόνο ένας, ο Πατέρας Θεός, όπως ομολογεί ο απ. Παύλος:

Α’ Τιμ.ς:15-16 ἣν καιροῖς ἰδίοις δείξει ὁ μακάριος καὶ μόνος δυνάστης, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων, ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· ᾧ τιμὴ καὶ κράτος αἰώνιον, ἀμήν.

Και πάλι βλέπουμε τόσο καθαρά την ίδια αλήθεια, ότι Αυτός ο Κύριος των Κυρίων και ο Βασιλεύς των βασιλέων δεν είναι άλλος από τον Κύριο Ιησού Χριστό, καθώς φανερώνεται η θεότητα του Πατέρα μέσα Του. Δεν μας τον παρουσιάζει σαν Θεό κατώτερο από τον Πατέρα, ούτε «Θεό που να έχει άλλον Θεό», αλλά τον ένα και μόνο, τον Ύψιστο και Παντοκράτορα Θεό.

   12) Αποκ.α:17-18 Καὶ ὅτε εἶδον αὐτὸν, ἔπεσα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός, καὶ ἔθηκεν τὴν δεξιὰν αὐτοῦ ἐπ' ἐμὲ λέγων, Μὴ φοβοῦ· ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος. καὶ ὁ ζῶν καὶ ἐγενόμην νεκρὸς καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾃδου.

Όταν ο Ιωάννης βλέπει τον Κύριο Ιησού στην Πάτμο, μέσα στην όραση, σαν τον Θεό των πνευμάτων των προφητών, σαν Αυτόν που είναι το Άλφα και το Ωμέγα, πέφτει στα πόδια Του σαν νεκρός και ο Κύριος του λέει τα παραπάνω λόγια.

Ξέρουμε τους ισχυρισμούς που λένε ότι ο Υιός του Θεού, είναι κατώτερος από τον Πατέρα ως προς την θέση και ξέρουμε ότι αυτό είναι άτοπο. Εδώ αποδεικνύεται άλλη μία φορά, διότι ο Ιησούς μας μας λέει ότι είναι «Ο ΠΡΩΤΟΣ», ότι κατέχει την πρώτη θέση και εξουσία και ότι πριν από Αυτόν δεν υπάρχει τίποτε και κανείς! Αυτή η θέση βέβαια, γνωρίζουμε ότι είναι του Πατέρα Θεού και μόνο:

Ησ.μδ:6 Ούτω λέγει Κύριος ο Βασιλεύς του Ισραήλ και ο Λυτρωτής αυτού, ο Κύριος των δυνάμεων· Εγώ είμαι ο πρώτος και εγώ ο έσχατος· και εκτός εμού δεν υπάρχει Θεός.

Ησ.μη:12 Ακουσόν μου, Ιακώβ, και Ισραήλ τον οποίον εγώ εκάλεσα· εγώ αυτός είμαι· εγώ ο πρώτος, εγώ και ο έσχατος.

Ησ.μα:4 Τις ενήργησε και έκαμε τούτο, καλών τας γενεάς απ' αρχής; Εγώ ο Κύριος, ο πρώτος και ο μετά των εσχάτων· εγώ αυτός.

Ησ.μγ:10-11 Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει Κύριος, και ο δούλός μου, τον οποίον εξέλεξα, διά να μάθητε και να πιστεύσητε εις εμέ και να εννοήσητε ότι εγώ αυτός είμαι· προ εμού άλλος Θεός δεν υπήρξεν ουδέ θέλει υπάρχει μετ' εμέ. Εγώ, εγώ είμαι ο Κύριος· και εκτός εμού σωτήρ δεν υπάρχει.

Είναι τόσο φανερό, ότι ο Ιησούς ταυτίζει τον Εαυτό Του, την θεότητά Του με την θεότητα του Πατέρα Θεού. Στην Παλαιά Διαθήκη ο πρώτος και ο έσχατος, είναι ο Πατέρας, εκτός του οποίου άλλος Θεός ούτε υπήρχε, ούτε επρόκειτο να υπάρξει.

Όταν λοιπόν στην Καινή Διαθήκη ο Ιωάννης βλέπει τον Κύριό μας να του λέει ότι Εκείνος είναι ο Πρώτος και ο έσχατος, είναι ευνόητο ότι βλέπει τον ένα Θεό, τον Πατέρα, αφού Αυτός έχει την πρώτη θέση. Έτσι, ο Χριστός, ως προς την θεότητά Του, είναι ο Ένας και μόνος Θεός, ο Πατέρας. Σαν άνθρωπος, Χριστός είναι κατώτερος από τον Πατέρα.

Βλέπουμε την ταύτιση που γίνεται εδώ από τον Κύριό μας, για να Τον γνωρίσουμε καλύτερα. Αυτός που είναι ο πρώτος και ο έσχατος, δηλ. ο Πατέρας, (αφού κατοικεί μέσα Του όλο το πλήρωμα της θεότητας σωματικά), είναι Αυτός που έγινε νεκρός και αναστήθηκε! 

Είναι έκδηλο, ότι ο Θεός δεν πεθαίνει, ούτε ανασταίνεται, αλλά Εκείνος θανατώνει και ζωοποιεί. Αυτός όμως που υπόκειται σε τέτοιου είδους αλλαγές και αλλοιώσεις, είναι ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς, ο Μεσίτης και Αρχιερέας μας.

Εδώ λοιπόν βλέπουμε τον Πατέρα Θεό και τον Χριστό Ιησού, σε τέλεια ενότητα και ταύτιση. Ένα «εγώ», που αναφέρεται σε δύο διαφορετικές φύσεις, την ανθρώπινη και την θεϊκή. 

Ένας άνθρωπος, ο τέλειος Χριστός και ένας Θεός ο αιώνιος Πατέρας, ο πρώτος και ο έσχατος. «Εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος..» «Εγώ είμαι ὁ ζῶν καὶ ἐγενόμην νεκρὸς».

Αυτός είναι ο Θεός μας ο ένας και μόνος. Μονοπρόσωπος Θεός, που έγινε στο πρόσωπο του Χριστού μας νεκρός για να σώσει εμάς. Έτσι έβλεπε και πίστευε τον Θεό Του ο Ιωάννης γι’ αυτό και στην επιστολή Του είπε:

Α’ Ιωάν.ε:20-21 οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν, καὶ ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ. οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος. Τεκνία, φυλάξατε ἑαυτὰ ἀπὸ τῶν εἰδώλων.

Είμαστε μέσα στον αληθινό, τον Πατέρα Θεό, δηλ. μέσα στον Γιό Του, διότι Αυτός είναι ο Θεός ο αληθινός και η ζωή η αιώνιος!

Οι αλήθειες είναι πεντακάθαρες! Πρέπει να τις πιστέψουμε και να φύγουμε από την ειδωλολατρία. Όλα συγκεντρώνονται στο πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Το μόνο εύλογο συμπέρασμα από το θέμα αυτό που εξετάσαμε είναι ότι ο Θεός είναι Ένας, ο Πατέρας και Αυτός φανερώνεται, υψώνεται και δοξάζεται στον Γιό Του, τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο Οποίος σαν άνθρωπος είναι ο Μεσίτης, ο Αρχιερέας, η φανέρωση του Πατέρα, το αποτύπωμά Του, ο χαρακτήρας της υπόστασης Του, σ' εμάς τους ανθρώπους και σαν Θεός, είναι ο Θεός μας και ο Κύριος μας, δηλ. ο Πατέρας, ο επί πάντων Θεός ο ευλογητός, το Α και το Ω ο Μεγάλος Θεός και Σωτήρας μας, ο Μόνος αληθινός Θεός η ζωή η αιώνιος ο Ων ο ΗΝ ο Ερχόμενος ο Παντοκράτωρ!