Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Συντριμμένος

Ο Θεός καλεί και ζητά ταπεινωμένους και συντριμμένους.
 
Κάθισες να σκεφθείς ποιος είναι ο συντριμμένος;
 
Είναι αυτός που είναι τσακισμένος σε μικρά - μικρά κομματάκια, θρύψαλα τα λέμε, που δεν μπορούν να συγκολλήσουνε και να αποτελέσουνε μια μονάδα, ένα άτομο.
 
Είναι αυτός που η ζωή, οι περιστάσεις ή το πιο συνηθισμένο, ο ίδιος ο Θεός τον έχει κατασυντρίψει.
 
Δεν έχει οντότητα. Δεν έχει σκελετό. Δεν έχει προσωπικότητα και υπόσταση. Είναι συντρίμμια και μάλιστα σκορπισμένα.

Δεν έχει φυσικά, σχέδια, όνειρα, προοπτικές, σχεδιασμούς. Μαζί του έχουν γίνει και αυτά συντρίμμια. Μα προπαντός αυτά.
 
Είναι ο άνθρωπος ο κατάλληλος για τον Θεόν. Θα τον ξαναπλάσει. Θα τον ζυμώσει. Θα τού δώσει Αυτός σχήμα. Θα τον μορφώσει στο δικό Του πρότυπο.
 
Και αυτό το πρότυπο είναι ο Χριστός. Δεν είναι άλλος και δεν μπορούσε να είναι άλλος. Ο γλυκύτατος Ιησούς.
 
Μα για να γίνει αυτό το θαύμα πρέπει να είσαι συντριμμένος. Τσακισμένος. Χίλια δυο κομμάτια.
 
Αν δεν είσαι, όταν τον επικαλέστηκες να σε σώσει, και σε δέχθηκε, τότε θα αναλάβει Αυτός να σε φέρει στην κατάσταση αυτή. Θα πέσουν επάνω σου κάτι ογκόλιθοι, θα δεις την ζωή σου ν' ανατρέπεται τ' απάνω κάτω μέσα σε λίγη ώρα, θα φθάσεις στο σημείο να μην ξέρει το ένα σου κομμάτι πού βρίσκεται το άλλο.
 
Θα σε περάσει από τις μυλόπετρες σαν το στάρι πού πρέπει πρώτα να γίνει αλεύρι και μετά θα γίνει ψωμί.
 
Θα σε περάσει από το πατητήρι, τον λινό της Π. Διαθήκης, για να σε συνθλίψει για να βγει ο μούστος και μετά από ζύμωση θα γίνεις κρασί.
 
Ψωμί και κρασί για το μεγάλο τραπέζι του Κυρίου, για να φάνε οι άλλοι, οι πολλοί και να δοξάσουν τον Θεό.
 
Αυτό δεν έχει καμμιά σχέση με τιμωρία, αντίθετα είναι αγάπη.  Σ’ έχει βάλει ο Θεός μέσα στον κύκλο των δικών Του, που θέλει να δουλέψει μαζί τους, να αποκαλυφθεί δι’ αυτών.
 
Αυτό μπορεί να κάνει τους άλλους να σε λυπούνται και να σκέπτονται πως  είσαι κάτω από την αποδοκιμασία του Θεού. Είναι απαίδευτοι. Δεν καταλαβαίνουν.
 
Από τα συντρίμμια θα φτιάξει ένα αριστούργημα, που σε κάθε του λεπτομέρεια θα υπάρχουν τα δαχτυλικά αποτυπώματα των χεριών του Θεού. Μα δεν είναι θαυμάσιο; 
Γνήσιο 1000 %. Και παντού το χέρι του Θεού.
 
Ελάτε σε μένα όλοι οι ταπεινωμένοι και συντριμμένοι.
 
Να γιατί ο Θεός, σ' αυτούς που βλέπει πως μπορεί να τους εμπιστευθεί, τους δίνει δάκρυα, τους δίνει πόνο, τους δίνει ταπεινώσεις από τους άλλους. Και όσα πιο πολλά φέρνει επάνω τους, τόσο περισσότερο τους αγαπά.