Το κάλυμμα (8)

Η αλληλεξάρτηση δεν αντικαθιστά την προσωπική κοινωνία του καθένα με τον Θεό.

Εδώ είναι άλλο ένα σημείο που πρέπει να γίνει σαφές, εφόσον υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία ή σύγχυση σχετικά με αυτό. Μόνο και μόνο επειδή ο άντρας είναι η «κεφαλή» στο γάμο, δεν σημαίνει ότι η γυναίκα δεν μπορεί να έχει άμεση και προσωπική επικοινωνία με τον Θεό, το αντίθετο μάλιστα. Βλέπουμε την ίδια αρχή στην τοπική εκκλησία. Οι πρεσβύτεροι έχουν τη συλλογική ευθύνη για όλα τα θέματα που σχετίζονται με την συνάθροιση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο κάθε Χριστιανός που ανήκει σ’ αυτή τη συνάθροιση, δεν μπορεί να συνεχίσει να έχει καθημερινή, προσωπική επικοινωνία με τον Θεό.

 

Οι πρεσβύτεροι πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη, ενώπιον του Θεού, για όλα όσα συμβαίνουν μέσα στην εκκλησία. Οι υπόλοιποι πρέπει να προσεύχονται στον Θεό να τους καθοδηγεί. Αυτό δεν συνεπάγεται αναγκαστικά, ότι ο λόγος του Θεού για την εκκλησία προέρχεται μόνο από τους πρεσβυτέρους. Ο καθένας μπορεί να έχει ένα λόγο από τον Θεό, είτε σαν προφητεία, είτε σαν αποκάλυψη, είτε σαν ενύπνιο. Έτσι και στο γάμο, η γυναίκα πρέπει να προσεύχεται ώστε ο σύζυγό της να λάβει το λόγο του Θεού και οδηγία για όλα τα θέματα που σχετίζονται με τη ζωή τους.

Η ίδια αρχή ισχύει κι εδώ, ότι ο Θεός μπορεί κάποιες φορές, να μην μιλήσει απευθείας στον άντρα, αλλά μέσα από τη γυναίκα. Εδώ πάλι ισχύει η αναλογία των ρόλων. Αν και ο λόγος μπορεί να έρθει μέσω της συζύγου, ο σύζυγος πρέπει να αποφασίσει κατά πόσον είναι η φωνή του Θεού ή όχι. Αν όντως είναι, και αυτός την απορρίπτει, αμαρτάνει. Αν δεν είναι, και αυτός την αποδέχεται, πάλι αυτός είναι υπόλογος (όχι αυτή). Πρόκειται για την αρνητική πλευρά, αλλά πραγματικά ο Θεός θέλει οι «δύο» (άντρας και γυναίκα) να είναι τόσο «ένα» ώστε να μπορεί να τους μιλάει μέσα από τον ένα ή την άλλη, γνωρίζοντας ότι και οι δύο θα συμφωνήσουν και ότι όλα θα γίνουν με τη σωστή τους σειρά – σε κάθε περίπτωση, ο Θεός χαίρεται στην τάξη.

Εδ.13 - Τώρα κάντε τη δική σας αξιολόγηση

Κρίνατε σεις καθ' εαυτούς· είναι πρέπον γυνή να προσεύχηται εις τον Θεόν ασκεπής;

Λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα έχουν ειπωθεί – η απάντηση είναι όχι. Ούτε θα ήταν κόσμιο για έναν άνδρα να προσεύχεται με το κεφάλι του καλυμμένο.

Εδ.14,15 – Μάθημα από τη φύση

Η ουδέ αυτή η φύσις δεν σας διδάσκει, ότι ανήρ μεν εάν έχη κόμην είναι εις αυτόν ατιμία, γυνή δε εάν έχη κόμην, είναι δόξα εις αυτήν; διότι η κόμη εδόθη εις αυτήν αντί καλύμματος.

Στα εδάφια 14 & 15 απλά έχουμε, «ένα μάθημα από τη φύση». Είναι πολύ κοινό σε ολόκληρη την Αγία Γραφή, για πνευματική διδασκαλία, να παίρνουμε εικόνες και αρχές από τον φυσικό κόσμο. Αυτό, κάνει ακόμα πιο σαφές, ότι η πρόθεση του Θεού είναι η γυναίκα να έχει μακριά μαλλιά και ο άντρας κοντά.

Δεν νομίζω ότι αυτό θα επιλεγόταν σαν απεικόνιση, αν δεν ήταν αυτό το θέμα. Όσον αφορά στο ερώτημα, πόσο μακριά; Ή πόσο κοντά; Είναι σαν να ρωτάμε, «ποιο μήκος είναι αποδεκτό για τη φούστα μιας χριστιανής;». Η απάντηση δεν προέρχεται από μια μετροταινία, αλλά από το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα μας. Οι αρχές του θέματος είναι απλές. Κάθε  θεοφοβούμενη χριστιανική γυναίκα πρέπει να φαίνεται γυναίκα και να είναι άγια εις τον Κύριο. Κάθε θεοφοβούμενος χριστιανός άντρας πρέπει να φαίνεται άντρας και να είναι άγιος εις τον Κύριο.

Εβρ.ιβ:14 Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον, 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ:
 https://epistoligr.blogspot.com/2017/02/9.html#axzz5Z0cIK11R