Το κάλυμμα (4)

Εδ.3 - Αρχηγία και γραφικοί ρόλοι

θέλω δὲ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι παντὸς ἀνδρὸς ἡ κεφαλὴ ὁ Χριστός ἐστιν, κεφαλὴ δὲ γυναικὸς ὁ ἀνήρ, κεφαλὴ δὲ τοῦ Χριστοῦ ὁ θεός

Σημείωση: (αυτό το εδάφιο είναι το σπουδαιότερο της μελέτης μας. Υπάρχουν πολλά για να εξετάσουμε εδώ και είναι πολύ δύσκολο να περιορίσουμε στη συνέχεια τις παρατηρήσεις και τις επεξηγήσεις. Μόλις πάρεις τη θεμελιώδη εικόνα αυτής της ενότητας θα «αρμενίσεις» στην υπόλοιπη μελέτη και όλα θα είναι τόσο απλά. Αν είναι απαραίτητο, θα συνιστούσα να ξαναδιαβάσουμε το εδάφιο πριν προχωρήσουμε).

Ποιους βλέπουμε σ’ αυτή την εικόνα;

Απλή αριθμητική μας λέει ότι υπάρχουν τέσσερα «πρόσωπα» για να ξεκινήσουμε και τρεις φορές διαβάζουμε για κάποιον που είναι η «κεφαλή» κάποιου άλλου. Ως εκ τούτου είναι σαφές από αυτό το εδάφιο, ότι ένα πρόσωπο, δηλαδή η γυναίκα, δεν έχει τεθεί σε θέση αρχηγίας πάνω σε οποιοδήποτε άλλο. Ήδη μπορούμε να δούμε ότι αυτό το διάταγμα έχει να κάνει με το Θεό, τον άνθρωπο Χριστό, τον άντρα και τη γυναίκα - μέχρι στιγμής. Λίγο παρακάτω θα δούμε ότι εμπλέκονται άγγελοι (εδ.10), ο Αδάμ και η Εύα (θα το δούμε όταν φτάσουμε στα εδ.7-9). Σε κάποια στιγμή θα ξεφύγουμε λίγο για να δούμε κάποια σχετικά εδάφια της Αγίας Γραφής στην επιστολή προς Εφεσίους, όπου θα δούμε ότι υπάρχει και μια εικόνα της εκκλησίας. Έτσι, για να δώσουμε μια απλή ανάλυση του ποιοι εμπλέκονται μέχρι το τέλος της μελέτης μας, είναι:

    1. Ο Θεός.

    2. Ο άνθρωπος Χριστός.

    3. Άντρας (οι άντρες γενικά).

    4. Γυναίκα (οι γυναίκες γενικά).

    5. Ο Αδάμ (ο πρώτος άντρας).

    6. Η Εύα (η πρώτη γυναίκα).

    7. Άγγελοι (επαναστάτες και μη).

    8. Η εκκλησία (η Νύμφη του Χριστού).

Αυτό σίγουρα δεν είναι μια τοπική ή πολιτιστική διδασκαλία!

Μια παρόμοια εικόνα

Για να δούμε, πως ταιριάζει αυτή η εικόνα της εκκλησίας σ’ αυτό: Δεν είναι δύσκολο να αναγνωρίσει κανείς στα παρακάτω εδάφια, ότι έχουμε μια πολύ παρόμοια αναλογία.

Εφεσ.ε:22-33 Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας ως εις τον Κύριον, διότι ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός, καθώς και ο Χριστός κεφαλή της εκκλησίας, και αυτός είναι σωτήρ του σώματος. Αλλά καθώς η εκκλησία υποτάσσεται εις τον Χριστόν, ούτω και αι γυναίκες ας υποτάσσωνται εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα. Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκάς σας, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ αυτής, διά να αγιάση αυτήν, καθαρίσας με το λουτρόν του ύδατος διά του λόγου, διά να παραστήση αυτήν εις εαυτόν ένδοξον εκκλησίαν, μη έχουσαν κηλίδα ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλά διά να ήναι αγία και άμωμος. Ούτω χρεωστούσιν οι άνδρες να αγαπώσι τας εαυτών γυναίκας ως τα εαυτών σώματα. Όστις αγαπά την εαυτού γυναίκα εαυτόν αγαπά· διότι ουδείς εμίσησέ ποτέ την εαυτού σάρκα, αλλ' εκτρέφει και περιθάλπει αυτήν, καθώς και ο Κύριος την εκκλησίαν· επειδή μέλη είμεθα του σώματος αυτού, εκ της σαρκός αυτού και εκ των οστέων αυτού. Διά τούτο θέλει αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού, και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν. Το μυστήριον τούτο είναι μέγα, εγώ δε λέγω τούτο περί Χριστού και περί της εκκλησίας. Πλην και σεις οι καθ' ένα έκαστος την εαυτού γυναίκα ούτως ας αγαπά ως εαυτόν, η δε γυνή ας σέβηται τον άνδρα.

Αυτή η αλληγορία που χρησιμοποιείται στην Εφες.ε, δείχνει μια όμορφη εικόνα της σχέσης του Χριστού και της εκκλησίας και είναι σημαντικό για τη μελέτη μας. Εδώ λέει, ότι στο γάμο, ο άντρας αντιπροσωπεύει το Χριστό και η γυναίκα την εκκλησία. Δεν είναι όμορφο αυτό; Έτσι, όπως ο Χριστός φέρεται στην εκκλησία, έτσι ο σύζυγος πρέπει να φέρεται στη σύζυγό του και όπως η εκκλησία φέρεται στο Χριστό, έτσι η σύζυγος πρέπει να φέρεται στον σύζυγό της. Αυτό βάζει ένα τέλος σε κάθε συζυγική ρήξη για τους Χριστιανούς, αν και οι δύο παίρνουν στα σοβαρά τους αντίστοιχους ρόλους τους. Ο Θεός το κάνει, και κάθε προσπάθεια να ζήσουν έξω από αυτούς τους ρόλους δεν θα επιτρέψει ποτέ την πληρότητα της ευλογίας του Πατέρα στο γάμο τους.

Πριν προχωρήσουμε για να μιλήσουμε για αρχηγία και εξουσία, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, όπως κάνει και το παραπάνω απόσπασμα. Οι άντρες πρέπει να αγαπούν, να εκτρέφουν και να περιθάλπουν  τις γυναίκες τους. Οποιαδήποτε λιγότερη συμπεριφορά, σημαίνει αποτυχία στον αρχικό σκοπό του άντρα - που είναι μια αντανάκλαση της φύσης του Θεού. Δείξε μου έναν άντρα που δεν ενδιαφέρεται και δεν φροντίζει τη γυναίκα του, και έχεις μπροστά σου ένα σαρκικό άνθρωπο που δεν περπατά κατά το πνεύμα του Χριστού. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε και να εξετάσουμε όλες τις πτυχές των σχέσεων του συζύγου και της συζύγου, γιατί είμαστε από πολλές απόψεις μπροστά από αυτό σ’ αυτή την μελέτη. Το θέμα της κάλυψης ή μη κάλυψης της κεφαλής, είναι το κερασάκι στην τούρτα αυτής της πολύ μεγαλύτερης μελέτης.

Δύο αλληγορίες σε μία

Επιστρέφοντας τώρα στο θέμα μας, στην Α‘ Κορ.ια, μπορούμε να δούμε πραγματικά δύο εικόνες, όχι μόνο μία. Πρώτον, μπορούμε να δούμε την ίδια εικόνα που μόλις είδαμε στην Εφες.ε. Ό,τι ο Χριστός είναι για τον άντρα, είναι ο άντρας για τη γυναίκα και το αντίστροφο.

Αυτό σημαίνει ότι ο Χριστός είναι η «κεφαλή» του άντρα και ο άντρας είναι η «κεφαλή» της γυναίκας. Σ’ αυτή την εικόνα μπορούμε να δούμε ΜΟΝΟ αρχηγία. Αλλά κοιτάξτε και πάλι, υπάρχει μια δεύτερη εικόνα – ό,τι ο Θεός (ο Πατέρας) είναι στον άνθρωπο Χριστό, η κεφαλή Του, είναι ο άντρας για τη γυναίκα και πάλι το αντίστροφο. Ποια είναι η διαφορά σ’ αυτή την εικόνα; Παρόλο που αντικατοπτρίζει και πάλι αρχηγία, μας δείχνει επίσης μια επιπλέον πτυχή σ’ αυτές τις σχέσεις - ισότητα.

Σ’ αυτή την δεύτερη εικόνα, ο άντρας αντιπροσωπεύει τον Θεό (τον Πατέρα) και η γυναίκα αντιπροσωπεύει τον Χριστό. Μόνο και μόνο επειδή ο Ιησούς ονομάζεται «Ο Υιός» δεν σημαίνει ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να αντικατοπτρίζει με κάποιο τρόπο κάτι από τη φύση Του. Είμαι άντρας και όμως είμαι ένα μέρος της νύφης του Χριστού. Έτσι, η γυναίκα αντικατοπτρίζει κάτι από την εκκλησία στην Εφες.ε και κάτι από τον Χριστό στην Α’ Κορ.ια. Στην ιστορία της δημιουργίας, μπορούμε να δούμε ότι αντικατοπτρίζει μια πτυχή του Πνεύματος του Θεού. «Η δε γη ήτο άμορφος και έρημος· και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου. Και πνεύμα Θεού εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων.» (Γέν.α:2). Δεν είναι λάθος να πούμε ότι μια πτυχή της φύσης του Θεού, είναι μητρική. Θυμηθείτε, επίσης, τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς αυτήν, ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου καθ' ον τρόπον η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε» (Λουκ.ιγ:34).

Εξουσία με ισότητα (είναι αυτό δυνατόν;)

Η σύντομη απάντηση εδώ είναι: φυσικά είναι!

Σε αυτή την δεύτερη εικόνα όπου εξετάζουμε τη σχέση μεταξύ του Θεού και του Χριστού, έχουμε μια σαφή δήλωση εξουσίας. Όποιος γνωρίζει τον Κύριο, θα ξέρει ότι ο Ιησούς δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Θεό. Πολλές φορές ο Ιησούς σαν άνθρωπος επιβεβαίωσε τη θέση Του σαν «απεσταλμένος» και «υπό» την καθοδήγηση του Πατέρα Του. Αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το γεγονός ότι ο Ιησούς ως προς την θεότητά Του ήταν ο Ίδιος ο Θεός, ο Πατέρας.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Πώς μπορεί κάποιος να είναι ίσος και την ίδια στιγμή υπό εξουσία; Καλώς ήρθατε στη Βασιλεία του Θεού!

Αυτό το θέμα είναι απόλυτα ξεκάθαρο, όταν καταλάβει κάποιος ότι ο Ιησούς ήταν μεν τέλειος άνθρωπος, αλλά και ο Θεός. Σαν άνθρωπος ήταν τέλεια υποταγμένος στον Πατέρα, αλλά ως προς τη θεότητά Του ήταν ο ίδιος ο Πατέρας, αφού υπάρχει «εις Θεός ο Πατήρ» (Α’ Κορ.η:6).

Ο Ιησούς προειδοποίησε ότι όποιος δεν το καταλάβει αυτό, θα πεθάνει στις αμαρτίες του (Ιωάν.η:24 Σας είπον λοιπόν ότι θέλετε αποθάνει εν ταις αμαρτίαις υμών· διότι εάν δεν πιστεύσητε ότι εγώ είμαι, θέλετε αποθάνει εν ταις αμαρτίαις υμών).

Αν όλα αυτά φαίνονται μπερδεμένα, λυπάμαι. Αλλά κάτι πρέπει να κάνετε μ’ αυτή την δήλωση, να πιστέψετε ότι ο Ιησούς δεν είναι το δεύτερο πρόσωπο μια υποτιθέμενης τριάδας προσώπων του Θεού, αλλά ο μέγας ΕΓΩ ΕΙΜΙ. Βέβαια, επειδή και τότε κάποιοι δυσκολευόταν να το καταλάβουν, ο Ιησούς επισήμανε ότι «δεν ενόησαν ότι έλεγε προς αυτούς περί του Πατρός» (εδ.27).  

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ:

 https://epistoligr.blogspot.com/2017/02/5.html#axzz5Z0cIK11R