Α. Η Αρπαγή.
Η σημασία της
δεύτερης έλευσης του Χριστού τονίζεται από το γεγονός ότι κάθε 30 εδάφια στη
Γραφή, αναφέρεται ο ερχομός του Κυρίου.
Αναφέρεται σε
όλα τα βιβλία της Καινής Διαθήκης, εκτός από 4. Σε κάθε αναφορά του πρώτου
ερχομού, υπάρχουν οχτώ αναφορές για το δεύτερο ερχομό.
Αρπαγή είναι
το γεγονός της μετάθεσης επιλεγμένων ανθρώπων από όλα τα έθνη της γης, επειδή
πίστεψαν στο ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, και θα αρπαχτούν πρίν τη μεγάλη
θλίψη, που έρχεται στη γη.
Η «αποκάλυψη»
είναι η επιστροφή Του με αυτούς που έχουν αρπαχτεί, για να πολεμήσουν ενάντια
στον Αντίχριστο και τα στρατεύματά του. Τότε,
θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός Αποκ.α:7.
Β. Η
Ανάσταση των νεκρών.
Αυτό είναι το
επόμενο γεγονός στο ημερολόγιο του Θεού.
Α’ Κορ.ιε:51-53 Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν
θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού,
εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι,
και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν,
και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν.
Πόσο διαρκεί το
ανοιγόκλεισμα των ματιών; Τόσο γρήγορα τα θνητά μας σώματα θα μεταμορφωθούν και
θα γίνουν σαν το δικό Του. Όταν η σάλπιγγα του Θεού ηχήσει, οι νεκροί θα
ακούσουν τον ήχο και θα βγουν από τους
τάφους τους. Την ίδια στιγμή οι δίκαιο ζωντανοί, θα ντυθούν την αφθαρσία και
όλοι μαζί θα ανέβουμε να Τον συναντήσουμε στον αέρα, στο μεσουράνημα (Α’ Θεσ.δ:13-18).
Φιλ.γ:20-21.
Είναι το πνεύμα του Θεού που θα μετασχηματίσει το σώμα μας από θνητό σε άφθαρτο
Ρωμ.η:23. Τα σώματα των δίκαιων δεν θα απορριφθούν αλλά θα δοξαστούν. Το αίμα
θα χαθεί με το θάνατο, αλλά αν το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα μας, αυτό θα
μας αναστήσει Ρωμ.η:11. Και θα ζούμε αιώνια με τον Κύριο.
Σημείωση για
τον δάσκαλο:
Αυτό το σημείο
δεν είναι για να συζητηθεί μέσα στην τάξη, εκτός αν κάποιος που ξέρει τις Γραφές
πολύ καλά το φέρει για συζήτηση. Η πρώτη ανάσταση που αναφέρεται στην Αποκ.κ:6 μιλάει για τους αγίους της
θλίψης που δεν έχουν λάβει το χάραγμα του θηρίου. Αυτή η ανάσταση μαζί με τους
144.000 Ισραηλίτες, είναι η τελευταία φάση της πρώτης ανάστασης. Ο Παύλος δεν
αναφέρει την ανάσταση των αγίων της Μεγάλης Θλίψης, ούτε ο Ιωάννης αναφέρει την
αρπαγή της Εκκλησίας, αλλά και τα δύο είναι μέρος της πρώτης ανάστασης. Στην Α’
Κορ.ιε:23 λέει: Έκαστος όμως κατά την ιδίαν
αυτού τάξιν· ο Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι του Χριστού εν τη παρουσία
αυτού·
Με άλλα λόγια
η πρώτη ανάσταση των δίκαιων νεκρών αρχίζει με την ανάσταση του Ιησού Χριστού,
ο οποίος ήταν η απαρχή, και μετά όσοι είναι του Χριστού, εν τη παρουσία αυτού, η
αρπαγή της Εκκλησίας Του, και τελευταία οι μάρτυρες κάτω από την κυριαρχία του
Αντίχριστου. Τρεις γραφές μιλούν για την ανάσταση από τους νεκρούς, και για
τους δικαίους και για τους άδικους. Ιωαν.ε:28, Δανιήλ ιβ:2 και Πράξεις κδ:15.
Κανείς άδικος
δεν θα αναστηθεί μέχρι το τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού, στην κρίση
του λευκού θρόνου.
Η αρπαγή της
εκκλησίας είναι το πρώτο μέρος της πρώτης ανάστασης των δίκαιων νεκρών.
Η ημέρα της
αρπαγής της Εκκλησίας θα είναι σαν μια οποιαδήποτε ημέρα. Σε κάποιο μέρος της
γης θα είναι νύχτα, και οι άνθρωποι θα κοιμούνται. Σε άλλο μέρος του κόσμου θα
είναι μέρα και οι άνθρωποι θα κάνουν τις καθημερινές τους ασχολίες Ματθ.κδ:40-44,
Λουκ.ιζ:34-36.
Ο ερχομός Του
θα είναι σαν του κλέφτη. Κανείς δεν ξέρει πότε ο διαρρήκτης θα μπει στο σπίτι
του, αλλά ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να προσέχει και να διασφαλίζει ότι το σπίτι
του είναι κλειδωμένο, ώστε δεν θα παραβιαστεί. Δεν γνωρίζουμε την ημέρα ούτε
την ώρα της επιστροφής του Κυρίου, γι’ αυτό πρέπει πάντα να προσέχουμε, μήπως ο
ξαφνικός ερχομός Του μας βρει να κοιμόμαστε Μαρκ.ιγ:33-37.
Ας
προσπαθήσουμε να φανταστούμε τη σύγχυση και την αναστάτωση που θα επικρατήσει
την ημέρα της αρπαγής. Θα ξεκινήσει σαν μια συνηθισμένη μέρα - άντρες, γυναίκες
θα πάνε στις δουλειές τους ως συνήθως, και οι επαγγελματικές συναλλαγές θα αρχίσουν
να τρέχουν. Τα παιδιά θα πηγαίνουν στο σχολείο, ζευγάρια θα παντρεύονται, μωρά
θα γεννιούνται, άλλοι θα πεθαίνουν, όλα θα εξελίσσονται κανονικά.
Αλλά τότε,
τελείως ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, χιλιάδες άνθρωποι εξαφανίζονται! Κανένα
ίχνος δεν υπάρχει τι απογίνανε. Θα συμβούν εκατοντάδες αυτοκινητιστικά
ατυχήματα από οδηγούς που ξαφνικά θα εξαφανιστούν στον αέρα, και τα αυτοκίνητά
τους θα συντρίβονται πάνω σε άλλα που θα έρχονταν. Αναμφίβολα θα υπάρξουν
αεροπορικά και σιδηροδρομικά δυστυχήματα εξαιτίας της εξαφάνισης πιλότων ή μηχανοδηγών.
Άπιστοι
σύζυγοι θα έρθουν στο σπίτι μετά τη δουλειά και δεν θα βρουν το θεοσεβούμενο
ταίρι τους.
Οι εκκλησίες
θα αρχίσουν να γεμίζουν πολύ γρήγορα από κόσμο που θα ουρλιάζει, ικετεύοντας
για έλεος. Πολλές κατ’ όνομα μόνο εκκλησίες θα πιάσουν τον ποιμένα τους από το
λαιμό και θα τον καταριούνται κατά πρόσωπο, επειδή δεν τους είπε την αλήθεια.
Σκεφτείτε τον τρόμο και την φρίκη αυτών που παρά λίγο θα γίνονταν χριστιανοί,
αλλά μετά ένιωσαν ότι θα έπρεπε να δώσουν πάρα πολλά και αποφάσισαν να ακολουθήσουν
τον εύκολο δρόμο.
Τι θα κάνουν
εκείνοι που νόμιζαν ότι όλοι είμαστε αδελφοί, που δεν δογματιζόταν γιατί
προτιμούσαν να αγαπάνε, και δεν έψαξαν πραγματικά μέσα στο λόγο του Θεού να
βρουν αυτή τη ΜΙΑ πίστη;
Από τις
περίπου 600 ομολογίες που υπάρχουν σήμερα, πρακτικά όλες λένε ότι θα πρέπει να
πιστέψεις στον Κύριο Ιησού Χριστό για να σωθείς. Πολύ, πολύ λίγοι προχωράνε πιο
βαθιά και λένε ότι θα πρέπει να λάβεις το Άγιο Πνεύμα με το σημείο της
γλωσσολαλιάς, και ακόμα λιγότεροι ότι θα πρέπει να βαπτιστείς στο νερό στο
όνομα του Ιησού Χριστού για την άφεση αμαρτιών, και να ζήσεις μια άγια και αφιερωμένη
ζωή.
Αν βάλεις τα
πράγματα κάτω και εξετάσεις τι οι απόστολοι και ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός δίδαξαν,
θα δεις ότι έχεις μόνο έναν δρόμο για να σωθείς, και αυτός ο δρόμος είναι
εντελώς ξεχωριστός και διαφορετικός από
τις διδασκαλίες των διαφόρων ομολογιών.
Μην περιμένεις
τις μάζες των ανθρώπων να είναι στην αρπαγή, γιατί ο Ιησούς είπε στο
Ματθ.ζ:13-14 Εισέλθετε δια της στενής πύλης, διότι πλατεία είναι η πύλη και
ευρύχωρος η οδός η φέρουσα εις την απώλειαν και πολλοί είναι οι εισερχόμενοι
δι’ αυτής. επειδή στενή.....αυτήν. Και πάλι στο Λουκά ιγ:23-24. Είπε δε τις προς αυτόν· Κύριε, ολίγοι άρα είναι
οι σωζόμενοι; Ο δε είπε προς αυτούς· Αγωνίζεσθε να εισέλθητε διά της στενής πύλης·
διότι πολλοί, σας λέγω, θέλουσι ζητήσει να εισέλθωσι και δεν θέλουσι δυνηθή.
Γ. Ο θρόνος της κρίσης του Χριστού.
Ενώ ο κόσμος
είναι σε μια κατάσταση χάους και σύγχυσης τρέχοντας σε κατάσταση υστερίας από
τα σπίτια στις εκκλησίες, κάνοντας υπεραστικά τηλεφωνήματα, βρίσκοντας βουναλάκια
χώματος δίπλα σε άδειους τάφους, οι άνθρωποι του Θεού θα είναι με τον Κύριό
τους.
Μετά, θα
στηθεί ένας θρόνος κρίσης όπου οι άγιοι του Θεού θα κριθούν ή θα εκτιμηθεί η
δουλειά που έκαναν και μετά θα δοθούν τα βραβεία.
Αυτή είναι η
ώρα που θα ανταμειφθούμε, Λουκ.ιδ:14, Α’ Κορ.γ:12, Β’ Κορ.ε:10.
Όλοι πρέπει να
δώσουμε λογαριασμό στο Θεό, ο καθένας για τον εαυτό του.
Ρωμ.ιδ:10-12.
Η σωτηρία μας
δεν εξαρτάται από έργα δικαιοσύνης που κάναμε, αλλά θα πρέπει να δουλέψουμε για
το βραβείο. Μερικά βραβεία βέβαια θα είναι μεγαλύτερα από άλλα Α’ Κορ.γ:8 και υπάρχει
το βραβείο της άνω κλήσης του Θεού εν Χριστώ Ιησού (Φιλιπ.γ:14).
Ένας στέφανος
δικαιοσύνης περιμένει όλους αυτούς που επιποθούν τον ερχομό Του και θα τον
πάρουν εκείνη την ημέρα, Β’ Τιμ.δ:8.
Ας μην προσπαθούμε να τα καταφέρουμε με όσο το
δυνατόν λιγότερο κόπο στη Χριστιανική μας ζωή.
Αυτός που του
δόθηκε ένα τάλαντο και το έθαψε δεν κρίθηκε καν άξιος να είναι υπηρέτης. Το
τάλαντο του αφαιρέθηκε και δόθηκε σε άλλον, αυτός δε ρίφθηκε στο σκότος το εξώτερο.
Ματθ.κε:14-30.
Ο απόστολος
Παύλος φοβόταν μήπως κοπίασε μάταια και κατέληγε ένας άκαρπος υπηρέτης. Εάν
αυτός φοβόταν πόσο μάλλον εμείς. Από τη στιγμή που έχουμε γεμίσει με το Πνεύμα
Του και γίναμε παιδιά του Θεού, ο φόβος μας θα πρέπει να είναι μετά, μήπως δεν
κάνουμε αρκετά για να ευαρεστήσουμε τον Κύριό μας. Πόσο άσχημο (ντροπή) θα είναι
να σταθούμε μπροστά στο θρόνο Του χωρίς χειρόβολα. Αν όλα τα έργα που κάναμε
στη γη έγιναν για να τα δουν οι άνθρωποι και να μας δώσουν το μπράβο, δεν θα πρέπει
να περιμένουμε κι άλλο βραβείο εκείνη την ημέρα. Ας μην κάνουμε ότι κάνουμε για
να φαινόμαστε στους ανθρώπους, περιμένοντας τον έπαινο, αλλά να δουλεύουμε για το
αιώνιο βραβείο που δεν θα ξεθωριάσει ποτέ.
Δ. Το
Γαμήλιο Δείπνο του Αρνίου.
Θα υπάρχει μια
θαυμάσια ατμόσφαιρα χαράς καθώς θα τρώμε το γαμήλιο δείπνο του Αμνού. Ο Αμνός
του Θεού που έδωσε τον Εαυτό Του για την Εκκλησία Του θα είναι ο οικοδεσπότης
αυτού του υπέροχου δείπνου (Αποκ.ιθ:7-9). Τι θαυμαστή στιγμή αδελφοσύνης (αγάπης)
με τον μεγάλο μας Θεό και Σωτήρα. Θα είμαστε ντυμένοι με χιτώνες από λευκό λινό
και θα παρασταθούμε σ’ Αυτόν σαν ένδοξη εκκλησία, μη έχοντας μώμο ή σπίλο ή
τίποτα από αυτά, άγια και χωρίς κανένα ψεγάδι. Εφες.ε:25-27.
Αυτή η νύφη
δεν θα έχει μώμο ή ψεγάδι γιατί δεν θα υπάρχει αμαρτία στη ζωή της. Έχει
υπερνικήσει το Διάβολο, τον κόσμο και τη σάρκα.
Δεν θα υπάρχει
κηλίδα ή ρυτίδα στο ένδυμα της γιατί θα είναι τελείως απασχολημένη εργαζόμενη
για το σύζυγό της, εξαγοράζοντας τον καιρό και κηρύττοντας τα καλά νέα της σωτηρίας.
Δεν είναι αργή η τεμπέλα, αντίθετα έχει δώσει ολοκληρωτικά τον εαυτό της στο έργο
Του και στο θέλημά Του. Μπορούμε κι εμείς να γίνουμε ένα μέρος αυτής της νύφης
όπου ο Ιησούς Χριστός έρχεται να πάρει πολύ γρήγορα.
