Ο σταυρός
1. Ποια είναι η γενική αντίληψη για το
σταυρό σήμερα;
Ο σταυρός θεωρείται
ιερό αντικείμενο, τιμάται και προσκυνάται. Επίσης θεωρείται σαν φυλακτό και
μέσο κατά των πονηρών πνευμάτων. Ακόμη το σημείο του σταυρού θεωρείται σαν
προσευχή που πρέπει να γίνεται συνεχώς απ’ τους Χριστιανούς.
2. Είναι σωστή αυτή η αντίληψη; Είναι
σύμφωνη με την παράδοση των αποστόλων του Κυρίου;
ΟΧΙ. Δεν είναι
σωστή για τους παρακάτω λόγους:
- Οι απόστολοι ποτέ δεν έκαναν σταυρό, ούτε βέβαια και ο Χριστός. Ποτέ δε χρησιμοποίησαν το σταυρό με οποιοδήποτε τρόπο ποτέ ακόμη δε δίδαξαν τίποτε από αυτά που πιστεύουν οι άνθρωποι σήμερα για το σταυρό. Όταν μιλούσαν για σταυρό Χριστού, δεν εννοούσαν κανένα αντικείμενο, αλλά το σταυρικό Του θάνατο, με όλα τα πνευματικά οφέλη του για μας.
- Η προσκύνηση των διαφόρων σταυρών του εμπορίου οδηγεί στη ειδωλολατρία και είναι αντίθετη με το λόγο του Χριστού που λέει, ότι οι αληθινοί προσκυνητές πρέπει να προσκυνούν τον Πατέρα “εν πνεύματι και αληθεία” (Ιωαν.δ:23,24).
- Να θεωρούμε οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο, χρυσό ή ξύλινο σταυρό, σαν φυλακτό, είναι αντίθετο με το λόγο του Θεού που μας λέει, ότι η προσευχή μας δεν πρέπει να είναι στραμμένη σε αντικείμενα, αλλά στον ζωντανό Κύριό μας Ιησού Χριστό, διότι Αυτός με την αγάπη του μας φυλάττει από τον πονηρό (Α’ Πέτρου γ:12). Η νίκη στον πιστό έρχεται με τη δύναμη του αίματος του Κυρίου. Αυτό πρέπει να επικαλούμαστε κατά του πονηρού. “Και αυτοί ενίκησαν αυτόν διά το αίμα του Αρνίου...” (Αποκ. ιβ:11). Οι Απόστολοι χρησιμοποιούσαν μονάχα το όνομα του Ιησού Χριστού (Πραξ.γ:6,16. δ:10). Αυτό μπορούμε και εμείς να χρησιμοποιούμε κατά του πονηρού.
- Να κάνουμε το σημείο του σταυρού σαν προσευχή, δεν είναι σύμφωνο με το λόγο του Θεού που μας λέει, ότι ο Θεός δε θέλει τις συμβολικές μας χειρονομίες, αλλά τη ζωντανή από καρδιά προσευχή μας. Και προσευχή σημαίνει, κάτι να πεις στο Θεό (Λουκ.ια:1-4: “Όταν προσεύχησθε, λέγετε, Πάτερ ημών...”).
- Αληθινός Χριστιανός είναι αυτός που σηκώνει το σταυρό του κάθε μέρα και ακολουθεί το Χριστό. Δε χρησιμοποιεί το σταυρό σαν κόσμημα, αλλά μεταφορικά τον βαστάζει στον ώμο του, υπομένει τα πάντα και αρνείται την κοσμική, αμαρτωλή ζωή. Πάνω στο σταυρό θανατώνει τον εαυτό του, για να είναι πεθαμένος για την αμαρτία και να ζει μονάχα για το Χριστό (Γαλ.β:20).
3. Τι λέει η Καινή Διαθήκη για το σταυρό;
Μας λέει ότι πάνω
στο σταυρό πέθανε ο Χριστός σαν ένας κακούργος. Ο θάνατός Του, πολύ σκληρός και
οδυνηρός, ήταν αναγκαίος για τη σωτηρία μας. Εμείς έπρεπε να πεθάνουμε αιώνια
εξαιτίας των αμαρτιών μας. Ο Χριστός όμως πήρε τη θέση μας στο σταυρό και πέθανε
για μας. Έγινε ο Σωτήρας μας Ο σταυρός Του συμβολίζει τη θυσία Του που έφερε
λύτρωση και σωτηρία σε μας (Εφ.β:14-18,
Ρωμ.ε:6-8).
Μας λέει ακόμη, ότι
ο σταυρός του Χριστού παριστάνει και το δικό μας θάνατο ως προς τον κόσμο και
την αμαρτία: “Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι, ειμή εις τον σταυρόν του
Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ο κόσμος εσταυρώθη ως προς εμέ, και
εγώ ως προς τον κόσμον”. (Γαλ.ς:14) “Όσοι δε είναι του Χριστού,
εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας”. (Γαλ.ε:24)
Τέλος μας λέει, ότι
πραγματικός μαθητής του Χριστού είναι εκείνος που απαρνείται τον εαυτό του,
σηκώνει το σταυρό και ακολουθεί πίσω από το Χριστό: “Έλεγε δε προς πάντας,
Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν, και ας σηκώση το σταυρόν
αυτού καθ’ ημέραν, και ας με ακολουθή”. (Λουκ.θ:23)
4. Τι λέει η Εκκλησιαστική Ιστορία και η
Εγκυκλοπαίδεια για το σταυρό;
Μας λέει:
- Ότι οι πρώτοι Χριστιανοί δε χρησιμοποιούσαν το σημείο του σταυρού.
- Ότι από το δεύτερο μ.Χ. αιώνα άρχισε ο σταυρός να χρησιμοποιείται σαν αντικείμενο, σαν σύμβολο πάνω σε τοίχους σκεύη, κοσμήματα και σαν χειρονομία που γινόταν στο μέτωπο και στο στήθος.
- Η προσκύνηση του σταυρού άρχισε από τον 4ο αιώνα και μετά.
- Ότι ήταν γνωστός στους ειδωλολατρικούς λαούς, είχε θρησκευτική γι’ αυτούς σημασία, και χρησιμοποιούταν σαν ιερό σύμβολο.
- Ότι μέχρι τον έκτο αιώνα μ.Χ. οι σταυροί ήταν απλοί χωρίς εσταυρωμένο. Ο εσταυρωμένος άρχισε να τοποθετείται με απόφαση της Πενθέκτης Οικ. Συνόδου το 691 μ.Χ.
Συμπέρασμα
Πολλοί είναι οι
λόγοι που συντέλεσαν να επικρατήσει, μέχρι και σήμερα, η τιμή και προσκύνηση
ομοιωμάτων του σταυρού, η χρησιμοποίηση αυτών στην χριστιανική λατρεία, καθώς
και η αντίληψη ότι είναι ιερά αντικείμενα με ιδιότητες προστατευτικές και θαυματουργικές.
Όμως η παράδοση των
αποστόλων τίποτα δε μας λέει για αυτές τις συνήθειες, που είναι πολύ
μεταγενέστερες. Αντίθετα μας προτρέπει ο λόγος του Θεού να μη δίνουμε προσοχή
σε αντικείμενα, να λατρεύουμε το Θεό πνευματικά και να απευθύνουμε ζωντανή
προσευχή προς το Θεό, όχι με συμβολισμούς.
