Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Ωραίο κήρυγμα!!



Είναι μια τόσο συνηθισμένη έκφραση. Ακούγε­ται από πολλούς και παντού. Κανένας δεν φαντάζεται πως με τα λόγια πού λέει στην πραγματικότητα δεν εκφράζει θαυμασμό, πού δεν αποκλείεται να υπάρχει, μα καταδικάζει.

Το ωραίο ανήκει στην περιοχή της αισθητικής. Σημαίνει κάτι πού ακούγεται ευχάριστα. Έχει αρμονικές γραμμές. Έχει όμορφα διακοσμητικά στοιχεία, τοποθετημένα στη σωστή θέση. Δεν αποκλεί­εται να διαθέτει και πνευματικά τρυκ, όπως είναι κάποιες πρωτότυπες ερμηνείες εδαφίων πού θυμίζουν ταχυδακτυλουργούς, πού βγάζουν από το κα­πέλο λαγούς και ύστερα ομελέτες.
Όχι αδελφέ μου. Δεν έχουμε ανάγκη από όμορφα, διασκεδαστικά, εντυπωσιακά, χωνευτικά και καταπραϋντικά κηρύγματα.
Ο λόγος του Θεού είναι μάχαιρα. Μάχαιρα πού προχωρεί βαθιά μέχρι μερισμού «ψυχής και πνεύ­ματος». Πολλές φορές φτάνει μέχρι το κόκαλο και βέβαια πονά. Οπωσδήποτε ματώνει.
Ο λόγος του Θεού είναι φωτιά. Καίει τα ξένα στοιχεία. Καίγοντας καθαρίζει και καθαρίζω θα πει αγιάζω. Αυτή τη φωτιά, τη νιώθει κανείς μέσα στα σπλάχνα του να τον καίει και φυσικά υποφέρει. Φεύγοντας, δεν έχει διάθεση να χαμογελά και να λέει «τι όμορφα», αλλά δαγκώνει τα χείλη του και τρέχει στο σπίτι του, να μιλήσει με τον ουράνιο Πατέρα του. Να του κλείσει τις πληγές.
Ο λόγος του Θεού, φέρνει αναστάτωση. Δημι­ουργεί μια σύγκρουση και πάλη, μέσα στο εσωτερικό μας, στην ψυχή μας, και δεν μας αφήνει να ησυχάσουμε.
Όλα μπορούμε να τα πούμε μα όχι και ότι εί­ναι όμορφος και ευχάριστος. 'Εκτός εάν, είμαστε τόσο ψηλά πνευματικά, που αν και ματώνουμε, αν και πονούμε, αν και μένουμε αναστατωμένοι, νιώθουμε χαρά γιατί ξέρουμε πώς με αυτό το σκληρό λόγο ο Θεός εργάζεται και θα φέρει θαυμαστό αποτελέσματα.
Μα αν είναι έτσι, δεν ταιριάζει η λέξη όμορ­φος. Ίσως το δυνατός. Ίσως το σκληρός. Ίσως το τρομερός και είναι τέτοιος ο λόγος του Θεού. Γκρεμίζει και χτίζει. Μα δεν καλλωπίζει ούτε εξωραΐζει καταστάσεις που μόνο κατεδάφιση και θάνατο φέρνουν.
Μα, βέβαια. Στους έσχατους καιρούς, δηλαδή στους καιρούς μας, ανάμεσα στ' άλλα χαρακτηρι­στικά θα είναι. και ο ακουστικός γαργαλισμός. «Κνι­θομένοι τηv ακοήν» λέει ο Παύλος στην επιστολή του προς Τιμόθεο.
Μην επαναπαύεσαι στα ευχάριστα κηρύγματα, που δρουν και επενεργούν όπως το «βάλιουμ». Ζήτησε από τον Κύριο αυτό που πονά και καίει.