Οι παραδόσεις (07)

ΙΕΡΕΙΣ

1. Τι σημαίνει η λέξη “Ιερέας”;

Ιερέας σημαίνει ένας άνθρωπος, που του δίνεται η υπηρεσία να προσφέρει στο Θεό τις θυσίες των ζώων εκ μέρους των ανθρώπων.

Εβρ.ε:1, ι:11: “Διότι πας αρχιερεύς εξ ανθρώπων λαμβανόμενος υπέρ ανθρώπων καθίσταται εις τα προς τον Θεόν, διά να προσφέρη δώρα τε και θυσίας υπέρ αμαρτιών. Και πας μεν ιερεύς ίσταται καθ’ ημέραν λειτουργών, και τας αυτάς πολλάκις προσφέρων θυσίας, αίτινες ποτέ δεν δύνανται να αφαιρέσωσιν αμαρτίας”.

2. Υπήρχαν ιερείς στην Παλαιά Διαθήκη;

Υπήρχαν. Ήταν όλοι απόγονοι του Ααρών αδελφού του Μωυσή. Είχαν ειδικές στολές. Πρόσφεραν τις θυσίες και ράντιζαν με το αίμα. Πρόσφεραν θυμίαμα και προσεύχονταν για το λαό. Ονομάζονταν, “Ιερείς κατά την τάξιν Ααρών” (Εβρ.ζ:11).

3. Πως φέρθηκαν στο Χριστό και στους αποστόλους αυτοί οι ιερείς;

Με μίσος τους πολέμησαν, τους φυλάκισαν και το Χριστό σταύρωσαν. Δεν ήθελαν να πιστέψει ο κόσμος στο Χριστό. Πράξ.δ:1-3, ε:17,18. Ιωαν.ζ:32, ιθ:6.

4. Διόρισε ιερείς ο Χριστός στην Εκκλησία Του;

ΟΧΙ. Ο Χριστός διάλεξε τους αποστόλους και τους είπε να κηρύξουν το λόγο Του. Οι απόστολοι ήταν απεσταλμένοι κήρυκες του Χριστού, δεν ήταν ιερείς. Ματθ.κη:16-20.

5. Οι απόστολοι χειροτόνησαν ποτέ ιερείς;

ΟΧΙ. Οι απόστολοι ποτέ δεν χειροτόνησαν ιερείς, ούτε άφησαν διαδόχους ιερείς. Χειροτονούσαν σεβαστά άτομα που τα ονόμαζαν “πρεσβυτέρους”. Αυτοί ήταν ντυμένοι όπως οι άλλοι πιστοί και είχαν την ευθύνη της πνευματικής προόδου των πιστών, κήρυτταν το λόγο του Θεού και δίδασκαν. Πράξ.ιδ:23, Α’Τιμοθ.ε:17.

6. Οι επίσκοποι δεν ήταν ιερείς;

         

ΟΧΙ. Επίσκοποι ονομάζονταν οι Πρεσβύτεροι, γιατί επισκοπούσαν δηλαδή επιβλέπανε την εκκλησία. Επίσης λέγονταν και Ποιμένες. Δεν ήταν ιερείς. Ήταν απλοί άνθρωποι και ήταν οι υπεύθυνοι της εκκλησίας. Τίτος α:5-9.

7. Tότε ποιος έβαλε τους ιερείς μέσα στις εκκλησίες, όπως είναι σήμερα;

Από απλοί πρεσβύτεροι σιγά-σιγά εξελίχθηκαν σε ιερείς κυρίως απ’ τον 4^ο αιώνα. Για να δώσουν στην Εκκλησία εξωτερική ομορφιά και μεγαλοπρέπεια, τα πρώτα χρόνια του Βυζαντίου, που θα ταίριαζε καλύτερα στις απαιτήσεις των Βυζαντινών αυτοκρατόρων και των ειδωλολατρών, θεσπίστηκαν όλα όσα ξέρουμε σήμερα για ιερείς, άμφια, και ιερά σκεύη.

8. Πειράζει να υπάρχουν ιερείς;

Πειράζει. Δεν επιτρέπεται να γίνονται μόνοι τους οι άνθρωποι ιερείς, εάν δεν τους καλέσει ο Θεός.

Εβρ.ε:1,4: “Διότι πας αρχιερεύς εξ ανθρώπων λαμβανόμενος υπέρ ανθρώπων καθίσταται εις τα προς τον Θεόν, διά να προσφέρη δώρα τε και θυσίας υπέρ αμαρτιών, Και ουδείς λαμβάνει την τιμή ταύτην εις εαυτόν, αλλ’ ο καλούμενος υπό του Θεού, καθώς και ο Ααρών”.

Ο Θεός στην Καινή Διαθήκη δεν εκάλεσε ανθρώπους ιερείς και δεν θέλει να υπάρχουν.

9. Ποιόν έβαλε ιερέα μας στην Καινή Διαθήκη ο Θεός;

Όπως στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός κάλεσε τον Ααρών και τα παιδιά του, στην Καινή Διαθήκη κάλεσε και διόρισε ιερέα και αρχιερέα μας το Χριστό (Εβρ.δ:14-16, ε:5). Ο Χριστός αντικατέστησε το ιερατείο την Παλαιάς Διαθήκης και είναι ο μοναδικός πνευματικός ιερέας που κάλεσε ο Θεός.

10. Όταν πέθανε ο Χριστός δεν άφησε διαδόχους;

ΟΧΙ. Ο Χριστός επειδή αναστήθηκε και ζει έχει αμετάθετη την ιεροσύνη. Είναι τώρα ιερέας μας στα δεξιά του Θεού. Το ιερατικό του αξίωμα δεν το άφησε σε κανένα. Το διατηρεί ακόμη (Εβρ.ζ:23-28).

11.  Δεν άφησε διαδόχους τους αποστόλους;

ΟΧΙ. Οι απόστολοι δεν ήταν διάδοχοι του Χριστού στο αξίωμα της ιεροσύνης. Ήταν απεσταλμένοι να κηρύξουν το λόγο Του. Ποτέ δεν ήταν ιερείς.

12. Σαν ιερέας ο Χριστός, τι θυσίες προσφέρει;

Πρόσφερε τον εαυτό Του θυσία στο σταυρό για μας μια φορά και έφερε τέλεια λύτρωση με το αίμα Του. Τώρα δεν προσφέρει καμιά θυσία. Μόνο μεσιτεύει στο Θεό για τη σωτηρία μας (Εβρ.θ:11-12, ι:11-14).

13. Τι σημαίνει ότι ο Χριστός είναι ιερέας κατά την τάξη Μελχισεδέκ;

Σημαίνει ότι είναι ιερέας κατά τον τύπο του Μελχισεδέκ. Ο Μελχισεδέκ ήταν βασιλιάς και ιερέας και δεν είχε σχέση με το ιερατείο του Ααρών. Έζησε πολύ πιο πριν. Το όνομά του σημαίνει βασιλεύς ειρήνης και δικαιοσύνης. Έτσι κι ο Χριστός δεν ανήκε στην οικογένεια του Ααρών, από όπου προέρχονταν οι ιερείς. Καταγόταν απ’ τη φυλή του Ιούδα. Ο Θεός όμως τον έκαμε ιερέα, αλλά και βασιλέα δικαιοσύνης και ειρήνης. Στο σημείο αυτό μοιάζει με τον Μελχισεδέκ (Εβρ.ζ:1-3).

14. Τι σημαίνουν τα λόγια, “έκαμε ημάς βασιλείς και ιερείς εις τον Θεόν”; (Αποκ. α:6).

Τα ειδικά προνόμια που είχαν οι ιερείς της Παλαιάς Διαθήκης τώρα τα έχουν όλοι οι πιστοί π.χ.:

·               Όλοι μπορούν να πλησιάζουν το θρόνο του Θεού και να προσεύχονται και για τις δικές τους ανάγκες και για τις ανάγκες των άλλων.

·               Όλοι μπορούν να έχουν κατευθείαν είσοδο στο θρόνο του Θεού, χωρίς τη μεσολάβηση κανενός άλλου.

Για το λόγο αυτό, υπό πνευματική έννοια, όλοι οι πιστοί είναι ιερείς του Θεού, όπως είναι και βασιλείς, γιατί θα βασιλέψουν μαζί με το Χριστό. Α’ Πετρ. β:9, Αποκ. ε:10.

Αυτό όμως είναι τελείως άσχετο με την καθιέρωση ανθρώπων ιερέων σαν λειτουργών της Εκκλησίας.

15. Τι σημαίνουν τα λόγια του Χριστού, “αν τινών αφήτε αφίενται, αν τινών κρατήτε κεκράτηνται;”

            Παρατηρούμε ότι ο Κύριος τα λόγια αυτά τα είπε σε τρεις περιπτώσεις: α) Ματθ.ις:19. Ατομικά στον Απόστολο Πέτρο. β) Ματθ.ιη:17-18. Προς την Εκκλησία, το σώμα των πιστών. γ) Ιωάν.κ:23. Στους δέκα μαθητές (πλην του Θωμά).

            Τα λόγια αυτά δεν αφορούν μυστηριακή εξομολόγηση των πιστών στον ιερέα, αλλά είναι η πειθαρχική εξουσία που έδωσε ο Χριστός στους αποστόλους και στην Εκκλησία για να εμποδίσουν τη μόλυνση του καθαρού περιβάλλοντος των πιστών από ασυνείδητους και αμετανόητους ανθρώπους. Ποτέ οι απόστολοι δεν τα χρησιμοποίησαν σαν εξουσία να συγχωρούν τις αμαρτίες των πιστών με εξομολόγηση. Αντίθετα, προέτρεπαν τους ανθρώπους στο Θεό να στραφούν για έλεος και συγχώρηση. Τα εφάρμοσαν όμως σαν πειθαρχική εξουσία. Αναφέρονται τρεις τέτοιες περιπτώσεις:

Πρώτη περίπτωση: Ανανίας και Σαπφείρα. Πραξ.ε:1-11. Το κακό κτυπήθηκε και αυτοί που είχαν ψευστεί τιμωρήθηκαν.

Δεύτερη περίπτωση: Ο ανήθικος νέος. Α’ Κορ.ε:4-5, 11-13 “Παραδόσατε τον τοιούτον εις τον Σατανά”. “Εκβάλλατε το κακόν εκ μέσου ημών”. Εδώ έχουμε παράδειγμα του “όσα αν δέσητε” και του “αν τινών κρατήτε”.

Τρίτη περίπτωση: Πρόσληψη μετανοήσαντος. Β’ Κορ.β:5-11 “....Πρέπει μάλλον να συγχωρήσητε αυτόν, και να παρηγορήσητε, .....εις όντινα δε συγχωρείτε τι, συγχωρώ και εγώ...” Εδώ έχουμε παράδειγμα “όσα εάν λύσητε” “αν τινών αφήτε αφίενται”.

Συμπέρασμα

Ιερείς υπήρχαν μόνο στην Παλαιά Διαθήκη. Στη Χριστιανική εκκλησία δεν πρέπει να υπάρχουν ιερείς για λειτουργοί της, επειδή τούτο είναι αντίθετο με το θέλημα του Θεού και το λόγο Του. Η Εκκλησία ποιμαίνεται από πιστούς εργάτες που ονομάζονται πρεσβύτεροι, ποιμένες ή επίσκοποι. Ένας είναι ο διορισμένος από το Θεό ιερέας της Χριστιανικής Εκκλησίας και αυτός είναι μονάχα ο Ιησούς Χριστός.