ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Διαβάζοντας τις γενεαλογίες στο
Ματθ.α:1... παρατηρούμε ότι χρησιμοποιεί
5 γυναίκες. Στο εδ.3 τη Θάμαρ, στο εδ.5 τη Ραχάβ, και τη Ρουθ, στο εδ.6 τη Βηρ-Σαβεέ,
και τελευταία τη Μαριάμ.
Ας εξετάσουμε τώρα πώς απέκτησε
σπέρμα κάθε μια απ’ αυτές:
Θάμαρ :Μετασχηματίστηκε
σε πόρνη για να ξεγελάσει τον Ιούδα που δεν της έδινε το γιό του Σηλά για να
της αναστήσει σπέρμα (Γέν.λη). Έγινε λοιπόν αντικείμενο πορνείας για να κάνει
παιδί από το σπέρμα του Ιούδα.
Ραχάβ: Ήταν πόρνη (Ι.Ναυή
β) και απ’ αυτήν γεννήθηκε ο Βοόζ.
Ρουθ: Πήγε και ξάπλωσε
στα πόδια του Βοόζ στο αλώνι, που για το φυσικό μάτι ήταν πορνεία (Ρουθ γ:4-9).
Βήρ-Σαβεέ: Γυναίκα του
Ουρία του στρατηγού του Δαβίδ, την είδε ο Δαβίδ την ώρα που πλενόταν, την
επιθύμησε, την έκανε γυναίκα του και πόρνευσε μαζί της (Β’ Σαμ. ια).
Μαριάμ: Ο Ιωσήφ ήθελε να
διώξει τη Μαριάμ για πορνεία.
Γιατί το Πνεύμα του Θεού με το
Ματθαίο να γράψει αυτά τα ονόματα που δεν ήταν και τόσο ευχάριστα, στη
γενεαλογία του Βασιλιά των βασιλιάδων;
5 γυναίκες = χάρις. Το αν
γεννήθηκε ο Χριστός στον κόσμο, ήταν με τη χάρη του Θεού και μόνο.
5 αντικείμενα χάρης. Αυτό
αναφέρεται στο ότι: Καμιά σάρκα δεν μπορεί να καυχηθεί μπροστά στο Θεό. Δεν
μπορούν οι Ισραηλίτες να καυχηθούν ότι ΑΥΤΟΙ φέρανε το Μεσσία γιατί ήταν η
χάρις και η ανοχή του Θεού, το ότι ο Θεός συγχωρεί την παράβαση και την αμαρτία
όταν ο άνθρωπος μετανοεί. Από τα αδύνατα και τα ευτελή του κόσμου ο Θεός έφερε
το Μεσσία.
Υψώνει την πίστη. Η Θάμαρ, παρόλο
που μπορούσαν να την παρεξηγήσουν για πόρνη (πόρνευσε μάλιστα) έβαλε την πίστη
μπροστά για να διεκδικήσει αυτό που της ανήκε μπροστά στο Θεό. Ο Θεός, είναι
δεμένος με την πίστη. Τόσο πολύ εκτιμάει την πίστη ο Θεός που καμιά φορά ενώ η
καρδιά είναι λάθος, επειδή ζητάς με πίστη ο Θεός απαντά, μόνο που δεν θα έχεις
μισθό. Μόνο έτσι δικαιολογείται αυτό που είπε ο Χριστός... Κύριε στ’ όνομά Σου
προφητεύσαμε, βγάλαμε δαιμόνια.... πράγματα που γίνονται μόνο με πίστη. Ο
Παύλος λέει... αν έχεις όλη την πίστη και δεν έχεις αγάπη είσαι σαν κύμβαλον
αλαλάζον... που σημαίνει ότι μπορεί κανείς να μετακινήσει όρη μόνο με την πίστη
δίχως αγάπη. Τόσο πολύ εκτιμάει ο Θεός την πίστη.
Έτσι οι Ιουδαίοι δεν έχουν καμιά
καύχηση, και τα αναφέρει εδώ αυτά το Πνεύμα του Θεού για να σπάσει το σαρκικό
φρόνημα του κόσμου.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Η γενεαλογία που βλέπουμε στο Ματθ.α:1-17
είναι η φυσική γενεαλογία του Ιησού από τον Ιωσήφ.
Ο Αβραάμ γέννησε το Δαβίδ και ο
Δαβίδ γέννησε τον Σολομώντα (Ματθ.α:6) αλλά και το Νάθαν (Λουκ.γ:23,31).
Ο Ματθαίος μας αναφέρει τη
γενεαλογία του Ιωσήφ και ο Λουκάς την γενεαλογία της Μαριάμ. Στο Λουκ.γ:23 λέει
...υιός Ιωσήφ, του Ηλί,.... Επειδή ο
Ηλί που ήταν ο πατέρας της Μαριάμ (λεγόταν Ηλί η Ελιακείμ η Ιωακείμ - έκοβαν η
άλλαζαν το όνομα - η παράδοση λέει ότι η Μαριάμ είναι η κόρη του Ιωακείμ και
της Άννας) δεν είχε αγόρια αλλά μόνο κορίτσια, για να διατηρηθεί το όνομά του
στην γενεαλογία του, έπαιρνε τη διαδοχή της γενεαλογίας ο άνδρας της κόρης που
στην περίπτωσή μας ήταν ο Ιωσήφ. Αντί δηλαδή να πει ...υιός της Μαριάμ, του
Ηλί,... λέει ...υιός του Ιωσήφ, του Ηλί... αλλά ο Ηλί δεν ήταν ο φυσικός
πατέρας του Ιωσήφ, ήταν ο Ιακώβ (Ματθ.α:16, Έσδρα β:61).
Ο Νάθαν από τον οποίο κρατά η
γενεαλογία της Μαριάμ, αναφέρεται στο Λουκ.γ:31.
Στο Ματθ.α:11 βλέπουμε ότι στη
γενεαλογία του Ιησού από τον Ιωσήφ, υπάρχει και ο Ιεχωνίας, του οποίου όμως το
σπέρμα ήταν καταραμένο (Ιερεμ.κβ:24-30).
Πως τότε ο Χριστός θα γίνει
Βασιλιάς του Ισραήλ και θα κηρύξει στη Χιλιετή Βασιλεία; Πως έγινε αυτό;
Το βασιλικό σπέρμα ορίστηκε να
είναι δια μέσου του Σολομώντα (Β’ Βας.ζ:12-16), αλλά όμως το βασιλικό σπέρμα
σχεδόν απέτυχε.
Ο Σολομώντας βασίλεψε 40 χρόνια
(992-952 π.Χ.) μετά ο Ισραήλ χωρίστηκε σε βασίλειο του Ιούδα και βασίλειο του
Ισραήλ.
Οι βασιλιάδες που βασίλεψαν
στον Ιούδα μετά το Σολομώντα ήταν:
Ροβοάμ 933-916
|
Αβιάμ 915-913
|
Ασά 912-872
|
Ιωσαφάτ 874-850
|
Ιωράμ 850-843
|
Οχοζίας 843
|
Γοθολία 843-837
|
Ιωάς 836-803
|
Αμασίας 803-775
|
Οζίας ή Αζαρίας 787-735
|
Ιωάθαμ 749-734
|
Άχαζ 741-726
|
Εζεκίας 726-697
|
Μανασσής
697-642
|
Αμών 641-640
|
Ιωσίας 639-608 βασίλεψε
31 χρόνια
Ιωάχαζ 608 βασίλεψε 3
μήνες
Ιωακείμ 608-597 βασίλεψε
11 χρόνια
Ιωαχείν 597 βασίλεψε 3
μήνες
Σεδεκίας 597-586
βασίλεψε 11 χρόνια
Ο Ιωσίας είχε 4 γιους: Ιωανάν,
Ιωακείμ, Σεδεκία, Ιωάχαζ.
Ιωανάν: ήταν ο
πρωτότοκος (Α’ Χρον.γ:15) που όμως ποτέ δεν βασίλεψε.
Ιωάχαζ: Βασίλεψε μετά
τον Ιωσία αλλά ο Φαραώ-νεχαώ τον συνέλαβε και τον μετέφερε στην Αίγυπτο όπου
και πέθανε δίχως σπέρμα (Β’ Βασ.κγ:31-34).
Ιωακείμ: Το όνομα αυτό
του δόθηκε από το Φαραω-νεχαώ αντί του Ελιακείμ. Χάρη στην υποστήριξη του
Φαραώ, κατόρθωσε να υποσκελίσει τον αδελφό του Ιωάχαζ και να ανακηρυχτεί
βασιλιάς του Ιούδα (Β’ Χρον.λς:3). Παρά τις συστάσεις του προφήτη Ιερεμία,
συνέχισε να συνεργάζεται με τους Αιγυπτίους. Κατά το 4ο έτος της
βασιλείας του, ο Ιερεμίας κατ’ εντολή του Θεού έγραψε τα κακά που θα
επισωρεύσει ο Ιωακείμ στο έθνος. Η προφητεία αυτή διαβαζόταν δημόσια στο ναό,
μπροστά στον Ιωακείμ, ο οποίος αγανακτισμένος έκοβε με μαχαίρι ανά 2-3 φύλλα το
λόγο του Θεού (Ιερεμ.λς) και τα πετούσε στη φωτιά. Σκοτώθηκε από τους Χαλδαίους
κατά διαταγή του Ναβουχοδονόσορα βασιλιά της Βαβυλώνας (Β’ Βασ.κδ:1-6 &
Ιερεμ.κβ:18, λς:30). Ήταν πατέρας του Ιεχωνία ή Χωνία ή Ιωαχείν (Α’
Χρον.γ:15,16).
Σεδεκίας: Ο τελευταίος
βασιλιάς του Ιούδα. Επαναστάτησε εναντίον του Ναβουχοδονόσορα, συνελήφθηκε και
φέρθηκε μπροστά στο βασιλιά. Εκεί έσφαξαν τους γιούς του μπροστά στα μάτια του,
τον τύφλωσαν, τον αλυσόδεσαν και τον μεταφέρανε στη Βαβυλώνα όπου και πέθανε
(Β’ Βασ.κδ & κε).
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο μόνος που
έμεινε με σπέρμα για να συνεχίσει τη βασιλεία ήταν ο Ιωακείμ του οποίου γιός
ήταν ο Χωνίας ή Ιεχωνίας ή Ιωαχείν.
Όμως, το σπέρμα του Ιεχωνία
ήταν καταραμένο (Ιερμ.κβ:24-30)!
Ιερεμ.κβ:30 γράφατε τον άνθρωπον τούτον άτεκνον Το
λέει αυτό στους βασιλικούς γραμματείς που κρατούσαν τα επίσημα καταστατικά για
τις βασιλικές γενεαλογίες. Δηλαδή, το σπέρμα του Ιεχωνία απορρίφτηκε από τη γενεαλογία.
Όμως τότε πώς συνεχίστηκε η γενεαλογία;
Ο Χριστός φυσικά δεν είχε την
κατάρα γιατί δεν ήταν από το αίμα του Ιωσήφ, παρά μόνο από τη Μαριάμ (Νάθαν).
Τι γίνεται όμως με την βασιλική
θέση του Χριστού σαν γιος του Δαβίδ;
1. Η κατάρα πιθανόν να αναφέρεται στο άμεσο σπέρμα
του Ιεχωνία.
2. Ακόμη η κατάρα που δόθηκε μπορεί να ήταν ώστε ο
Χωνίας να μην είχε άμεσο απόγονο στο θρόνο.
3. Ο Σαλαθιήλ δεν θα πρέπει να είναι άμεσος
απόγονος του Ιεχωνία.
Στη γενεαλογία του Ιησού που
βλέπουμε στο Ματθαίο και στο Λουκά, ενώ το σπέρμα έχει χωρίσει μετά το Δαβίδ
στον Σολομώντα και στο Νάθαν, μετά πάλι ενώνεται με τον Σαλαθιήλ.
Επειδή ο λόγος του Θεού δεν μας
λέει ακριβώς πώς έγινε αυτό, μπορούμε να το συμπεράνουμε:
ΤΟ ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΗΚΕ Ο
ΣΑΛΑΘΙΗΛ ΣΤΗ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΓΑΜΟΥ ΔΙΑΒIΒΑΣΗΣ (Αριθ.κζ:8,9 λς:8,9).
Κι εδώ υπάρχουν 3 πιθανότητες:
1. Ο Ιεχωνίας να είχε κόρη η οποία να παντρεύτηκε
τον Σαλαθιήλ κι έτσι να ανέστησε σπέρμα στον Ιεχωνία, που όμως δεν ήταν απ’
αυτόν αλλά από τον Σαλαθιήλ κι έτσι να συνεχίστηκε η γενεαλογία (όπως έγινε με
τον Ηλί τον πατέρα της Μαριάμ Α’ Χρον.γ:17).
2. Ο Νηρί που τον βλέπουμε στη γενεαλογία Λουκ.γ:27
να είναι πατέρας του Σαλαθιήλ, να παντρεύτηκε την εγγονή του Ιεχωνία από τον
Ασείρ (Α’ Χρον.γ:17) και να γέννησε έτσι τον Σαλαθιήλ.
Στο Α’ Χρον.γ:17 λέει: «και υιοί του Ιεχονίου, Ασείρ, Σαλαθιήλ ο
υιός τούτου». Μπορεί όμως κάλλιστα να είναι και εγγονός του όπως βλέπουμε
στο Ζαχ.α:1. O Ζαχαρίας
ήταν γιός του Βαραχία που ήταν γιός του Ιδδώ, και στον Έσδρα ε:1 όπου ο
Ζαχαρίας φαίνεται να είναι γιός του Ιδδώ που όμως είδαμε ότι ήταν εγγονός του.
Το έκαναν αυτό στις γενεαλογίες για να αποφεύγουν τα πολλά ονόματα, και
κρατούσαν τα κυριότερα.
Κάποια γυναίκα μεσολάβησε για
ενωθεί το σπέρμα, ή...
3) Ο Ιεχονίας να υιοθέτησε τον
Σαλαθιήλ.
Συμπερασματικά βλέπουμε ότι
κόπηκε η φυσική ροή του σπέρματος, και συνεχίζεται η κατά νόμο ροή. Οι γιοί του
Ιεχονία δεν καταλογίστηκαν σαν βασιλικό σπέρμα.
Τα λέμε όλα αυτά, γιατί
υπάρχουν «καλοθελητές» που λένε ότι το σπέρμα από το οποίο προήλθε ο Χριστός
ήταν καταραμένο, ή πως συνεχίστηκε το βασιλικό σπέρμα αφού οι γιοί του Ιεχονία
δεν καταλογίσθηκαν σαν βασιλείς, ή πώς ο Σαλαθιήλ είναι «γιός» του Ιεχονία και
του Νηρί;
Λένε ακόμη ότι στο Ματθ.α:11
λέει: «Ιωσίας δε εγγένησε τον Ιεχονία και
τους αδελφούς αυτού επί της μετοικεσίας της Βαβυλώνος».
Όμως ο Ιεχονίας δεν είναι γιος,
αλλά εγγονός του Ιωσία.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο Ιωσίας είχε όπως
είδαμε 4 γιους: Ιωανάν, Ιωάχαζ, Ελιακείμ ή Ιωακείμ και Ματθανία ή Σεδεκία.
Από τα 4 παιδιά του Ιωσία μόνο
ο Ιωακείμ διατήρησε σπέρμα με τον Ιεχονία, ο οποίος δεν είχε άλλα αδέλφια. Άρα
όταν λέει «και τους αδελφούς αυτού»
εννοεί τον πατέρα του Ιωακείμ και τους θείους του Ιωάχαζ, Σεδεκία και Ιωανάν.
Ακόμα λένε, ότι ο Ματθαίος
παραλείπει 3 βασιλείς, τους Οχοζία, Ιωάς και Αμασία.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτοί οι βασιλείς
παραλείπονται φυσικά όχι από αγνωσία ή αμέλεια, αλλά
α) Για να στρογγυλοποιηθεί ο
αριθμός των γενεαλογιών και να γίνει 14-14-14 ώστε να είναι εύκολο στη μνήμη.
β) Παραλείπονται ονόματα χωρίς
μεγάλη ιστορική αξία και γίνονται συνδέσεις με άλλα που την έχουν π.χ. Έσδρας
ζ:1-5 με Α’ Χρον.ε:3-15. Ο Έσδρας, αναφερόμενος στη δική του γενεαλογία
ονομάζει τον Αζαρία (ο οποίος ήταν αρχιερέας κατά τα εγκαίνια του ναού του
Σολομώντα) υιό όχι του πατέρα του Ιωανάν, αλλά του Μαραϊώθ, ο οποίος απείχε 6 γενιές
πίσω. Το ίδιο κάνει εδώ και ο Ματθαίος!
γ) Επειδή οι 3 αυτοί βασιλείς
ήταν παιδιά από την ανάμιξη της Ιεζάβελ στον Ισραήλ & Ιούδα μέσω Γοθολίας
της κόρης της, γι’ αυτό και αποσιωπούνται.
Ακόμα λένε ότι ο Ζοοοβάβελ
είναι γιός του Φεδαΐα και όχι του Σαλαθιήλ, όπως φαίνεται στο Α’ Χρον.γ:19
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η μετάφραση των Ο'
συμφωνεί με το Ματθαίο όπως και ο Έσδρας και ο Αγγαίος (Έσδρα.γ:2 &
Αγγ.α:1). Αυτό γιατί ήταν πολύ κοινό τα εγγόνια να ονομάζονται γιοι του παππού
τους. π.χ. ο Λάβαν ονομάζεται γιός του Ναχώρ, του παππού του, ενώ πατέρας του
είναι ο Βαθουήλ.
Στο Α’ Χρον.γ: 17,18 φαίνεται
ότι ο Φεδαΐας και Σαλαθιήλ είναι αδέλφια, οπότε σύμφωνα με το νόμο της
υιοθεσίας (Γέν.λη:8 & Δευτ.κε:5-10) ο Ζοροβάβελ να πήρε και τα δύο ονόματα
σαν πατρώνυμα.
Όλα αυτά, είναι οι «απέραντες
γενεαλογίες» των Εβραίων, από τις οποίες ο Παύλος συμβουλεύει τον Τιμόθεο να
απέχει (Α’ Τιμ.α:4) γιατί προξενούν φιλονικίες.
Έτσι, το βασιλικό σπέρμα
διατηρήθηκε (η κατάρα δεν ίσχυσε έξω από την άμεση συγγένεια του Ιεχονία) π.χ.
ο Ζοροβάβελ βασίλεψε κάπως Αγγ.α:1 & β:1
Ο Ιεχονίας είναι «τυπικά»
πρόγονος του Χριστού, ο Χριστός είχε:
1) Το αίμα του Πατέρα Του (Πράξ.κ:28)
2) Το όνομα του Πατέρα Του
3) Την κληρονομιά του σπέρματος του Δαβίδ νόμιμα
από τον Ιωσήφ
4) Την κληρονομιά του σπέρματος του Δαβίδ
φυσιολογικά από τη Μαριάμ
5) Την κληρονομιά του σπέρματος του Δαβίδ
πνευματικά δια της υπόσχεσης.
