Έτσι, κάθε φορά, ανάλογα τι βολεύει, με τη δοξασία του καθενός,
ο Θεός αλλάζει πρόσωπο. Όμως όπως ήδη έχουμε δει, αυτό δεν είναι σωστό. Ο Θεός
ο δικός μας, ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, ο Θεός του Κυρίου
Ιησού Χριστού και των αποστόλων, είναι Ένας, έχει ένα πρόσωπο και είναι ο
Πατέρας. Δεν υπάρχουν πολλοί θεοί, ούτε πολλά πρόσωπα μέσα στη θεότητα για να
τους αλλάζουμε πότε τον ένα και πότε τον άλλο.
Έχουμε ένα Θεό, το Θεό των πατέρων, που γι’ αυτούς και για
μας σήμερα δεν είναι άλλος από τον Πατέρα Θεό. Ας δούμε αυτή την αλήθεια και ας
την δεχτούμε όπως και όλες τις άλλες, διότι έτσι θα λατρεύσουμε το Θεό σωστά.
Μετά θα δούμε και την σχέση του Κυρίου Ιησού Χριστού με τη θεότητα και πώς ο
Χριστός μας ονομάζεται ο Κύριός μας και ο Θεός μας. Όλα είναι σε πλήρη τάξη και
αρμονία μεταξύ τους. Παραθέτουμε τα πειστήρια γι' αυτή την αλήθεια, αρχίζοντας
από την Παλαιά Διαθήκη.
Ψαλ.ξη:5 Πατήρ των ορφανών και κριτής των χηρών, είναι ο Θεός εν τω αγίω αυτού
τόπω.
Ησ.ξγ:16 Συ βεβαίως είσαι ο Πατήρ ημών, αν και ο Αβραάμ δεν εξεύρη ημάς και ο
Ισραήλ δεν γνωρίζη ημάς· συ, Κύριε, είσαι ο Πατήρ ημών· Λυτρωτής ημών είναι το
όνομά σου απ' αιώνος.
Ησ.ξδ:8 Αλλά τώρα, Κύριε, συ είσαι ο Πατήρ ημών· ημείς είμεθα ο πηλός και συ ο
Πλάστης ημών· και πάντες είμεθα το έργον της χειρός σου.
Α’ Χρον.κθ:10 Και ευλόγησεν ο Δαβίδ τον Κύριον ενώπιον πάσης της συνάξεως· και είπεν ο
Δαβίδ, Ευλογητός συ, Κύριε ο Θεός του Ισραήλ, ο πατήρ ημών, από του αιώνος και
έως του αιώνος.
Ιερ.γ:4 Δεν θέλεις κράζει από του νυν προς εμέ, Πάτερ μου, συ είσαι ο οδηγός της
νεότητός μου;
Ιερ.γ:19 Αλλ' εγώ είπα, Πως θέλω σε κατατάξει μεταξύ των τέκνων και δώσει εις σε
γην επιθυμητήν, ένδοξον κληρονομίαν των δυνάμεων των εθνών; Και είπα, Συ θέλεις
με κράξει, Πάτερ μου· και δεν θέλεις αποστρέψει από όπισθέν μου.
Μαλ.α:6 Ο υιός τιμά τον πατέρα και ο δούλος τον κύριον αυτού· αν λοιπόν εγώ ήμαι
πατήρ, που είναι η τιμή μου; και αν κύριος εγώ, που ο φόβος μου; λέγει ο Κύριος
των δυνάμεων προς εσάς, ιερείς, οίτινες καταφρονείτε το όνομά μου, και λέγετε,
Εις τι κατεφρονήσαμεν το όνομά σου;
Μαλ.β:10 Δεν είναι εις ο πατήρ πάντων ημών; δεν έπλασεν ημάς εις Θεός; διά τι δολιευόμεθα
έκαστος κατά του αδελφού αυτού, βεβηλούντες την διαθήκην των πατέρων ημών;
Πράξ.δ:24-27 Οι δε ακούσαντες, ομοθυμαδόν ύψωσαν την φωνήν προς τον Θεόν και είπον·
Δέσποτα, συ είσαι ο Θεός, όστις έκαμες τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν
και πάντα τα εν αυτοίς, όστις είπας διά στόματος Δαβίδ του δούλου σου· Διά τι εφρύαξαν
τα έθνη και οι λαοί εμελέτησαν μάταια; παρεστάθησαν οι βασιλείς της γης και οι
άρχοντες συνήχθησαν ομού κατά του Κυρίου και κατά του Χριστού αυτού. Διότι
συνήχθησαν επ' αληθείας εναντίον του αγίου Παιδός σου Ιησού, τον οποίον
έχρισας, και ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος μετά των εθνών και των λαών του Ισραήλ,
Αυτή είναι η μαρτυρία των πιστών της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και
της Καινής. Είναι φανερό ότι στο ένα πρόσωπο του ενός Θεού που λάτρευαν και
πίστευαν, έβλεπαν τον Πατέρα, τον Ποιητή των πάντων. Δεν γνώριζαν άλλον, ούτε
άλλο πρόσωπο εκτός από Αυτόν. Όλες οι μαρτυρίες και οι αναφορές των πιστών στο Θεό,
είναι διατυπωμένες στον ενικό αριθμό, σε ένα πρόσωπο. Όταν πάλι ο Θεός μιλάει
στα παιδιά Του με το στόμα του προφήτη, χρησιμοποιεί τον Ενικό για τον Εαυτό
Του. Το φρόνημα της πολυπροσωπείας μέσα στη θεότητα είναι τελείως ξένο και
αταίριαστο μέσα στο λόγο του Θεού.
Ο Πατέρας Θεός, είναι
και Θεός του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Αργότερα, όταν ο Πατέρας Θεός, ο Ένας και μόνος Κύριος που
υπάρχει, φανερώθηκε εν σαρκί στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, πάλι
βλέπουμε τόσο από τον Ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό, όσο και από τους αποστόλους
και όλη την εκκλησία αργότερα, να διατηρείται αυτό το Πνεύμα και η πίστη των
αγίων της Παλαιάς Διαθήκης.
Η μόνη διαφορά τώρα είναι ότι εκτός από το Πρόσωπο του Πατέρα
που παραμένει ο Ένας και μόνος Θεός, έχουμε το πρόσωπο του «ανθρώπου Χριστού
Ιησού», του Μεσίτη και Αρχιερέα μας, τον Οποίο ο Πατέρας υψώνει και δίδει την
Κυριότητά Του και τη θεότητά Του. Όμως πάλι ο Θεός παραμένει ο Πατέρας, ο
Οποίος τώρα δοξάζεται μεγαλύνεται, λατρεύεται και υψώνεται στο πρόσωπο του
Κυρίου Ιησού Χριστού. Έτσι έχουμε τον Έναν Θεό, τον Πατέρα, και τον Υιό Του
στον οποίο «έδωσε» όλη την κυριότητα και την εξουσία Του, τον ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ
ΧΡΙΣΤΟ.
Στη συνέχεια παραθέτουμε εδάφια της Καινής Διαθήκης που
φανερώνουν αυτή την αλήθεια πολύ καθαρά και εμπεριστατωμένα που είναι παράλογο
να σκεφτεί κανείς κάτι άλλο.
Ιωάν.ιδ:28 Ηκούσατε
ότι εγώ σας είπον, Υπάγω και έρχομαι προς εσάς. Εάν με ηγαπάτε, ηθέλετε χαρή
ότι είπον, Υπάγω προς τον Πατέρα· διότι ο Πατήρ μου είναι μεγαλήτερός μου·
Πράξ.γ:13 ὁ
θεὸς Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, ἐδόξασεν τὸν παῖδα αὐτοῦ
Ἰησοῦν ὃν ὑμεῖς μὲν παρεδώκατε καὶ ἠρνήσασθε κατὰ πρόσωπον Πιλάτου, κρίναντος ἐκείνου
ἀπολύειν·
Βλέπουμε εδώ ότι ο Θεός του Αβραάμ του Ισαάκ και Ιακώβ, ο Θεός
των πατέρων, είναι ο Πατέρας Θεός, του Οποίου παιδί είναι ο Κύριος Ιησούς και
βέβαια μεγαλύτερός Του, αφού μάλιστα είναι και Θεός Του. Ας δούμε τί λένε οι
απόστολοι πάνω στο θέμα αυτό.
Ρωμ.ιε:6 διά
να δοξάζητε ομοθυμαδόν εν ενί στόματι τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού.
Β’ Κορ.α:3 Ευλογητός
ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ των οικτιρμών και Θεός
πάσης παρηγορίας,
Β’ Κορ.ια:31 Ο
Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο ων ευλογητός εις τους αιώνας,
γνωρίζει ότι δεν ψεύδομαι.
Εφεσ.α:3 Ευλογητός
ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο ευλογήσας ημάς εν πάση
ευλογία πνευματική εις τα επουράνια διά Χριστού,
Εφεσ.α:17 διά
να σας δώση ο Θεός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ της δόξης, πνεύμα
σοφίας και αποκαλύψεως εις επίγνωσιν αυτού,
Κολ.α:3 Ευχαριστούμεν
τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, προσευχόμενοι πάντοτε υπέρ
υμών,
Α’ Πέτρ.α:3 Ευλογητός
ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις κατά το πολύ έλεος αυτού
ανεγέννησεν ημάς εις ελπίδα ζώσαν διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού εκ
νεκρών,
Ιωάν.κ:17 Λέγει
προς αυτήν ο Ιησούς· Μη μου άπτου· διότι δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα μου.
Αλλ' ύπαγε προς τους αδελφούς μου και ειπέ προς αυτούς· Αναβαίνω προς τον
Πατέρα μου και Πατέρα σας και Θεόν μου και Θεόν σας.
Αποκ.α:6 και
όστις έκαμεν ημάς βασιλείς και ιερείς εις τον Θεόν και Πατέρα αυτού, εις αυτόν
είη η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν.
Δεν γίνεται λόγος λοιπόν για δύο θεούς, αλλά για ένα και μόνο,
τον Πατέρα Θεό, ο οποίος είναι Πατέρας και Θεός του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Εάν ήταν όντως έτσι όπως κάποιοι προσπαθούν να αποδείξουν,
τότε δεν θα έλεγε ότι ο Θεός είναι Εις, όπως είπαμε προηγουμένως, δεν θα έλεγε
ότι έχει μία υπόσταση, δεν θα έλεγε ότι έχει ένα πρόσωπο, ούτε θα έλεγε ότι ο Θεός
είναι και Θεός του ΚΥΡΙΟΥ Ιησού Χριστού.
Δεν λέει «Θεός του ανθρώπου Χριστού Ιησού», αλλά «Ο Θεός του
Κυρίου Ιησού Χριστού». Έχουμε τον Κύριο Ιησού, ο οποίος έχει Θεό τον Πατέρα.
Αυτό και μόνο βάζει τελεία και παύλα σε όλα αυτά που γράφονται και λέγονται για
«ενωμένη θεότητα, ενωμένα πρόσωπα της θεότητας» κ.τ,λ.
Δεν μας επιτρέπεται λοιπόν να μιλάμε για «τρία πρόσωπα, που
έχουν την ίδια φύση, κυριότητα και εξουσία, όπως καθαρά κάποιοι διακηρύττουν, «τρεις
προαιώνιους προϋπάρχοντες, ίσους και συνάναρχους».
Όποιος θέλει να πιστεύει αυτά τα πράγματα, είναι δικαίωμά του.
Αλλά τώρα που τα αποκάλυψε ο Θεός στην εκκλησία Του, θα έχει να δώσει λόγο στο Θεό,
πρώτα για τον Εαυτό του, και δεύτερο για όλους όσους διδάσκει και επηρεάζει μαχόμενος
την οδό της αλήθειας.
Αν αυτό που λέμε είναι ανθρώπινο, θα σταματήσει. Αν όμως
είναι η αλήθεια του Θεού, (που είναι), τότε καμία δύναμη του κόσμου ή της
κόλασης δεν θα μπορέσει να εμποδίσει τα παιδιά του Θεού να το δουν, διότι ο
Κύριος έχει αναλάβει το θέμα αυτό και θα το φέρει εις πέρας.
Δεν είναι λοιπόν δυνατόν θεός να έχει Θεό, γιατί τότε
μπαίνουμε στον πολυθεϊσμό και αντιβαίνουμε την πρώτη εντολή, ότι ο Θεός (Πατέρας),
είναι Εις. Ο Ιησούς μας σαν άνθρωπος, είναι ο Μεσίτης και Αρχιερέας και σαν Θεός,
ο Ένας και μόνος που υπάρχει, αφού είναι ο χαρακτήρας και η ακτινοβολία του
Πατέρα.
