Στο έργο του Θεού, συναντά κανείς όλα τα είδη των ανθρώπων,
αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούν να βοηθηθούν όλοι.
Εργάζομαι σαν ποιμένας περίπου 30 χρόνια, και θα ήθελα αν
μπορούσα να βοηθήσω τον καθένα. Αλλά έχω μάθει το σκληρό μάθημα ότι δεν μπορεί
να βοηθηθεί κάθε άτομο που συμμετέχει στην εκκλησία μας.
Παρακάτω, θα δούμε 10 είδη ανθρώπων που έχω επισημάνει ότι
είναι ταμπουρωμένοι πίσω από κάποιες συμπεριφορές που δεν μπορώ να τους βοηθήσω
να προχωρήσουν λίγο, εκτός κι αν κάνουν την απαραίτητη στροφή από τη στάση ή τη
συμπεριφορά τους.
1. όσοι δεν αναλαμβάνουν τις προσωπικές τους
ευθύνες.
Το πρώτο βήμα για να βελτιωθεί κάποιος είναι να αφαιρέσει
όλες τις δικαιολογίες για τη μετριότητα ή την αποτυχία του. Αυτοί που συνεχώς κατηγορούν
άλλους ανθρώπους για τις αποτυχίες τους ποτέ δεν θα προχωρήσουν.
Μέσα σε κάθε πρόκληση είναι ο σπόρος της ευκαιρίας για
επιτυχία, η οποία απαιτεί ενεργητικότητα για την επίλυση του προβλήματος.
2.
αυτοί που δεν έχουν καρδιά να εκζητήσουν
το Θεό
Η Βίβλος μας διδάσκει ότι «Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου» (Παρ.θ:10).
Αυτοί που δεν σέβονται αρκετά το Θεό ώστε να Τον αναζητήσουν
και να μελετήσουν το λόγο Του, για να πάρουν σοφές αποφάσεις στη ζωή, παραβιάζουν
τη Γραφή (Ι.Ναυή α:8-9) και δεν μπορούν να βοηθηθούν είτε από εμένα ή
οποιοδήποτε άλλο εργάτη.
Αυτοί που δεν υπακούουν στις απαιτήσεις του Θεού προκειμένου
να πετύχουν οτιδήποτε, αποφασίζουν να προσπαθήσουν να τα καταφέρουν στη ζωή
χωρίς την ευλογία του Θεού!
3. όσοι κρατούν αποστάσεις, ώστε να μην είναι
υπόλογοι.
Υπάρχουν κάποια άτομα που έχω συναντήσει σε εκκλησίες, που δεν
σε αφήνουν να τους πλησιάσεις πολύ, κόβοντας τη σχέση. Πολλοί πηγαίνουν από τη μια
εκκλησία στην άλλη επειδή φοβούνται μήπως εξοικειωθούν με κάποιο ποιμένα και
μετά πρέπει να λογοδοτούν.
Συχνά, κάποιοι προτιμούν να παρακολουθούν μια μεγάλη
εκκλησία όπου μπορούν να ακούνε το κήρυγμα, αλλά θα είναι χαμένοι μέσα στο
πλήθος, έτσι ώστε κανείς δεν θα ξέρει ποιοι πραγματικά είναι.
Είτε είναι φόβος είτε επαναστατικότητα, αυτοί που ζουν κατ’
αυτό τον τρόπο, έχουν βάλει πολύ χαμηλά τον πήχη στη ζωή τους και δεν θα αυξηθούν
από το βρεφικό στάδιο όσο αφορά στις δυνατότητές τους στη ζωή.
4. όσοι επιμένουν να έχουν μια αρνητική άποψη
για τη ζωή.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αρνούνται να πιστέψουν στο Θεό
ή να σκεφτούν θετικά, όπως ο λόγος του Θεού μας προστάζει στην Φιλιπ.δ:8. Αυτό
οφείλεται στο γεγονός ότι έχουν την τάση να περιμένουν τα χειρότερα στη ζωή,
έτσι ποτέ δεν απογοητεύονται από κανέναν και τίποτα!
Αυτό είναι ένας παράξενος τρόπος που κάποιοι προσπαθούν να
προστατεύσουν τα συναισθήματά τους από τον πόνο της απογοήτευσης, και το κάνουν
πολλοί άνθρωποι. Ο Ιησούς συχνά έλεγε στους ανθρώπους ότι θα λάβουν ανάλογα με
την πίστη τους (Ματθ.η:13). Στις Παρ.κγ:7 διδασκόμαστε ότι κάποιος «καθώς φρονεί εν τη ψυχή αυτού, τοιούτος
είναι».
Δεν μπορώ να ενδυναμώσω ένα άτομο που αρνείται να σκεφτεί όπως
ο Θεός σκέφτεται γι’ αυτόν και τη ζωή.
5. αυτοί που αρνούνται να έχουν ένα όραμα για
το μέλλον τους.
Υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι και χρισμένοι άνθρωποι που έχω
γνωρίσει, οι οποίοι όμως ζουν τη ζωή τους χωρίς κανένα σχέδιο ή όραμα για το
μέλλον τους. Ζουν μέρα με τη μέρα προετοιμαζόμενοι για τη συνταξιοδότησή τους.
Αυτοί που έχουν πετύχει, έχουν ένα συναρπαστικό όραμα που
τους οδηγεί καθημερινά και τρέφει τις ψυχές τους, πολύ περισσότερο από την
επιθυμία να κάνουν χρήματα! Μέσα στον κάθε πιστό, ο Θεός έχει δώσει το όραμα
της μελλοντικής Βασιλείας Του.
Αν κάποιος αρνείται να επιλέξει αυτή την αλήθεια σαν
κατευθυντήριο φως - και να εκτιμήσει αυτό το όραμα σαν το βαρόμετρο της επιτυχίας
του - τότε οι συνεχείς κεφάτες συνομιλίες μας δεν θα τον βοηθήσουν!
6. όσοι ζουν σε αυταπάτη.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν ζωές άρνησης όσο αφορά στις
σχέσεις τους με το Θεό, στις οικογένειές τους και σε κάθε τι – εσωτερικό ή
εξωτερικό - που έχει να κάνει με τη ζωή τους.
Το λυπηρό είναι ότι αυτή η άρνηση είναι το πρώτο βήμα για την
απόλυτη απάτη, κατά την οποία το άτομο φτιάχνει μια εναλλακτική, ψευδή
πραγματικότητα που τροφοδοτεί συνεχώς το μυαλό και τα συναισθήματα του με τα
πράγματα που θέλει να ακούει για τον εαυτό του και τις βασικές του σχέσεις. Αυτή
η συμπεριφορά τον απομονώνει από το λόγο του Κυρίου, από τους άλλους αδελφούς και
το Άγιο Πνεύμα.
Όταν αντιμετωπίζεις τέτοιους ανθρώπους, είναι αναστατωμένοι
και σε κατηγορούν ότι δεν τους καταλαβαίνεις ή ότι άδικα τους κατηγορείς για
κάτι. Είναι από τους ανθρώπους που δεν μπορώ να βοηθήσω, εκτός αν ο Θεός επέμβει
και τους ελευθερώσει από τη σατανική πλάνη (Β’ Τιμ.β:23-25).
7.
αυτοί που δεν είναι διατεθειμένοι να
πληρώσουν το τίμημα της επιτυχίας
Υπάρχουν πολλοί στην εκκλησία που θέλουν τα προνόμια της χριστιανικής
ζωής, αλλά δεν θέλουν να πληρώσουν το τίμημα αυτής της ζωής.
Για ό,τι κάνουμε στη ζωή, καλούμαστε να θυσιάσουμε από το
χρόνο μας, να επενδύσουμε τα ταλέντα μας και να δεσμευτούμε για μια μακρά,
εξαντλητική διαδικασία με πολλές ίσως αποτυχίες, μέχρι να φτάσουμε στο μέγιστο
των δυνατοτήτων μας. Αυτές οι θυσίες είναι απαραίτητες σε κάθε τομέα που θέλουμε
να πετύχουμε, συμπεριλαμβανομένου του γάμου μας, των σχέσεων με τα παιδιά μας, τη
διοίκηση μιας επιχείρησης ή μιας εκκλησίας, κλπ.
Κατά συνέπεια, έχω διαπιστώσει ότι δεν μπορώ να ενδυναμώσω
ένα άτομο να φτάσει στην ποθητή επιτυχία, αν δεν θέλει να δουλέψει σκληρά για
να βελτιωθεί.
8.
αυτούς που η καθημερινότητά τους διέπεται
από ατομικισμό και δεν προσανατολίζονται σύμφωνα με τη Βασιλεία του Θεού.
Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που το μόνο πράγμα που σκέφτονται
είναι πως να προωθήσουν τα δικά τους πράγματα.
Δεν θέλουν να συνεργαστούν με μια ομάδα στα πλαίσια της
τοπικής εκκλησίας. Θέλουν να τους δίνεις όλη τη ζωή σου, αλλά σπάνια είναι πρόθυμοι
να δώσουν κάτι στην εκκλησία και να υπηρετήσουν τη Βασιλεία του Θεού.
Έχω μάθει ότι όσοι θέλουν μόνο να χρησιμοποιούν την εκκλησία
ή το Θεό για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα (ακόμη και αν πρόκειται για διακονία)
έχουν περιορίσει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή τους. Δεν μπορούν να βοηθηθούν μέχρι να
αλλάξουν.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχουμε καλεστεί να ζητήσουμε πρώτα
τη Βασιλεία του Θεού, που σημαίνει ότι πρέπει να πεθάνουμε όσο αφορά στο
ατομικό μας συμφέρον, και να θυσιάσουμε και να επενδύσουμε το χρόνο μας για το
καλό του σώματος του Χριστού. Αυτή η στάση, με τη σειρά της, θα κάμη
υπερεκπερισσού υπέρ πάντα όσα ζητούμεν ή νοούμεν, κατά την δύναμιν την ενεργουμένην
εν ημίν!
9.
αυτοί που αρνούνται να κρατήσουν τη συμφωνία.
Συνάντησα πολύ ταλαντούχα άτομα στη χριστιανική ζωή μου, με θαυμαστή
κλήση στη ζωή τους, που όμως έπρεπε να απομακρυνθώ, επειδή δεν ήξεραν πώς να
παραμείνουν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους ή επειδή έσπασαν την εμπιστοσύνη τους
μιλώντας συνεχώς πίσω από τις πλάτες άλλων.
Ο Θεός λέει ότι όποιος δεν κρατά το λόγο του (ανεξάρτητα από
το κόστος) και προσβάλει το φίλο του, δεν μπορεί να κατοικήσει στις σκηνές Του
(Ψαλμ.ιε:1-5), έτσι ποιος είμαι εγώ να πιστεύω ότι αυτό το είδος ανθρώπου μπορεί
να βοηθηθεί για προσωπική ανάπτυξη!
10. όσοι
στερούνται διαφάνειας, ταπείνωσης και ακεραιότητας
Η Αγία Γραφή μας διδάσκει να περιπατώμεν εν τω φωτί, καθώς αυτός είναι εν τω φωτί (Α’ Ιωάν.α:7).
Μας διδάσκει ακόμα «Εξομολογείσθε εις
αλλήλους τα πταίσματά σας και εύχεσθε υπέρ αλλήλων, διά να ιατρευθήτε· πολύ
ισχύει η δέησις του δικαίου ενθέρμως γενομένη» (Ιακ.ε:16).
Αυτοί που δεν παραδέχονται τα λάθη τους και δεν ομολογούν
τις αμαρτίες τους, δεν μπορούν να έχουν το είδος της σχέσης με κάποιον που
θέλει να τους βοηθήσει για την προσωπική τους πρόοδο και ανάπτυξη.
Είναι σημαντικό για μένα να έχω μια διάφανη σχέση με τους
αδελφούς στην εκκλησία, δεδομένου ότι ένα άτομο που κρύβει τις αμαρτίες του από
μένα δεν μου δίνει την ευκαιρία να μιλήσω ανοιχτά μαζί του και να το βοηθήσω
στις περιοχές της αδυναμίας του. Όσοι θέλουν να προχωρήσουν σε πνευματική δομή,
πρέπει να μάθουν την πνευματική πειθαρχία της ομολογία της αμαρτίας (Παρ.κη:13).
