Αποκ.γ:4 Έχεις ολίγα ονόματα και εν Σάρδεσι, τα οποία
δεν εμόλυναν τα ιμάτια αυτών, και θέλουσι περιπατήσει μετ' εμού με λευκά, διότι
είναι άξιοι.
Α. αλλά έχεις ολίγα ονόματα εν Σάρδεσι
Αυτή είναι η
αληθινή εκκλησία που παρ’ όλες τις καταστάσεις που περνούσαν έμεναν αγνοί και
αμόλυντοι. Τα ονόματα εδώ αναφέρονται σε ορισμένα πρόσωπα, άτομα που δεν
μόλυναν τα ιμάτια τους με συμβιβασμούς και ψεύδη. Βλέπουμε ότι ο Ιησούς γνωρίζει
το λαό Του, τον καθένα με τ’ όνομά του. Υπάρχουν λοιπόν ολίγοι στην περίοδο
αυτή που δεν μολύνθηκαν με τη σαρκικότητα, την αμαρτία και το πνεύμα της
αυτοδικαίωσης.
Β. και περιπατήσουσιν μετ’ εμού εν λευκοίς, ότι
άξιοι εισίν
Θα είναι εκεί
που θα είναι κι Αυτός, στην παρουσία Του, δίπλα Του! Τους θεωρεί άξιους κι αυτό είναι πολύ μεγάλο
για έναν άνθρωπο, να θεωρηθεί άξιος μπροστά στο Θεό.
Είναι άξιοι
γιατί άφησαν τους εαυτούς τους στο Θεό, ώστε Εκείνος να τους ντύσει με τη δική
Του δικαιοσύνη, με το λευκό ένδυμα του Χριστού.
Δεν θα έχουν
δικά τους ενδύματα, με αποχρώσεις και χρώματα που βάζουν οι άνθρωποι για να
ξεχωρίζουν ότι είναι Ορθόδοξοι, Καθολικοί ή Διαμαρτυρόμενοι, αλλά θα έχουν ένα και
μόνο ένδυμα κι αυτό λευκό. Η δικαιοσύνη που δίνει ο Χριστός στον άνθρωπο που
πιστεύει σ’ Αυτόν, Τον αγαπά, και απαρνείται τον εαυτό του και τη δική του δικαιοσύνη.
Αποκ.γ:5 ὁ νικῶν οὕτως περιβαλεῖται ἐν ἱματίοις λευκοῖς
καὶ οὐ μὴ ἐξαλείψω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆς βίβλου τῆς ζωῆς καὶ ὁμολογήσω τὸ ὄνομα
αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρὸς μου καὶ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ..
Α. ο νικών ούτως
Το ούτως εδώ,
δεν σημαίνει αυτός γιατί τότε θα έπρεπε να ήταν γραμμένο με «ο» και όχι με «ω».
Σημαίνει λοιπόν «τοιουτοτρόπως», «κατ’ αυτό τον τρόπο». Με άλλα λόγια ο Ιησούς
λέει ότι ο νικών με τον τρόπο που εξήγησα και υπέδειξα λίγο πριν (εδ.3) θα
περιπατήσει μαζί μου με λευκά.
Εάν
μετανοήσει, τηρεί αυτά που άκουσε, αγρυπνεί και νικήσει μέχρι τέλους, τότε θα
δικαιωθεί και θα σταθεί στην παρουσία μου.
Β. περιβαλείται εν ιματίοις λευκοίς
Το ρήμα εδώ
είναι στη μέση φωνή που σημαίνει ότι η περιβολή αυτή με τα λευκά ιμάτια γίνεται
από ενδιαφέρον αυτού που τους ενδύει ή ακόμη από ενδιαφέρον αυτών που
ντύνονται. Στην περίπτωση αυτή ισχύουν και τα δύο. Ο Ιησούς ντύνει το λαό Του
με λευκά για να τους πάρει κοντά Του και ο λαός του Ιησού ντύνεται με λευκά για
να παρασταθεί στην παρουσία Του. Το ρήμα περιβάλλω σημαίνει ρίχνω ολόγυρα ένα
ένδυμα.
Γ. Και ου μη εξαλείψω το όνομα αυτού εκ της
βίβλου της ζωής
Εδώ λέει ότι
το όνομα του νικητή δεν θα σβηστεί από το βιβλίο της ζωής, που σημαίνει ότι
όλων των άλλων θα σβηστεί. Είναι λοιπόν μια πρόκληση για το λαό του Θεού να
νικήσει και να μείνει μέχρι τέλους πιστός. «Σάρδεις» θα πει «ολίγοι εκφυγόντες»
και είδαμε ότι με τη Μεταρρύθμιση λίγοι έφυγαν από το καθολικό σύστημα, όμως
απ’ αυτούς οι περισσότεροι δεν έφυγαν για να βρουν την αλήθεια του λόγου του
Θεού και να την ακολουθήσουν, αλλά απλά για να ξεφύγουν από αυτό το
πολιτικοθρησκευτικό σύστημα. Ανάμεσά τους όμως υπήρχαν και οι νικητές.
Το βιβλίο της ζωής μπορεί ν’ αναφέρεται:
·
Στο ότι υπάρχει κάτι σαν 0εγγραφή στα ουράνια για
κάθε νικητή. Υπάρχει ένας κατάλογος του Θεού που είναι γραμμένοι οι ήρωές Του
όπως ο Δαβίδ είχε κατάλογο των δυνατών ανδρών του.
·
Στη συνήθεια που υπήρχε τότε, αλλά και σήμερα, να
καταγράφεται καθένας που γεννιέται σε κάθε πόλη (Ληξιαρχείο). Έτσι κι ο Θεός,
γράφει στο βιβλίο της ουράνιας πόλης Του κάθε έναν που γεννιέται πνευματικά και
μένει πιστός μέχρι τέλους.
Το βιβλίο της
ζωής αναφέρεται σε πολλά σημεία του λόγου του Θεού όπως: Εξ.λβ:32 Ψαλμ.ξθ:28
Δαν.ιβ:1 Λουκ.ι:20 Αποκ.ιγ:8
κ:15 κα:27
Πνευματικά
μαθήματα από την εκκλησιαστική περίοδο των Σάρδεων
Στο πρώτο
εδάφιο βλέπουμε τους εργάτες του Θεού μέσα στην παλάμη του Ιησού να λάμπουν σαν
αστέρες. Υπάρχει όμως μια προειδοποίηση για μερικούς που θα χάσουν αυτή τη θέση
και θα φύγουν απ’ το χέρι Του. Σαν αστέρες
πλανήτες θα εκτοξευτούν και θα φύγουν όχι γιατί δεν ήταν τέλειοι ή υστερούσαν
σε δύναμη, αλλά γιατί έχασαν την καρδιά και τον ζήλο να ακολουθούν τον Ιησού.
Δεν είχαν πόθο
και ζήλο να μάθουν όλη την αλήθεια του Θεού. Πολλοί έμειναν ικανοποιημένοι με
το να γνωρίσουν λίγη αλήθεια και την υπόλοιπη να την έχουν ανακατεμένη με
συμβιβασμούς και παραδόσεις ανθρώπων. Υπήρχαν άλλοι που προχώρησαν αρκετά, που
πίστευαν στον αγιασμό και στην αφιέρωση, βγήκαν από την Λουθηρανή εκκλησία και
προχώρησαν βάσει των αληθειών που βρήκαν μέσα στο λόγο του Θεού (Ωσηέ ς:3).
Στο τρίτο
εδάφιο βρίσκουμε ότι πρέπει να εξετάζουμε τις καρδιές μας γιατί μπορεί απ’ έξω
να φαινόμαστε καλά, να κάνουμε προσεγμένα πράγματα, αν όμως ο Ιησούς κοιτάξει
μέσα μας μπορεί να μη βρει τη ζωή που Εκείνος θέλει να έχουμε. Μπορεί να νομίζουμε ότι μετανοήσαμε από τις
αμαρτίες μας, όμως οι καρποί της ζωής μας να δείχνουν το αντίθετο. Ας
προσέξουμε λοιπόν να κάνουμε καρπούς μετανοίας όπως λέει στο Λουκ.γ:8.
«στήριξον τα λοιπά ά έμελλον αποθανείν». Υπάρχουν αλήθειες στο λόγο
του Θεού που για ορισμένους είναι έτοιμες να πεθάνουν. Αυτό δεν πρέπει να
γίνει, πρέπει να ξυπνήσουμε και να ζήσουμε κάθε τι που ο Θεός έχει για μας,
πρέπει να ενισχύσουμε τους εαυτούς μας στα σημεία εκείνα που είναι έτοιμα να
πεθάνουν. Αν δεν το κάνουμε αυτό θ’ αρχίσουμε να παραλύουμε πνευματικά.
Να στηρίξουμε
την αναγκαία επικοινωνία αγάπης και υπακοής που έχουμε με τον Κύριο Ιησού, να
επιστρέψουμε σ’ εκείνες τις απλές αλήθειες του λόγου του Θεού, ότι είμαστε
λουσμένοι με το αίμα της θυσίας Του και ότι Εκείνος θέλει να ζήσουμε αιώνια
μαζί Του, να ευχαριστήσουμε την καρδιά της αγάπης Του και να γίνουμε η ένδοξη
νύμφη Του. Πρέπει να επιστρέψουμε σ’ αυτές τις αλήθειες, να τις εγκολπωθούμε
σαν τον πιο ακριβό θησαυρό της καρδιάς μας και να βαδίσουμε πάνω σ’ αυτές.
Στο ίδιο
εδάφιο λέει: «ου γάρ εύρηκά σου τα έργα
πεπληρωμένα» που σημαίνει ότι δεν είμαστε τέλειοι αλλά ελλιπείς. Φανερώνει
εδώ ότι θέλει να βαδίσουμε στην τελειότητα μέχρι να φτάσουμε το μέτρο της
ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, δηλαδή μέχρι να πληρωθούμε με όλο το πλήρωμα
του Θεού.
Φιλ.γ:10-14
δείχνει ότι ο απόστολος Παύλος είχε την ίδια καρδιά. Ήθελε να γνωρίσει Αυτόν
και την δύναμιν της αναστάσεως Αυτού.
Λέει ακόμη
μετανόησον. Είναι πρόσταγμα! Να μετανοήσουμε όχι γιατί δεν είμαστε τέλειοι,
αλλά για το ότι δεν έχουμε καρδιά να Τον ακολουθήσουμε μέχρι τέλους, να Τον
γνωρίσουμε πλήρως ώστε να γίνουμε όμοιοι με Αυτόν. Να μετανοήσουμε για το ότι
είμαστε ικανοποιημένοι εκεί που είμαστε. Να μετανοήσουμε για το ότι δεν ζητάμε
περισσότερη αποκάλυψη και αλήθεια του Θεού. Β΄ Θεσ.β:9-11 λέει ότι αν δεν
έχουμε αγάπη για την αλήθεια τότε είναι εύκολο να πλανηθούμε και το λίγο που θα
έχουμε θα αφαιρεθεί.
«Έχεις ολίγα ονόματα...» Το ότι αναφέρονται αυτά τα ονόματα σημαίνει ότι είναι γνωστά στον
Κύριο. Έχουν μια ιδιαίτερη ξεχωριστή ταυτότητα που ο Κύριος γνωρίζει και λέει
ότι είναι άξιοι και ότι θα αμειφθούν απ’ Αυτόν γιατί έχουν ταπεινό πνεύμα,
ειλικρινή μετάνοια, καθαρή καρδιά που ποθεί τον Κύριο και γι’ αυτό θα τους
ανταμείψει με την παρουσία Του. Ας είμαστε κι εμείς μέσα σ’ αυτά τα ονόματα, υπάρχει
χώρος για όλους.
Στο πέμπτο
εδάφιο λέει ότι ο Ιησούς θα ομολογήσει τους νικητές μπροστά στον Πατέρα Του
παρρησία, που σημαίνει ότι θα γνωριστούμε πλήρως μπροστά σ’ όλο το πλήρωμα του
ουρανού, ποιοι είμαστε και ποια είναι η θέση μας μπροστά Του.
Βλέπουμε τώρα ότι υπάρχει μέγα νέφος μαρτύρων
(Εβρ.ιβ:1) το οποίο στέκεται και παρακολουθεί τον αγώνα που τρέχουμε και όταν
φτάσουμε νικητές στο τέλος θα βραβευτούμε μπροστά σ’ όλο αυτό το πλήθος των
μαρτύρων στα επουράνια. Το όνομά μας αντιπροσωπεύει το τι είμαστε. Έτσι ο
Ιησούς θα ομολογήσει τη θέση μας και ποιοι είμαστε γι’ Αυτόν, στους αγγέλους
και σ’ όλο το σώμα Του.
