Ψέματα

Όλοι το ξέρουμε, ότι ο εχθρός της ψυχής μας είναι πονηρός, κακός και διαθέτει μεγάλη εμπειρία. Στις μέρες μας, που είναι «οι κακοί καιροί του τέλους», θα προσπαθήσει να πλανήσει αν είναι δυνατόν και τους εκλεκτούς του Κυρίου. Κάποια από τα σχέδιά του είναι βέβαιο ότι θα τα πετύχει.

Το κεφάλαιο του ψέματος είναι μεγά­λο, σοβαρό και ογκώδες, και είναι βέβαιο πως έχει μπει στη ζωή μας για τα καλά. Ψέματα πολλών ειδών, ψέματα για κάθε περίσταση, ενώ αμβλύνονται όλο και περισσότερο οι αντιδράσεις των πιστών του Χριστού, που υποχω­ρούν αδύναμοι και ανόρεχτοι να αντιδράσουν. Ψέματα επαγγελματι­κά, ψέματα από συνήθεια, ψέματα μικρά, ψέματα μεγάλα, ψέματα από τον άμβωνα, ψέματα μεταξύ μας, ψέματα που λέγονται και ψέματα που υπονοούνται, ψέματα στα παιδιά μας, ψέματα τους αδελφούς μας, ψέματα... πολλά ψέματα.

Ίσως δεν είναι τούτος ο τραγικός κατάλογος η χειρότερη πλευρά του θέματος, υπάρχει κάτι ακόμα πιο σκληρό. Είναι η μη αντίδραση, η αδιαφορία, η έλλειψη αντανακλαστι­κών.  Ανταλλάσσουμε ψέματα με τον πιο φυσικό τρόπο. Ανεχόμαστε το ψέμα δίπλα μας, μέσα μας, ή στους άλλους και συνεχίζουμε νωχελικά και ανενόχλητα την «πνευ­ματική μας βαρκάδα» πάνω στα ήσυχα νερά των ευλογιών και των αποκαλύψεων του Θεού, ενώ τα άγια του Θεού μολύνονται, ενώ η πίστη μας αλώνεται από τον κόσμο της αμαρτίας, το συμβιβασμό. Φτάσαμε στο σημείο να έχου­με ψέματα στα χείλη μας, στη σκέψη μας, να έχει ψέματα η καθημερινή μας συμπεριφορά, κι εμείς να μην ενοχλούμαστε και να μην αντιδρούμε. Είτε πνευμα­τικός ύπνος είναι αυτός, είτε θάνατος, δεν απέχουν πολύ αυτά τα δυο μεταξύ τους.

Αδελφέ μου λες ψέματα το ξέρεις; Όταν λες «θάρθω» και δεν πηγαίνεις, ενώ ο άλλος σε πίστεψε και ησύχασε και σε περιμένει, λες ψέματα... Όταν υπόσχεσαι κάτι, που δεν έχεις ίχνος διάθεσης να κάνεις και μέσα σου υπολογίζεις ότι γρήγορα θα το ξεχάσει ο άλλος ή θα σε δικαιολογήσει με κάτι πρόχειρο που θα βρεις να του πεις εκείνη την ώρα, δεν το κατα­λαβαίνεις ότι λες ψέματα; Όταν με τις λέξεις που επιλέγεις, με τον τόνο της φωνής σου προσπαθείς να κάνεις τον άλλο να πιστέψει κάτι που εσύ δεν το λες, αλλά θέλεις να δώσεις την εντύπωση, δεν το αντιλαμβάνεσαι ότι λες ψέματα;

Δεν ξέρεις ότι η μισή αλήθεια είναι ολόκληρο ψέμα μπροστά στον Άγιο Θεό; Δεν το ξέρεις ότι η σκόπιμη απόκρυψη στοιχείων για οποιοδήπο­τε λόγο είναι ψέμα μπροστά στον Κύριο; Δεν καταλαβαίνεις ότι ψέμα είναι οτιδήποτε κάνουμε ή λέμε προσπαθώντας να δώσουμε άλλη εντύ­πωση από την πραγματική;

Αδελφέ μου, ας το παραδεχτούμε με ταπείνωση και ειλικρίνεια μπροστά στο Θεό, ότι το ψέμα έχει μπει και εγκατασταθεί σιγά σιγά στη ζωή μας, στη σκέψη μας, στις σχέ­σεις μας. Το να επιδιώκεις να κάνεις τους άλλους να πιστεύουν για σένα ότι είσαι πλούσιος ενώ δεν είσαι, ότι είσαι χωρίς προβλήματα ενώ υποφέ­ρεις και βασανίζεσαι, αυτό είναι ψέμα. Πόσο πιο όμορφος και αρχο­ντικός είναι ο δρόμος της αλήθειας και της ειλικρίνειας! Με το να παρι­στάνεις στους άλλους ότι είσαι άνθρωπος πίστης και καθαρής ζωής χωρίς να είναι αλήθεια, γίνεσαι υπο­κριτής και ακολουθείς το δρόμο του ψέματος.

Και το ερώτημα είναι, αν δεν βγήκα­με από το ψέμα, τότε σε τι μας ωφέλη­σε ο Χριστός; Είναι τρομερό, η αγάπη που λέμε ότι έχουμε να έχει ψέματα, η προσευχή που κάνουμε να έχει ψέματα, η σκέψη μας που λέμε ότι καθάρισε ο Κύριος να έχει ψέμα­τα. ..και στα λόγια μας ψέματα...και στις συναλλαγές μας ψέματα και στην καρδιά μας αγάπη και επιθυμία για το ψέμα.

Δεν τα λέμε αυτά ούτε για να στενο­χωρήσουμε κανέναν, ούτε για να τρομοκρατήσουμε. Τα λέμε για να ελέγξουμε τους εαυτούς μας, να φέρουμε τα βάθη μας μπροστά στον Κύριο με διάθεση καθαρισμού.

Δεν είδα άνθρωπο που να καταδίκα­σε την αμαρτία ειλικρινά στη ζωή του και να μην τον ελευθέρωσε ο Κύριος. Δε γνώρισα άνθρωπο που να πόνεσε με ταπείνωση για το ψέμα στη ζωή του και να μην τον λύτρωσε ο Κύ­ριος. Εμείς τι περιμένουμε;

Ή μήπως δεν συμφωνείς αδελφέ μου ότι υπάρχει ψέμα ακόμα στη ζωή σου;