Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Γεδεών

Κριτές κεφ.ς

ς:1 και έπραξαν οι υιοί Ισραήλ πονηρά ενώπιον του Κυρίου. και παρέδωκεν αυτούς ο Κύριος εις την χείρα του Μαδιάμ επτά έτη

το θετικό αποτέλεσμα;

ς:6 και επτώχευσε σφόδρα ο Ισραηλ εξ αιτίας των Μαδιανιτών. δια τουτο οι υιοι ισραηλ εβοησαν προς τον κυριον


ς:11 Ο άγγελος του Κυρίου εμφανίζεται στο Γεδεών, όταν τον βρίσκει τελείως μόνο.

Ο Θεός φανερώνεται στους ανθρώπους όταν τους βρίσκει έξω από τη φασαρία και το τρέξιμο αυτού του κόσμου.

Τον βρίσκει να δουλεύει!

Ησ.κη:27 Διότι δεν αλωνίζεται ο άρακος διά αλωνιστικού οργάνου, ουδέ αμάξης τροχός περιστρέφεται επί το κύμινον· αλλά διά ράβδου κτυπάται ο άρακος και διά βακτηρίας το κύμινον.

Αλλά ίσως επειδή ήταν λίγο, δεν μπορούσε να το βάλει σε αλώνι.

Δεν το θεώρησε υποτιμητικό, αν και ήταν υπολογίσιμος άνθρωπος, να ασχολείται με γεωργικές δουλειές.

Αν και είχε πολλούς δούλους, δεν έμενε αργός (εδ.27).

Όταν εργαζόμαστε δίκαια, ο Θεός μπορεί να μας επισκεφτεί.

Το μήνυμα της γέννησης του Χριστού δόθηκε σε βοσκούς ενώ έβοσκαν τα πρόβατά τους.

Οι μαθητές, από ψαράδες έγιναν αλιείς ανθρώπων.

Ο Γεδεών αντί να χτυπά το στάρι, θα χτυπούσε τους Μαδιανίτες.

Ησ.μα:15 Ιδού, εγώ θέλω σε κάμει νέον κοπτερόν αλωνιστήριον όργανον οδοντωτόν· θέλεις αλωνίσει τα όρη και λεπτύνει αυτά, και θέλεις κάμει τους λόφους ως λεπτόν άχυρον.

Δεν βρισκόταν στο αλώνι, αλλά στο πατητήρι, κρυμμένος σε ένα ανυποψίαστο μέρος γιατί φοβόταν.

Στον καιρό της μεγάλης πίεσης είναι που εμφανίζεται ο Θεός για να ελευθερώσει τα παιδιά Του.

εδ.12 Ο άγγελος τον ονομάζει «δυνατέ εν ισχύϊ».

Ίσως επειδή πρόσεξε τη δύναμη που χτυπούσε το στάρι και την επιμέλεια στη δουλειά του.

Αυτός που στα «ολίγα εστάθη πιστός, επί πολλών θέλει κατασταθεί» (Ματθ.κε:21).

Μπορεί να ήταν έξυπνος, εργατικός, αλλά εδώ του ζητιέται να ξεπεράσει τον εαυτό του.

Πως; Με την παρουσία του Κυρίου.

«Εάν ο Θεός ήναι υπέρ ημών, τις θέλει είσθαι καθ' ημών;» (Ρωμ.η:31).

Όταν διαβάζουμε ότι ένας άγγελος παρουσιάστηκε στο Γεδεών ας μην φανταστούμε ένα ξανθόμαλλο, ασπροντυμένο ον να φτερουγίζει με τα δυο μεγάλα του φτερά στον αέρα. Το ότι ένας άγγελος είναι κάπως έτσι, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μύθοι και φαντασιώσεις. Πράγματι, η Βίβλος πουθενά δεν λέει ότι οι άγγελοι έχουν φτερά ή ότι είναι ασπροντυμένοι ή ότι είναι ξανθοί. Αυτό που η Βίβλος λέει είναι ότι αυτοί είναι «λειτουργικά πνεύματα, εις υπηρεσία αποστελλόμενα, διά τους μέλλοντας να κληρονομήσωσι σωτηρία» (Εβρ.α:14) και επομένως σαν τέτοιοι θα πρέπει να θεωρούνται.

εδ.13 Ο Γεδεών απαντά πολύ μελαγχολικά!

Δεν υψώνεται, ούτε καυχάται.

Ο Γεδεών αμφέβαλλε κατά πόσο ο Θεός ήταν μαζί τους, όταν όλες αυτές οι συμφορές είχαν πέσει πάνω τους. Εντούτοις, δεν ήταν ο Θεός που δεν ήταν μαζί τους ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ που δεν ήταν με το Θεό. Σαν απάντηση στα ερωτηματικά του Γεδεών ο Θεός του είπε να προχωρήσει εμπρός, διαβεβαιώνοντας τον ότι αυτός θα ελευθέρωνε το Ισραήλ. "Δε σε απέστειλα εγώ" του είπε. Πράγματι, ήταν ο Θεός ο οποίος τον έστειλε. Η αποστολή αυτή δεν ήταν κάτι που ο Γεδεών κατασκεύασε. Αυτός βρίσκονταν εκεί κοπανίζοντας σιτάρι που έπειτα θα έκρυβε. Κατά πάσα πιθανότητα, μπορεί ποτέ να μην είχε ούτε καν σκεφτεί ότι θα ήταν εκείνος ο οποίος θα ελευθέρωνε τον Ισραήλ από τους Μαδιανίτες. Εντούτοις, από τα λεγόμενα του αγγέλου, μπορούμε να συμπεράνουμε με βεβαιότητα ότι τώρα πλέον είχε πολλούς λόγους να αρχίσει να σκέφτεται αυτό το ενδεχόμενο σοβαρότατα. Τα εδάφια 15-16 μας δίνουν την απάντηση του Γεδεών.

Οι άνθρωποι εύκολα ακολουθούν κάποιον που γνωρίζουν ότι είναι ηγέτης, όπως για παράδειγμα, έναν βασιλιά, έναν στρατηγό κτλ. Αλλά τον Γεδεών ποιος θα τον ακολουθούσε; Δεν ήταν παρά ένας άγνωστος. Παρόλα αυτά, για μια ακόμη φορά ο Θεός τον διαβεβαίωσε ότι θα ήταν μαζί του. "Aλλ’ ΕΓΩ θέλω είσθαι μετά σου και θέλεις πατάξει τους Μαδιανίτας ως άνδρα ένα", του είπε. Γι’ αυτό και ο Γεδεών δεν είχε κανένα λόγο να φοβάται. Εντούτοις, μερικές φορές ο Θεός υπόσχεται κάτι το οποίο επειδή είναι υπερβολικά καλό καθυστερούμε να το πιστέψουμε. Αναρωτιόμαστε: "αλήθεια θα συμβεί αυτό το υπέροχο πράγμα σε μένα;", "θα δώσει πράγματι ο Θεός αυτό σε μένα;". (εδ.17-24).

εδ.27 Ο Γεδεών υπάκουσε στην εντολή του Θεού.

Αυτός που θα διοικούσε τον Ισραήλ του Θεού, έπρεπε πρώτα να υποταχτεί στο Θεό του Ισραήλ.

εδ.36-40

Τα παραπάνω αποσπάσματα, έχουν δυστυχώς παρεξηγηθεί, καθώς πολλοί άνθρωποι, βασισμένοι στη λάθος κατανόηση τους, τα χρησιμοποιούν, βάζοντας διάφορα σημάδια μέσα από τα οποία προσπαθούν να προσδιορίσουν το θέλημα του Θεού. Έτσι μερικοί άνθρωποι αποφασίζουν για το τι είναι το θέλημα του Θεού με τη ρίψη ενός νομίσματος. Άλλοι μέσω της πρακτικής του ανοίγματος της Βίβλου τυχαία σ’ ένα σημείο ή μέσω άλλων παρόμοιων πρακτικών.

Παρόλα αυτά, η σύνδεση τέτοιων πρακτικών με τον πόκο του Γεδεών είναι τελείως αστήριχτη. Ο λόγος είναι ότι ο Γεδεών μέσω του σημαδιού δεν επιζητούσε να μάθει το θέλημα του Θεού. Αυτό που ήθελε ήταν ΝΑ ΕΠΙΒΑΙΒΕΩΣΕΙ ΟΤΙ ΗΔΗ ΗΞΕΡΕ, ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, ΣΑΝ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ. (εδ.36). Η φράση "καθώς ελάλησας" δείχνει ότι ο Γεδεών ήδη γνώριζε, μέσω αποκάλυψης, το θέλημα του Θεού.

Σχετικά με τα σημάδια, κάτι άλλο το οποίο θα πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί εδώ είναι ότι πουθενά η Γραφή δεν υποχρεώνει το Θεό να μας δώσει ένα σημάδι, όταν μας έχει ήδη κάνει γνωστό το θέλημα Του είτε μέσω του γραπτού λόγου Του είτε μέσω αποκάλυψης. Όταν δεν γνωρίζουμε το θέλημα του Θεού, προσπαθούμε να το μάθουμε. Μελετούμε τη Βίβλο, και προσευχόμαστε στο Θεό να μας το αποκαλύψει, αν φυσικά δεν το έχει ήδη αποκαλύψει στη Βίβλο.

Επιστρέφοντας στην περίπτωση μας, μετά το θαύμα με την προβιά, ο Γεδεών σίγουρα πήρε δύναμη, που ήταν και αυτό που ο Θεός ήθελε δίνοντας του ότι του ζήτησε. Εντούτοις, αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας. Πράγματι, μετά την συγκέντρωση των Ισραηλιτών και παρά το γεγονός ότι αυτοί αντιμετώπιζαν ένα εξαιρετικά μεγάλο στρατό, ο Θεός συνέστησε στον Γεδεών τον περιορισμό του στρατού του Ισραήλ.

Κεφ.ζ
Σηκώθηκε πρωί, σαν κάποιον που η καρδιά του είναι στη δουλειά του και φοβάται μήπως χάσει χρόνο.

Τώρα που είναι σίγουρος ότι ο Θεός είναι μαζί του, δεν ήθελε να καθυστερήσει.

Η πίστη στις υποσχέσεις του Θεού δεν επιβραδύνει, αλλά μάλλον επιταχύνει τις προσπάθειές μας.