(κάντε κλικ για μεγένθυση στην εικόνα)
Επειδή στην πραγματικότητα το σχήμα και το μέγεθος της γης δεν μπορεί να περιγραφεί με μαθηματικό (ή γεωμετρικό) τρόπο (στις γεωεπιστήμες, και ειδικότερα στη γεωδαισία, το πραγματικό σχήμα της Γης αναφέρεται ως γεωειδές), υιοθετείται μια μαθηματική επιφάνεια αναφοράς προκειμένου να είναι εφικτή η προβολή της στο επίπεδο. Τέτοιες επιφάνειες αναφοράς που προσεγγίζουν όσο το δυνατόν καλύτερα το πραγματικό σχήμα της γης μπορεί να είναι:
1.Η σφαίρα
2.Το ελλειψοειδές εκ περιστροφής (γνωστό και ως σφαιροειδές)
Μια σφαίρα δεν μπορεί να αναπαρασταθεί σε μια επίπεδη επιφάνεια χωρίς παραμόρφωση, πράγμα που σημαίνει ότι όλες οι απεικονίσεις είναι παραμορφωμένες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ο χάρτης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κάνει ορισμένες
περιοχές, όπως τις ΗΠΑ και την Ευρώπη πολύ μεγαλύτερες,
δίνοντας την ψευδαίσθηση της εξουσίας και της σπουδαιότητας.
Οι περιοχές όπως η Αφρική φαίνεται να είναι πολύ μικρότερες από ότι πραγματικά είναι. Όπως βλέπετε στην παρακάτω εικόνα δείχνει το μέγεθος της
Αφρικής μπορεί να συγκριθεί με το συνολικό μέγεθος της Κίνας, των Ηνωμένων
Πολιτειών, της Ινδίας και πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
(κάντε κλικ στην εικόνα)
- Σημείωση (1): Το σημαντικότερο πρόβλημα που παρουσιάζει η δημιουργία ενός χάρτη είναι η κατάλληλη απεικόνιση της σφαιρικής επιφάνειας της Γης, μιας μη αναπτυκτής επιφάνειας, στην επίπεδη επιφάνεια του χάρτη. Η απεικόνιση αυτή δεν μπορεί να κατασκευασθεί χωρίς να υπάρξουν παραμορφώσεις στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των σχημάτων, δηλαδή στις αποστάσεις, στις γωνίες, στις διευθύνσεις (γνωστές και ως αζιμούθια) και στα εμβαδά. Για να αντιμετωπισθεί αυτό το πρόβλημα, ακολουθούνται διάφοροι μαθηματικοί (ή αναλυτικοί) μέθοδοι προβολής των σημείων της επιφάνειας της Γης σε ένα επίπεδο ή σε μια γεωμετρικά αναπτυκτή επιφάνεια όπως είναι π.χ. η επιφάνεια του κώνου, η επιφάνεια του κυλίνδρου, ή η επιφάνεια ενός επιπέδου, έτσι ώστε κάθε φορά να διατηρείται τουλάχιστον ένα από τα παραπάνω μεγέθη, και τα υπόλοιπα να παραμορφώνονται με γνωστό τρόπο. Κάθε χαρτογραφική προβολή ορίζει με μαθηματικούς τύπους τόσο την αντιστοίχηση των σημείων αλλά και τις παραμορφώσεις (ποσότητα και είδος) που εισάγονται. Τα μαθηματικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή της προβολής προέρχονται, μεταξύ άλλων, και από τη θεωρία των επιφανειών.
