Με πιο απλά λόγια οι σημερινές γυναίκες και
με ιδιαίτερη συχνότητα οι νέες κοπέλες, το τελευταίο όνειρο που έχουν στην
καρδιά τους είναι να αποκτήσουν παιδιά.
Μια ολόκληρη φιλοσοφία στηρίξει αυτή τη
συμπεριφορά. Να οι δικαιολογίες που
συνήθως προβάλλονται:
- Με τα παιδιά θα κλειστώ στο σπίτι.
- Θα χαλάσει το σώμα μου.
- Δεν θα μπορώ να συνεχίσω την επαγγελματική μου καριέρα.
- Πρέπει πρώτα ν’ αποκτήσουμε αυτοκίνητο, σπίτι, κτλ.
Και δεν είναι μόνο οι γυναίκες που έχουν
αυτές τις απόψεις. Οι σύζυγοι επίσης
συμμερίζονται τις θέσεις τους.
Αναντίρρητα υπάρχουν και οι περιπτώσεις
ζευγαριών που ο Θεός, στα οπωσδήποτε αγαθά Του σχέδια, δεν επιτρέπει την
απόκτηση παιδιών. Εδώ όμως μιλάμε για τις άλλες περιπτώσεις που είναι και οι
περισσότερες.
Ίσως κάποιος να έλεγε ότι τα παραπάνω
αφορούν τους ανθρώπους του κόσμου. Δυστυχώς όμως η ίδια κατάσταση παρατηρείται
και στους χριστιανικούς κύκλους. Όπως σε τόσες άλλες περιοχές (ντύσιμο,
μουσική, πολυτέλεια) το κοσμικό φρόνημα έχει επηρεάσει αρκετούς χριστιανούς και
σ’ αυτό το σημείο.
«Κληρονομιά
παρά του Κυρίου είναι τα τέκνα. Μισθός
αυτού ο καρπός της κοιλίας. Καθώς είναι
τα βέλη εν τη χειρί του δυνατού, ούτως οι υιοί της νεότητος. Μακάριος ο άνθρωπος, όστις εγέμισε την
βελοθήκη αυτού εκ τούτων» Ψαλμ.ρκζ:3-5.
Σε σχετική συζήτηση κάποιος χριστιανός
σύζυγος είπε κάποτε: Προτιμώ να μείνω φτωχός σ’ αυτό τον τομέα....
Το παιδί είναι πια ο ανεπιθύμητος
επισκέπτης. Όσο περισσότερα παιδιά έχει
κανείς τόσο πιο κακότυχος θεωρείται.
Βέβαια οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν το Θεό
μπορούν να σκέφτονται και να κάνουν ό,τι νομίζουν. Οι πιστοί όμως του Κυρίου ας αναρωτηθούμε:
Γιατί δεν θέλουμε παιδί; Μήπως δεν έχουμε τη δυνατότητα να το ταΐσουμε και να
το ντύσουμε; Και είναι δική μας ευθύνη άραγε αυτή; Για ποιους λέγει ο λόγος του
Θεού «Δεν είδον δίκαιον
εγκαταλελειμμένον, ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτον» Ψαλμ.λζ:25.
Αν έχεις αδελφή μου τέτοιες ιδέες τολμάς να
φέρεις τις δικαιολογίες σου μπροστά στο Θεό χωρίς να ντρέπεσαι γι’ αυτές; Τι θα
Του πεις; Για την καλοπέρασή σου, τις γραμμές του σώματός σου, τα σχόλια του
κόσμου, τι άλλο;
Μήπως καταντήσαμε στο έσχατο σημείο να
κηρύττουμε τις υποσχέσεις του Θεού για τους άλλους; Ποιο είναι το δικό μας
παράδειγμα εμπιστοσύνης και αφιέρωσης;
Ένα σχετικό παράδειγμα πιστότητας, που μας
φανερώνει το Πνεύμα του Θεού, βρίσκεται στην επιστολή προς Εβραίους ια:23 «Δια πίστεως ο Μωυσής, αφού εγεννήθη, εκρύφθη
τρείς μήνας υπό των γονέων αυτού, διότι είδον κεχαριτωμένον το παιδίον και δεν
εφοβήθησαν το διάταγμα του βασιλέως».
Οι γονείς του Μωυσή, χωρίς το φως που έχουμε
εμείς σήμερα, και αντιμετωπίζοντας όχι απλά μια χειροτέρεψη της κατάστασής τους
αλλά τον κίνδυνο να χάσουν και τη δική τους τη ζωή και να καταστρέψουν μ’ αυτό
τον τρόπο και το μέλλον των δυο άλλων παιδιών τους, δεν φοβήθηκαν το διάταγμα
αλλά φύλαξαν το μωρό τους «δια πίστεως».
Αυτή την πίστη τους αντάμειψε ο Θεός όταν χρησιμοποίησε όλα εκείνα τα
δεδομένα, (την αγάπη της μάνας, τα κλάματα του μωρού, την επιθυμία της κόρης
του Φαραώ να λουστεί στον ποταμό, τη συμπάθειά της κ.λ.π.) για να επιτελέσει το
θαυμαστό Του σχέδιο.
Όταν η Ιωχαβέθ απόθεσε το σπάρτινο κιβώτιο
με το μωράκι της στο νερό, ίσως το μόνο που έλπιζε ήταν η επιβίωσή του. Ο
Κύριος όμως της χάρισε την υπέρτατη χαρά να μεγαλώσει η ίδια το παιδί της. Και
κείνο να φτάσει, αφού ανδρώθηκε και εκπαιδεύτηκε μέσα στο παλάτι της Αιγύπτου
σαν πρίγκιπας, στην κατάλληλη ώρα να κληθεί από το Θεό για να υπηρετήσει σαν
ελευθερωτής και νομοθέτης του λαού Ισραήλ.
«Λάβε
το παιδίον τούτο» είπε η κόρη του Φαραώ στην Ιωχαβέθ, «και θήλασόν μοι αυτό, και εγώ θέλω σοι δώση τον μισθόν σου» Εξ.β:9.
Λέτε η ειδωλολάτρισσα αυτή κοπέλα να ήταν
πιο γενναιόδωρη από το Θεό; Μη γένοιτο! Έτσι, κάθε φορά που ένα νέο παιδί
έρχεται στον κόσμο μας, ο Θεός είναι σαν να λέει στη μητέρα του: «Φρόντισε αυτό το παιδί. Μεγάλωσέ το και εκπαίδευσέ το με παιδεία και
νουθεσία Κυρίου και Εγώ θα σου δώσω το μισθό σου» Εφ.ς:4.
