Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ 1 - Η σημασία της προφητείας

Β' Πέτρου α:16-21   Γένεση ιβ
Α' Θεσσαλονικείς δ:13-18
Ρωμαίους ιε:4   Πράξεις β
Β' Πέτρ.α:19 «Καί έχομεν βεβαιότερον τόν προφητικόν λόγον, εις τόν οποίον κάμνετε καλά νά προσέχητε ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, έωσού έλθη η αυγή τής ημέρας καί ο φωσφόρος ανατείλη εν ταίς καρδίαις υμών»
Β' Πέτρ.γ:1-10 «Δευτέραν ήδη ταύτην τήν επιστολήν σάς γράφω, αγαπητοί, μέ τάς οποίας διεγείρω δι' υπενθυμίσεως τήν ειλικρινή σας διάνοιαν, διά νά ενθυμηθήτε τούς λόγους τούς προλαληθέντας υπό τών αγίων προφητών καί τήν παραγγελίαν ημών τών αποστόλων τού Κυρίου καί Σωτήρος· τούτο πρώτον γνωρίζοντες, ότι θέλουσιν ελθεί εν ταίς εσχάταις ημέραις εμπαίκται, περιπατούντες κατά τάς ιδίας αυτών επιθυμίας καί λέγοντες· Πού είναι η υπόσχεσις τής παρουσίας αυτού; διότι αφ' ής ημέρας οι πατέρες εκοιμήθησαν, τά πάντα διαμένουσιν ούτως απ' αρχής τής κτίσεως. Διότι εκουσίως αγνοούσι τούτο, ότι μέ τόν λόγον τού Θεού οι ουρανοί έγειναν έκπαλαι καί η γή συνεστώσα εξ ύδατος καί δι' ύδατος, διά τών οποίων ο τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό τού ύδατος· οι δέ σημερινοί ουρανοί καί η γή διά τού αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι διά τό πύρ εις τήν ημέραν τής κρίσεως καί τής απωλείας τών ασεβών ανθρώπων. Εν δέ τούτο άς μή σάς λανθάνη, αγαπητοί, ότι παρά Κυρίω μία ημέρα είναι ως χίλια έτη καί χίλια έτη ως ημέρα μία. Δέν βραδύνει ο Κύριος τήν υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μή θέλων νά απολεσθώσι τινες, αλλά πάντες νά έλθωσιν εις μετάνοιαν. Θέλει δέ ελθεί η ημέρα τού Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, καθ' ήν οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει μέ συριγμόν, τά στοιχεία δέ πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, καί η γή καί τά εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή».

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε γιατί ο Θεός χρησιμοποίησε την προφητεία και πως ταιριάζει αυτή με το σχέδιο της απολύτρωσης. Θα δούμε συγκεκριμένες προφητείες και τις μεταγενέστερες εκπληρώσεις τους, ξεκινώντας με μια σειρά από διάφορα προφητικά θέματα που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όσοι περιμένουν ότι ο Κύριος θα επιστρέψει σύντομα από τη δόξα, παρακολουθούν προσεκτικά τα γεγονότα που εκτυλίσσονται καθημερινά, αναζητώντας σημεία που εκπληρώνουν αυτή την υπόσχεση.
Η προφητεία έχει σχεδιαστεί έτσι, ώστε πριν εκπληρωθεί ένα προφητικό γεγονός, να μην ξέρουμε όλες τις λεπτομέρειες. Μικρά κομμάτια μπορούμε να βρούμε σε διάφορους προφήτες, αν και θα προτιμούσαμε να ήταν όλα καθαρά γραμμένα κάπου και μάλιστα συνοπτικά. Έτσι θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε το προφητικό βιβλίο ευκολότερα και να μην ασχολούμαστε με τα γραπτά διάφορων προφητών. 
Μέσα από διάφορες προφητείες, έχουμε μια γενική εικόνα του τι πρόκειται να συμβεί, χωρίς όμως να είμαστε και τόσο σίγουροι για τη χρονολογική σειρά. Η εκπλήρωση μιας προφητείας, μοιάζει πάρα πολύ με την κατασκευή μιας εικόνας παζλ. Υπάρχουν κάποια κομμάτια που δεν μπορούμε να τα βάλουμε στη σωστή τους θέση. 'Αλλα, πάλι, μπορούμε να τα βάλουμε στο περίπου. Κάποια ταιριάζουν σε διάφορες θέσεις σε σχέση με ότι ξέρουμε τη συγκεκριμένη στιγμή. Όμως, όσο πλησιάζουμε στην εκπλήρωση αυτών των προφητειών, τόσο με περισσότερη σιγουριά μπορούμε να τοποθετούμε τα κομμάτια. 
Πολλοί άνθρωποι έχουν χλευάσει την προφητεία, παρομοιάζοντάς τη με παιχνιδάκι, «μάντεψε που & πότε» κτλ. Παρόλα αυτά, ο Θεός έχει κάποιο σκοπό για τον τρόπο που παρουσιάζει τον προφητικό λόγο. Πρώτα, αν κάποιο γεγονός είναι πλέον ιστορία, μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω και να δούμε ότι ο Θεός ήξερε όλα τα γεγονότα που θα συνέβαιναν. Θα δούμε ακόμα πως προγραμμάτισε τη σειρά των γεγονότων μέχρι τις παραμικρές λεπτομέρειες. Δεύτερο, ο περιστασιακός περίεργος, δεν θα μπορέσει να γνωρίσει το Θεό. Όσοι δεν θελήσουν να μετανοήσουν δεν θα γνωρίσουν τα έργα Του. Τρίτο, όλες οι γενιές με ενθουσιασμό προσδοκούν το τελικό αποτέλεσμα, την αρπαγή της εκκλησίας και τη συμβασιλεία με το Χριστό κατά τη Χιλιετή Βασιλεία που θα επακολουθήσει. Τελευταία, ο Θεός αν και δεν θέλει ν' αγνοούμε τα βραβεία που πρόκειται να δοθούν, κάποια πράγματα τα κρατάει γι' αργότερα. 

Ι. ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ
Ένας τρόπος για να δούμε πως λειτουργούν κάποιες θείες αρχές στην προφητεία, είναι να ανατρέξουμε σε όλες τις προφητείες που έχουν να κάνουν με την πρώτη έλευση του Χριστού. Αν ζούσαμε πριν το Χριστό, θα είχαμε διαβάσει ότι θα γεννιόταν στη Βηθλεέμ σύμφωνα με το Μιχαία ε:2 καθώς και για την παρθενική γέννησή Του στον Ησαΐα ζ:14. Θα μπορούσαμε να διαβάζαμε τις παραμικρές λεπτομέρειες της εισόδου Του στην Ιερουσαλήμ πάνω στο γάιδαρο από το Ζαχ.θ:9. Ψάχνοντας προσεκτικά τα γραπτά των προφητών, θα βρίσκαμε τα διάφορα γεγονότα που σχετίζονται με τη σταύρωση, όπως την τιμή που δόθηκε στον Ιούδα, ότι δίψασε ενώ βρισκόταν πάνω στο σταυρό, καθώς και τις μαστιγώσεις πάνω στο σώμα Του. Όμως, κανένας προφήτης δεν έχει τοποθετήσει αυτά σε χρονολογική σειρά. Επομένως δεν θα ξέραμε πως και πότε θα εκπληρωνόταν.
Όμως σήμερα, μπορούμε κα κοιτάξουμε πίσω στα γραπτά των προφητών και να δούμε ότι ο Θεός τα είχε όλα προγραμματίσει τέλεια. Είναι θαύμα, ότι όλα αυτά τα γεγονότα εκπληρώθηκαν στη διάρκεια μιας ζωής, στο πρόσωπο ενός ανθρώπου, του ανθρώπου Ιησού Χριστού. Όταν πρωτοεμφανίστηκε στη γη, εκπλήρωσε πάνω από 300 εδάφια της Γραφής.
Καθώς μελετάμε τα διάφορα εδάφια προφητειών που δεν έχουν ακόμα εκπληρωθεί, κάποια πράγματα θα μας μείνουν στο μυαλό. Αν η πρώτη έλευση δεν μπορούσε να προσδιοριστεί απόλυτα από τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, αν και ο Θεός είχε διασκορπίσει ολόκληρο το σχέδιό Του σ' αυτούς τους προφήτες, πρέπει να περιμένουμε κάτι ανάλογο και στην προφητεία της Καινής Διαθήκης. Ο Θεός θέλει να ξέρουμε αρκετά ώστε να έχουμε ελπίδα, να μας παρηγορήσει και να μας ενθαρρύνει σχετικά με τις υποσχέσεις Του, αλλά όχι τόσα ώστε να μπορούμε να ορίζουμε ημερομηνίες της επιστροφής Του ή  τη χρονολογική σειρά όλων των γεγονότων. 
Η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε στην προφητεία, είναι παρόμοια μ' αυτή που αντιμετώπιζε ο Ισραήλ στις μέρες πριν γεννηθεί ο Χριστός. Για παράδειγμα, οι Ισραηλίτες δεν μπορούσαν να ταιριάξουν το κεφάλαιο Ης.νγ μα το εδάφιο Ης.θ:6 και ζ:14. Κάποιοι προσπάθησαν να διαλευκάνουν τη διαφορά αυτών των δύο προφητειών με το να βλέπουν δύο Μεσσίες. Ο ένας θα έπασχε και ο άλλος θα βασίλευε. Αν κι αυτή η άποψη ποτέ δεν έγινε πλατειά αποδεκτή, υπήρξαν κάποιοι υποστηρικτές της. Αν ανατρέξουμε στα ερωτήματά τους θα δούμε που κάνανε λάθος και που ήταν σωστοί. Είδαν ότι ένας Μεσσίας θα βασίλευε κι ήταν σωστό. Είδαν ότι ένας Μεσσίας θα υπέφερε κι είχαν και σ' αυτό δίκιο. Εκεί που έκαναν το λάθος ήταν ότι δεν κατάλαβαν ότι ήταν το ίδιο πρόσωπο, ο ίδιος Μεσσίας, Αυτός που θα βασίλευε και θα υπέφερε. 
Η προφητεία δεν είναι μια δεύτερη σκέψη του Θεού. Είναι η μέθοδος με την οποία αποκαλύπτει το σχέδιό Του για όλες τις γενιές. Ο προφητικός λόγος μας αποκαλύπτει ότι υπάρχει μόνο ένα σχέδιο του Θεού κι αυτό είναι για όλο τον κόσμο. Κάθε τι που κάνει, είναι ενωμένο μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια μ' αυτό το σχέδιο. Τίποτα δεν είναι τυχαίο ή άτοπο. Κάθε υπόδειγμα και τύπος συμπληρώνει τις προφητείες προκειμένου να δώσει μορφή σε κάποια πτυχή της απολύτρωσης. 
Καθώς βλέπουμε την ακρίβεια των προφητειών μέσα σ' ολόκληρο το σχέδιο του Θεού, παρηγορούμαστε και βεβαιωνόμαστε για τον προορισμό μας με το Χριστό.
Στην αρχή - αρχή της Βίβλου, βλέπουμε να μορφώνονται κάποια πρότυπα. Έχοντας κατά νου τη μελλοντική σωτηρία, ο Θεός έκανε την πρώτη (υλική) δημιουργία να είναι τύπος της δεύτερης, της πνευματικής. Ενώ το σύμπαν βρισκόταν σε μια χαώδη κατάσταση, το Πνεύμα κινήθηκε πάνω στα νερά και μια καινούρια ζωή ξεκίνησε.
Βλέπουμε ακόμα τυπικά τη σωτηρία στον κατακλυσμό. Η κιβωτός άφησε τον παλιό κόσμο, πέρασε μέσα από τα νερά με το Πνεύμα του Θεού να βρίσκεται μέσα της, και βρέθηκε σ' ένα καινούριο κόσμο.
Οι Ισραηλίτες έφυγαν από την Αίγυπτο, πέρασαν μέσα από την Ερυθρά θάλασσα, και βρέθηκαν στην έρημο. Ο Παύλος λέει ότι «πάντες εις τόν Μωυσήν εβαπτίσθησαν εν τή νεφέλη καί εν τή θαλάσση» (Α' Κορ.ι:2). Αργότερα, αφού πέρασαν τον Ιορδάνη ποταμό, βρέθηκαν μέσα στη γη της επαγγελίας. Οι ιερείς που κρατούσαν την κιβωτό πάτησαν στα νερά του ποταμού κι αμέσως σταμάτησε η ροή του. Τα νερά χωρίστηκαν, και οι Ισραηλίτες βάδισαν δια μέσου σαν σε ξερή γη. 
Εμείς πάλι, έχουμε την ίδια εμπειρία της απομάκρυνσης από την παλιά ζωή, μέσω του βαπτίσματος στο νερό και το Πνεύμα, και την απόλαυση μιας νέας ζωής.
Στην τελετουργική τους λατρεία οι Ισραηλίτες, έβλεπαν πάλι ν' αποκαλύπτεται το σχέδιο της σωτηρίας. Αυτή τη φορά στη σκηνή του Μαρτυρίου, όπου πρώτα θυσίαζαν στο θυσιαστήριο του ολοκαυτώματος, μετά έπρεπε να πλυθούν στο νιπτήρα και τελικά έμπαιναν στο χώρο όπου βρισκόταν η κιβωτός της Διαθήκης.
Όταν λοιπόν ο Ιησούς είπε στο Νικόδημο ότι πρέπει να ξαναγεννηθεί, υπήρχε τέτοια προϊστορία τυπολογίας, που μπορούσε κάλλιστα να καταλάβει τι εννοούσε.

Α.  Γενική άποψη της προφητείας
«Απ' αιώνος είναι γνωστά εις τόν Θεόν πάντα τά έργα αυτού» (Πράξ.ιε:18).
Ο Θεός έκανε κάποιες προσεκτικές προετοιμασίες, γιατί διαβάζουμε μέσα στο λόγο Του, ότι ακόμα και το Αρνίο ήταν εσφαγμένο προ καταβολής κόσμου.
Η απολύτρωση είχε σχεδιαστεί μέσα στο λόγο Του. Ο Θεός σκόπευε να κάνει τον άνθρωπο που ήταν φτιαγμένος από πυλό, το ανώτερο δημιούργημά Του. Τελικά, ο Θεός θέλει τον άνθρωπο να έχει εξουσία πάνω σ' όλη τη δημιουργία (Γέν.α:28  Ψαλμ.η:6).
Γεν.γ:15 «καί έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σού καί τής γυναικός, καί αναμέσον τού σπέρματός σου καί τού σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σού συντρίψει τήν κεφαλήν, καί σύ θέλεις κεντήσει τήν πτέρναν αυτού»
Αυτό το εδάφιο είναι το βελανίδι, από το οποίο θα προέλθει η δυνατή βελανιδιά. Εδώ βρίσκεται ο σπόρος από τον οποίο όλο το σχέδιο του Θεού για το ανθρώπινο γένος θα εξελιχτεί σε απολυτρωτικό θρίαμβο. Όταν ο άνθρωπος αμάρτησε, το σχέδιο του Θεού προχώρησε στο σχηματισμό ενός έθνους όπου θα ετοιμαζόταν το Σπέρμα που θα σύντριβε την κεφαλή του εχθρού. 
Μαθαίνουμε ότι το Σπέρμα, ο Μεσσίας, έπρεπε να πεθάνει για την αμαρτωλή ανθρωπότητα, μετά ν' αναστηθεί από τους νεκρούς, και να στείλει το Πνεύμα Του στις ζωές αυτών που θα Τον δεχόταν. Ακόμα, υποσχέθηκε να ετοιμάσει ένα τόπο για τους λυτρωμένους αμαρτωλούς, όπου θα έμεναν μαζί αιώνια. Τα σώματα των λυτρωμένων θα αλλαχτούν προκειμένου να μπουν στην άγια πόλη, την άνω Ιερουσαλήμ. Στη γη, οι Ισραηλίτες θ' αντιμετωπίσουν προβλήματα στο πρόσωπο του Αντίχριστου και στη φρίκη της μάχης του Αρμαγεδδών, αλλά ο Κύριος θα επιστρέψει για να σταματήσει τον πόλεμο αυτό και να εγκαθιδρύσει βασιλεία ειρήνης που θα διαρκέσει χίλια χρόνια. Μετά, μια μεγάλη κρίση θα λάβει χώρα, κατά την οποία οι άδικοι θα ριχτούν στη λίμνη του πυρός, τον αιώνιο προορισμό τους.

Β. Ο σκοπός της προφητείας
Ο Πέτρος έγραψε ότι σκοπός της προφητείας είναι: u να μας αφυπνίσει ώστε να θυμηθούμε τι ο Θεός έχει κάνει στο παρελθόν, υπενθυμίζοντάς μας ότι έχει ήδη εκπληρώσει πολλές προφητείες και μας έχει δώσει τις γενικές γραμμές του σχεδίου Του για τη σωτηρία. v να μας κάνει προσεκτικούς στον προφητικό λόγο ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για τις τελευταίες μέρες. w να αλαφρύνει την αγνωσία μας σε προφητικά γεγονότα x να εξηγήσει τη μακροθυμία και τη χάρη του Θεού ώστε να μην εξασθενήσουμε στην πορεία, y να μας κάνει συγκρατημένους σε σχέση με τη συμπεριφορά μας στον κόσμο z να κατευθύνει την προσοχή μας με ελπίδα στο μέλλον (Β' Πέτρ.γ:1-14). 
Ο Παύλος μας νουθετεί ότι πρέπει να μελετάμε τον προφητικό λόγο, γιατί έτσι: u παρηγορούμε αλλήλους με τους λόγους τούτους (Α΄Θες.δ:18). v δεν αφήνουμε το να συνερχόμεθα ομού (Εβρ.ι:25). w ελευθερωνόμαστε από την αγνωσία (Α' Θες.δ:13). x Φρονούμε και συμπαθούμε μάλλον τα άνω (Κολ.γ:2-4). y στηρίζουμε τις καρδιές μας αμέμπτους εις την αγιωσύνην (Α΄Θες.γ:13). z ελευθερωνόμαστε από θλίψεις (Α' Θες.δ:13).  αγρυπνούμε και εγκρατευώμεθα (Α΄Θες.ε:6).
Ο Ιησούς μας είπε ότι ο λόγος που πρέπει να γνωρίζουμε την προφητεία είναι: u για να μην πλανηθούμε (Λουκ.κα:8). v για να μην προμελετάμε τι να απολογηθούμε (Λουκ.κα:12-15). w για να ξέρουμε πότε να σηκώσουμε τα κεφάλια μας διότι πλησιάζει η απολύτρωσή μας (Λουκ.κα:28). x για να μην βαρύνουν οι καρδιές μας από μέριμνες βιοτικές (Λουκ.κα:34). y για να αγρυπνούμε και να προσευχόμαστε ώστε να εκφύγουμε όλα όσα πρόκειται να γίνουν (Λουκ.κα:36). z για να μπορούμε με σταθερότητα να προετοιμαστούμε (Ματθ.κε:1-13).  για να μην διαλογιζόμαστε ότι τάχα καθυστερεί να έρθει επειδή δεν έρχεται τότε που εμείς Τον περιμέναμε (Ματθ.κδ:45-51).
Μια ματιά στην Παλαιά Διαθήκη, αποκαλύπτει άλλο ένα σκοπό της προφητείας. Ο Θεός ήθελε να ξέρει ο άνθρωπος ότι είναι Αυτός που έχει τον έλεγχο των υποθέσεων του κόσμου. Εβδομήντα μία φορές ο Ιεζεκιήλ αναφέρει την έκφραση «Και θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο ΚΥΡΙΟΣ». Το ένα μετά το άλλο, τα γεγονότα ξεδιπλωνόταν μπροστά στον Ισραήλ, πράγματα που ήταν αδύνατο να τα πιστέψει κανείς στις μέρες του Ιεζεκιήλ. Ο Θεός ήθελε να ξέρουν ότι Αυτός είναι που κυβερνά το σύμπαν. Ήθελε να τους δείξει ότι ξέρει το τέλος απ' την αρχή.
Ο Ησαΐας μας δείχνει μια παρόμοια εικόνα του σκοπού του Θεού προς τον κόσμο. Ο Θεός πρώτα αποκαλύπτει τι θα κάνει στο μέλλον, μετά εκπληρώνει γρήγορα κάποια γεγονότα και κάποια τα αφήνει για τα τέλη των καιρών «Εν τή ερήμω θέλω εμφυτεύσει τήν κέδρον, τό δένδρον τής σίττης καί τόν μύρτον καί τήν ελαίαν· εν τή ακατοικήτω γή θέλω βάλει τήν έλατον, τήν πεύκην καί τόν πύξον ομού· διά νά ίδωσι καί νά γνωρίσωσι καί νά στοχασθώσι καί νά εννοήσωσιν ομού, ότι η χείρ τού Κυρίου έκαμε τούτο καί ο  Αγιος τού  Ισραήλ εδημιούργησεν αυτό» (Ησ. μα:19-20). Μετά, ο Θεός ζήτησε από τους θεούς αυτού του κόσμου να κάνουν το ίδιο. Επειδή ο Θεός μπορεί να πραγματοποιεί τους σκοπούς Του μέσα στην παγκόσμια ιστορία,  προκαλεί τα είδωλα να ασκήσουν ένα παρόμοιο έλεγχο στα γεγονότα.
Πριν συμβεί κάτι, ο Θεός μπορεί να μιλήσει γι' αυτό «Ιδού, ήλθον τά απ' αρχής· καί εγώ αναγγέλλω νέα πράγματα· πρίν εκφύωσι, λαλώ περί αυτών εις εσάς» (Ης. μβ:9). Μπορεί να δώσει εκατοντάδες λεπτομέρειες για το τι πρόκειται να συμβεί και να το κάνει με τέτοιο τρόπο που κανείς να μην είναι σε θέση να μαντέψει τις προθέσεις Του πριν τα γεγονότα εκπληρωθούν.

Υπάρχουν κάποια γραπτά που ο Θεός τα θεωρεί προφητικά, αν και έχουν άλλα ονόματα. Για παράδειγμα, μερικές Παροιμίες ονομάζονται προφητείες - χρησμοί (Παρ.λ:1 λα:1). Γιατί αυτά τα εδάφια πρέπει να ταξινομηθούν σαν προφητικά; Ίσως επειδή δείχνουν τη διορατικότητα του Θεού σχετικά με την ανθρώπινη φύση. Ξέρει ότι αυτό που θα σπείρουμε, αυτό θα θερίσουμε. Μπορεί να πει: «εν πάσαις ταίς οδοίς σου αυτόν γνώριζε, καί αυτός θέλει διευθύνει τά διαβήματά σου» (Παρ. γ:6). Όταν εμείς τιμάμε τον Κύριο με τα υπάρχοντά μας, προφητικά εδάφια μας βεβαιώνουν ότι οι αποθήκες μας θα γεμίσουν από αφθονία (Παρ.γ:9-10). Ακόμα ότι όταν οι ασεβείς προσκόπτουν, δεν ξέρουν γιατί (Παρ.δ:19). Ότι αυτός που νευριάζει εύκολα, ενεργεί ανόητα (Παρ.ιδ:17). «Η υπερηφανία προηγείται τού ολέθρου, καί υψηλοφροσύνη τού πνεύματος προηγείται τής πτώσεως» (Παρ.ις:18). 
Μπορεί κάποιος να σκεφτεί: Θα πορνεύσω και μετά θα το ξεχάσω, όμως ο Θεός προφητεύει για τον πόρνο: «Πληγάς καί ατιμίαν θέλει υποφέρει· καί τό όνειδος αυτού δέν θέλει εξαλειφθή» (Παρ.ς:33). Μπορεί κάποιος να σκέφτεται να μεθύσει για να ξεχάσει τις στεναχώριες του, αλλά ο Θεός λέει: «ο μέθυσος καί ο άσωτος θέλουσι πτωχεύσει· καί ο υπνώδης θέλει ενδυθή ράκη» (Παρ.κγ:21). Συνεπώς, αυτές οι Παροιμίες περιέχουν προφητικές αλήθειες επειδή ο Θεός ξέρει το αποτέλεσμα της αιτίας. 
Ακόμα και οι ύμνοι των Ισραηλιτών περιείχαν προφητείες. Όταν έψαλαν τον Ψαλμό κβ, στην πραγματικότητα τραγουδούσαν τα παθήματα του Μεσσία τους. Ο Ψαλμός ριη είναι προφητεία για τη βασιλεία αυτού του Μεσσία. Ο Θεός προοιώνιζε μ' αυτό τον τρόπο ότι ο Ισραήλ δεν μπορούσε ν' απομακρυνθεί από τις προβλέψεις Του. Θα έψαλαν αυτά τα λόγια δια μέσου των αιώνων. Στην πραγματικότητα, οι Ισραηλίτες και οι Χριστιανοί ψάλουν αυτούς τους ύμνους ακόμα και σήμερα.

IΙ. Η ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ
Η βεβαιότητα της εκπλήρωσης του λόγου του Θεού όπως Αυτός ορίζει, είναι ένα ακλόνητο σημείο της ανωτερότητας και της παντογνωσίας Του. Τα πάντα είναι στην εξουσία Του. Όπως ο Δανιήλ είπε στο Ναβουχοδονόσορ, υπάρχει: «ουράνια εξουσία» (Δαν.δ:26). 
Ο Θεός προκάλεσε τους ειδωλολάτρες ν' αποδείξουν την αξία των θεών τους και δεν μπόρεσαν. Αντίθετα, ο Θεός είπε τι θα συμβεί και τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τους σκοπούς Του.
Μέσα σ' όλη τη Γραφή, ο Θεός δίνει εξηγήσεις για την αμαρτία και τη σωτηρία κάτι που οι θεοί αυτού του κόσμου δεν μπορούν να κάνουν. Ο Θεός απέδειξε το σκοπό Του με την προφητεία, κι ότι έχει πει έχει γίνει χωρίς καμία εξαίρεση. 'Αλλοι, μπορεί να είναι ικανοί να προβλέπουν ένα συγκεκριμένο ποσοστό απ' το μέλλον, αλλά ο Θεός μπορεί να αναγγείλει το τέλος από την αρχή «όστις απ' αρχής αναγγέλλω τό τέλος καί από πρότερον τά μή γεγονότα, λέγων,  Η βουλή μου θέλει σταθή καί θέλω εκτελέσει άπαν τό θέλημά μου» (Ης.μς:10). 

Α. Το έθνος Ισραήλ στην προφητεία.
Ένα μέρος του θαυμαστού σχεδίου του Θεού, ήταν να δημιουργήσει ένα έθνος από το οποίο θα ερχόταν ο Μεσσίας. Αυτό το έθνος ξεκίνησε από το φίλο του Θεού, τον Αβραάμ. Ο Θεός έκανε συνθήκη με τον Αβραάμ, διαβεβαιώνοντάς τον ότι θα γινόταν πατέρας ενός μεγάλου έθνους (Γέν.ιβ). Το σπέρμα του Αβραάμ θα ευλογούσε όλα τα έθνη. Ο Αβραάμ θα έπαιρνε μια έκταση γης όπου θα αναπτυσσόταν το σχέδιο του Θεού, καθότι Αυτός θα προετοίμαζε ένα λαό και μια χώρα για τον ερχομό του Χριστού ο Οποίος θα πέθαινε πάνω στο σταυρό για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία.
Καθώς αυτή η προφητική διαθήκη άρχισε να εξελίσσεται, ο Ισραήλ ήρθε στη γη Χαναάν, όπου ο Θεός εκπλήρωσε το μέρος της διαθήκης που αφορούσε στη γη (Δευτ.λ:1-10). Μ' αυτά τα λόγια ο Θεός δεν κάνει καινούρια διαθήκη, αλλά επαναλαμβάνει αυτά που είχε πει στον Αβραάμ.
Όταν ο Δαβίδ έγινε βασιλιάς, ο Θεός έκανε το ίδιο με το μέρος της διαθήκης που αφορούσε στο σπέρμα. Υποσχέθηκε ότι από το Δαβίδ θα προέλθει Βασιλιάς του Οποίου η Βασιλεία δεν θα έχει τέλος (Β' Σαμ.ζ:12  Ψαλμ.πθ:3-4). 
Η ουσιαστική ευλογία της διαθήκης που ο Θεός έκανε με τον Αβραάμ, βρίσκεται στην προφητεία του Ιερεμία και ονομάζεται «διαθήκη νέα» (Ιερεμ.λα:31-34). Αυτή η ευλογία εκπληρώθηκε και εκπληρώνεται με την εμπειρία της αναγέννησης, καθώς κάποιος μετανοεί, βαπτίζεται στο όνομα του Ιησού Χριστού και παίρνει το 'Αγιο Πνεύμα (Πράξ.β:38). 
Ο Ισραήλ έπρεπε να προετοιμάσει το δρόμο για την εκπλήρωση όλων αυτών των προφητικών υποσχέσεων. Κέρδισαν τη γη, αλλά μετά την έχασαν. Αυξήθηκαν πληθυσμιακά, αλλά υπήρχαν ελάχιστες πιθανότητες μεταξύ τους να βρεθεί το άτομο που θα ήταν ικανό να γεννήσει το Μεσσία. Τελικά, δεν γεννήθηκε σε παλάτι, αλλά στο σπίτι ενός χωριάτη. Ο Ισραήλ δεν ήταν ακόμα έτοιμος για την έκχυση της ευλογίας, τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος.
Επειδή «δεν εγνώρισαν τον καιρόν της επισκέψεώς τους», ο Θεός τους απέκοψε. Ωστόσο, κάποια μέρα θ' αποκατασταθούν, εξαιτίας των υποσχέσεων που ο Θεός τους έχει δώσει και οι οποίες δεν έχουν ακόμα εκπληρωθεί (Ρωμ.ια:25). Μέχρι τότε, η εκκλησία του ζωντανού Θεού απολαμβάνει πνευματικά τα οφέλη από τα οποία ο Ισραήλ εξέπεσε. 

Β. Η πρώτη έλευση του Χριστού.
Επειδή το πιο σημαντικό μέρος του προφητικού προγράμματος ήταν ο ερχομός του Χριστού, υπάρχουν πολλά εδάφια μέσα στη Γραφή που αναφέρονται στην πρώτη Του έλευση. Υπήρξε προετοιμασία πριν γεννηθεί. Οι προφήτες μίλησαν αρκετά για δύο πτυχές της ζωής του Χριστού, τη γέννησή και το θάνατό Του. Οι προφητείες αυτές περιλαμβάνουν την παρθενική Του γέννηση (Ης.ζ:14), ότι θα γεννιόταν στη Βηθλεέμ (Μιχ.ε:2), σαν παιδί αλλά και Γιος του Θεού (Ης.θ:6). Οι προφητείες που περιλαμβάνουν το θάνατό Του, μιλάνε για την είσοδό Του στην πόλη πάνω σ' ένα γάιδαρο (Ζαχ.θ:9), ότι θα πουλιόταν για 30 αργύρια (Ζαχ.ια:12) και για το πάθος πάνω στο σταυρό (Ης.νβ και νγ).

Γ. Η εκκλησία στην προφητεία.
Η κινητήρια δύναμη της Καινής Διαθήκης, είναι το Πνεύμα του Θεού. Γι' αυτό, αρκετοί προφήτες μίλησαν για την επερχόμενη έκχυση του Αγίου Πνεύματος. Ο Ησαΐας είπε ότι η εμπειρία αυτή θα είναι ανάπαυση και το σημείο θα είναι η ομιλία σε άγνωστες γλώσσες (Ης.κη:11-12). Ο Ιωήλ προφήτευσε ότι η επαγγελία αυτή θα είναι για κάθε σάρκα (Ιωήλ β:28). Ο Ιεζεκιήλ είπε ότι ο Θεός θα μας αποσπάσει την πέτρινη καρδιά και θα την αντικαταστήσει με νέα «σαρκίνην» (Ιεζ.λς:26).
Αυτό που διακρίνει την εκκλησία από την οικονομία της Παλιάς Διαθήκης, είναι η πλήρωση με το 'Αγιο Πνεύμα. Το Πνεύμα του Θεού δεν μπορούσε να παραμένει μόνιμα στη ζωή κάποιου πριν πεθάνει ο Χριστός (Ιωάν.ζ:38-39).

ΙΙΙ. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ
Το μέρος της προφητείας που ενδιαφέρει περισσότερο τους ανθρώπους, είναι αυτό που έχει να κάνει με το μέλλον. Ξέροντας ότι ο λόγος του Θεού πάντοτε εκπληρώνεται, περιμένουμε με αδημονία τις υποσχέσεις του Θεού για μας. 
Καθώς κοιτάζουμε προς το μέλλον, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ένα πράγμα: οι προφήτες που μιλάνε για το μέλλον μας, είναι οι ίδιοι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης που μας έδωσαν το μήνυμα της πρώτης έλευσης του Χριστού.
Πριν οποιοσδήποτε αποφασίσει τι σημαίνουν οι προφητείες της Καινής Διαθήκης, πρέπει πρώτα να μελετήσει τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης.
Είναι φυσικό να ανατρέχουμε πρώτα στις προφητείες που περιέχονται στα βιβλία του Ματθαίου, του Λουκά και στα γραπτά του Ιωάννη στο βιβλίο της Αποκάλυψης προκειμένου να μάθουμε τα μέλλοντα. Όμως, αν δεν έχουμε κατανοήσει το θεμέλιο της Παλαιάς Διαθήκης, γρήγορα θα βρεθούμε μπροστά σε δυσκολίες. Κάποιες όψεις της προφητείας, πραγματικά πρέπει να προσεγγίζονται από την Καινή Διαθήκη. Όμως, εκτός αν η προφητεία δεν βρίσκεται στην Παλαιά Διαθήκη, θα πρέπει να αναφερθούμε σε όλους τους προφήτες που μίλησαν για το συγκεκριμένο γεγονός, πριν αποφανθούμε τι σημαίνει.
Μια ερώτηση που συνέχεια ακούγεται, είναι: «Γιατί να υπάρχουν τόσες απόψεις και αντιλήψεις σε μια προφητεία;». Μερικά πράγματα πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψη όταν θέλουμε να ερμηνεύσουμε μια προφητεία. Το πρώτο, είναι η βάση της Παλαιάς Διαθήκης από την οποία προήλθε. Δεύτερο, είναι το γεγονός ότι ο Θεός δεν πρόκειται να επιτρέψει ποτέ σε άνθρωπο να καταλάβει τόσα ώστε να αισθάνεται ανεξάρτητος απ' Αυτόν. Μας έχει δείξει αρκετά πράγματα ώστε να γνωρίζουμε και να καταλαβαίνουμε σε γενικές γραμμές το μέλλον, καθώς και να ξέρουμε τι Αυτός πρόκειται να κάνει. Όταν κάποιο γεγονός συμβεί, ο άνθρωπος θα γνωρίζει ότι ο Θεός ήταν ο Κύριος του γεγονότος, όμως δεν θα ξέρει τόσα ώστε στην πορεία να μπορεί να το ελέγξει. 
Αυτοί που ορίζουν ημερομηνίες καθώς και αυτοί που έχουν την εντύπωση ότι γνωρίζουν κάθε λεπτομέρεια στην προφητεία, συχνά έχουν βρεθεί μπλεγμένοι ακριβώς επειδή ήταν τόσο σίγουροι ότι ανακάλυψαν τα μυστικά του Θεού. Ωστόσο, ο κόσμος συχνά χλευάζει την προφητεία και την κατατάσσει λίγο πολύ στο ίδιο επίπεδο με τη μαντεία. Όταν δίνεται ημερομηνία σαν ο ακριβής χρόνος εκπλήρωσης κάποιου μελλοντικού γεγονότος, αυτό είναι σημείο ότι προφανώς τίποτα δεν πρόκειται να γίνει τότε. Με τις τόσες ημερομηνίες που έχουν δοθεί, και τις τόσες «προφητείες» που έχουν ακουστεί, έχουν δημιουργηθεί διάφορα αισθήματα στους ακούοντες. Οι άνθρωποι μένουν ασυγκίνητοι κι ακόμα όταν κάποια ημερομηνία είναι γνωστή, λίγοι θα δώσουν σημασία, ακριβώς εξαιτίας της πληθώρας των λάθος εξαγγελιών.

Α. Η δεύτερη έλευση του Χριστού.
Κατά τη διάρκεια της διακονίας Του, ο Ιησούς αναφερόταν συνέχεια στην αναχώρησή και την επιστροφή Του. Υποσχέθηκε να προετοιμάσει ένα τόπο γι' αυτούς που θα ζούσαν γι' Αυτόν (Ιωάν.ιδ:1-3). Υποσχέθηκε ότι θα τους αλλάξει το σώμα της ταπείνωσης και θα το κάνει όμοιο με το ένδοξο δικό Του σώμα (Φιλιπ.γ:21). Όταν ο Ιησούς αναλήφθηκε, αμέσως δόθηκε υπόσχεση για την επιστροφή Του. Δύο άγγελοι στάθηκαν μπροστά στους μαθητές και τους είπαν: «Ανδρες Γαλιλαίοι, τί ίστασθε εμβλέποντες εις τόν ουρανόν; ούτος ο  Ιησούς, όστις ανελήφθη αφ' υμών εις τόν ουρανόν, θέλει ελθεί ούτω καθ' όν τρόπον είδετε αυτόν πορευόμενον εις τόν ουρανόν» (Πράξ.α:11).
Ο Ιησούς δεν περίμενε μέχρι την ημέρα της Πεντηκοστής για να επιβεβαιώσει την επιστροφή Του. Έστειλε μηνυτές με το που αναλήφθηκε. Καθώς οι μαθητές Τον έβλεπαν να χάνεται από τα μάτια τους και ξαφνικά ακούν τους αγγέλους να τους λένε αυτά τα λόγια, ήταν σίγουροι ότι θα επιστρέψει. Δεν πρέπει να υπήρχαν ερωτηματικά μέσα στο μυαλό τους σχετικά με το σκοπό Του. Με τη γνώση όλων αυτών που ο Θεός είχε εκπληρώσει μέχρι τότε, οι καρδιές τους πρέπει να ήταν σίγουρες ότι αυτό που τους υποσχόταν, θα το εκπλήρωνε κιόλας. 
Ο Ιησούς είχε πει πολλές παραβολές σ' αυτούς που Τον ακολουθούσαν, από τις οποίες μπορούσε να καταλάβει κανείς ότι οπωσδήποτε θα επιστρέψει. Τους μίλησε για τις 10 παρθένες, από τις οποίες οι 5 ήταν σοφές επειδή πήραν λάδι στα δοχεία τους. Αντίθετα, οι άλλες πέντε ήταν ανόητες επειδή δεν φρόντισαν να έχουν αυτό το επιπλέον λάδι, με αποτέλεσμα όταν ήρθε ο Νυμφίος να μην είναι έτοιμες. Οι 5 σοφές όμως μπήκαν στους γάμους επειδή ήταν έτοιμες.
Ακόμα ο Ιησούς μίλησε για τον άνθρωπο εκείνο που έδωσε τάλαντα στους υπηρέτες του και έφυγε σε τόπο μακρινό. Όταν επέστρεψε, απαίτησε απ' τον καθένα να είχε αυξήσει τα τάλαντα. Αυτός που είχε κρύψει το τάλαντό του, ρίχτηκε στο σκότος το εξώτερο (Ματθ.κε).

Β. Η Χιλιετής Βασιλεία.
Για 1000 χρόνια, ο Ιησούς θα βασιλεύσει πάνω σ' αυτή τη γη για να εκπληρώσει τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης σχετικά με τον Ισραήλ. Αυτές οι υποσχέσεις περιλαμβάνουν τη γη αλλά και την ευημερία του λαού. Θα είναι μια ιδανική περίοδος. Τα πιο χαρακτηριστικά εδάφια της Γραφής που ασχολούνται μ' αυτή την περίοδο, βρίσκονται στο βιβλίο του Ησαΐα. 
Οι προφητείες του Ησαΐα υπόσχονται ότι ο Θεός θα κυβερνά εκείνο τον καιρό. Η κυβέρνησή Του αναφέρεται σαν όρος στην προφητεία. Έτσι, διαβάζουμε: «Εν ταίς εσχάταις ημέραις τό όρος τού οίκου τού Κυρίου θέλει στηριχθή επί τής κορυφής τών ορέων καί υψωθή υπεράνω τών βουνών καί πάντα τά έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό» (β:2). Η κυβέρνηση του Θεού θα είναι πάνω από κάθε επίγεια κυβέρνηση. Όλα τα έθνη του κόσμου, θα συρρέουν στην Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου για να φέρουν τη δόξα τους σ' αυτήν. Θα έρχονται εκεί, για να μάθουν για τον Κύριο (β.3). 
'Ανδρες και γυναίκες με χαρά θα προσέρχονται στον Κύριο και θα δέχονται τις κρίσεις Του. Θα κυβερνά με ράβδο σιδηρά. Θα μιλάει, και όλοι οι άνθρωποι θα υπακούν. 
Για πρώτη φορά, από τον κατακλυσμό του Νώε, δεν θα υπάρχουν πόλεμοι ανάμεσα στα έθνη. Στην πραγματικότητα, όλα τα πολεμικά όπλα και εξαρτήματα θα μετατραπούν σε γεωργικά εργαλεία. Οι άνθρωποι δεν θα μαθαίνουν πια πολεμικές τακτικές (Ης.β:4). Ίσως αυτό να είναι το πιο θαυμαστό μέρος αυτής της Βασιλείας.
Ο Θεός θα δώσει στη γη μια περίοδο 1000 χρόνων γαλήνης, ειρήνης και ηρεμίας. Αυτό τον καιρό δεν θα υπάρχουν πειρασμοί. Δεν θα συμβαίνουν εγκλήματα στους δρόμους. Δεν θα χρειάζεται να κλειδώνει κανείς την πόρτα του, δεν θα υπάρχει φόβος εξαπάτησης και αδικίας στις καρδιές των ανθρώπων.
Η γη θα παράγει πλουσιοπάροχα τους καρπούς της, κατά τη διάρκεια της Χιλιετηρίδας. Η έρημος θα ανθίσει σαν τριαντάφυλλο και η κατάρα θα φύγει από τη γη. Τα ζώα θα είναι ήμερα και τίποτα δεν θα πληγώνει ή θα καταστρέφει στο άγιο όρος του Θεού.

Γ. Ουρανός.
Καθώς παρατηρούμε τις ατέλειες αυτής της ζωής, τα τόσα προβλήματα του κόσμου μας και την φθορά του σώματός μας, έρχεται φυσιολογικά η επιθυμία για κάτι καλύτερο. Καταλαβαίνουμε ακόμα ότι όλα τα προβλήματα δεν επιδέχονται δίκαιες λύσεις σ' αυτό τον κόσμο. Κάπου, κάποτε πρέπει να υπάρξει μια δίκαιη ανταπόδοση σε όλες τις αδικίες που έχουν γίνει. Όμως, ξέροντας ότι σ' αυτό τον κόσμο δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν αυτές οι ανάγκες, προσβλέπουμε στο Θεό για μια καλύτερη ζωή.
Ο Θεός μας έχει διαβεβαιώσει ότι έχει ετοιμάσει ένα τόπο για μας (Ιωάν.ιδ:1-3). Αυτή η ελπίδα, από τον κόσμο έχει χαρακτηριστεί κάπως έτσι: «Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι,  άμα πεθάνει ο άνθρωπος, τρέχα γύρευε». Αυτοί που δεν ξέρουν, λένε ότι αυτή η ελπίδα λειτουργεί σαν φυγή, είναι ένας τρόπος να μην αντικρίζεις την πραγματικότητα. Ωστόσο, αυτή η υπόσχεση είναι η πνευματική απάντηση για το τέλος του λυτρωτικού σχεδίου του Θεού.
Ο τόπος που ο Θεός έχει ετοιμάσει περιγράφεται στην Αποκ.κα. Είναι το σπίτι της Νύμφης του Χριστού.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
Ο βασικός σκοπός της προφητείας είναι να ξεδιπλώσει μπροστά μας το θαυμαστό σχέδιο της απολύτρωσης. Ο Θεός μας έχει δώσει μια εικόνα του τέλους, πριν ακόμα αρχίσει, παρόλο που δεν είναι καθαρές όλες οι λεπτομέρειες σ' εμάς. Εμείς, αυτό που κάνουμε είναι να ψάχνουμε με επιμέλεια πως θα εξελιχτούν τα πράγματα.
Ο Θεός εκπλήρωσε όλες τις υποσχέσεις Του στην Παλαιά Διαθήκη και τώρα περιμένουμε να ενεργήσει ανάλογα και στην Καινή Διαθήκη. Περιμένουμε την Αρπαγή της εκκλησίας και το καινούριο σπίτι μας στον ουρανό. 
Η όμορφη πόλη που είδε ο Ιωάννης, όπως βλέπουμε στο βιβλίο της Αποκάλυψης, είναι τετράγωνη. Είδε ένα νέο ουρανό και μια νέα γη και μετά τράβηξε την προσοχή του η άγια πόλη, η νέα Ιερουσαλήμ που κατέβαινε από το Θεό από τον ουρανό (Αποκ.κα:2). Ο Ιωάννης είδε σ' αυτή την πόλη το λαό του Θεού να ζει μια τέλεια ζωή. Δεν υπήρχαν δάκρυα λόγω απογοητεύσεων της ζωής, αλλά δεν είδε και τάφους, γιατί κανείς δεν πεθαίνει εκεί. Δεν υπήρχε ούτε καν πόνος.
Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε πιο τέλεια κοινωνία. Όλα αυτά που για αιώνες οι άνθρωποι ονειρεύτηκαν, έλπισαν και κουβέντιασαν, τελικά θα είναι πραγματικότητα!