«ΑΜΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΠΩΣ ΤΟ ΕΠΗΡΕ (την Θεσσαλονίκη) ΝΑ ΘΡΗΝΗΣΕΤΕ ΜΕΓΑΛΩΣ…»
Απ’ την δύσκολη αυτή θέση, ανέλαβαν να τον βγάλουν οι καλόγεροι την Μονής Βλατάδων (Βλαταίων) που βρισκόταν εντός της πόλεως (στην άνω πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου όπως λέγεται, εκεί δίδαξε ο απόστολος Παύλος), λειτουργώντας σαν «Πέμπτη φαλαγγα, παρακινούμενοι είτε από το «μπαξίσι» που έδινε ο σουλτάνος σε όποιον βοηθούσε να καταλάβει την πόλη, είτε -το πιθανότερον- διαισθανόμενοι πως αργά ή γρήγορα οι Οθωμανοί θα γινόταν κύριοι της πόλης και της περιοχής, οπότε θεώρησαν «φρόνιμο» να εξασφαλίσουν τα «κεκτημένα» τους προσφέροντας γη και ύδωρ για να μην θίξει ο σουλτάνος την περιουσία τους, είτε λόγω και των δύο.