Μουσικά όργανα στην εκκλησία

Το βασικότερο επιχείρημα των εκκλησιών που υποστηρίζουν οτι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται μουσικά όργανα στην λατρεία είναι οτι η αρχαία εκκλησία (λένε) δεν τα χρησιμοποιούσε.

Σαν απόδειξη χρησιμοποιούν από την "πατερική" τους παράδοση τις θέσεις και προτροπές των : 

1) Κλήμη Αλεξανδρινού (220 μ.Χ) 

2) Ευσέβιου Καισαρείας (265-340 μ.Χ) 

3) Ιωάννη Χρυσόστομου (344-407 μ.Χ) 

Το επιχείρημα αυτό φυσικά αποδεικνύει το εντελώς αντίθετο εφόσον αν η αρχαία εκκλησία δεν χρησιμοποιούσε μουσική, τότε οι προτροπές των ανωτέρω σε ποιούς απευθύνονται ; 

Είναι φανερό λοιπόν οτι στην αρχαία εκκλησία (όπως και σήμερα) άλλοι χρησιμοποιούσαν μουσική στην λατρεία και άλλοι όχι. 

 

Προσέχετε...

«Προσέχετε λοιπόν πως να περιπατήτε ακριβώς, μη ως άσοφοι, αλλ' ως σοφοί» (Εφες.ε:15)

Η προσοχή αυτή έχει να κάνει με την πνευματική, συζυγική, επαγγελματική, οικονομική, κοινωνική, εκκλησιαστική ζωή.

Απαιτείται αυτοεξέταση, αυτοκριτική. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε την κατάλληλη θεραπεία μέσα από το λόγο του Θεού.

Η εκκλησία για να ανταποκρίνεται στο σκοπό της, πρέπει να έχει φυσιολογική ζωή.

Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά που έχουν πρακτική αξία για την καθημερινή ζωή της εκκλησίας:

Σιωπηλή απάντηση

Ένα νεαρό αντρόγυνο έχασε το μονάκριβο παιδί του, ένα χα­ριτωμένο κοριτσάκι τριών χρονών, σ' ένα αυτοκινητιστικό δυ­στύχημα. Αδυνατώντας να το συμβιβάσει αυτό με τη δικαιοσύ­νη και την αγάπη του Θεού, πήγαν στον ποιμένα τους αναζητώ­ντας μια απάντηση. «Αυτό ήταν το θέλημα του Θεού», είπε εκείνος.

Οι νεαροί γονείς δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι ο τραγικός θάνατος του παιδιού τους σχετιζόταν με οποιονδήποτε τρόπο με το θέλημα του Θεού. Έτσι, πήγαν σ' έναν άλλο ιεροκήρυκα. Εκείνος τους αράδιασε ένα σωρό εδάφια από την ΑγΙα Γραφή, προ­σπαθώντας να τους παρηγορήσει, αλλά τα εδάφια έφταναν σε κουφά αφτιά.

Τελικά, οι νεαροί γονείς πήγαν σε μια ηλικιωμένη γυναίκα της εκκλησίας τους, που ήταν αγράμματη, αλλά πολύ γνωστή για την ευσέβεια της και την πολύ καλή γνώση της του λόγου του Θεού.

Σίγουρα αυτή θα μπορούσε να τους προσφέρει λίγη παρηγοριά.

Σαββατόβραδο Στην Ομόνοια

Κόσμος πολύς πήγαινε κι ερχότανε κάτω από την Ομόνοια εκείνο το βράδυ.

Μερικοί μοίραζαν κάποια φυλλάδια, άλλοι πουλούσαν λαχεία, κάποιοι άλλοι τραγουδούσαν σε μια γωνιά με τις κιθάρες τους. Δυο ή τρεις βγάζανε λόγο σε άλλους που είχαν συγκεντρωθεί γύρω τους. Συνήθως οι λόγοι εκεί κάτω είναι πολι­τικοί ή θρησκευτικοί.

Αν είναι πολιτικοί το καταλαβαίνεις από εκα­τό μέτρα μακριά γιατί συχνά ανάβουν τα αίματα και βρίζονται και αλληλοαπειλούνται.

Μερικοί αστυφύλακες περιφερόντουσαν για τη διατήρηση της τάξης.

Με τις θρησκευτικές συγκεντρώσεις δεν έ­χουν προβλήματα. Μερικοί από αυτούς δεχόντουσαν οι ίδιοι φυλλάδια. Όμως με τις πολιτικές χρειάζονται έξτρα δύναμη για να διατηρήσουν την τάξη.

Ο Σωτήρης έφτασε στην συνηθισμένη του γω­νία κατά τις 7 μ.μ. εκείνο το βράδυ. Είχε την τσάντα του γεμάτη από φυλλάδια. Ήξερε όμως από άλλες φορές ότι σε μισή ώρα το πολύ θα τα είχε μοιράσει όλα.

ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ - Δευτερονόμιο

Α. ΤΙΤΛΟΣ

Δευτερονόμιο, είναι το όνομα που δόθηκε στο πέμπτο βιβλίο της πεντατεύχου απ’ τους άγγλους μεταφραστές. Το όνομα προέρχεται από την Ελληνική λέξη δεύτερος και τη λέξη νόμος. Ωστόσο στο βιβλίο δεν είναι καταγραμμένος ένας δεύτερος νόμος, αλλά η επανάληψη του αρχικού νόμου για τη δεύτερη γενιά.

Β. ΘΕΜΑ

Η λέξεις κλειδιά στο Δευτερονόμιο είναι ενθυμού, υπάκουε και πρόσεξε. Σ’ αυτό το βιβλίο ο Μωυσής κάνει μια επανάληψη της ιστορίας του Ισραήλ στη νέα γενιά. Τους προτρέπει να θυμηθούν την αγάπη του Γιάχβε μέσα στην έρημο ώστε να είναι βέβαιοι ότι αυτός θα συνεχίσει να τους φροντίζει και μέσα στη γη Χαναάν. Τους προτρέπει επίσης να τηρούν το Νόμο για να ευημερήσουν. Τους υπενθυμίζει τις αποστασίες και τις ανταρσίες τους στο παρελθόν και τους προειδοποιεί για τις συνέπειες που μπορεί να έχει η μελλοντική τους ανυπακοή.

Η θεά του ουρανού

Μαριολατρείας συνέχεια ..  

  

Παπική εικονογράφιση που (δήθεν) αναπαριστά την Μαρία..

Συνειρμική εκμετάλευση της αγάπης  προς κάποια μητέρα , και οπτικά τρυκ αγνότητας (παιδάκια,αρνάκια) που καλλιεργουν αισθήματα συμπάθειας , ωστε με ύπουλο τρόπο να δοξάζεται και να λατρευεται η παν-αγία αντι του Κυρίου..

Η μυλόπετρα

  

όστις όμως σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει εις αυτόν να κρεμασθή μύλου πέτρα επί τον τράχηλον αυτού και να καταποντισθή εις το πέλαγος της θαλάσσης

Ματθ.ιη:6

Κανένας δεν μπορεί να φθάσει στο ύφος των τραγικών εκφράσεων του λόγου Του Θεού. Και να τί λέει: Να πάρεις μια μυλόπετρα, που μπορεί να είναι από ένα τόνο και πάνω. Να ναυλώσεις μια φορτηγίδα, ν’ ανοιχτείς στη θάλασσα και αφού τη δέσεις στο λαιμό σου να φουντάρεις!  Αυτό είναι πολύ καλύτερο απ’ αυτό που κάνεις, που σκανδαλίζεις ψυχές. Ψυχές για τις οποίες ο Χριστός πέθανε.

Ένα τσιγάρο

Αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί οι άνθρωποι καπνίζουν τσιγάρα; Γιατί βγάζουν καπνούς απ’ τη μύτη και το στόμα; Γιατί μυρίζουν νικοτίνη από μακριά;

Γιατί αυτή η νικοτίνη σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, μόλις 6’’, από τη στιγμή που θα πάει ο καπνός στα πνευμόνια, από τις κυψελίδες των πνευμόνων πηγαίνει κατευθείαν στον εγκέφαλο και δίνει μια μικρή υπερδιέγερση και μια προσωρινή καλή διάθεση.

Βέβαια, αυτό κρατάει λίγο, μετά ξαναπέφτει ο άνθρωπος στη βαρυθυμία του και τη στεναχώρια του και ανάβει αμέσως άλλο τσιγάρο κι άλλο τσιγάρο.......

Ο αφορισμός του Καραισκάκη

Η  Β΄ Εθνική Συνέλευση συγκαλείται το 1923 απο τους κοτζαμπάσηδες, τους μεγάλους πλοιοκτήτες και τους κληρικούς  στο 'Αστρος Κυνουρίας.

Τα διαφορετικά συμφέροντα  ανάμεσά στις oμάδες εξουσίας οδηγούν σε αναμέτρηση.Ανάμεσα στα άλλα ο ραδιούργος Φαναριώτης πρωθυπουργός Μαυροκορδάτος εκδιώκεται απο την προεδρία του Εκτελεστικού σώματος και καταφεύγει στην Δυτική Στερεά.

  Εκεί εμπόδιο στα σχέδια του στάθηκε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης.

   Ο Φωτιάδης γράφει για τον Μαυροκορδάτο: "Ο πιο διαβολεμένος απο όλους τους Φαναριώτες, που ήρθανε στην Ελλάδα στάθηκε ο Μαυροκορδάτος.."

καλημέρα

Που πηγαίνουν οι νεκροί;

Η Αγία Γραφή, η οποία μας λέει ότι οι ψυχές των ανθρώπων υπάρχουν μετά το θάνατο, μας λέει και που πηγαίνουν. Πηγαίνουν σε κάποιο τόπο και περιμένουν την ανά­σταση, οπότε θα ενωθούν με το νέο σώμα που θα τους δώσει ο Θεός.

Στην Παλαιά Διαθήκη ο τόπος διαμονής όλων των νεκρών μέχρι την ανάσταση του Χριστού ήταν ο Άδης. Ο Άδης δεν ήταν τόπος βασάνων για όλους τους νεκρούς. Ένα τμήμα του, που ο Χριστός το ονομάζει «Κόλπο του Αβραάμ» (αγκαλιά του Αβραάμ), ήταν τόπος ανάπαυσης και παρηγοριάς. Εκεί πήγαν ο Αβραάμ και οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης. Εκεί πήγε και ο Λάζαρος (Λουκ.ις:19-31). Το τμήμα αυτό ήταν ο παράδεισος[1] των ψυχών των δίκαιων της Παλαιάς Διαθήκης. Όταν πέθανε ο Χριστός η ψυχή του πήγε εκεί (Πράξ.β:27). Λίγες ώρες αργότερα πήγε εκεί και ο ληστής που μετανόησε, όπως του είχε υποσχεθεί ο Χριστός (Λουκ.κγ:43: «σήμερον[2] θέλεις είσθαι μετ' εμού εν τω παραδείσω»).

από τον ΤΥΧΙΚΟ

Ενας ανελέητος κόσμος

Σε 215 εκατομμύρια ανέρχονται τα εργαζόμενα ανήλικα παιδιά παγκοσμίως, 115 εκατομμύρια των οποίων εμπλέκονται στις πιο επικίνδυνες - χείριστες μορφές εργασίας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO).

- Ένα στα έξι παιδιά του πλανήτη εργάζεται σε κάποιο περιβάλλον που βλάπτει είτε την ψυχική ή σωματική του υγεία είτε την ηθική του υπόσταση, ενώ ένα στα τρία παιδιά ζει σε χώρες οι οποίες δεν έχουν κυρώσει τις Διεθνείς Συμβάσεις για τις χείριστες μορφές παιδικής εργασίας και τα κατώτατα επιτρεπτά όρια ηλικίας εργασίας παιδιών.

- Τα 73 εκατομμύρια από τα εργαζόμενα παιδιά είναι κάτω των δέκα ετών και κάθε χρόνο τουλάχιστον 22.000 από αυτά χάνουν τη ζωή τους σε εργατικά δυστυχήματα.

- Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις πιο έγκυρες εκτιμήσεις, περισσότερα από 50.000 ανήλικα παιδιά εργάζονται σε μαγαζιά, βιοτεχνίες, εργοστάσια, αγροκτήματα, ενώ κάθε χρόνο περίπου 10.000 παιδιά εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση, προκειμένου να πιάσουν δουλειά, απεμπολώντας έτσι κάθε δικαίωμα σε ένα μέλλον ίσων ευκαιριών.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ - Ποια είναι η εκκλησία;

«Θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου, και πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ' αυτής» (Ματθ.ις:18)

1. Υπάρχουν στον κόσμο χιλιάδες “εκκλησίες” που ισχυρίζονται ότι ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΕΣ είναι “Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ”. Αυτό δεν αφορά μόνο τα διάφορα δόγματα αλλά ακόμη και τμήματα της ίδιας εκκλησίας (π.χ. οι Νεοημερολογίτες και εκείνοι του Πατρείου ημερολογίου (παλαιοημερολογίτες) [χωρισμένοι σε πολλές εκκλησίες], η Εκκλησία της Πεντηκοστής και η Ελευθέρα Εκκλησία της Πεντηκοστής, οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Παλαιοκαθολικοί, οι Βαπτιστές και οι Νότιοι Βαπτιστές κ.ο.κ.), που αποδεικνύουν ότι οι διαχωρισμοί δεν οφείλονται τόσο σε θέματα ουσίας αλλά, μάλλον, στο ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ.

Το δουλεμπόριο οργιάζει στην Ελλάδα

Σύμφωνα με τα στοιχεία για τα θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης (trafficking) στη χώρα μας, όπως αυτά καταγράφονται σε παλαιότερη έκθεση (του 2009) του δικτύου ECPAT International, 40.000 γυναίκες και παιδιά, ηλικίας 12 έως 25 ετών, εκπορνεύονται κάθε χρόνο στη χώρα μας.

Αντίστοιχα ο αριθμός των παιδιών που είναι θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ή μαύρης εργασίας παγκοσμίως υπολογίζεται σε 1,2 εκ.Στην Ελλάδα τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνουν ότι μόνο 100 με 200 γυναίκες και παιδιά αναγνωρίζονται κάθε χρόνο ως θύματα εμπορίας.

Πώς όμως λειτουργεί το κύκλωμα; 

Τα παιδιά τα περισσότερα από τα οποία προέρχονται από φτωχές οικογένειες και εξαθλιωμένες οικονομικά χώρες, απομακρύνονται από το σπίτι τους, πουλιούνται από τους ίδιους τους γονείς τους στους εμπόρους. Μετατρέπονται δια της βίας σε σύγχρονους δούλους και κακοποιούνται σεξουαλικά. Μάλιστα τα περισσότερα από αυτά πάσχουν από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

Προς δόξαν Kυρίου ;

«Θα σας διηγηθώ κάτι για τη Δόξα του Κυρίου..»

Μια εισαγωγή που συνήθως ελκύει το ενδιαφέρον του ακροατή.

Κάτι θαυμαστό θα περιγράψει ο ομιλητής στη συνέχεια.

Θα είναι όμως για τη Δόξα του Κυρίου, ή θα προκύψει για τη δόξα του ομιλητή;

Θα φανερωθεί κάτι που ο Θεός έκανε,ή κάτι που ο ομιλητής θέλει να πει για τον εαυτό του και απλά χρησιμοποιεί προκάλυμμα;

Ο Απ. Παύλος στο χωρίο Β΄Κορινθ. 12ιβ΄/2 περιγράφει κάτι θαυμάσιο.Αναφέρεται σε κάποιον άνθρωπο εν Χριστώ ο οποίος κατά ένα μυστήριο τρόπο αρπάχτηκε μέχρι τον τρίτο ουρανό !

Στη δική μου αντίληψη τα μυστήρια εδώ είναι δύο.Το πρώτο είναι αυτό που εισπράττει κάθε αναγνώστης αυτού του χωρίου.Το δεύτερο είναι η ίδια η ερμηνεία της Εκκλησίας για το χωρίο αυτό.

ΓΕΝΕΣΗ λβ

Ο Ιακώβ έχει αποκτήσει τώρα αρκετή περιουσία ώστε να αισθάνεται δυνατός στηριζόμενος στον εαυτό του. Ακόμα δεν έχει μάθει το μάθημα της πλήρους εξάρτησης απ’ τον Κύριο. Δεν έχει σημασία τι ο Θεός βλέπει στη σάρκα μας που πρέπει να πεθάνει, Αυτός απλά ξέρει σε τι περιστάσεις πρέπει να μας τοποθετήσει για να μας διδάξει τα μαθήματα που πρέπει να πάρουμε.

Η προσδοκώμενη συνάντηση με τον Ησαύ, που κάποτε είχε επιχειρήσει να τον σκοτώσει, ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Ιακώβ για να τον διδάξει ότι στη θέση που βρισκόταν έπρεπε να παραδοθεί απόλυτα στο έλεος του Θεού. Μόλις είχε κάνει ειρήνη με τον πεθερό του και τώρα ακούει ότι ο αδελφός του έρχεται εναντίον του με 400 άντρες.

καλημέρα

Δεν θέλουν

Το θέμα είναι σοβαρό και παίρνει διαστάσεις τρομακτικές στις μέρες μας. Δεν θέλουν να ανήκουν στο σώμα της εκκλησίας του Χριστού, δεν θέλουν να τους ανήκει η εκκλησία, δεν θέλουν να νιώθουν ένα, να είναι «μέλη αλλήλων». Δεν θέλουν να ελέγχονται, δεν θέλουν να θυσιάσουν, δεν θέλουν να τους κοστίζει ο Χριστός που πιστεύουν, δεν θέλουν να υποταχτούν ούτε να υπηρετήσουν.

Τα ποσοστά μεγαλώνουν κάθε μέρα και δυστυχώς οι πιστοί των ημερών μας προτιμούν την ανεξαρτησία τους και το να έχουν την εκκλησία αποκούμπι για τις δύσκολες ώρες, για τα προβλήματα, για τις ανάγκες. Μόνο όταν εκείνοι συμφωνούν και το εγκρίνουν θα ανοίξουν τις πόρτες σε κάποιους και κάτω από αυστηρή επιλογή, σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια.

 

Ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης

Μάθημα 6

ΟΙ ΚΡΙΤΕΣ

Μέρος  ΙΙ

Α.  Η ΠΡΩΤΗ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ

Ο λαός Ισραήλ υπηρέτησε τον Κύριο, όσο οι πρεσβύτεροι που είχαν δει τα θαύματα απ’ το Θεό κάτω από την ηγεσία του Ιησού, ζούσαν (Κρ.β:7). Ωστόσο, αμέσως μετά το θάνατο των πρεσβυτέρων, ο Ισραήλ άρχισε να κλίνει προς την αποστασία.  Πολύ σύντομα οι Ισραηλίτες άρχισαν να παντρεύονται εθνικές γυναίκες, εγκαταλείποντας τον Κύριο, λατρεύοντας τους θεούς των Χαναναίων και πέφτοντας σε φοβερές ανηθικότητες.

Ο πρώτος τιμωρός - καταπιεστής ήρθε από μακριά, τις βορειοανατολικές περιοχές. Ήταν μια επιδρομή από τη Μεσοποταμία. Το όνομα του αρχηγού ήταν Χουσάν-ρισαθαιμ. Ήταν ο μόνος εισβολέας που ήρθε από τόσο μακριά. Στη διάρκεια αυτής της πρώτης αιχμαλωσίας οι Ισραηλίτες έμειναν σε δεσμά για 8 χρόνια.

Πρωτομαγιά

Πρωτομαγιά ονομάζεται η πρώτη μέρα του Μαΐου, η οποία είναι μέρα αργίας (η "Πρωτομαγιά δεν είναι αργία για το κίνημα ωστόσο είναι απεργία) για πολλές χώρες του κόσμου. Τις περισσότερες φορές η Πρωτομαγιά είναι συνώνυμη με την Παγκόσμια Μέρα των Εργατών (Εργατική Πρωτομαγιά), την ημέρα δηλαδή που τιμούνται οι αγώνες του εργατικού κινήματος.

Ο εορτασμός όμως της Πρωτομαγιάς, έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος. Πολλά από τα αρχαία έθιμα έχουν επιβιώσει μέχρι και σήμερα. Η σημασία της ημέρας της Πρωτομαγιάς για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - Σεξ πριν από το γάμο (2)

Υπάρχει πραγματική συγχώρηση;

Δεν θέλω να κλείσουμε, όμως, διδάσκοντας πάνω στο θέμα αυτό, μόνο το τι είναι αμαρτία. Πρέπει κλείνοντας να θυμηθούμε τη στάση του Χριστού σ' αυτούς που έχουν αμαρτήσει και έχουν κατεβάσει το σεξ σε μια πρόσκαιρη απόλαυση.

Σ’ αυτούς δεν λέει ο Χριστός, 'Πάει τώρα η ζωή σου, καταστράφηκε.' Στο κεφάλαιο η του Ιωάννη, έφεραν στο Χριστό μια γυναίκα που την έπιασαν την ώρα της μοιχείας. Θυμάστε ποια ήταν η στάση του Χριστού; Διαβάζουμε στον Ιωάν.η:11, "Ουδέ εγώ σε καταδικάζω, ύπαγε, και εις το εξής μη αμάρτανε." Ο Χριστός μας προσκαλεί και μας λέει, "Έλα ακολούθησέ με, θα σε αλλάξω. Μην αμαρτάνεις πια."

 

Περι Βυζαντίου

Μία από τις μεγαλύτερες παραχαράξεις της Ευρωπαϊκής ιστορίας είναι η εισαγωγή και υιοθέτηση του όρου "Βυζαντινή αυτοκρατορία" και "Βυζάντιο".
 

Αν και επινοήθηκε γιά πρώτη φορά το 1557  από το Γερμανό ιστορικό Hieronymus Wolf η χρήση του συγκεκριμμένου όρου γενικεύθηκε πολύ αργότερα στις αρχές του 19ου αιωνα μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους με σκοπό να εμπεδωθή ο δήθεν ελληνικός  χαρακτήρας της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. 

   
Σε όλα ανεξαιρέτως τα ιστορικά κείμενα του μεσαίωνα η αυτοκρατορία χαρακτηρίζεται ως Ρωμαϊκή και ποτέ  Βυζαντινή ούτε βέβαια  Ελληνική. Οι κάτοικοι του πολυεθνικού Ρωμαϊκού κράτους ποτέ δεν θα μπορούσαν να φαντασθούν πως κάποιοι στο μέλλον θα τους άλλαζαν το όνομα. Ονομάζοντο Ρωμαίοι, ονομασία που διατηρήθηκε αναλλοίωτη επί έντεκα (11) ολόκληρους αιώνες από την σύσταση της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας το 323 μΧ μέχρι την οριστική της κατάλυσή   από τους Οθωμανούς τον Μάϊο του 1453.

πλαστολαγνεία

Πλήθος μελετητές απο όλα τα δόγματα συμφωνούν οτι το κόμμα Ιωάννου (το νόθο εδάφιο "Ότι τρεις εισίν οι μαρτυρούντες {εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το άγιον Πνεύμα}")είναι προσθήκη. 

Βλεπε σχετικά (βικιπαίδεια)

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%BF_%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1

 "πρόσεχε τις προσθήκες" 

http://epistoligr.blogspot.com/2011/05/blog-post_15.html

"Ο Σιναϊτικός κώδικας στο διαδίκτυο "

http://epistoligr.blogspot.com/2012/02/o.html

Απέναντι στα στοιχεία για την προσθήκη διαβάζουμε έκπληκτοι μια επανάληψη "επιχειρημάτων" τa οποίa  οι οπαδοί του "κόμματος" ονομάζουν γροθιά (!) σε όσους παραδέχονται οτι το νόθο εδάφιο είναι...νόθο .

Ας τα δούμε :

η κιβωτός της κακοδοξίας

"Αλλ' ο Ύψιστος δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς, καθώς ο προφήτης λέγει· Ο ουρανός είναι θρόνος μου, η δε γη υποπόδιον των ποδών μου· ποίον οίκον θέλετε οικοδομήσει δι' εμέ, λέγει Κύριος, ή ποίος ο τόπος της αναπαύσεώς μου; Η χειρ μου δεν έκαμε ταύτα πάντα;" (Πράξεις των Αποστόλων 7: 48-50)

Το λένε και Περιβόλι της Παναγίας, αν και στην πράξη είναι απλά ένας περίβολος Ειδωλολατρίας. Πρόκειται για το κατ ευφημισμόν 'Αγιο Όρος, μια περιοχή απείρου φυσικού κάλλους, που θα μπορούσε να είναι η πύλη του ουρανού για άνδρες και γυναίκες που αναζητούν πνευματική μεταρσίωση και επικοινωνία με το Θείο, αντί να είναι φυτώριο θρησκευτικού φανατισμού, τυπολατρίας και δεισιδαιμονίας.

Κι όμως, ο 'Αθως αποκαλείται «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»... Ποιας Ορθοδοξίας όμως; Της Ορθοδοξίας που ψέλνει κατανυκτικά στον Ύψιστο: «Σε υμνούμε, Σε ευλογούμε, Σε ευχαριστούμε, Κύριε! Και δεόμεθά σου, ο Θεός ημών», ή της «Ορθοδοξίας» που καταριέται ψέλνοντας στην Παναγία: «'Αλαλα τα χείλη των ασεβών των μη προσκυνούντων την εικόνα σου τη σεπτή»;

Δοκώ και είμαι

(Θέλεις να είσαι ή να νομίζεις ότι είσαι;)

Λουκ.ιη:9 «Είπε δε και προς τινάς, τους θαρρούντας εις εαυτούς ότι είναι δίκαιοι και καταφρονούντας τους λοιπούς, την παραβολήν ταύτην»

'Αραγε, οι «τινές» εκείνης της εποχής έμειναν τόσοι ή πληθύνανε;

Α΄Κορ.ι:12 «Ώστε ο νομίζων ότι ίσταται ας βλέπη μη πέση».

Ιάκ.α:26 «Εἴ τις δοκεῖ θρησκὸς εἶναι μὴ χαλιναγωγῶν γλῶσσαν ἑαυτοῦ ἀλλὰ ἀπατῶν καρδίαν ἑαυτοῦ, τούτου μάταιος ἡ θρησκεία».

Προσοχή στο ρήμα «δοκώ» που σημαίνει νομίζω, φαντάζομαι. Αν αυτή η ιδέα έχει κλείσει την καρδιά κάποιου, αυτό είναι ΠΑΓΙΔΑ δεν είναι ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.

Πίκρα, μοναξιά, απογοήτευση.

Μόνο ο Χριστός μπορεί να σώσει!

Οι άνθρωποι της εποχής μας, μοιάζουν άλλος λίγο και άλλος πολύ, σαν μεθυσμένοι. Όλες αυτές οι ανακαλύψεις, εφευρέσεις και εφαρμογές των τελευταίων δεκαετιών, πέσανε πάρα πολύ δυνατές για το πνευματικό του στομάχι, και τον κάνανε να παραπατά, να παραληρεί και να έχει παραισθήσεις.

Πολλοί είναι αυτοί που θαυμάζουν και θριαμβολογούν για τον πολιτισμό της εποχής μας, μα δεν λείπουν παράλληλα και άλλοι συνετοί στοχαστές, που απορούν και διερωτώνται, αν πραγματικά υπάρχει πολιτισμός, αν ο άνθρωπος έχει καθόλου προοδεύσει ή παραμένει στα παλιά, με μοναδική διαφορά ένα βερνίκι γνώσεων και επιτευγμάτων. Ας δούμε κάποια σημεία πιο συγκεκριμένα, ας τα δούμε με ειλικρίνεια:

Επανάσταση μέσα στην επανάσταση

Είναι αλήθεια πως το σημείο αυτό το 'χουμε πιάσει σωστά. Οι νέοι είναι μεγάλη υπόθεση, πολυσύνθετο πρόβλημα, πολύτιμο κεφάλαιο: νέοι σαν δύναμη, μέλλον, ηλικία. Οι νέοι σε μια κοινωνία, σε μια εκκλησία είναι αγρός δύσκολος, μια σοβαρή υπόθεση ως προς το ρόλο που μπορούν να παίξουν, όταν μπουν στο σωστό  κανάλι.

Από την άλλη μεριά η ηλικία αυτή, στις μέρες μας, ακολουθείται σχεδόν πάντα από μια πικρή διαπίστωση. Οι νέοι σήμερα δεν είναι νέοι. Δεν είναι ζωντανοί. Είναι νέοι χωρίς τραγούδι, έγραφε κάποιος. Εγώ θα συμπλήρωνα: Νέοι χωρίς φωτιά, χωρίς οραματισμό. Νεολαία κουρασμένη, νικημένη. Ίσως  κάνω λάθος, πάντως αυτή η κλιμάκωση οδηγεί στην εξαφάνιση.

 

Ποιος θα απαντήσει σ αυτή την απορία;

Οι υποστηρικτές της προσκύνησης των εικόνων αναφέρουν τον όρο «η της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει» προσπαθώντας έτσι να διαχωρίσουν τους εαυτούς τους από τους αρχαίους ειδωλολάτρες.

Θέλουμε να ρωτήσουμε, λοιπόν, πιστεύει κανείς αληθινά ότι οι αρχαίοι μας πρόγονοι, όταν προσκυνούσαν το άγαλμα της Αθηνάς στον Παρθενώνα ή του Δία στην Ολυμπία, λάτρευαν το μάρμαρο και όχι το «πρωτότυπον»;

   Παναγία, Χαμουντεσβάρι, Ίσις, Αθηνά

Τα σύμβολα και τα ονόματα μπορεί να διαφέρουν, όμως ο τρόπος λατρείας ή τιμητικής προσκύνησης παραμένει ο ίδιος.

Ομολογούμε πως δεν έχουμε ακούσει πιο ανόητο επιχείρημα, όποιος και αν ήταν ο πρώτος που το εισηγήθηκε. Καθένας αρχαίος και σύγχρονος ειδωλολάτρης θα υπέγραφε την παραπάνω δήλωση και κανένας, -εκτός ίσως από ορισμένους πρωτόγονους θρησκευτικούς τύπους λατρείας- δεν θα υποστήριζε ότι γι' αυτόν «θεός» είναι το Χ ή Ψ άγαλμα ή εικόνισμα.