οι κοτσαμπάσηδες

"Eίναι να αναρωτιέται κανείς, με τόσο χρυσό που μάζευε η εκκλησία από το «χριστεπώνυμο» ποίμνιο, πώς έμενε να φορολογήσουν κάτι οι Τούρκοι. Οι οποίοι όπως είναι γνωστό φορολογούσαν με ένα επαχθέστατο, και πλήρως παραδομένο στη διαφθορά, σύστημα εκμίσθωσης των φόρων. Δηλαδή εκχωρούσαν το δικαίωμα της είσπραξης των φόρων σε μεσάζοντες εκμισθωτές, οι οποίοι έκαναν κυριολεκτικά ό,τι ασυδοσία ήθελαν εις βάρος των ραγιάδων: «πλείσται όσαι παραβάσεις και καταπιέσεις εγίνοντο κατά την είσπραξη των φόρων, εάν ελάβωμεν υπ' όψιν ότι ο εκμισθωτής ελάμβανε πολύ περισσότερα έναντι των όσων συνεφώνησεν»(2).   

Το επικερδέστατο αυτό καθήκον τής είσπραξης των φόρων για λογαριασμό των Οθωμανών, το είχαν αναλάβει οι "χριστιανοί" προύχοντες,, ή προεστοί, ή δημογέροντες, ή κοτζαμπάσηδες (ως συνήθως οι σεσημασμένοι εγκληματίες έχουν πολλά ονόματα, ψευδώνυμα, παρατσούκλια κ.λπ.).

Ο αφορισμός του Καραισκάκη

Η  Β΄ Εθνική Συνέλευση συγκαλείται το 1923 απο τους κοτζαμπάσηδες, τους μεγάλους πλοιοκτήτες και τους κληρικούς  στο 'Αστρος Κυνουρίας.

Τα διαφορετικά συμφέροντα  ανάμεσά στις oμάδες εξουσίας οδηγούν σε αναμέτρηση.Ανάμεσα στα άλλα ο ραδιούργος Φαναριώτης πρωθυπουργός Μαυροκορδάτος εκδιώκεται απο την προεδρία του Εκτελεστικού σώματος και καταφεύγει στην Δυτική Στερεά.

  Εκεί εμπόδιο στα σχέδια του στάθηκε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης.

   Ο Φωτιάδης γράφει για τον Μαυροκορδάτο: "Ο πιο διαβολεμένος απο όλους τους Φαναριώτες, που ήρθανε στην Ελλάδα στάθηκε ο Μαυροκορδάτος.."