Υπάρχουν εξαιρέσεις; (3)

 

Ηθικοί και ειλικρινείς άνθρωποι.

 

Κανείς δεν είναι δίκαιος από μόνος του, κανείς δεν είναι αγαθός στα μάτια του Θεού, όλοι είναι αμαρτωλοί και κανείς δεν μπορεί να σωθεί εξαιτίας των καλών του έργων (Ρωμ.γ:10-12, 23, 27-28  Εφες.β:8-9).

Μία αμαρτία είναι αρκετή να καταδικάσει μια ψυχή, και άσχετα με το πόσο καλός μπορεί να είναι κάποιος, χωρίς τον Θεό είναι ένας αμαρτωλός.

Κανείς δεν μπορεί να κερδίσει την σωτηρία του, γιατί είναι δώρο από τον Θεό και δίδεται με τους δικούς Του όρους, που περιλαμβάνουν πίστη στον Χριστό και υπακοή στο Ευαγγέλιό Του. Άσχετα με το πόσο ηθικά προσπαθεί να ζήσει κανείς, αν δεν ακολουθήσει το σχέδιο του Θεού, δεν μπορεί να σωθεί.

Έχουμε γεμίσει αγενείς που νομίζουν ότι είναι ειλικρινείς

Έχω κουραστεί να βλέπω (και να ακούω κυρίως) ανθρώπους να προσβάλλουν, να μειώνουν και να φέρνουν σε δύσκολη θέση φίλους, συγγενείς και γνωστούς τους, επειδή όπως δηλώνουν οι ίδιοι είναι πολύ ειλικρινείς.

Και το κακό είναι πως το δηλώνουν με υπερηφάνεια! «Έτσι είμαι εγώ! Ειλικρινής! Λέω την αλήθεια κι ας πονάει!», σου δηλώνουν τόσο σίγουροι και περήφανοι για τον εαυτό τους.

Επίσης  έχω κουραστεί να διαβάζω άρθρα τα οποία προτρέπουν αυτού του είδους την ειλικρίνεια και σου λένε πως έτσι θα κρατήσεις δίπλα σου μόνο όσους αξίζουν πραγματικά.

Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ; (2)

Η γνώση του Θεού απωθήθηκε με πείσμα, από αμαρτωλούς ανθρώπους, κάθε φυλής και κάθε πολιτισμού. Αλλά, εξακολουθεί να παραμονεύει κάπου στο βάθος, μια συγκεχυμένη, αμαυρωμένη εικόνα.

Όποτε βλέπω την εφαρμογή της θρησκείας σε ολόκληρο τον κόσμο, εντυπωσιάζομαι από το παράξενο κράμα σωστού και λάθους που βρίσκει κανείς διάχυτο παντού. Δεν συμβαίνει να είναι τα πάντα, σε όλες τις άλλες θρησκείες, εντελώς λάθος. Η Βουδιστική ηθική, είναι κάτι με το οποίο θα συμφωνούσαμε. Εντούτοις, θα αισθανόμασταν μάλλον άβολα αν θα φτάναμε στο ερώτημα, πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό το πρότυπο, ή ποια είναι τα κίνητρα για να το βάλουμε σαν στόχο. Κατά τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσαμε μέχρις ένα βαθμό να συμφωνήσουμε με την άποψη του Μουσουλμάνου για την κόλαση. Αλλά, θα ήμασταν μάλλον απρόθυμοι να δεχτούμε τον τρόπο που προτείνει για σωτηρία απ’ την κόλαση.

Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ; (1)

Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται ότι, αν υπάρχει κόλαση, τότε θα πάνε εκεί πολύ λίγοι άνθρωποι. Αγανακτούν ιδιαίτερα γι’ αυτά που λέει η Βίβλος. Λένε ότι είναι λάθος να κατακρίνουμε εκείνους που η θρησκεία τους είναι πρωτόγονη και απλή. Στο κάτω-κάτω της γραφής, όλοι μας ξεκινήσαμε σαν ανιμιστές. Απλά, μερικές κοινωνίες εξελίχθηκαν σε μια πιο ώριμη πίστη σε έναν Θεό. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους ανθρώπους για το ότι έχουν πρωτόγονη θρησκεία, περισσότερο απ' ότι μπορείς για το ότι ζουν σε λασποκάλυβα ή ότι φορούν κορδόνια με χάντρες.

ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΚΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Ματθ.ς:1-17 «Προσέχετε να μην κάμνητε την ελεημοσύνην σας...θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ».

Ο Ιησούς δίδαξε ότι το ιδανικό στις θρησκευτικές πράξεις λατρείας είναι η τιμιότητα κι η ειλικρίνεια και το διευκρίνισε αναφερόμενος σε τρεις χαρακτηριστικές πράξεις: ελεημοσύνη, προσευχή και νηστεία.

Ειλικρίνεια & Αγένεια

Εκτιμώ την ειλικρίνεια πραγματικά. Είναι όντως ο θεμέλιος λίθος της ηθικής.

Όσοι με γνωρίζουν καλά, ξέρουν πόσο απεχθάνομαι το ψέμα. Θέλω στη ζωή μου ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια, προσπαθώ να μάθω στα παιδιά μου να αγαπούν την αλήθεια και να μη φοβούνται να την πουν.

Θεωρώ ότι οι ειλικρινείς άνθρωποι έχουν αξιοπιστία, ακεραιότητα, ευθύτητα.

Δεν βρίσκεσαι μακριά απ’ τον Θεό αν έχεις ευθεία και ειλικρινή καρδιά!

Αν είναι το μόνο πράγμα που έχεις να φέρεις σ' Αυτόν, θα το δεχτεί. Μπορεί να μην έχεις την επιθυμία ν' απαρνηθείς τον τρόπο ζωής που έχεις τώρα. Ακόμα μπορεί ν' αγαπάς την αμαρτία σου και τις συνήθειες σου. Αν όμως είσαι τίμιος και ειλικρινής μη φοβάσαι!

Μπορεί ακόμα να είσαι και εν μέρει ευχαριστημένος και ικανοποιημένος με τον τρόπο που ζεις. Αν όμως κατά τη στιγμή της ειλικρίνειάς σου, νιώσεις μια εσωτερική ανησυχία για το μέλλον, τότε πρέπει κάτι να κάνεις γι` αυτό.

Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ;

Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται ότι, αν υπάρχει κόλαση, τότε θα πάνε εκεί πολύ λίγοι άνθρωποι. Αγανακτούν ιδιαίτερα γι’ αυτά που λέει η Βίβλος. Λένε ότι είναι λάθος να κατακρίνουμε εκείνους που η θρησκεία τους είναι πρωτόγονη και απλή. Στο κάτω-κάτω της γραφής, όλοι μας ξεκινήσαμε σαν ανιμιστές. Απλά, μερικές κοινωνίες εξελίχθηκαν σε μια πιο ώριμη πίστη σε έναν Θεό. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους ανθρώπους για το ότι έχουν πρωτόγονη θρησκεία, περισσότερο απ' ότι μπορείς για το ότι ζουν σε λασποκάλυβα ή ότι φορούν κορδόνια με χάντρες.

Πόσο ειλικρινής είμαι;

Κατά πόσο είμαι αυτό που πιστεύω ότι είμαι;

    · Πόσο αγαπάω τον Θεό;

    · Πόσο αγαπάω τον αδελφό μου;

    · Είμαι ιερέας, δούλος, νύμφη;

    · Πόσο χαρούμενος είμαι;

    · Πόσο ασφαλής είμαι;

    · Πόσο σίγουρος είμαι;

Η Γραφή μου λέει να προσέχω τον εαυτό μου.

Σημάδια μιας υγιούς σχέσης

Ο Λέων Τολστόι ξεκινά την περίφημη ιστορία της Άννα Καρένινα με μία από τις πιο γνωστές προτάσεις στη λογοτεχνία: «Οι ευτυχισμένος οικογένειες είναι όλες ίδιες, κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυσαρεστημένη με το δικό της τρόπο».

Ας το σκεφτούμε λίγο αυτό. Είναι αλήθεια; Είναι όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες ίδιες;

Και αν είναι αλήθεια (Ο Τολστόι στο κάτω-κάτω ήταν ένας από τους πιο έξυπνους φοιτητές της ανθρώπινης φύσης που έζησε ποτέ), τότε αυτό σημαίνει ότι οποιουδήποτε είδους υγιής σχέση είναι ίδια με οποιαδήποτε άλλη του ίδιου είδους; Σημαίνει ότι μια υγιής σχέση μεταξύ οποιουδήποτε πατέρα και γιου είναι ουσιαστικά η ίδια με κάθε άλλου πατέρα και γιου; Η έμφυτη δυναμική σε μια υγιή σχέση μεταξύ συζύγων, είναι ουσιαστικά η ίδια με τις εμπειρίες που βιώνει οποιοδήποτε άλλο παντρεμένο ζευγάρι;

Πόσο ειλικρινής είμαι;

Κατά πόσο είμαι αυτό που πιστεύω ότι είμαι;

Πόσο αγαπάω το Θεό;

Πόσο αγαπάω τον αδελφό μου;

Είμαι ιερέας, δούλος, Νύμφη;

Πόσο χαρούμενος είμαι;

Πόσο ασφαλής είμαι;

Πόσο σίγουρος είμαι;
 

Η Γραφή μου λέει να προσέχω τον εαυτό μου: «και αν ο δίκαιος μόλις σώζηται, ο ασεβής και αμαρτωλός που θέλει φανή;» (Α΄Πέτρ.δ:18).

Σιωπηλή απάντηση

Ένα νεαρό αντρόγυνο έχασε το μονάκριβο παιδί του, ένα χα­ριτωμένο κοριτσάκι τριών χρονών, σ' ένα αυτοκινητιστικό δυ­στύχημα. Αδυνατώντας να το συμβιβάσει αυτό με τη δικαιοσύ­νη και την αγάπη του Θεού, πήγαν στον ποιμένα τους αναζητώ­ντας μια απάντηση. «Αυτό ήταν το θέλημα του Θεού», είπε εκείνος.

Οι νεαροί γονείς δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι ο τραγικός θάνατος του παιδιού τους σχετιζόταν με οποιονδήποτε τρόπο με το θέλημα του Θεού. Έτσι, πήγαν σ' έναν άλλο ιεροκήρυκα. Εκείνος τους αράδιασε ένα σωρό εδάφια από την ΑγΙα Γραφή, προ­σπαθώντας να τους παρηγορήσει, αλλά τα εδάφια έφταναν σε κουφά αφτιά.

Τελικά, οι νεαροί γονείς πήγαν σε μια ηλικιωμένη γυναίκα της εκκλησίας τους, που ήταν αγράμματη, αλλά πολύ γνωστή για την ευσέβεια της και την πολύ καλή γνώση της του λόγου του Θεού.

Σίγουρα αυτή θα μπορούσε να τους προσφέρει λίγη παρηγοριά.

Επίγεια και ουράνια σοφία

Ιακώβου γ:13-18

Παρ. δ:7 Η σοφία είναι το πρώτιστο απόκτησε σοφία και περισσότερο από κάθε απόκτησή σου, απόκτησε σύνεση.

Στην Αγία Γραφή, σοφία δεν είναι απλά η κατοχή της γνώσης και της πληροφορίας, αλλά η ικανότητα να εφαρμόζει κάποιος την αλήθεια στην καθημερινή ζωή.

Η σοφία δεν αφορά τι ξέρεις, αλλά το τι πράττεις. Δεν έχει να κάνει τόσο με το μυαλό, όσο με τις σχέσεις και το χαρακτήρα. Γι' αυτό στο λόγο του Θεού ανόητος είναι αυτός που ξέρει την αλήθεια, αλλά αποτυγχάνει να την εφαρμόσει.