Ο θάνατος στον Ιουδαϊσμό: ταφικά έθιμα

Αυτή η ανάρτηση οφείλει να αρχίσει με μια παραδοχή: δεν υπάρχουν «εβραϊκά ταφικά έθιμα». Πώς θα μπορούσε άλλωστε να υπάρχει μόνο μια κωδικοποιημένη μορφή έκφρασης του πιο έντονου ανθρώπινου συναισθήματος, αυτό της απώλειας και ειδικά σε μια θρησκεία που χαρακτηρίζεται από την απουσία δογμάτων. Έτσι λοιπόν θα επικεντρωθώ αποκλειστικά στα ελληνικά ταφικά έθιμα – επιπλέον δεν θα αναφερθώ αναλυτικά αλλά θα επικεντρωθώ στην σύγχρονη μορφή τους μεταπολεμικά, μαζί με ορισμένες μεσοπολεμικές αναφορές όπου είναι απαραίτητο. Σκοπός όπως αναφέραμε στην προηγούμενη ανάρτηση που αναφέρεται στις εβραϊκές πεποιθήσεις για τον θάνατο είναι μια προσέγγιση ενός εξαιρετικά σημαντικού κομματιού του εβραϊκού κύκλου της ζωής και οδηγός για τους χριστιανούς που θα θελήσουν να παραβρεθούν στην κηδεία ενός φίλου ή συγγενή τους.

Μια ερώτηση και μια απάντηση

Ερώτηση:

«Κάποιες  αμαρτίες που έχουν να κάνουν με την κουλτούρα, μπορούν να μη θεωρηθούν αμαρτίες σε ορισμένες περιπτώσεις»;

Επιτρέψτε μου να σας δώσω μια σύντομη απάντηση.

Μια αμαρτία, είναι αμαρτία!

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Αυτή την περίοδο ο λαός μας, καθώς οδεύει προς τη Σαρακοστή, εορτάζει! Ένα μέρος των εορτών είναι εκείνες οι εκδηλώσεις, που προηγούνται και συνοδεύουν την Αποκριά πριν από την Καθαρή Δευτέρα. Τι είναι αυτές οι εκδηλώσεις που συνοπτικά ονομάζονται Καρναβάλι και εκφράζονται, ανάλογα με το γεωγραφικό τους χώρο, με τόσους διαφορετικούς πολιτισμικά τρόπους;

Χριστούγεννα

Ο Μαλαχίας είναι ο τελευταίος προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης που διακόνησε γύρω στο 400 π.Χ. Από την εποχή του Μαλαχία, μέχρι που ήρθε ο Χριστός, ο Θεός έπαψε να μιλάει στο λαό Του με προφήτες. Έχουμε δηλαδή 400 σιωπηλά χρόνια!

Όλο αυτό το διάστημα των 400 χρόνων, το θρησκευτικό κατεστημένο θέσπισε ένα σύστημα κανόνων που δεν είχε να κάνει τίποτα με το εκφρασμένο θέλημα του Θεού. Οι Φαρισαίοι, οι Γραμματείς και οι Νομικοί, οι άνθρωποι δηλαδή που κρατούσαν τη θρησκεία στα χέρια τους, είχαν παρασύρει το λαό έξω απ’ τη σωστή ερμηνεία του Νόμου και των Γραφών.

Αναστενάρια

Αρκετά έχουν γραφτεί και ειπωθεί γύρω από τους αναστενάρηδες της Θράκης και Μακεδονίας. Κάθε χρόνο στις 21 Μαΐου, γιορτή των Κωνσταντίνου και Ελένης, αφού τελέσουν τον αναστενάρικο αγιασμό τους, χορέψουν τους έξαλλους χορούς τους, ανάψουν κεριά και φιλήσουν τις εικόνες, ύστε­ρα περπατούν ξυπόλητοι πάνω σε πυρωμένα κάρβουνα, δίχως να αισθάνονται τον ελάχιστο πόνο και το σπουδαιότερο, δίχως να υποφέρουν από εγκαύματα. Το φαινόμενο αυτό προκαλεί στον πολύ κόσμο κατάπληξη και στους επιστήμονες ζωηρότατο ενδιαφέρον. Όπως είναι γνωστό, οι ιστορικές πηγές σχετίζουν την εκστασιακή τελετή των αναστενάρηδων με την πυροβασία της αρχαίας Περσίας.

 

Πρωτομαγιά

Πρωτομαγιά ονομάζεται η πρώτη μέρα του Μαΐου, η οποία είναι μέρα αργίας (η "Πρωτομαγιά δεν είναι αργία για το κίνημα ωστόσο είναι απεργία) για πολλές χώρες του κόσμου. Τις περισσότερες φορές η Πρωτομαγιά είναι συνώνυμη με την Παγκόσμια Μέρα των Εργατών (Εργατική Πρωτομαγιά), την ημέρα δηλαδή που τιμούνται οι αγώνες του εργατικού κινήματος.

Ο εορτασμός όμως της Πρωτομαγιάς, έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος. Πολλά από τα αρχαία έθιμα έχουν επιβιώσει μέχρι και σήμερα. Η σημασία της ημέρας της Πρωτομαγιάς για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης.

Η ρίζες και τα ρύζια

H συνήθεια να ρίπτεται ρύζι στους νεόνυμφους στις εκκλησίες ποικίλων δογμάτων αποτελεί λαικό παγανιστικό έθιμο , το οποίο το ιερατείο και οι διάφοροι εκκλησιάρχες  ανέχονται όπως τόσα άλλα ειδωλολατρικά για να μη θιγούν οι νεόνυμφοι και το περιβάλλον τους!

Εκτοξεύουν ρύζι (μέχρι και τραυματισμοί έχουν σημειωθεί) με την δικαιολογία οτι αποτελεί συνήθεια και παράδοση για το ρυζι  οτι συμβολίζει το ρίζωμα του γάμου , δηλαδή ναχει γερές ρίζες!

Φυσικά η ετυμολογία της λέξεως ρίζα είναι τελείως διάφορη της λέξεως ρύζι όπως μπορεί να καταλάβει και ο πλέον αδαής μόνο και μόνο από την ορθογραφία της λέξης!

Πρωταπριλιά

Κι όμως, το έθιμο της πρωταπριλιάς ΔΕΝ ξεκίνησε στην Ελλάδα!! Τα ψέματα της 1ης Απριλίου, μας έχουν έρθει από την Ευρώπη αλλά υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκαν.

Το Καρναβάλι

Παρότι το καρναβάλι έχει, τις ρίζες του αιώνες πριν, το εύρος των εκδηλώσεων, η φαντασία και η συμμετοχή του κόσμου αυξάνονται χρόνο με το χρόνο. Χιλιάδες είναι οι καρναβα­λιστές που συμμετέχουν στα δρώμενα και αυτό προξενεί σοβαρό προβληματισμό για τη θέση που πρέπει να κρατήσει ο Χριστιανός.

 

Η ιστορία της «Τσικνοπέμπτης» – Έθιμα ανά την Ελλάδα

Η Tσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου και για την φετινή Αποκριά, την γιορτάζουμε την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου. Οι άνθρωποι προετοιμάζονται για την μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής και την συγκεκριμένη Πέμπτη καταναλώνουν ελεύθερα μεγάλες ποσότητες κρέατος.

Ο λόγος που έχει καθιερωθεί να γίνεται αυτό ημέρα Πέμπτη είναι πως η ορθόδοξη πίστη θεωρεί σημαντικές τις νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής, οπότε έγινε επιλογή της ενδιάμεσης ημέρας.