Προς Εβραίους (3)

 

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

 

Α. ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ

ζ:1-28

Η σύγκριση της ιεροσύνης του Χριστού, μ’ αυτή του Ααρών συνεχίζεται. Σ’ αυτό το κεφάλαιο ο Μελχισεδέκ εμφανίζεται ανώτερος του Αβραάμ ο οποίος είναι ανώτερος του Ααρών. Αφού λοιπόν ο Χριστός είναι Αρχιερέας κατά την τάξη Μελχισεδέκ, είναι ανώτερος απ’ τον Ααρών.

Έλεον θέλω και ουχί θυσίαν

Ματθ.θ:9-13 «Και διαβαίνων ο Ιησούς εκείθεν είδεν άνθρωπον καθήμενον εις το τελώνιον, Ματθαίον λεγόμενον, και λέγει προς αυτόν· Ακολούθει μοι. Και σηκωθείς ηκολούθησεν αυτόν. Και ενώ εκάθητο εις την τράπεζαν εν τη οικία, ιδού, πολλοί τελώναι και αμαρτωλοί ελθόντες συνεκάθηντο μετά του Ιησού και των μαθητών αυτού. Και ιδόντες οι Φαρισαίοι είπον προς τους μαθητάς αυτού· Διά τι ο Διδάσκαλός σας τρώγει μετά των τελωνών και αμαρτωλών; Ο δε Ιησούς ακούσας είπε προς αυτούς· Δεν έχουσι χρείαν ιατρού οι υγιαίνοντες, αλλ' οι πάσχοντες. Υπάγετε δε και μάθετε τι είναι, Έλεον θέλω και ουχί θυσίαν. Διότι δεν ήλθον διά να καλέσω δικαίους αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν».

ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΗΜΩΝ

 

Έξοδος ιβ:1-6

 

Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν και προς τον Ααρών εν τη γη της Αιγύπτου, λέγων, Ο μην ούτος θέλει είσθαι εις εσάς αρχή μηνών· θέλει είσθαι εις εσάς πρώτος των μηνών του ενιαυτού. Λαλήσατε προς πάσαν την συναγωγήν του Ισραήλ, λέγοντες, Την δεκάτην τούτου του μηνός ας λάβωσιν εις εαυτούς έκαστος εν αρνίον κατά τους οίκους των πατριών αυτών, εν αρνίον δι' έκαστον οίκον. Εάν όμως ήναι οι εν τω οίκω ολιγοστοί διά το αρνίον, αυτός και ο γείτων αυτού ο πλησιέστερος της οικίας αυτού ας λάβωσιν αυτό κατά τον αριθμόν των ψυχών· έκαστος θέλει συναριθμείσθαι διά το αρνίον αναλόγως με το αρκετόν εις αυτόν να φάγη. Το δε αρνίον σας θέλει είσθαι τέλειον, αρσενικόν ενιαύσιον· εκ των προβάτων ή εκ των αιγών θέλετε λάβει αυτό. Και θέλετε φυλάττει αυτό μέχρι της δεκάτης τετάρτης του αυτού μηνός· και τότε άπαν το πλήθος της συναγωγής του Ισραήλ θέλει σφάξει αυτό προς το εσπέρας.

Ο Θεός οδηγεί το Μωυσή, πώς να κάνουν το Πάσχα που σημαίνει προσπέραση.

Γένεση Κεφ.κβ

 

Η θυσία του Ισαάκ

 

Δοκιμασία της πίστης του Αβραάμ.

Σ’ αυτό το κεφάλαιο βλέπουμε το Θεό να δοκιμάζει στο έπακρο την πίστη του Αβραάμ, ζητώντας του να προσφέρει τον Ισαάκ σαν ολοκαύτωμα.

«ο Θεός εδοκίμασε τον Αβραάμ» (εδ.1). Ο Θεός δεν ήθελε να πειράξει τον Αβραάμ μ’ αυτό που του ζήτησε αλλά να δοκιμάσει και να επιβεβαιώσει την πίστη του. Το βλέπουμε και στην Εβρ.ια:17 «Διά πίστεως ο Αβραάμ, ότε εδοκιμάζετο, προσέφερε τον Ισαάκ…».

Ποια είναι η μεγαλύτερη πνευματική ανάγκη της Εκκλησίας σήμερα;

Ίσως, η μεγαλύτερη ανάγκη της εκκλησίας σήμερα είναι ότι δεν υπάρχει αφιέρωση! Δεν υπάρχει η αφιέρωση που κάποτε υπήρχε!

Όμως τι είναι η αφιέρωση και γιατί είναι τόσο σημαντική. Γιατί η έλλειψή της να είναι το μεγαλύτερο πνευματικό μας πρόβλημα;

Ξέρετε ποια είναι η διαφορά του «φλερτ» από τον «γάμο»;

Γάμος σημαίνει αφιέρωση, σημαίνει ισόβια δέσμευση, σημαίνει ευθύνη, ταύτιση. Φλερτ σημαίνει επιπόλαιο παιχνίδι χωρίς δέσμευση, απόλαυση των χαρών και των συγκινήσεων της αγάπης χωρίς καμιά αφιέρωση στο πρόσωπο ή τον δεσμό, χωρίς ευθύνες, χωρίς καμιά ταύτιση!

Τραγική η κατάσταση του κόσμου που προτιμάει το φλερτ από τον γάμο, όπως τραγική και η κατάσταση των χριστιανών που θέλουν να έχουν μόνο ένα «φλερτ» με τον Θεό, χωρίς καμιά αφιέρωση ή δέσμευση! Μήπως κι εσύ θέλεις μόνο να έχεις ένα φλερτ με τον Θεό;

Κάποιος έπρεπε να πεθάνει

Το εβραϊκό σύστημα θυσιών, μερικές φορές λέγεται ότι έχει την προέλευσή του στην απελευθέρωση του Ισραήλ από τη δουλεία της Αιγύπτου, αλλά οι βαθύτερες ρίζες του, στην πραγματικότητα βρίσκονται πολύ πιο πίσω, στον κήπο της Εδέμ. Τότε που ο Θεός καταδίκασε σε θάνατο τον Αδάμ και την Εύα, όταν επέλεξαν να επαναστατήσουν εναντίον Του.

Αν θέλουμε να καταλάβουμε τις εβραϊκές θυσίες — και τελικά την έννοια της θυσίας του Ιησού Χριστού — πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν ο Θεός είπε στον Αδάμ και την Εύα ότι θα πεθάνουν αν αμαρτήσουν, αυτό δεν ήταν μια αυθαίρετη απόφαση. Δεν είναι το ίδιο αν θα μπορούσε να είχε πει, «Την ημέρα που θα φάτε από αυτό, σίγουρα θα μεταμορφωθείτε σε βατράχια» ή κάτι τέτοιο.

Ο Αβραάμ δεν ήξερε ότι μπορούσε να το κάνει.

3 λόγοι που ο Θεός μας ζητά να κάνουμε το ακατόρθωτο.

– Ο Αβραάμ θυσιάζει τον Ισαάκ

Γιατί ο Θεός ζήτησε από τον Αβραάμ να θυσιάσει τον Ισαάκ;

Ο Θεός ξέρει τι θα συμβεί πριν συμβεί, ήξερε ότι ο Αβραάμ θα περνούσε τη δοκιμασία.

Και ο Θεός δεν είχε καμία πρόθεση να αφήσει τον Αβραάμ να σκοτώσει τον Ισαάκ.

Τι γίνεται μετά την Κυριακή; Μια καλή ερώτηση!

Μιχ.ς:8 Αυτός σοι έδειξεν, άνθρωπε, τι το καλόν και τι ζητεί ο Κύριος παρά σου, ειμή να πράττης το δίκαιον και να αγαπάς έλεος και να περιπατής ταπεινώς μετά του Θεού σου;

Όσοι είναι απόλυτα πεπεισμένοι για την αμαρτία τους, την δυστυχία τους και την επικίνδυνη κατάσταση που βρίσκονται εξαιτίας αυτού του γεγονότος, θα έδιναν όλο τον κόσμο, αν τον είχαν, για ειρήνη και συγχώρηση.

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΪΝ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΑΒΕΛ

«Και μεθ' ημέρας προσέφερεν ο Κάϊν από των καρπών της γης προσφοράν προς τον Κύριον. Και ο Άβελ προσέφερε και αυτός από των πρωτοτόκων των προβάτων αυτού, και από των στεάτων αυτών. Και επέβλεψε με ευμένειαν Κύριος επί τον Άβελ και επί την προσφοράν αυτού· επί δε τον Κάϊν και επί την προσφοράν αυτού δεν επέβλεψε. Και ηγανάκτησεν ο Κάϊν σφόδρα, και εκατηφίασε το πρόσωπον αυτού» (Γέν.δ:3-5).

Λατρευτές του Πατέρα

Ρωμ.ε:12-21

Το ανθρώπινο γένος τάσσεται κάτω από δύο αρχηγούς.

Α’ Κορ.ιε:44-45 σπείρεται σώμα ζωϊκόν, ανίσταται σώμα πνευματικόν. Είναι σώμα ζωϊκόν, και είναι σώμα πνευματικόν. Ούτως είναι και γεγραμμένον· Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έγεινεν εις ψυχήν ζώσαν· ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν.

   

• Πρώτος Αδάμ: παρακοή, αμαρτία, ΘΑΝΑΤΟΣ (Σαρκική γέννηση)

• Δεύτερος Αδάμ: υπακοή, δικαιοσύνη, ΖΩΗ (Αναγέννηση)

Το νήπιο εν Χριστώ, δεν είναι λιγότερο κοινωνός της φύσης Του!

Κάποιος έπρεπε να πεθάνει

Το εβραϊκό σύστημα θυσιών, μερικές φορές λέγεται ότι έχει την προέλευσή του στην απελευθέρωση του Ισραήλ από τη δουλεία της Αιγύπτου, αλλά οι βαθύτερες ρίζες του, στην πραγματικότητα βρίσκονται πολύ πιο πίσω, στον κήπο της Εδέμ. Τότε που ο Θεός καταδίκασε σε θάνατο τον Αδάμ και την Εύα, όταν επέλεξαν να επαναστατήσουν εναντίον Του.

Ο Πνευματικός Αγωνιστής

Κανείς δε μπορεί να ζει αληθινή πνευματική ζωή αν δεν είναι αγωνιστής στον πνευματικό αγώνα. Όμως «τον καλόν αγώνα της πίστεως» (Α’ Τιμ. ς:12), δεν τον διεξάγουν οι ερασιτέχνες, οι καιροσκόποι και οι ιδιοτελείς χαρακτήρες, αλλά οι αληθινοί αγωνιστές.

Μόνο εκείνοι που πιστεύουν στις αξίες και αρετές, έλκονται από τον πνευματικό αγωνιστικό στίβο και στο στάδιο των πνευματικών αγώνων υπάρχουν μόνο αγωνιστές. Δε θα συναντήσεις ανθρώπους που πήγαν εκεί για να βρουν ανταλλαγή φιλοφρονήσεων, την επιδοκιμασία των ανθρώπων ή τα καλά τους λόγια ούτε ανθρώπους που πήγαν εκεί για να τα έχουν καλά με όλους. Αυτά όλα είναι ενάντια στον ανιδιοτελή και γενναίο μαχητή.

Θρίαμβος πίστης

Δαν.γ:1-30

«Ο βασιλεύς προεβίβασε τους τρεις νέους» (εδ.30). 
Προβιβασμός λοιπόν, κατόπιν εξετάσεων δια πυράς. Πρωτότυπη διαδικασία, θα πεις. Όχι και τόσο, γιατί τα καμίνια της η ζωή, εύκολα και συχνά τα στήνει μπροστά μας. Κι εμείς ή τα αποφεύγουμε και τα προσπερνάμε ή δεχόμαστε την πρόκληση και δεν τ’ αρνούμαστε, βέβαιοι ότι «και εν κοιλάδι σκιάς θανάτου... ο Κύριος θα 'ναι μεθ’ ημών» (Ψαλμ.κγ:4).
 

Ίδε ο άνθρωπος

Ιωάν.ιθ:1-16

Γονατιστός θα σου πρότεινα, να διαβάσεις το σημερινό ανάγνωσμα. Γονατιστός, με πολλή συντριβή πνεύματος και άπειρη ευγνωμοσύνη ψυχής. Και κάτι, ακόμη. Μη ξεχνώντας, σε κάθε γραμμή, σε κάθε μια λεπτομέρεια, ότι αυτός που υποφέρει είναι... ο Γιος του Θεού. Είναι Αυτός που θα μπορούσε, αν ήθελε, λεγεώνα αγγέλων να έχει γύρω Του, να Τον προστατεύσει. Όμως, όχι. Για να γίνει ο Σωτήρας σου, έπρεπε να περάσει από το δρόμο του εξευτελισμού και του μαρτυρίου.

Θυσία αλαλαγμού

Β΄Χρον.κ:1-22

Αλαλάζω σημαίνει κραυγάζω δυνατά σε ένδειξη χαράς.

«Εν εζήτησα παρά του Κυρίου, τούτο θέλω εκζητεί· το να κατοικώ εν τω οίκω του Κυρίου πάσας τας ημέρας της ζωής μου, να θεωρώ το κάλλος του Κυρίου και να επισκέπτωμαι τον ναόν αυτού. Διότι εν ημέρα συμφοράς θέλει με κρύψει εν τη σκηνή αυτού· Θέλει με κρύψει εν τω αποκρύφω της σκηνής αυτού· θέλει με υψώσει επί βράχον· και ήδη η κεφαλή μου θέλει υψωθή υπεράνω των εχθρών μου των περικυκλούντων με· και θέλω θυσιάσει εν τη σκηνή αυτού θυσίας αλαλαγμού· θέλω υμνεί και θέλω ψαλμωδεί εις τον Κύριον. Άκουσον, Κύριε, της φωνής μου, όταν κράζω· και ελέησόν με και εισάκουσόν μου» (Ψαλμ.κζ:4-7).

Η ουσία της λατρείας

«παραστήσατε εαυτούς εις τον Θεόν ως ζώντας εκ νεκρών, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης εις τον Θεόν» (Ρωμ.ς:13β)

Η ουσία της λατρείας έγκειται στο να 'παραδοθείς' στο Θεό.

Η 'παράδοση' δεν είναι καθόλου δημοφιλής λέξη και οι άνθρωποι την απεχθάνονται όσο και τη λέξη 'υποταγή.' Σημαίνει ότι χάνεις και κανείς δεν θέλει να χάνει. Το να παραδίνεσαι θυμίζει δυσάρεστες εικόνες παραδοχής ήττας, εγκατάλειψης ενός παιχνιδιού, ή αναγνώρισης κάποιου αντίπαλου σαν πιο ισχυρού. Σχεδόν πάντα η λέξη χρησιμοποιείται με αρνητική έννοια.

ΔΕΚΑΤΑ (5)

• Πώς μπορούμε να πούμε ότι η αγάπη του Θεού βασιλεύει μέσα στις καρδιές μας εάν δεν δίνουμε από τα χρήματά μας το ελάχιστο που Αυτός έχει καθιερώσει;

• Εάν ο λαός του Θεού έδινε “δέκα τοις εκατό” την περίοδο του Νόμου του Μωυσή, πόσο πρέπει να δίνουμε εμείς σήμερα; Λιγότερο;

• Πώς μπορούμε να δώσουμε λιγότερα στο Θεό από εκείνους που ήταν υπό το κράτος της καταδίκης; Δεν θα ήταν αυτό σαν να λέγαμε στο Θεό και σ’ όλο τον κόσμο ότι ο Νόμος του Μωυσή είχε περισσότερη ισχύ από το νόμο του Χριστού;

• Οι Ισραηλίτες αγαπούσαν περισσότερο το Θεό, που έδιναν πιστά τα δέκατα τους, από μερικούς ανθρώπους σήμερα, που αφού απόλαυσαν την αγάπη και τη χάρη του Θεού, δεν θέλουν να δίνουν τουλάχιστον όσα εκείνοι (οι Ισραηλίτες) έδιναν και φτάνουν στο σημείο να δίνουν λιγότερα;  

ΑΓΙΑΣΜΟΣ 1 - Εισαγωγή στον Αγιασμό

«Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Εβρ.ιβ:14).

 
Ορισμός του αγιασμού

Η αγιότητα είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Θεού και δηλώνει απόλυτη τελειότητα και καθαρότητα, γιατί μόνο ο Θεός είναι 'Αγιος απ' τον Εαυτό Του. Όταν αναφέρεται σε πρόσωπα η πράγματα, σημαίνει κάτι που έχει ξεχωριστεί για το Θεό.

Το πάσχα ημών

Έξοδος ιβ:1-6

Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν και προς τον Ααρών εν τη γη της Αιγύπτου, λέγων, Ο μην ούτος θέλει είσθαι εις εσάς αρχή μηνών· θέλει είσθαι εις εσάς πρώτος των μηνών του ενιαυτού. Λαλήσατε προς πάσαν την συναγωγήν του Ισραήλ, λέγοντες, Την δεκάτην τούτου του μηνός ας λάβωσιν εις εαυτούς έκαστος εν αρνίον κατά τους οίκους των πατριών αυτών, εν αρνίον δι' έκαστον οίκον. Εάν όμως ήναι οι εν τω οίκω ολιγοστοί διά το αρνίον, αυτός και ο γείτων αυτού ο πλησιέστερος της οικίας αυτού ας λάβωσιν αυτό κατά τον αριθμόν των ψυχών· έκαστος θέλει συναριθμείσθαι διά το αρνίον αναλόγως με το αρκετόν εις αυτόν να φάγη. Το δε αρνίον σας θέλει είσθαι τέλειον, αρσενικόν ενιαύσιον· εκ των προβάτων ή εκ των αιγών θέλετε λάβει αυτό. Και θέλετε φυλάττει αυτό μέχρι της δεκάτης τετάρτης του αυτού μηνός· και τότε άπαν το πλήθος της συναγωγής του Ισραήλ θέλει σφάξει αυτό προς το εσπέρας.

Η θυσία της μάνας: «Εάν καταφέρεις να επιζήσεις, να θυμάσαι μόνο ότι σ' αγαπώ!»

Είναι αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκε λίγες ώρες μετά από σεισμό στην Ιαπωνία, πριν λίγους μήνες. Θα μπορούσε να είναι και αυτή ένα παραμύθι, όμως...δεν είναι. Είναι η πραγματικότητα που μας θυμίζει πως τα παραμύθια δεν είναι πάντα μύθος. Έχοντας πλέον ο σεισμός υποχωρήσει, διασώστες φτάνουν στα ερείπια του σπιτιού μιας νεαρής γυναίκας κι αντικρύζουν το πτώμα της μέσα στα χαλάσματα. Η στάση του σώματός της όμως ήταν σχετικά περίεργη, θυμίζοντας κατά πολύ την στάση που παίρνει πιστός έχοντας λυγίσει στα γόνατά του για να λατρέψει και να προσευχηθεί τον Θεό του. Τα συντρίμια του σπιτιού, είχαν καταπλακώσει την πλάτη και το κεφάλι της...