Η ιστορία του Άβελ και του Κάιν μας διδάσκει το δρόμο που
ένας αμαρτωλός μπορεί να πλησιάσει το Θεό, να σταθεί μπροστά Του και να έχει
κοινωνία μαζί Του.
Ο Κάιν πρόσφερε τον
καρπό μιας καταραμένης γης, χωρίς να χύσει αίμα.
«Και
σχεδόν με αίμα καθαρίζονται πάντα κατά τον νόμον, και χωρίς χύσεως αίματος δεν
γίνεται άφεσις»
(Εβρ.θ:22).
Βέβαια, η ανθρώπινη λογική θα πει: αυτά είχε, αυτά έδωσε. Ο Θεός όμως σκέφτεται διαφορετικά. Είναι απαραίτητο να χυθεί αίμα – στο αίμα είναι η ζωή – για να μπορέσει ο αμαρτωλός να πλησιάσει το Θεό.