Ενδεχομένως τα
εδάφια που έχουν απομνημονευθεί περισσότερο από κάθε άλλο της Καινής Διαθήκης, είναι
η γνωστή σαν προσευχή του Κυρίου.
Aπαγγέλλονται σε εκκλησίες σε όλο τον κόσμο κάθε
Κυριακή. Δυστυχώς, το να λες αυτή την προσευχή για σένα ή για ολόκληρο το
εκκλησίασμα, δεν είναι ακριβώς αυτό που ο Ιησούς προόριζε αυτά τα τόσο αγαπητά
εδάφια.
«Κύριε», είπαν οι μαθητές, «δίδαξέ μας να προσευχόμαστε».
Σαν απάντηση, ο Ιησούς τους έδωσε
πρακτικές συμβουλές για το πώς πρέπει να προσεύχονται (Ματθ.ς:5-18): μην προσεύχεστε
με τέτοιο τρόπο ώστε να τραβήξετε την προσοχή πάνω σας. Να προσεύχεστε ιδιωτικά,
στο ταμείο σας. Και μην λέτε μάταιες επαναλήψεις. Με άλλα λόγια, κάθε προσευχή
πρέπει να είναι μια γνήσια έκφραση της καρδιάς σας.
Ο Ιησούς προόριζε
τα λόγια Του να είναι ένα μοντέλο ή ένα δείγμα προσευχής, δεν είναι κάτι που πρέπει
να απαγγέλουμε κατά λέξη. Καθοδήγησε τους μαθητές να πάρουν το πλαίσιο αυτής της
προσευχής και να το χρησιμοποιήσουν για να διαμορφώσουν τις δικές τους γνήσιες
ανάγκες.
