Γέν.μζ:21,22
τον δε λαόν μετετόπισεν αυτόν εις πόλεις, απ'
άκρου των ορίων της Αιγύπτου έως άκρου αυτής· μόνον την γην των ιερέων δεν
ηγόρασε· διότι οι ιερείς είχον μερίδιον προσδιωρισμένον υπό του Φαραώ· και
έτρωγον το μερίδιον αυτών, το οποίον έδωκεν εις αυτούς ο Φαραώ· διά τούτο δεν
επώλησαν την γην αυτών.
Οι ιερείς με βασιλικό διάταγμα είχαν
διορισμένη και κατοχυρωμένη γη απ’ το Φαραώ, έτσι ώστε να μην μπορεί να τους
την ξαναπάρει. Ο Φαραώ λοιπόν τους έτρεφε χωρίς να μπορεί να τους πάρει τη γη
τους. Αυτοί, γι’ αντάλλαγμα, έπειθαν τις συνειδήσεις των ανθρώπων ότι πρέπει να
τον λατρεύουν σαν θεό. Πάντα τα ίδια! Ο λαός μεταφέρθηκε στις πόλεις γιατί εκεί
ήταν οι αποθήκες του σταριού κι ήταν πιο εύκολη η διανομή.
Γέν.μζ:23,24
Τότε είπεν ο Ιωσήφ προς τον λαόν, Ιδού,
ηγόρασα εσάς και την γην σας σήμερον εις τον Φαραώ· ιδού, λάβετε σπόρον και
σπείρατε την γήν· και εν τω καιρώ των γεννημάτων, θέλετε δώσει το πέμπτον εις
τον Φαραώ· τα δε τέσσαρα μέρη θέλουσιν είσθαι εις εσάς διά σπόρον των αγρών και
διά τροφήν σας και διά τους όντας εν τοις οίκοις υμών και διά τροφήν των
παιδίων υμών.
λάβετε
σπόρο και σπείρατε:
Μάλλον θα ήταν ο τελευταίος χρόνος της πείνας, γιατί διαφορετικά ο σπόρος θα
χανόταν.
Το 1/5 δηλαδή το 20% για τον Φαραώ και το 80%
για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Αυτό έγινε νόμος μεγάλης διάρκειας
(εδ.26) για περίπου 400 χρόνια, μέχρι τον καιρό του Μωυσή. Ήταν ο μικρότερος
φόρος στα κράτη της Ανατολής τότε.
Γέν.μζ:25
Οι δε είπον, συ έσωσας την ζωήν ημών· ας
εύρωμεν χάριν έμπροσθεν του κυρίου ημών και θέλομεν είσθαι δούλοι του Φαραώ.
Αναγνωρίζουν το καλό που τους έκανε ο Ιωσήφ
και τον ευγνωμονούν. Ίσως σε άλλα μέρη να είχαν πεθάνει άνθρωποι και ζώα απ’
την πείνα. Εδώ όμως, με το που τέλειωσε η πείνα είχαν τα ζώα τους, σπόρο για να
σπείρουν κι απ’ τον πρώτο χρόνο το 80% της παραγωγής δικό τους, καθώς και τη γη
τους. Έτσι, τώρα εμπιστεύονται τον Φαραώ και την κυβέρνησή του. Πνευματικά ο
Ιησούς έσωσε τη ζωή μας. Μας έσωσε από πνευματική πείνα και μας θρέφει με τον
άρτο της ζωής. Γίναμε χαρούμενος κι ευγνώμων λαός γιατί μας χάρισε σωτηρία και
μας ελευθέρωσε από κατώτερους άρχοντες του σκότους, τον ίδιο τον διάβολο, τα
δαιμόνιά του, τις παραδόσεις και τις θρησκοληψίες του κόσμου.
Γέν.μζ:26-31
Και έθεσεν ο Ιωσήφ τούτο νόμον εν τη γη της
Αιγύπτου μέχρι της σήμερον, να δίδεται το πέμπτον εις τον Φαραώ· εκτός της γης
των ιερέων μόνον, ήτις δεν έγεινε του Φαραώ. Κατώκησε δε ο Ισραήλ εν τη γη της
Αιγύπτου, εν τη γη Γεσέν· και απέκτησαν εν αυτή κτήματα, και ηυξήνθησαν και επληθύνθησαν
σφόδρα. Επέζησε δε ο Ιακώβ εν τη γη της Αιγύπτου δεκαεπτά έτη· και έγειναν αι
ημέραι των ετών της ζωής του Ιακώβ εκατόν τεσσαράκοντα επτά έτη. Και επλησίασαν
αι ημέραι του Ισραήλ διά να αποθάνη· και καλέσας τον υιόν αυτού τον Ιωσήφ, είπε
προς αυτόν, Εάν εύρηκα τώρα χάριν έμπροσθέν σου, βάλε, παρακαλώ, την χείρα σου
υπό τον μηρόν μου, και κάμε εις εμέ έλεος και αλήθειαν· μη με θάψης, παρακαλώ,
εν τη Αιγύπτω· αλλά θέλω κοιμηθή μετά των πατέρων μου και θέλεις με μετακομίσει
εκ της Αιγύπτου και θέλεις με θάψει εν τω τάφω αυτών. Ο δε είπεν, Εγώ θέλω
κάμει κατά τον λόγον σου. Ο δε είπεν, Ομοσόν μοι και ώμοσεν εις αυτόν. Και
προσεκύνησεν ο Ισραήλ επί το άκρον της ράβδου αυτού.
Ο Ιακώβ καταλαβαίνει ότι πρόκειται να
πεθάνει. Δεν θέλει να μείνει θαμμένος στην Αίγυπτο, αλλά μαζί με το λαό του
Θεού. Αν και θάβεται εκεί, όμως ανήκει σ’ ένα διαφορετικό στρατόπεδο όπως οι
νεκροί εν Χριστώ.
βάλε
την χείρα σου υπό τον μηρόν μου: Με τον ίδιο τρόπο είχε ορκίσει ο Αβραάμ τον
Ελιέζερ. Ήταν πολύ σημαντικός όρκος γιατί είχε να κάνει με την πατριαρχία και
τις υποσχέσεις για το Μεσσία, επειδή η οσφύς είναι η έδρα των γεννητικών
δυνάμεων, από κει που βγαίνουν οι επόμενοι.
Μετά τ’ αδέλφια του, τώρα και ο πατέρας
προσκυνάει τον Ιωσήφ κι έτσι εκπληρώνεται το όνειρο.
